معرفی شرلوک هولمز – بزرگ‌ترین کارآگاه دنیا

وقتی حرف از کارآگاهان جنایی دنیای داستان‌ها می‌شود، تقریباً غیرممکن است که نام شرلوک هولمز (Sherlock Holmes) به ذهن‌ها خطور نکند؛ یک کارآگاه که پیچیده‌ترین پرونده‌ها و جنایات را با روش‌های ویژه خود حل می‌کند.

هولمز اولین کارآگاه پدیدآمده ادبیات نیست اما می‌توان او را مشهورترین و تأثیرگذارترین کارآگاه مدرن دنیای داستان‌ها به حساب آورد که پس از گذشت قرن‌ها هنوز هم بین مخاطبان محبوبیت بالایی دارد.

اگر هنوز کاراگاه شرلوک را نمی‌شناسید و مشتاق آشنایی با بیوگرافی شرلوک هلمز بزرگ هستید در این مطلب، ساکن شماره ۲۲۱بی خیابان بیکر را به طور مختص اما جامع برای شما معرفی خواهیم کرد.

تاریخ اولین حضور	سال ۱۸۸۷ میلادی
اولین اثر	رمان «اتود در قرمز لاکی»
پدیدآورنده	سِر آرتور کانن دویل
زمینه فعالیت	کارآگاه مشاور

---

ایا شرلوک هلمز واقعیت دارد؟

عکس شرلوک هلمز واقعی

داستان شرلوک هلمز

سِر آرتور کانن دویل (Arthur Conan Doyle)، نویسنده‌ای اسکاتلندی، کسی بود که شخصیت شرلوک هولمز را به وجود آورد. از این شخصیت به عنوان نمونه اولیه کارآگاهان نابغه مدرن یاد می‌شود که اولین بار در سال ۱۸۸۷ میلادی و رمان «اتود در قرمز لاکی» (A Study in Scarlet) که در شماره نوامبر مجله Beeton's Christmas Annual چاپ شده بود حضور داشت. به عنوان اولین و تنها «کارآگاه مشاور» دنیا، شرلوک هولمز در لندن دوره ویکتوریایی و ادواردی، جنوب انگستان و قاره اروپا به تعقیب مجرمان می‌پرداخت.

الهام‌بخشان هولمز

هر چند ادگار آلن پو با سی. آگوست دوپن (C. Auguste Dupin) و امیل گابوریو با موسیو لکوک (Monsieur Lecoq) پایه‌ریز این دست کارآگاهانِ مدرن (و به طور ویژه خود شرلوک هولمز) به حساب می‌آیند اما مخلوقِ سر آرتور کانن دویل بود که توانست به تنهایی روی محبوبیت کارآگاهان دنیای داستان‌ها بین مردم تأثیر بگذارد؛ به طوری که این شخصیت پدیدآمده در سال ۱۸۸۷ میلادی هنوز که هنوز است در کانون توجه مخاطبان قرار دارد.

آرتور کانن دویل، رفتار و روش‌هایِ کارآگاه خود را بر پایه دکتر جوزف بل پدید آورده بود؛ کسی که در دانشگاه پزشکی ادینبرو به عنوان استاد خود کانن دویل فعالیت می‌کرد. به طور ویژه، توانایی عجیب هولمز در به دست آوردن سرنخ‌ها بر اساس مهارت‌های ظریف مشاهده و استدلال استنتاجی‌اش، از روی روش‌های تشخیص بیماری‌ها توسط جوزف بل به وجود آمده بودند.

جان واتسون، همراه همیشگی شرلوک هولمز (+ دیگر شخصیت‌های مکمل)

کارآگاه شرلوک با ادعای این که «وقتی ناممکن را حذف کنی، هر چیزی که باقی بماند، هر چقدر غیر محتمل باشد، حتماً حقیقت است»، کمی از روش کار خودش را برملا می‌کند. با این حال، مهارت‌های کارآگاهی شرلوک هولمز به وسیله همراهش، دکتر جان اچ. واتسون (John H. Watson)، واضح‌تر ولی همچنان به طور شگفت انگیزی توصیف می‌شوند. دکتر جان واتسون کسی است که به عنوان یک همراه و دستیار به هولمز در تعقیب پرونده‌های جنایی کمک می‌کند.

روایت‌های واتسون، شرلوک هولمز را به عنوان یک شخص بسیار پیچیده و بد خلق توصیف می‌کنند که با وجود عادات سخت گیرانه‌اش، می‌توان او را نامرتب در نظر گرفت. محل اقامت شرلوک در شماره ۲۲۱بیِ خیابان بیکر (Baker Street) توسط خانم هادسون (Mrs. Hudson) نگهداری می‌شود. البته خود شرلوک هولمز اکثر اوقات درگیر مِینیا و افسردگی شده است که این حالات با دود کردن پیپ، نواختن ویولن و استفاده از کوکائین همراه هستند.

در طی ۴ رمان و ۵۶ داستان کوتاه با حضور شرلوک هولمز، برخی از شخصیت‌ها حضورهای مداوم دارند. از بین آن‌ها می‌توان به شخصیت‌های زیر اشاره کرد:

• بازرس اسکاتلند یارد با نام لستراد (Lestrade)
• گروهی از بچه‌های بی‌خانمان ساکن خیابان‌ها با نام بی‌قاعده‌های خیابان بیکر (Baker Street Irregulars) که به طور مداوم توسط هولمز برای جاسوسی استخدام می‌شوند
• برادر باهوش‌تر اما تنبل‌تر خود شرلوک با نام مایکرافت (Mycroft)
• از همه مهم‌تر دشمن سرسخت شرلوک هولمز با نام پروفسور جیمز موریارتی (James Moriarty) که هولمز به او لقب «ناپلئون جنایت» را داده است

علت مرگ شرلوک هلمز

سر آرتور کانن دویل با ادعای این که شرلوک هولمز حواس او را از انجام «چیزهای بهتر» پرت کرده است، در سال ۱۸۹۳ و داستان «مشکل نهایی» (The Final Problem) سعی کرد تا مرگ این شخصیت را روایت کند. در این ماجرا، طی یک درگیری خشونت آمیز در محل آبشارهای رایخنباخِ سوئیس بین شرلوک و موریارتی، هر دوی آن‌ها از پرتگاه به پایین پرت می‌شوند.

واکنش مردم نسبت به مرگ شرلوک هولمز فراگیر بود. افرادی نوار سیاه به دست بستند و حتی این اتفاق باعث ناراحتی خانواده سلطنتی بریتانیا هم شد. از طرف دیگر بیش از ۲۰ هزار نفر از خوانندگان، اشتراک The Strand Magazine که هولمز به طور مداوم در آن حضور داشت را کنسل کردند. با درخواست عموم، کانن دویل کاراگاهِ خود را در سال ۱۹۰۳ و داستان «ماجرای خانه خالی» (The Adventure of the Empty House) احیا کرد.

اقتباس‌های شرلوک هولمز

هولمز هنوز هم در قرن بیست و یکم یک شخصیت محبوب محسوب می‌شود و در مدیوم‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفته است؛ از نمایش‌های تئاتر گرفته تا فیلم‌های سینمایی و بازی‌های ویدیویی. البته نام بردن تمام این آثار از حوصله این مطلب خارج است و به جایش فقط به نام برخی از مهم‌ترین بازیگرانی که این نقش را ایفا کرده‌اند می‌پردازیم.

اولین بازیگری که نقش شرلوک هولمز را بازی کرده است ویلیام جیلت نام دارد. او یکی از اعضای پایه‌گذار جامعه نیویورک هولمز بود که حالا با نام بی‌قاعده‌های خیابان بیکر شناخته می‌شود. ویلیام جیلت در اوایل هزاره بیستم میلادی چندین بار نقش این کارآگاه ماهر را ایفا کرد. دیگر بازیگرانی که تا به حال نقش شرلوک هولمز را ایفا کرده‌اند شامل بازیل رتبون، پیتر کوشینگ، جرمی برت، رابرت داونی جونیور، بندیکت کامبربچ، جانی لی میلر، کریستوفر لی و ایان مک‌کلین می‌شوند. هر چند تعداد بازیگرانی که نقش این کارآگاه ماهر را بازی کرده‌اند بیش‌تر از این حرف‌هاست و در کشورهای گوناگون و ژانرهای مختلف می‌توان رد پای نسخه‌ای از شرلوک هولمز را دید.

شاید جالب باشد که بدانید دو نشان مهم هولمز، پیپ مرشام و کلاه شکار، در نوشته‌های اولیه سر آرتور کانن دویل مورد استفاده قرار نگرفته بودند. جیلت کسی بود که پیپ منحنی مرشام (احتمالاً به خاطر این که در طی اجراهای طولانی تحمل چنین پیپی آسان‌تر بود) را به هولمز اضافه کرد. سیدنی پجتِ تصویرگر هم کسی بود که کلاه شکار را در چندین تصویرسازی خود از هولمز در The Strand Magazine مورد استفاده قرار داد.

---

پرسش‌های متداول در مورد شرلوک هولمز