بهترین فیلم ها درباره نبرد انسان و دریا

با نگاهی به گذشته سینما، متوجه خواهیم شد که تعداد شگفت‌آور زیادی از فیلم‌ها وجود دارد که درباره گیر افتادن در دریا هستند. دلیل خوبی برای این اتفاق وجود دارد: وقتی به دنبال ساختن یک فیلم واقعاً پرتحرک هستید، چه چیزی می‌تواند وحشتناک‌تر از احساس ناامیدی و ترس ناشی از سرگردانی، کیلومترها دورتر از خشکی با شانس زنده ماندنی که لحظه به لحظه کمتر می‌شود، باشد؟ به این فرمول یک تهدید اضافی، مثلاً یک کوسه انسان‌خوار، یا حتی تشدید اصطکاک آب و هوای دریا را نیز اضافه کنید، و حالا شما دستور العملی برای وحشت خالص دارید. ژانری که نه تنها پر از سناریوهای کابوس وار و کاملا غیرقابل درک است، بلکه داستان‌های قهرمانی، انعطاف پذیری، خودیابی و پیروزی روح انسان را نیز شامل می‌شود.

در چنین فیلم‌هایی عامل ترس با این واقعیت افزایش می‌یابد که بسیاری از این داستان‌ها، سناریو‌های تخیلی یا خارق‌العاده نیستند، بلکه سناریوهایی هستند که به واقعیت نزدیک‌‌ترند و موقعیت‌هایی را شامل می‌شوند که هر یک از ما به طور بالقوه می‌توانیم در آن قرار بگیریم. در واقع، درصد زیادی از انواع این فیلم‌ها بر اساس داستان‌های واقعی ساخته شده‌اند. مسلماً به دلیل محبوبیت این نوع از فیلم‌ها که اغلب می‌توان آن‌ها را با بودجه‌ی کم فیلم‌برداری کرد، در سال‌های اخیر بازار این سبک آثار کمی بیش از حد اشباع شده است و به اصطلاح دنباله‌های بی‌شماری به صحنه هجوم آورده‌اند. با در نظر گرفتن این موضوع، در این مطلب ویجیاتو بهترین فیلم ها درباره نبرد انسان و دریا آورده شده است.

Dead Calm

زوجی جوان به نام ری (نیکول کیدمن) و جان اینگرام (سم نیل)، برای به فراموشی سپردن ضایعه مرگ نابهنگام کودک خردسال شان، با قایقی تفریحی راهی سفری در اقیانوس می‌شوند؛ در حالی که این دو با آرامش موجود دریا به دنبال این هستند که فکر خود را از فقدان از دست دادن پسرشان دور کنند، ناگهان با یک غریبه سرگردان روبرو می‌شوند که می‌گوید قایق‌شان نابود شده. این زوج جوان به فرد ناشنای مهربانی و کمک می‌کنند، اما با پیشرفت داستان، مشخص می‌شود که همه چیز در مورد مرد غریبه آنطور که به نظر می‌رسد نیست. فیلم Dead Calm یک تریلر واقعاً پرتنش و نمونه خوبی از خلق یک فیلم جذاب و هیجان انگیز بدون نیاز به بودجه هنگفت است. شدت احساسات نیکول کیدمن و کارگردانی جذاب فیلیپ نویس به این تریلر دریایی حس ترسناکی می‌بخشد.

The Reef

پنج دوست برای یک گذراندن تعطیلات رویایی به یک کشتی تفریحی دریایی می‌روند. اما وقتی کشتی به دلایلی غرق می‌شود، رویای این جمع به یک کابوس تبدیل می‌شود: زیرا تهدیدی وحشتناک در کمین آن‌ها در درون آب است. بر خلاف بسیاری از فیلم‌های مبتنی بر کوسه قبل (و بعد از آن)، سازندگان The Reef از تصاویر واقعی کوسه‌ها در فیلم به جای جلوه‌های عملی یا CGI استفاده کردند. استفاده از جلوه‌های بصری همیشه این خطر را دارد که کوسه‌ها را غیرواقعی جلوه دهد. با این اوصاف The Reef قطعاً یکی از واقعی‌ترین فیلم‌های ترسناک کوسه‌‌ای است که هرگز تنش را در درون داستانش کاهش نمی‌دهد، و بینندگان را در تمام مدت زمان پخش ۹۰ دقیقه‌ای اثر به لبه صندلی‌های خود می‌چسباند. این اثر سینمایی شاید اورجینال ترین فیلم این لیست نباشد، اما مطمئنا یکی از هیجان انگیزترین فیلم‌های آن است.

Titanic

کشتی اقیانوس پیمای تایتانیک گواه این است که «بزرگتر» همیشه بهترین نیست. تایتانیک با تمام عظمت و شکوه خود حامل 3320 سرنشین بود که توسط یک کوه یخ غول پیکر نابود شد و اکثریت مسافران آن از عواقب پس از نابودی کشتی جان سالم به در نبردند. اما تراژدی واقعی که در فیلم دلخراش جیمز کامرون در سال 1997 به تصویر کشیده شد، می‌تواند به خوبی احساسات ترس، وحشت و ناامیدی را در لحظات پایانی با مسافرانی که پس از شروع غرق شدن کشتی در دریا سرگردان هستند، به تصویر بکشد.

بدیهی است که مقیاس مطلق مرگ و ویرانی مطمئناً عامل تأثیرگذار فیلم است، اما وقتی نزدیک به 3 ساعت را با دو شخصیت اصلی رز و جک سپری می‌کنیم و عاشقانه‌های ممنوعه آنها را دنبال می‌کنیم و به دنبال آنها هستیم، احساس شخصی‌تری با این داستان پیدا می‌کنیم. اما پس از اینکه به مخاطب اجازه داده می‌شود این پیوند صمیمانه را با این دو شخصیت ایجاد کند، آن مخاطب در پایان ویران می‌شوید زیرا پایان قصه جلوه خوبی ندارد.

Open Water

کوسه‌ها کارآمدترین ماشین‌های کشتار طبیعت هستند، و سازندگان Open Water نیز با علم به این موضوع دست روی چنین سناریویی گذاشته‌اند. داستان فیلم Open Water که بر اساس یک حادثه واقعی شکل گرفته است، روی یک زوج آمریکایی تمرکز می‌کند که در تعطیلات به غواصی می‌روند، اما وقتی قایق تورشان به‌طور تصادفی آنها را پشت سر می‌گذارد، این زوج خود را در دریا سرگردان و در محاصره کوسه‌ها می‌بینند. فیلمبرداری در دریا با بودجه بسیار کم، در واقع یک حس عمیق و واقع گرایانه به این اثر داده و شدت تنش را به آن اضافه کرده است. این سبک فیلمسازی 80 دقیقه اعصاب به هم ریخته برای مخاطب ایجاد می‌کند و در طول تماشای آن قلب بینندگان تمام مدت در دهان آنهاست.

White Squall

طوفان سفید به وقوع یک طوفان بادی شدید و ناگهانی در دریا گفته می‌شود که دریانوردان بدون هشدار به آن می‌رسند. فقدان علائم هشدار دهنده معمول، مانند ابرهای سیاه، اجتناب از این توفان را در هنگام بیرون رفتن از دریا غیرممکن می‌کند. اما حوادث این فیلم بر اساس سرنوشت واقعی کشتی آلباتروس، توسط شخص ریدلی اسکات ساخته شده است. معروف است که این کشتی در 2 مه 1961 غرق شد، آن هم ظاهراً به دلیل یک رگبار سفید. به طور کلی این فیلم یک داستان واقعی در مورد گروهی از پسران نوجوان آمریکایی است که برای بدست آوردن تجربه، نظم و انضباط یا هر آنچه والدینشان احساس می‌کنند این جمع فاقد آن هستند، سوار بر کشتی قایقرانی مدرسه خود می‌شوند. این سفر دریایی برای همه آنها یک ماجراجویی واقعی است اما دارای افت و خیزهایی نیز هست.

کارگردان ریدلی اسکات برای بهتر درک شدن این فاجعه دریایی، نه تنها بر آسیب‌های خود رویداد تمرکز می‌کند، بلکه زمان زیادی را صرف توسعه شخصیت‌ها از قبل توفان در طرحی به سبک دوران بلوغ می‌کند. بنابراین این شیوه روایت، تماشای این تراژدی را برای مخاطب سخت‌تر می‌کند. این فیلم از اجرای مطمئن جف بریجز و کارگردانی هیجان‌انگیز ریدلی اسکات سود زیادی می‌برد.

Adrift

مانند تایتانیک، این فیلم نیز بر اساس یک رویداد واقعی است، فقط در مقیاس بسیار کوچکتر. آدریفت شامل داستانی است که در‌ آن شیلین وودلی و سام کلافلین در نقش زوجی که پس از طوفان ریموند در سال 1983 در وسط اقیانوس آرام سرگردان هستند، باید با یک قایق آسیب دیده و بدون رادیو راه خود را به هاوایی بیابند. همانطور که جیمز کامرون با تایتانیک این کار را انجام داد، این فیلم نیز نه تنها بر جنبه‌های فاجعه و بقای داستان تمرکز دارد، بلکه بر پیوند صمیمانه و عاشقانه بین این دو بازیگر نیز تمرکز دارد و به تماشاگران اجازه می‌دهد تا به طور کامل روی پیوند و وفاداری این زوج سرمایه گذاری کنند.

تلفات روانی و عاطفی این فیلم بر تماشاگران نشان می‌دهد که شرایط بقا در زمانی که منابع کمیاب هستند چقدر ناامید کننده است. این فیلم با گذر از ژانرهای بقا و عاشقانه، یکی از مواردی است که می‌توان آن را به فهرست تماشای داستان واقعی بازمانده از یک ماجرای وحشتناک اضافه کرد.

The Shallows

بلیک لایولی با الهام از فیلم مینیمالیستی بقا محور «Buried» با بازی شوهرش رایان رینولدز که تماماً در یک تابوت می‌گذرد، با کارگردان Jaume Collet-Serra و نویسنده آنتونی جاسوینسکی برای این فیلم ترسناک بقا در دریا همکاری کرد. این بار و با این فیلم، داستان یک موج سوار (با بازی لایولی) به جای یک ملوان را دنبال می‌کنیم که در دریا سرگردان می‌شود، اما خود را در معرض تهدید یک کوسه سفید بزرگ می‌بیند. بلیک لایولی در این فیلم نقش دانشجوی پزشکی نانسی آدامز را بازی می‌کند که پس از از دست دادن مادرش در غم و اندوه به سر می‌برد.

او به ساحلی خلوت در مکزیک سفر می‌کند تا کمی استراحت کند و ذهنش را پاک کند. با وجود خطر موج سواری به تنهایی، نانسی تصمیم می‌گیرد خود را غرق در موج کند و به امواج برخورد کند. اما ناگهان یک کوسه سفید بزرگ حمله می‌کند و او را مجبور می‌کند تا برای ایمنی به سمت یک صخره غول پیکر شنا کند. او مجروح شده و در فاصله 200 یاردی از ساحل گیر افتاده است.

جالب اینجاست که اکثر فیلم The Shallows در یک تانک یا مخزن استودیویی با استفاده از صفحه‌های آبی برای جلوه‌گذاری دیجیتالی فیلمبرداری شده است، و این کوسه کاملاً توسط رایانه ساخته شده است. با این اوصاف، نتیجه هنوز هم فوق‌العاده واقع‌گرایانه است، و به شما این حس را می‌دهد که انگار دقیقاً با این شخصیت در آب هستید؛ این اثر به نوعی در حکم پروژه جادوگر بلر از فیلم‌های کوسه‌‌ای سرگردان در دریاست.

Life of Pi

یکی از تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای مدرن؛ Life of Pi در مجموع نامزد 11 جایزه اسکار شد و چهار جایزه را از آن خود کرد. داستان این فیلم درباره یک پسر 16 ساله هندی به نام پی پاتل (سوراج شارما) است که پس از زنده ماندن از غرق شدن در یک کشتی اقیانوس پیما، در یک قایق نجات با یک ببر خطرناک بنگال گیر افتاده است. این فیلم از ابتدا تا انتها مجذوب کننده است: ما داستان پی را دنبال می‌کنیم، زیرا زوج نامتعارف ببر وحشی و یک انسان یاد می‌گیرند که در این کلاس درس استادانه بصری و خیره کننده در داستان گویی، به یکدیگر اعتماد کنند. این اثر یک دستاورد فنی شگفت‌انگیز است که از نظر احساسی نیز پاداش فراوانی برای مخاطب دارد.

In the Heart of the Sea

داستان این فیلم با بازی کریس همسورث در سال 1820 اتفاق می‌افتد که در آن خدمه کشتی نیوانگلند باید پس از حمله یک نهنگ بزرگ و قوی به کشتی، در اقیانوس زنده بمانند. بازماندگان باید با طوفان، گرسنگی، وحشت و ناامیدی روبرو شوند. سناریو تحسین‌برانگیز In the Heart of the Sea دارای داستان‌گویی متفکرانه است که به لطف کارگردانی ران هاوارد با قدرت بصری خود مطابقت دارد، حتی اگر نتواند ادعای عمق یا حماسه‌ای را داشته باشد که به وضوح آرزوی آن را دارد. فیلمِ ران هاوارد آشکارا می‌‌تواند داستان موبی دیک را تداعی کند و از جهتی ما را به یاد فیلم کلاسیک «موبی دیک» (به کارگردانی جان هیوستون) بیندازد؛ حمله‌‌ی آن نهنگ سفیدِ بزرگ و نابودگر و رویارویی آن با خدمه‌‌ی کشتی می‌‌تواند تداعی‌‌گر موبی دیک باشد.

All Is Lost

در این فیلم رابرت ردفورد نقش تنها شخصیت محوری فیلم را بازی می‌کند که شخصیت یک دریانورد کهنه کار را در یک سفر انفرادی در اقیانوس هند دارد. یک روز او ناگهان از خواب بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که قایقش با یک کانتینر حمل و نقل سرگردان برخورد کرده است، و این باعث می‌شود آب در قایق نشت کند و به تجهیزات رادیویی و ناوبری او آسیب برساند. در ادامه او باید از طریق توانایی‌های خود از شر یک طوفان سهمگین زنده بماند و به نوعی راه خود را به تمدن پیدا کند. این اثر سینمایی گواهی متحرک و فوق‌العاده ارزشمندی بر توانایی رابرت ردفورد در نگه داشتن مخاطب پای یک فیلم ارائه می‌کند. این اثر نمونه نادری از سینمای ناب است؛ و این به خودی خود به آن جایگاهی می‌دهد که این روزها کمتر فیلم هالیوودی می‌تواند به آن برسد.

پس بنابراین اگر طرفدار صنعت سینما هستید، با بهترین فیلم سینمایی زندگی پس از مرگ از طریق این لینک آشنا شوید.