اگر عاشق Shang-Chi هستید باید این فیلمهای کونگفویی را تماشا کنید
آیا «Shang-Chi» باعث شد بیشتر هوس فیلمهایی با سبک کونگفو و ووشیا داشته باشید؟ پس این لیست ما در ویجیاتو را بررسی کنید تا هیجان شما حفظ شود. اگر اکنون برای تماشای فیلمهای بیشتری از ...
آیا «Shang-Chi» باعث شد بیشتر هوس فیلمهایی با سبک کونگفو و ووشیا داشته باشید؟ پس این لیست ما در ویجیاتو را بررسی کنید تا هیجان شما حفظ شود. اگر اکنون برای تماشای فیلمهای بیشتری از انواع آثار کونگفویی یا ووشیا (شکلی از داستانهای چینی که بر قهرمانان هنرهای رزمی در چین باستان تمرکز دارد) احساس نیاز داشته باشید، این لیست کمک شایانی برای شما خواهد بود.
The Assassin | 2015
بسیاری از فیلمهای این فهرست دارای سکانسهای اکشن شدید، شخصیتهای بزرگ و ملودرام فراوان هستند. اما این از آن فیلمها نیست. اما چرا؟ چون اولین حمله هو شیائو-شین یکی از چهرههای پیشرو در جنبش موج نوی سینمای تایوان به سبک ووشیا، بیشتر بر روی بازیهای جالب، لباسهای جذاب، کارگردانی هنری و مناظر طبیعی تاکید کرده است. داستان این فیلم در مورد زنی است که از جوانی بزرگ شده تا بدون هیچ سوالی بکشد، اما همین شخص در موقعیتی قرار میگیرد که انسانیت باقیمانده او را مجبور به تغییر مسیر میکند، و این ماجرا قوس روایی فیلم را شکل میدهد.
فیلم قاتل ساخته هو شیائو-شین که تقریباً نقطه مقابل بسیاری از فیلمهای دیگر این فهرست است، ترجیح میدهد که انسانها در هستهی مرکزی فیلم ساخته و پرداخته شوند و سپس وارد اجرای فرمول اکشن شوند، بنابراین فیلم به تماشاگر اجازه میدهد در صحنهای پس از صحنهای دیگر که با مکالمه یا سکوت محض تعریف میشود، از دیدن مناظر و شخصیتها لذت ببرد. همچنین در چشمانداز فیلمهای ووشیا، فیلم قاتل از تولید شگفتانگیز و فیلمبرداری خیرهکننده بهره برده است.
Crouching Tiger, Hidden Dragon | 2000
فهرستی مانند این، بدون حضور فیلم پیشگامانه «ببر خیزان، اژدهای پنهان» مثل تهیه فهرستی از بهترین سریالهای تلویزیونی تا کنون بدون درج «The Sopranos» یا «برکینگبد» است؛ اما شاید بپرسید که مگر این فیلم چیست؟ این اثر اقتباسی از رمانی به همین نام توسط وانگ دولو، یک شاهکار در سبک ووشیا به کارگردانی شخص آنگ لی است که هنوز هم پس از 20 سال به دلایلی فراوانی مورد ستایش قرار میگیرد و دلیل آن این است که هنوز هم بسیار بسیار خوب است. سکانسهای مبارزهای که برای این فیلم طراحی و اجرا شده، یک منظره جادویی برای تماشا است.
از طرف دیگر فیلمبرداری و قاببندیهای دقیق کار نیز باعث میشود که هر محیطی باشکوه به نظر برسد؛ و بازیگران نیز در این میان درجه یک هستند و درام قابل لمسی را در طول یک داستان قوی و عمدتاً زنانه که نقشهای جنسیتی را در چین بررسی میکند، به جلو هدایت میکنند. کارگردانی آنگلی نیز چیزی جز یک کلاس استادانه نیست؛ و وقتی آن را تماشا میکنید، چه برای اولین بار، چه برای دهمین بار در 20 سال گذشته، بازهم از آن لذت خواهید برد. آنگلی با بازی استادانه در سبک این فیلم، آن را به عنوان تلفیقی از فانتزی و درام تاریخی به جهان هدیه کرد.
Enter the Dragon | 1973
هنرهای رزمی در سینما و همچنین تلویزیون، بازیهای ویدیویی، ورزشهای رقابتی و غیره، بدون تأثیر مستقیم بروسلی بر آن، هیچگاه در جایگاه امروزی خود قرار نمیگرفت. اما مهمترین و تاثیرگذارترین فیلم بروسلی بدون شک «اژدها وارد میشود» است. این فیلم پیشگامانه ساخته رابرت کلوز، سبکهای ژانر جاسوسی که توسط فیلمهای جیمزباند محبوب شده بود را با فیلمهای رزمی شرقی در هم میآمیزد و تواناییهای بروسلی که طراحی مبارزات این فیلم را نیز بر عهده داشت را در نقش یک هنرمند رزمی که برای رقابت در مسابقات فرستاده میشود، بیشتر به جهان معرفی میکند.
بروسلی در این فیلم شاهکار است؛ مشتهایش سریع، پاهایش بیقرار، و انرژی و کاریزمای او غیرقابل انکار و کُشنده است. با وجود همه چیزهایی که امروزه در ژانر هنرهای رزمی ارائه میشود، اما هنوز هیچ چیز مانند تماشای بروسلی هنکام ادب کردن اوباش در این فیلم جذاب نیست، و این در حالی است که رابرت کلوز نیز به خوبی میداند که چه زمانی باید به ستاره خود تکیه کند تا قدرت حضورش را تحت تاثیر قرار دهد. اگر میخواهید دانش خود را در مورد فیلمهای هنرهای رزمی گسترش دهید، Enter the Dragon اثری ضروری است که بزرگترین ستاره این ژانر تا کنون را به نمایش میگذارد. لیست دیگر فیلم های بروسلی را نیز میتوانید در مطلب لینک شده پیدا کنید.
Fist of Legend | 1994
اگر به دنبال گسترش دانش خود در مورد ژانر و فیلمهای کونگفویی هستید، هرگز نباید شخص جتلی و فیلم Fist of Legend او را فراموش کنید. این اثر بازسازی فیلم Fist of Fury با بازی بروس لی به کارگردانی گوردون چان است که داستان آن در زمان اشغال شانگهای توسط ژاپن در اواخر دهه 1930 اتفاق میافتد و جتلی در نقش چن ژن، یک رزمی کار ماهر است که در مورد مرگ استادش به دست یک ژاپنی تحقیق میکند. جنگندگی شخصیت مرکزی این فیلم او را از یک مسابقه به مسابقه دیگر میبرد و حرکات همیشه پر جنب و جوش جتلی مانع از عدم نمایش استعداد لی به عنوان یک بازیگر مبارز نمیشود.
مبارزات این فیلم از یک سکانس به سکانس بعدی بزرگتر و شدیدتر میشوند و شما به عنوان مخاطب با دبدن هر ضربه میتوانید شکستن استخوانها را ببینید و احساس کنید و خشونت موجود در آن را به شکل کامل درک کنید. این فیلم با داستانی که مضامین ضد استعماری را بررسی میکند، نمونهای عالی از نمایش جنگ و قدرت ستارهای چون جتلی است، که ارزش دیده شدن را دارد.
The Grandmaster | 2013
در حالی که فیلمهای Ip Man با بازی بیپایان و تاثیرگذار دانی ین ممکن است محبوبترین فیلم برای اسطورهسازی از این معلم مشهور بروس لی باشند، اما برداشت دیگری از این مرد و زندگیاش وجود دارد که در فیلم بسیار جذابتر استاد بزرگ، به نمایش در میآید. تونی لئونگ که در فیلم شانگچی نقش پدر او و شرور فیلم را دارد، در این فیلم نقش استاد سبک وینگچون را برعهده دارد. این فیلم با بررسی معنای واقعی زندگی این استاد هنرهای رزمی، در نبردهایی که نه تنها از جانب رقبا بلکه از زندگی بهطور کلی ناشی میشود، مانند حماسهای فراگیر و پر از عمق دراماتیک عمل میکند. این فیلم در نمایش سکانسهای اکشن زیبا نیز هیچ گونه کمکاری ندارد.
Hero | 2002
فیلم قهرمان ساخته کارگردان نام آشنا ژانگ ییمو، اثری است که به سبک ببر خیزان، درام هیجانانگیز را با نسخهای رمانتیک از چین باستان که مملو از حرکات آکروباتیک بلند پروازانه است، ترکیب میکند. اما ییمو برخلاف آنگلی با حس عظمت بسیار بزرگتری فیلم را ارائه میکند، و مبارزات سریعتری را از جت لی، دانی ین، ژانگ زی، تونی لیونگ، و مگی چونگ در هم میآمیزد و از جلوههای بصری و طراحی عالی استفاده میکند تا همه آنها بزرگتر احساس شوند. قهرمان با داستانی که پیوسته این سوال را مطرح میکند که حقیقت چیست و فریب چیست، بیننده را با فیلم همسو میکند. این فیلم که واقعاً بیزمان به نظر میرسد، صحنههای بصری خارقالعاده و مبارزاتش را با درام جذاب ترکیب میکند تا داستانی خیرهکننده و لایهای را ببافد که هرگز خستهکننده نیست.
Iron Monkey | 1993
در یک سرزمین ناامید و ناعادلانه، که در آن فساد دولتی حاکم است، تنها یک مرد شجاعت به چالش کشیدن سیستم و مقابله با آن را دارد. آنها او را میمون آهنی صدا میکنند. این قهرمان زیر سایه شب، در سکوتی پیش از سپیده دم، میجنگد تا به فقرا و مستضعفان امید بدهد. اگرچه هیچ کس نام او را نمیداند و هیچ کس نمیداند او از کجا آمده است، اما قهرمانی، او را به یک اسطوره زنده برای مردم و یک مرد تحت تعقیب برای قدرتها تبدیل کرده است.
قبل از هرچیز باید بدانید این فیلم یکی از محبوبترین آثار رزمی مورد نظر کوئنتین تارانتینو است. این فیلم شباهتهایی با شخصیت محبوب زورو و همچنین رابین هود دارد، زیرا میمون آهنی برای کمک به فقرا از ثروتمندان دزدی میکند. هنگامی که یک روز میمون آهنی از فرماندار دزدی میکند، فرماندار دستور دستگیری او را میدهد، اما ماموران به اشتباه کسی دیگر را بازداشت میکنند و این هسته مرکزی داستان فیلم را شکل میدهد. در حالی که یو رونگ-گوانگ نقش اصلی را در این فیلم بازی میکند، اما مسلماً این دانی ین است که در نقش وونگ کی یینگ، ستاره است و خودنمایی میکند. میمون آهنی شاید شعر و شاعرانه بودن ببر خیزان آنگلی را نداشته باشد، اما نبود آن را با سرگرمی و انرژی بیشتری در اکشن جبران میکند.
Kung Fu Hustle | 2004
صحبت در مورد عصر مدرن فیلمهای هنرهای رزمی بدون مطرح کردن ذهن منحصر به فرد و دیوانه استفن چو سخت است. او در سال 2001 با تولید «فوتبال شائولین» به تمجیدهای بین المللی فراوانی دست یافت. این فیلم دربارهٔ یک راهب پیشین بودایی از معبد شائولین است که سالها پس از درگذشت استادشان و در جریان وقایعی، ۵ برادر خود را متحد میکند تا مهارتهای فراانسانی خود را در زمینهٔ هنرهای رزمی، در مسابقات فوتبال بکار بگیرند و شائولین کونگفو را در میان مردم رواج دهند. اما Kung Fu Hustle که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، یک فیلم رزمی، گانگستری و کمدی است که نام استفن چو بیشتر سر زبانها انداخت.
به صورت خلاصه فیلم Kung Fu Hustle جلوههای ویژه، هنرهای رزمی و لحن و سبک انیمیشن Looney Toons را با جلوههای خنده دار ترکیب میکند. این اثر یک فیلم کونگفو عالی است که با دیدن آن باید انتظار ارجاع به سینمای ژان رنوآر، درخشش و حتی مرد عنکبوتی را داشته باشید. این یک نامه عاشقانه به بسیاری از چیزهاست؛ اگر بعد از شانگچی به دنبال یک فیلم هنرهای رزمی هستید که همراه با لحظات خنده دار باشد، دیدن این اثر اساساً اجباری است.
Drunken Master | 1978
جکی چان یکی از برجسته ترین ستارگان سینمای اکشن است، زیرا او مهارت خود را به عنوان یک رزمی کار چیره دست با کمدی فیزیکی شبیه باستر کیتون ترکیب میکند. اما اولین فیلم شاخص او یعنی Drunken Master که در سال 1978 به نمایش درآمد یک فرضیه کاملاً منحصربهفرد دارد، زیرا چان نقش مبارزی را بازی میکند که تواناییهایش در هنگام بیخود شدن از خود به اوج میرسد. داستان مبارزی که برای نبرد باید از حالت طبیعی خارج شود، برای یک کمدی اکشن ایده بسیار عالی است، زیرا موتور کمدی توسط اکشن به حرکت در میآید. در این فیلم مبارزات به طرز ماهرانهای توسط متخصصان این امر طراحی و اجرا میشود، اما اجرای این اکشن به لطف جکیچان رویکردی اسلپاستیک دارد. طبق معمول، بدلکاری چان در این فیلم بی عیب و نقص است.
Police Story 1-3
مقایسههای زیادی بین شانگچی و فیلمهای جکی چان انجام شده، و مطمئناً این مقایسه تضمین شده و درست است. شانگچی صحنههای مبارزه چشمگیر و سریع را با حس شوخ طبعی و بازیگوشی مانند برخی از بهترین فیلمهای چان ترکیب میکند. اما اوج این ارجاعات شانگچی به فیلمهای داستان پلیس است. اولین فیلم داستان پلیس در سال 1985به نمایش درآمد و سپس دو دنباله آن در سال 1988 و سومین فیلم، Supercop یا داستان پلیس 3 در سال 1992 اکران شدند. در حالی که چان در هر سه فیلم شگفتانگیز است، اما سومین قسمت از بازی میشل یو بهره میبرد که نمایش را حتی از چان به قدری دزدید که بعد از این فیلم، اسپینآف خودش را به دست آورد.
از بالا به پایینِ فیلمهای داستان پلیس با سکانسهای اکشنی که شما را وادار میکند متوقف شوید و از خود بپرسید «آنها واقعاً این کار را کردند؟» پُر شده است، این سه قسمت از داستان پلیس فیلمهای مبتنی بر هنرهای رزمی هستند که به دو دلیل اصلی برای تماشاگران مفید خواهند بود: 1.) چان یک عنصر سرگرمکننده برتر است. 2.) آنها تقریباً به عنوان یک اثر سینمایی، سطحی از بدلکاری و نبوغ برای اکشن را به نمایش میگذارند که فیلمهای جریان اصلی این روزها به آن علاقه ندارند.
از شروع تیراندازی محله در قسمت اول داستان پلیس گرفته تا سکانسهای هلیکوپتر/قطار در فیلم Supercop، هر سه فیلم دارای اکشن ارزشمندی هستند که ذهن شما را متحیر میکند و استخوانهای شما را قلقلک میدهد. اما ما میتوانیم اسپینآفها و راهاندازیهای مجددی را که بعد از این سه قسمت اتفاق افتاد به راحتی فراموش کنیم.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
بنظر من دانی ین هم از جت لی و هم از جکی چان سرتره ولی شاید تو انتخاب فیلمهاش دقت نکرد چون تو یه سالهایی فیلمهای خوبی بازی نکرد والا دانی ین مقامش خیلی بالاتر از ایناست
دلمون برای بروسلی و فیلم های خفنش تنگ شده .
خیلی از باک ویدئو سر تر بود خوشم آمد مخصوصا صحنه ،س از تیتراژ
ادیت : بلک
شانگ چی خیل بهتره از بلک ویدئو بود خ.د.ا.ی.ی مخصوصاتیکه ی صحنه پس از تیتراژ اش خوب بود( از شخصیت کلین خوشم اومد ( نمیدونم اسمشو درست گفتم اگه درست نگفتم اصلاح کنید)
داستان پلیس 1 قشنگ بود
من به شخصه عاشق جکی چان و فیلماش هستم،واقعا بازیگریه که از جون برای فیلماش انرژی و وقت صرف میکنه
من بیشتر اینفینیتی وار رو دوست دارم
ولی واقعا جو فیلم با بقیه فیلم های مارول فرق می کرد
خیلی اکشن نبود بیشتر علمی تخیلی بود
کلا فیلمای بروس لی. جکی چان. جت لی .دانی ینو ببینید اگه به شانگچی علاقه دارید
لیست رو که دیدم هوس کردم برم دوباره hero رو ببینم...
فقط یبار دیدمش ولی خیلی ناب بود...