بررسی بازی Aragami 2 – رقص با سایه‌های مرگ

ساکت همانند سنگ، سبک همانند پر، کشنده همانند مار افعی و برنده همانند شمشیر، باید تبدیل به اوصافی شوم که الان گفتم. باید همانند این اوصاف عمل کنم تا ماموریت‌هایم بدون هیچ دردسری انجام شوند. این مسیر را خود انتخاب نکردم اما حداقل می‌توانم سرنوشت خود را خود تعیین کنم. دیگر چاره‌ای نمانده، باید انتقام خود را بگیرم، این فقط آغاز راه است و آخرش را چنان رقم می‌زنم که از ترس نتوانند آن را در کتاب‌ها بنویسند و در افسانه‌ها نقل کنند. زین پس برای مرگ چنان کابوسی می‌شوم که دیگر نزدیک من نشود و همانا که گفتم، این آغاز راه است.

صنعت گیم درحال حاضر دوران عجیب و غریبی را طی می‌کند، زمانی بود که بازی‌های سبک مخفی‌ کاری گل سرسبد صنعت گیم بودند. دورانی بود که وقتی به کلوپ‌ها سری می‌زدیم، افراد حاضر در آنجا یا هیتمن کرایه می‌کردند یا اسپلینترسل. ولی آن دوران هم گذشت و دیگر ذائقه گیمرها مثل گذشته نیست. الان استاندارد همه نوع بازی‌ها بالا رفته و طبیعتا انتظارات هم بالا رفته است، پس باید قبول کنیم که امروز بازی ساختن جزو ریسک پذیرترین شغل‌ها محسوب می‌شود. با این حساب هنوز هم عناوینی هستند که رنگ و بوی دوران قدیم را می‌دهند، اما با مشکلات آشکاری هم باعث می‌شوند تا گوشتان سوت بکشد.

سال ۲۰۱۶ بود که استودیوی لینکس ورکس، بدون هیچ جنجال و هیاهویی، اولین نسخه از بازی مخفی کاری خود یعنی Aragami  را عرضه کرد. نسخه اول دارای محدودیت‌های زیادی بود اما این بار استودیوی سازنده با محصولی تکامل یافته‌تر وارد میدان شده است. نسخه دوم از هر جهت تکامل یافته است اما دارای مشکلاتی است که مانند غده سرطانی از نسخه اول تا الان همچنان پرقدرت‌تر از قبل وجود دارد. بعضی از کاربران از نسخه دوم به عنوان یک شکست یاد کرده‌اند و بعضی هم این بازی را یک عنوان متوسط می‌دانند. پس برای پایان دادن به این اختلاف نظر و گرفتن یک نتیجه کلی، ادامه بررسی را با ویجیاتو همراه باشید.

Aragami 2

• امتیاز کاربران
  18 ratings5.7/10
• امتیاز متاکریتیک 73

• ژانر اکشن-ماجراییتاکتیکالمخفی‌کاری
• تاریخ انتشار ۲۶ شهریور ۱۴۰۰
• پلتفرم‌ها ایکس باکس سری ایکسایکس‌باکس وان
• ناشر بازی Lince Works
• سازنده Lince Works
• حالت بازی تک نفره
• درجه سنی بازی مناسب برای ۱۰ سال به بالا

نوبتی هم باشد اول نوبت داستان بازی است. داستان بازی در دوران فئودالی ژاپن اتفاق می‌افتد. شما در نقش نینجایی بنام آراگامی، باید در پاسخ به ظلم و خیانتی که در حق شما شده، انتقام بگیرید. این کلیات داستان بود و در نگاه اول کلیشه‌ای بنظر می‌رسد، حال پیش زمینه داستان را برایتان می‌گویم. خاندانی بنام آکاتسوچی، طی شیطنت‌هایی که کرده‌اند، به قدرتی دست یافته‌اند که به واسطه آن می‌توانند نینجاهای آراگامی را تحت کنترل گرفته و به بردگی کشند. این وسط کدخدای روستای کاکورگا بنام کاتاشی قصد دارد تا آراگامی‌هایی که نفرین شده و تحت کنترل هستند را نجات داده و جلوی نقشه‌ی شوم خاندان آکاتسوچی را بگیرد.

طبق داستانی که گفتم، سازندگان سطح داستان را نسبت به نسخه قبل بالا برده‌اند، اما نتوانسته‌اند تا سطح داستان را با استاندارد امروزی همگام کنند. متاسفانه تا به امروز ندیدم که بازی با محوریت نینجا از لحاظ داستان کیفیت قابل قبولی داشته باشد، و این بازی هم از این قائده مستثنی نیست. چون داستان طبق آن چیزی که خود تجربه کردم و از دوستانی که تجربه کرده‌اند پرس و جو کردم، داستان گیرایی آنچنان ندارد و بازیکن را اصلا تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. پس اگر دنبال داستان درست و درمان هستید، در این بازی چیزی انتظار شما را نمی‌کشد. البته ناگفته نماند که برخی ماموریت‌های فرعی وجود دارد که داستان‌های جالبی را داراست اما چشمگیر نیست و واقعیت ماجرا را عوض نمی‌کند.

• بررسی بازی Omno – رویایی از جنس نور
• بررسی بازی Sable – سفری به سمت یادگیری و تکامل
• بررسی بازی Bright Memory – تقابل دنیای آینده و دنیای باستان

گیم پلی بازی نسبت به قبل دارای پیشرفت‌هایی شده که باعث می‌شود تا این بخش قابل تحمل‌تر باشد. فرآیند پیشبرد بازی به گونه‌ای است که شما طبق تابلو اعلاناتی که در روستا قرار دارد، ماموریت خود را انتخاب می‌کنید و سپس می‌‍زنید به دل دشمن. البته به همین راحتی نیست و باید با کدخدای روستا هماهنگ شوید و بعد بروید سمت ماموریت. ماموریت‌ها شامل جاسوسی، دست یابی به اطلاعات محرمانه، آزاد کردن فرد خودی از دست دشمن و کشتن یک فرد مهم می‌شود که بعد از مدتی این ماموریت‌ها تکراری می‌شود. البته زیاد هم انتظار نمی‌رود چون اگر داستان گیرایی نباشد، طبیعتا مراحل چشم‌گیر و متنوعی نخواهد بود.

طبق ماموریت‌هایی که انجام می‌دهید، به شما مقداری XP داده می‌شود که می‌توانید به کمک آن به دوجو روستا مراجعه کرده و در آنجا از طریق درخت مهارت، توانایی‌های خود را زیاد کنید. کمی بالاتر از دوجو آهنگری وجود دارد که می‌توانید با مراجعه به آن، لباس و سلاح شخصیت خود را شخصی سازی کرده و مقداری هم مهمات برای خود بخرید. البته باید بگویم که میزان شخصی سازی خیلی پرجزئیات نیست و زیاد امیدوار نباشید. نکته دیگر مربوط به باگ است. بله، این مورد در آستانه به پایان رساندن مرحله به صورت ناگهانی حاضر می‌شود و باعث می‌شود تا از اول مرحله را شروع کنید.

از الان بگویم که اگر قصد تجربه این بازی را دارید، اعصابتان را کمی تقویت کنید جای دوری نمی‌رود. یک ویژگی جالب در بازی تحت عنوان Shadow Vision وجود دارد که همانند Eagle  Vision سری اساسینز کرید عمل می‌کند و می‌تواند برای شناسایی موقعیت دشمنان به شما کمک کند. سیستم مبارزات بازی به دو صورت است. اول اینکه بصورت مخفی دشمنان را شکست دهید. دوم اینکه بصورت تن به تن به دل دشمنان بزنید و مبارزه کنید، این شرایط مبارزه بسیار شبیه مبارزات سری بازی‌های دارک سولز است. البته کمی آسانتر از دارک سولز طراحی شده است. در این شرایط مبارزه پای نوار استقامت هم به قضیه باز می‌شود که باید حواستان به این موضوع هم باشد. درکل گیم پلی نسبت به قبل پیشرفت داشته اما قضیه باگ باعث می‌شود که کاسه و کوزه‌ها بهم بریزند. در آخر این بخش بگویم که بازی دارای حالت چندنفره است، پس اگر دوستانی دارید که بیکار نشسته‌اند حتما این حالت را امتحان کنید.

در بحث گرافیک، بازی هیچ گونه ادعایی ندارد. البته این بازی در نسخه اول هم ثابت کرده که بدنبال گرافیک چشم گیر نیست و می‌خواهد فضای فانتزی گونه به مخاطبینش ارائه کند. پس هیچگونه زرق و برق گرافیکی که طبق استاندارد بازی‌های روز باشد نخواهید دید. فقط مورد مثبتی که در این بازی بسیار زیبا بود، نور ماه در شب بود که بسیارخوب طراحی و پیاده سازی شده بود. تنها مشکلی که گرافیک بازی باز از آن رنج می‌برد، باگ است. البته طی مدتی خبری رسیده که طبق آن شرکت سازنده قصد دارد با ارائه پچ‌هایی، این مشکلات را برطرف کند.

موسیقی بازی همانند موسیقی‌هایی است که در عناوین بازی و سینمایی منتسب به ژاپن و سامورایی‌ها دیده و شنیده‌اید. ولی متاسفانه باید بگویم که هیچگونه تناسب و هماهنگی بین موسیقی و گیم پلی بازی وجود ندارد. مثلا وقتی در روستا که محیط آرامی دارد قدم می‌زنید موسیقی ملایمی پخش می‌شود، همان حال وقتی درحال مبارزه باشید عوض پخش موسیقی حماسی، همان موسیقی ملایم پخش می‌شود. این قضیه باعث می‌شود که حس بازیکن بپرد و نتواند با بازی ارتباط برقرار کند و انس بگیرد. صداگذاری شخصیت‌ها به بدترین شکل انجام شده، به گونه‌ای که وقتی صدای دشمنان را می‌شنوید حالتان از هرچی ژاپن و سامورایی است به هم می‌خورد. حتی کاراکتر خود شما هم صحبت نمی‌کند که باز هم این مورد باعث عدم ارتباط بازیکن با بازی و احساس غریبی بازیکن می‌شود. در نهایت اگر نظر کلی برای این بخش بدهم، می‌گویم که تاثیرگذار نیست.

خلاصه بگم که…

Aragami 2 در تلاش است تا راهی که قبلا بازی‌هایی مانند Tenchot، Shinobido و… رفته‌اند را آباد کند، اما متاسفانه چندان موفق نبوده است.

می‌خرمش…

اگر دنبال بازی چند نفره هستید که با همکاری هم یک قلعه را عزادار کنید، این بازی مناسب شما است.

نمی‌خرمش…

باگ‌ها و اشکالاتی که باعث می‌شوند بعضا نتوانید وارد مرحله بعدی شوید، اگر حوصله تکرار دوباره را ندارید، این بازی مناسب شما نخواهد بود.