۵ ویژگی خاص بدن مرد عنکبوتی

مرد عنکبوتی مارول از آن جا محبوب شد که در زندگی روزانه‌اش بیش از هر شخصیت کمیک بوکی دیگری شبیه به انسان‌های معمولی با مشکلات روزمره است. اما حقیقت این است که فیزیولوژی خاص مرد عنکبوتی به او یک بدن متفاوت نسبت به قهرمانان دیگر داده؛ بدنی که تا سطح سلولی با دیگر بدن‌ها فرق دارد.

از وقتی که یک عنکبوت رادیواکتیوی پیتر پارکر را نیش زده، بدن او در طول حدود شش دهه گذشته به شکل‌های جالب و شگفت انگیزی در حال تغییر بوده است. حالا در این مطلب قصد داریم نگاهی دقیق‌تر به مرد عنکبوتی و ویژگی‌های خاص بدن این شخصیت بیندازیم.

---

منشأ توانایی‌های بدن مرد عنکبوتی

اسپایدرمن فقط در رفتارش عجیب نیست، این عجیب بودن تا سطح میکروسکوپی نیز پیش رفته است. عنکبوتی که پیتر پارکر را نیش زد، باعث تغییر ساختار ژنتیکی دی‌ان‌ای او شد. برای همین است که در داستان‌های اسپایدی معمولاً او را در حالی می‌بینیم که سعی می‌کند به بیمارستان نرود تا در صورت انجام آزمایشی رویش، رازش بر ملا شود.

داشتن این ژنتیک تغییر یافته، به این معنی است که توانایی‌های اسپایدرمن قابل به ارث رسیدن هستند. در اکثر نسخه‌های آینده‌ای که از مرد عنکبوتی دیده‌ایم، شاهد بودیم که فرزندان او نیز قابلیت‌هایی شبیه به خودش دارند.

البته از اوریجین رادیواکتیوی قدرت‌های اسپایدی پیامدهای تیره‌تری نیز در کمیک Spider-Man: Reign سراغ داریم. در این نسخه آینده‌وار تاریک، قرار گرفتن طولانی مدت در کنار پیتر پارکر باعث شد تا مری جین در طول زمان دچار مسمومیت رادیواکتیوی شود و در نهایت از دنیا برود.

---

---

مرد عنکبوتی چطور به دیوارها می‌چسبد؟

توانایی چسبناک بودن شاید خیلی ساده به نظر برسد اما این قابلیت اسپایدی خیلی پیچیده‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید. در سطحی خودآگاه، مخچه پیتر پارکر دچار یک جهش‌یافتگی شد تا انگارم‌هایش تغییر پیدا کنند. به این ترتیب، مرد عنکبوتی حالا می‌توانست واکنش الکترواستاتیک بین بدن خود و هر سطحی را در حد زیراتمی کنترل کند.

این پروسه باعث معکوس شدن مقاومت معمول پوسته یک الکترون دربرابر نیروهای خارجی می‌شود و به جایش باعث می‌شود بدن اسپایدی به سطحی که می‌خواهد به آن بچسبد، جذب شود. با تمام این اوصاف، و با در نظر گرفتن این که خود پیتر پارکر نیز یک دانشمند است، اما هیچکس نتوانسته ذره زیراتمی که به صورت ذهنی کنترل می‌شود و به اسپایدرمن توانایی چسبیدن به سطوح می‌دهد را شناسایی کند.

نتیجه تمام این توضیحات این است که مرد عنکبوتی می‌تواند به هر سطحی بچسبد؛ حالا فرقی نمی‌کند که این سطح چقدر لغزنده و با چه سرعتی در حال حرکت باشد. با این که دیده شده بر چسبندگی بایواستاتیک اسپایدی می‌توان غلبه کرد اما از روی دفعاتی که او به سطح یک هواپیمای جت یا موشک چسبیده این نتیجه قابل دریافت است که با نیرویی مقاوم سر و کار داریم.

از آن جایی که پیتر پارکر می‌تواند هر قسمتی از بدن خودش را تبدیل به سطحی چسبنده کند، این قابلیت را دارد تا کاری کند با چسبیده شدن ماسک به صورتش، دیگران متوجه هویت واقعی‌اش نشوند.

اسپایدرمن به طور موقت قابلیت‌های جادویی و تارهای ارگانیک داشت

هر چند در اکثر اوقات توانایی‌های مرد عنکبوتی با اصطلاحات علمی توصیف می‌شوند اما به این معنی نیست که این توانایی‌ها در ذاتشان تا حدودی جادویی نباشند. با این که پیتر پارکر اعتقاد داشت قدرت‌هایش از علوم پیشرفته نشأت گرفته‌اند اما داستان The Other نشان داد که لایه‌های عمیق‌تری برای اوریجین اسپایدی وجود دارد که هیچگاه از آن‌ها با خبر نبوده است.

در این داستان، بدن پیتر پارکر بیش‌تر جهش پیدا می‌کند و او بیش‌تر شبیه به یک عنکبوت می‌شود تا به طور موقت قدرت‌هایی خارق العاده به دست آورد. واضح‌ترین آن‌ها تارهایش هستند که حالا به جای استفاده از وب شوترها (Web-Shooter)، می‌تواند به صورت ارگانیک آن‌ها را به وجود آورد.

اسپایدی در این مقطع می‌توانست در تاریکی ببیند، قدرت و چابکی‌اش بیش از هر وقت دیگر افزایش یافته بودند و حتی نیش‌هایی روی ساعدهایش داشت که می‌توانست برای حمله به دشمنان از آن‌ها استفاده کند.

با این که این افزایش جادویی توانایی‌ها موقتی بودند اما مرد عنکبوتی را وارد جریانی از سرنوشت کردند که او را به تمام مولتی‌ورس متصل می‌کرد. در هر صورت، شخصیت‌های دیگری مثل کین (Kaine) بیش از پیتر، آدر (Other) را پذیرفته بودند.

حماسه کلون اسپایدرمن شامل بدل‌های ناپایدار بود

با این ژنتیک تحسین برانگیز، جای تعجب ندارد که برخی از افراد سعی کرده باشند تا در طول این سال‌ها از توانایی‌های پیتر پارکر تقلید کنند. با این حال، مشخص شد که کلون کردن پیتر پارکر پروسه ساده‌ای نیست. اگر Clone Saga بدنام اسپایدرمن هیچ چیز دیگری را ثابت نکرده باشد، این مسئله را مشخص کرد که کلون کردن اسپایدی یک پروسه شدیداً پیچیده است؛ چرا که کلون‌های ساخته شده از پایداری روانی که باعث کاربردی بودن آن‌ها در طولانی مدت می‌شد، برخوردار نبودند.

یکی از کلون‌های پیتر پارکر به نام کین دچار بیماری نابود کننده‌ای شد که به طرز وحشتناکی روی صورتش اثر گذاشت. کلون‌های دیگر مثل اسپایدرساید (Spidercide) هم از نظر فیزیکی ناپایدار بود؛ به طوری که نمی‌توانست کاملاً خودشان را به شکل یک جسم جامد نگه دارد.

بن ریلی (Ben Reilly) نزدیک‌ترین کلون ساخته شده از روی پیتر پارکر به یک کلون موفق بود. شباهت‌های فیزیکی بین او و پیر آن قدر زیاد بود که می‌توان تقریباً آن‌ها را همسان تشبیه کرد. با این اوصاف، این دو شخصیت در طول سال‌ها تفاوت‌های زیادی نسبت به هم نشان دادند.

این تفاوت‌ها در حدی بود که بن حتی برای مقطعی اصلاً یک قهرمان محسوب نمی‌شد و با ظاهر جاکال (Jackal)، ویلنی که او را خلق کرده بود، به عنوان یک سوپرویلن فعالیت می‌کرد.

---

---

دلیل چابکی و انعطاف پذیری مرد عنکبوتی چیست؟

اسپایدرمن یکی از چابک‌ترین قهرمانان دنیای مارول محسوب می‌شود که توانایی انجام حرکات پیچیده آکروباتیک را دارد. تاندون‌ها و بافت‌های همبند پیتر پارکر دو برابر انسان‌های عادی قابلیت ارتجاعی دارند تا او بتواند بدنش را به هر شکل و در هر زاویه که برای تاب خوردن در شهر یا فرار از دست گلوله‌های شلیک شده نیاز دارد، تغییر دهد.

مرد عنکبوتی این قابلیت را دارد تا بدنش را در موقعیت‌های عجیبی قرار دهد که حتی نگاه کردن به آن‌ها نیز باعث ایجاد حسی ناراحت کننده شود. فرقی نمی‌کند به یک دیوار تکیه داد، سر و ته از یک تار آویزان شده یا تا نوک انگشتان پاهایش خم شده باشد، پیتر پارکر مثل هر وقت دیگر احساس راحتی می‌کند.

این ویژگی برای کسانی که به آن عادت ندارند تا حدودی فرا انسانی و حتی چندش‌آور محسوب می‌شود. با این که چنین حالت‌هایی درون صفحه کمیک جالب به نظر می‌رسند، اما قابل درک است اگر برخی از ساکنان نیویورکِ دنیای مارول او را به جای یک قهرمان، به شکل یک موجود عجیب و غریب ببینند.

---

با ویژگی‌های خاص بدن دیگر شخصیت‌های کمیک بوکی آشنا شوید

• ۵ ویژگی خاص بدن تانوس
• ۵ ویژگی خاص بدن بلادشات
• ۵ ویژگی خاص بدن بلک ویدو
• ۵ ویژگی خاص بدن آیرون من
• ۵ ویژگی خاص بدن اسکارلت ویچ