زامبی‌ها با قارچ‌هایی که روی بدنشان رشد می‌کنند قابل شناسایی هستند: انبوهی از پیچک‌های سیخ دار، باغی مینیاتوری از بدن‌های قارچ مانند. این انگل‌های قارچی به عنوان عروسک گردان عمل می‌کنند و به زامبی ها فرمان می‌دهند تا کل جوامع را آلوده کنند. این پیش فرض «The Last of Us» است، یک مجموعه بازی ویدیویی و اکنون سریالی در HBO. نکته جالب توجه این است چنین واقعه‌ای، در زندگی واقعی هر روز در سراسر جهان اتفاق می‌افتد.
آیا قارچ‌های زامبی واقعی هستند؟
سازندگان «The Last of Us» گفته‌اند که از سکانسی در مجموعه مستند «Planet Earth» بی‌بی‌سی الهام گرفته‌اند. این سکانس مورچهای آلوده به قارچ را به تصویر می‌کشد. قارچ، مغز مورچه را می‌رباید و آن را مجبور می‌کند از درخت بالا برود و از شاخه‌ای آویزان شود. در آنجا، قارچ بدن مورچه را از درون به بیرون هضم می‌کند و بارانی از هاگ‌ها را رها می‌کند تا زامبی‌های بیشتری ایجاد کند.
زمانی که «Planet Earth» در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، اعتقاد بر این بود که قارچ مورچه زامبی بخشی از گروه Cordyceps است، اما مطالعات ژنتیکی آن را در گروه دیگری از قارچ‌های انگلی حشرات، به نام Ophiocordyceps قرار داده است.
بیش از ۱۰۰ گونه Ophiocordyceps شناخته شده وجود دارد که طیف گسترده‌ای از حشرات از جمله پروانه‌ها، بیدها و سوسک‌ها را آلوده می‌کنند و حداقل سی و پنج گونه که شگرد «کنترل ذهن» را روی میزبان خود اجرا می‌کنند.
ژوا آرایو (João Araujo)، دستیار قارچ‌شناسی در موسسه گیاه‌شناسی سیستماتیک باغ گیاه‌شناسی نیویورک، می‌گوید: «ما فقط سی و پنج گونه را می‌شناسیم، اما تخمین‌های ما به بیش از ششصد گونه می‌رسد که منتظر هستند شناسایی و کشف شوند.»
آیا قارچها می‌توانند انسان را آلوده و کنترل کنند؟
در حالی که قارچ‌های زامبی واقعی و متعدد هستند، آرایو و دیگران نگران آلوده شدن افراد به Ophiocordyceps نیستند.
کاریسا دی بکر (Charissa de Bekker)، استادیار بخش زیست شناسی در دانشگاه اوترخت در هلند، گفت: «آنها فقط و فقط به گونه‌های خاص حمله می‌کنند.»
هر یک از گونه‌های شناخته شده Ophiocordyceps یک حشره خاص را شکار می‌کند و این ویژگی یک شمشیر دو لبه است. دی بکر اینگونه توضیح می‌دهد: «آنها ماشین آلات بسیار پیشرفته‌ای برای تعامل با میزبان خود دارند و این کارهای واقعاً جالب مانند تغییر رفتار را انجام می‌دهند، اما حتی نمی‌توانند از گونه‌ای به گونه دیگر بپرند. چه رسد به ارگانیسمی به پیچیدگی انسان.»
مصونیت انسان نسبت به Ophiocordyceps مشخص است چرا که تعاملات بسیاری بین انسانها و این قارچها پیش آمده و تا کنون هیچ ضرری به ما نرسانده‌اند. مردم بخش‌هایی از آسیا از یک نوع قارچ (Ophiocordyceps sinensis) در طب سنتی استفاده می‌کنند و دانشمندانی که این قارچها را مطالعه می‌کنند، تا به حال آلوده نشده‌اند.
آرایو که هنوز زامبی نشده است، می‌گوید: «من همیشه هاگ‌های Ophiocordyceps را استنشاق می‌کنم زیرا از نزدیک با آنها کار می‌کنم.»
در حالی که ممکن است از شر Ophiocordyceps در امان باشیم، دیوید هیوز، یکی از دانشمندانی که مشاور بازی ویدیویی Last of Us بود، گفت که درسی وجود دارد که باید از بازی و سریال «The Last of Us»، که اساساً داستانی درباره تهدیدات طبیعی برای بشریت است، یاد بگیریم.
هیوز که تمرکز تحقیقاتی خود را از مورچه‌های زامبی دور کرده است، می‌گوید: «بزرگ‌ترین تهدید جهانی، تغییرات آب و هوایی است.» او اکنون رئیس دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا است.
بیماری قارچی و تغییرات آب و هوایی
«The Last of Us» این نکته را مطرح می‌کند که تغییرات آب و هوایی می‌تواند باعث سازگاری قارچها با زیستگاه‌های گرمتر شود. این موضوع در مورد قارچ عفونی Candida auris که در سال ۲۰۰۹ کشف شد و از آن زمان در بیش از ۳۰ کشور یافت شده است، صدق می‌کند.
دی بیکر گفت: «در دنیای گرمتر، قارچها باید با آب و هوای گرمتر سازگار شوند. و شما می‌توانید تصور کنید که اگر دمای رشد مطلوب آنها بالاتر و به دمای بدن ما نزدیکتر شود، ممکن است در آینده بیشتر از آنچه در حال حاضر می‌بینیم، در انسان عفونت‌های قارچی داشته باشیم.»
به گفته دیمیتریوس کونتویانیس (Dimitrios Kontoyiannis)، معاون بخش پزشکی داخلی در مرکز سرطان اندرسون دانشگاه تگزاس و رهبر مرکز تحقیقات قارچ شناسی پزشکی این دانشگاه، بر اساس چگونگی گسترش عفونت‌های قارچی در انسان، احتمال شیوع گسترده قارچی (پاندمی) وجود ندارد یا بسیار اندک است.
با این حال، کونتویانیس خاطرنشان کرد که درمان بیماری‌های قارچی سخت‌تر از عفونت‌های باکتریایی است، زیرا قارچها نیز مانند انسان از سلول‌های یوکاریوتی ساخته شده‌اند و ساختارهای سلولی اولیه یکسانی دارند. او توضیح می‌دهد که این امر یافتن درمانی «که قارچ ها را هدف قرار می‌دهد نه انسانها» را بسیار دشوار می‌کند.
کونتویانیس افزود، آینده گرمتر با عفونت‌های قارچی بیشتر به ویژه افرادی را که سیستم ایمنی ضعیفی دارند به خطر می‌اندازد.
هیوز گفت که امیدوار است افرادی که به بازی و سریال «The Last of Us» علاقه دارند، شباهت‌های چالش‌های زندگی واقعی را که جهان ما با آن مواجه است، از جمله تغییرات آب و هوایی و تهدیدات بهداشتی جدیدی که همراه آن خواهد بود، ببینند و به جدی بودن چنین خطرهایی پی ببرند و اهمیت بدهند. او گفت: «این بازی و سریال یک مطالعه آنی است و نشان می‌دهد که ما به چه چیزی توجه می‌کنیم و چگونه نسبت به آن عمل خواهیم کرد.»
به نظرم پیچیدگی مغز انسان باعث میشه که قارچ ها نتونن کنترل بدن رو برعهده بگیرند. همچنین ابعاد درشت مغز انسان نیاز به یک قارچ واحد در ابعاد بزرگ داره که بتونه به صورت یکجا به تمام اعصاب دسترسی و کنترل داشته باشه
البته ممکنه به مرور قارچها جهش پیدا کنند و اول موش ها و سپس میمون ها و درنهایت انسانها رو هم کنترل کنند.
البته جالبه که در آخرین قسمت رزیدنت ایول (ویلیج) هم مشخص میشه که ایده اولیه کنترل افراد یک نوع قارچ بوده
بنظرم ممکنه که در آینده‌ای نزدیک ویروس زامبی مثل ویروس تی ساخته بشه ولی بنظرم با انگل و قارچ نه
یکی از خلاقیت‌های خوبی که در داستان بازی انجام شد همین تغییر دادن منشأ زامبی‌ها (اینفکتدها) از ویروس به قارچ بود
هم باعث شد باورپذیر تر شه و هم طیف گسترده‌ای از گونه‌های مختلف متبلاها رو شاهد بودیم که بعضی وقتا باعث سخت‌تر شدن بازی میشدن. (به شخصه تو بازی دوم سر استاکرها خیلی اذیت شدم)
“وقتی شما در تاریکی هستید؛ از تنها بودن نمی ترسید؛ از تنها نبودن می ترسید.”
ما هم الان نیازی نیست از تنها بودن با طبیعت و قارچ هاش و… بترسیم؛ نیازه از بودنمون با طبیعت بترسیم.
از اینکه چقدر تغییرات اقلیمی ای که ایجاد کردیم میتونه ویرانگر باشه تا اینکه با گسترش بیوتروریسم چه خاکی می خوایم روی سرمون بریزیم!
خیلی جالب بود ممنون
همه باید برای حفظ محیط زیست بکوشیم
آب، خاک، هوا، حیوانات