معرفی بازی Hell Let Loose – تجربه جهنمی به نام جنگ

«ستاد فرماندهی؟ ستاد فرماندهی سرگرد راجرز هستم جواب بدهید تمام. سرهنگ فینیکس از ستاد فرماندهی به گوش هستم. سرهنگ، من سرگرد راجرز مسئول هنگ هشتم نیروی هوایی بندر پرل هاربر هستم. سرهنگ سریعا کمک بفرستید، نیروی نظامی متحدین به قلمرو ما تجاوز کرده و تمام رزم‌ ناوهای ما را زمین‌گیر کرده است. سرگرد واضح‌تر گزارش بدهید. سرهنگ باید بگویم که نیمی از قدرت هوایی و دریایی کشور از دست رفته است و ما باید سریعا راه چاره‌ای پیدا کنیم. سرگرد من شوکه شده‌ام، این هایی که می‌گویید یعنی چه؟ سرهنگ متاسفانه باید بگویم که، کشور ما وارد جهنمی از جنس خون شده است...»

نمی‌دانم با شنیدن نام جنگ جهانی دوم چه تصویری به ذهنتان می‌آید، اما بگذارید از تصور خود بگویم. فارغ از جنگ و درگیری که همه ما می‌دانیم قضیه از چه قرار است، من طبیعتی برفی با تابش نور خورشید روی اجساد سربازان را تصور می‌کنم. البته آهنگی حماسی کنارش را هم حساب کنید. به نظر من جنگ جهانی دوم با توجه به تمام نکات منفی که دارد، زیبایی‌های خاص خودش را هم دارد. من را با این حرف متهم به جنگ طلبی نکنید، بلاخره روال دنیا به گونه‌‎ای است که هر چیزی دارای جنبه مثبت و منفی باشد. در این مقاله سعی دارم به بهترین نحو بازی Hell Let Loose را معرفی کنم، پس با ویجیاتو همراه باشید.

عنوان شوتر اول شخص Hell Let Loose ساخته استودیوی Black Matter است که سعی دارد چهره واقعی جنگ را در قالب بازی آنلاین به مخاطبان ارائه دهد. وظیفه انتشار این بازی بر عهده استودیوی انگلیسی Team17 است که علاوه بر ناشر بودن، به توسعه بازی‌ها می‌پردازد. اگر بگویم این بازی یکی از عناوین بی نام و نشان است، بیراه نگفته‌ام. چون از نظر تبلیغات قبل از عرضه، خود من که چیزی ندیده بودم و بهتر است بگویم سازندگان بی سر و صدا بازی را عرضه کرده‌اند.

از نظر داستانی بازی صفر مطلق است و چیزی برای گفتن ندارد. چون مبنا و اساس بازی بر پایه چندنفره تجربه کردن و درکل آنلاین بازی کردن است. ولی بازهم می‌شد یک داستان کلی از روند شروع و پایان جنگ جهانی دوم را برای این بازی در نظر گرفت. این کار باعث می‌شد بازی تا حدی به شهرت برسد، اما با انجام ندادن این کار سازندگان به خود و بازی جفای بزرگی کردند.

طی تجربه‌ای که از گیم‌پلی بازی داشتم به دو نکته منفی برخورد کردم که چند بار باعث شد تا مرز حذف بازی پیش بروم، اما صبر پیشه کردم و ادامه دادم، چون باید ادامه می‌دادم. نکته اول مربوط به سیستم حرکات کاراکتر بود. حرکات کاراکتر شما در بازی به قدری با ناز و عشوه است که هر کسی نداند و ببیند، فکر می‌کند که درحال رقص در مراسم عروسی است. این حرف را زمانی درک می‌کنید که این بازی را با عنوان Call of Duty WWII مقایسه کنید. در Call of Duty حرکات کاملا سریع و پر تحرک طراحی شده اما اینجا تا شما بخواهید بدوید، دشمن حسابتان را می‌رسد! دویدن در بازی به گونه‌ای طراحی شده که انگار کسی شما را از پشت گرفته و نمی‌گذارد حرکت کنید. نکته منفی دوم هم مربوط به سرورهای بازی روی کنسول می‌شود که تقریبا پرنده در آن پر نمی‌زند.

البته به جز این موراد، بازی آن‌قدرها هم بد نیست و یک نکته مثبت هم دارد. این نکته مثبت مربوط به کلاس‌بندی کاراکتر شما است. شما در این بازی میتوانید در وظایف مختلفی مثل فرمانده، معاون فرمانده، تخریب‌چی، تیربارچی و یا حتی راننده ایفای نقش کنید. وظایف به نسبت زیاد هستند و فقط وظیفه آشپزگردان را کم داریم که امیدوارم در آپدیت‌ها این مورد هم اضافه شود! شما حتی در Hell Let Loose می‌توانید ظاهر کاراکتر خود را شخصی‌سازی کنید اما نه با جزئیات بالا، ولی درکل راضی‌کننده است.

گرافیک بازی شبیه درخت زیبایی است که از داخل پوچ است. کلا هنگام تجربه این بازی، وقتی به اجسام محیط و همرزمان نگاه می‌کردم، این احساس به من دست می‌داد که تمام این ها مصنوعی هستند. هنوز هم تجربه کال آف دیوتی ۲ برای من لذت‌بخش است و الان هم اگر فرصتی پیدا کنم به تجربه این بازی می‌پردازم. چون محیط و یا حتی همرزمان حس زنده بودن را تلقی می‌کردند. اما این بازی متاسفانه این حس را به هیچ وجه به من منتقل نکرد. البته نورپردازی خوب بود که این مورد را هم احساس می‌کنم شگردی از سوی سازندگان است تا گرافیک بازی را چند سطح بالاتر ببرند.

موسیقی بازی باز هم صفر مطلق است. در این بازی اگر دوستانی دارید که زیاد حرف می‌زنند و پلیر خوبی هم هستند، می‌تواند بعنوان جایگزین برای موسیقی بازی در نظر گرفته شود. البته توصیه می‌کنم دوستانی که صدای خوبی دارند را به بازی دعوت کنید، وگرنه با اتفاق ناگوار پارگی پرده گوش مواجه خواهید شد. صداگذاری در بازی خوب و دقیق انجام گرفته، صدای اسلحه‌ها قشنگ روی آن‌ها نشسته و حس واقعی شلیک کردن را به مخاطب القا می‌کند. به غیر از این بنده دیگر مورد چشم‌گیری ندیدم.

در کل اگر دنبال عنوانی جنگی می‌گردید که شما را در خود غرق کند، این بازی شاید به مذاقتان خوش نیاید. البته اگر صبور ایوب دارید و تحمل آشفتگی سرور، حرکات آهسته کاراکتر خود، دوستانی با صدایی شبیه به صدای اژدها و یا اینجور موارد می‌توانید کنار بیایید، این بازی با سلب مسئولیت از خود به شما توصیه می‌گردد. در ضمن این بازی برای پی سی و کنسول‌های نسل نهمی منتشر شده است و می‌توانید از فروشگاه‌های معتبر اینترنتی تهیه کنید.

• اطلاعات جدیدی از بازی Starfield مشخص شد
• تیم ویجیاتو: بازی‌هایی که یواشکی خریدیم!
• ویجی‌موبایل: بدترین سلاح های پابجی موبایل و بهترین بازی های روبلاکس!