چرا باید سریال Ted Lasso را ببینیم؟

این روزها در بیلبورد خیابان‌ها هم پوستر تد لاسو دیده می‌شود، مردی با یک چهره خیلی ساده که آراسته است و سبیل تر و تمیزی دارد. بوی خوب از سر و کولش می‌بارد و لباس شیک و مرتب و البته ساده‌اش نشان می‌دهد که نه پولدار است و نه فقیر اما به ظاهر خود اهمیت می‌دهد. تد لاسو نام شخصیتی اصلی سریالی به همین نام است که مثلا درباره فوتبال است اما راستش را بخواهید، تد لاسو قصد دارد به ما درس زندگی بدهد؛ آن هم در دنیایی که زندگی کردن در آن شبیه هر چیزی است جز خوشی کردن.

به دنبال بهترین بهترین سریال های انگیزشی هستید؟ مقاله مرتبط با این موضوع را از ویجیاتو بخوانید.

سریال تد لاسو محصول اپل چندی پیش با فصل سوم به پایان رسید. از نظر بسیاری از تماشاگران این سریال پتانسیل این را داشت که ادامه پیدا کند و خیلی زود به اتمام رسید اما از نظر نگارنده، تد لاسو در دوران اوج خود با تماشاگرانش خداحافظی کرد و نگذاشت که طمع و پول کاری کند تا کیفیت سریال کاهش پیدا کند و در نهایت با خفت، به پایان خود برسد. تد لاسو در اینجا هم برخلاف مارکت همیشگی شبکه‌های تلویزیونی رفتار کرد و نگذاشت سیل عظیم هوادارانش کاری کند تا این اثر تبدیل به یک ماشین پولسازی شود. مدیران اپل با سازندگان سریال همسو شدند و از تد لاسو یک برند و فرنچایز پولساز نساختند (لااقل فعلا) و آن را تبدیل به سریالی کوتاه کردند که هر کسی می‌تواند در عرض یک هفته، آن را تماشا کند. یک هفته جادویی که هر کسی با دیدن تد لاسو به خودش کادو می‌دهد؛ از آن روزهایی است که در زندگی همه ما لازم است.

تد لاسو اثری است که در دنیای بی‌رحم امروزی، سعی دارد تا به ما نشان بدهد محبت کردن یعنی چه. این سریال نه یک اثر کمدی است و نه یک اثر درام و یا حتی یک سریال ورزشی، بلکه همه چیز آن «انگیزشی» است. لطفا در برابر این عبارت گارد نگیرید و از آن بدتان نیاید؛ من خودم هم با لغت انگیزشی و بسیاری از کتاب‌ها و فیلم‌هایی که در این سبک ساخته می‌شوند مشکل دارم اما تد لاسو راه درستی را می‌رود. سریال بدون اینکه هیچ شعاری بدهد و حرف‌هایش را گل درشت بزند تبدیل به یکی از بهترین آثار انگیزشی دوران می‌شود. پیام‌های تد لاسو در لا به لای شخصیت‌های پیچیده آن و روابطشان نهفته است و هیچ چیزی در آن نه عجولانه به مخاطب خورانده می‌شود و نه با بدسلیقگی و حالت شعارزدگی. قدرت فیلمنامه تد لاسو در اینست که پیام اصلی خود را خیلی پنهان و مستتر به قلب تماشاگر خود منتقل کند.

داستان سریال درباره مردی است که از دنیای فوتبال آمریکایی به دنیای فوتبال انگلستان کشیده می‌شود. او مربی یک تیم فوتبال آمریکایی شکست خورده است و به انگلستان می‌آید تا یک تیم فوتبال را به همراه دوست خودش، مربی‌گری کند. مدیر باشگاه زنی است که این باشگاه را از شوهر خیانتکار سابقش به دست آورده و در وهله اول قصد دارد تا این باشگاه را به خاک سیاه بنشاند چرا که آن را تنها یادگار از شوهر کثیفش می‌داند. با این حال نظر این مدیر باشگاه با دیدن رفتارهای تد لاسو و نفوذی که او به قلب تیم پیدا می‌کند، تغییر کرده و داستان سریال به سمت و سوی دیگری پیش می‌رود.

فیلمنامه تد لاسو دقیقا همسو با ذهن تماشاگرش حرکت می‌کند، درست در جایی که تماشاگر حس می‌کند که باید درباره فلان موضوع یا فلان شخصیت بیشتر صحبت شود، سریال دست روی آن می‌گذارد و انگار که ذهن مخاطب را می‌خواند. سریال جدا از داستان اصلی خود، پر از خرده داستان‌هایی است که اکثر آنها درست از آب درآمده و برخی از آنها، مانند رابطه عاشقانه مدیر باشگاه و یکی از بازیکنان فوتبال، درست از آب در نیامده و سازندگان هم خیلی زود آن را رها می‌کنند.

تد لاسو شخصیتی است که حرف اول و آخر را در سریال می‌زند، او مردی است که در برابر هیچ چیزی عصبانی نمی‌شود مگر زمانی که پای خانواده‌اش در میان باشد. او همیشه سعی می‌کند به دیگران انرژی مثبت بدهد و مردی بذله گو باشد با این حال، در پس پرده این رفتار مثبت او، غمی بزرگ نهفته است. تد دقیقا شبیه به آن دلقکی است که همه را می‌خنداند اما غمی در خودش دارد که هیچکس درباره آن از او نمی‌پرسد. در بین تمام شخصیت‌های سریال، مدیر باشگاه و البته روانشناس باشگاه که برای مدتی وارد سریال می‌شود، تنها کسانی هستند که تد را در لحظات سختی که دارد یاری می‌کنند. حتی دوست او که کمک‌مربی‌اش است و خودش و زندگی‌اش را مدیون تد می‌داند، نمی‌تواند به حریم خصوصی تد لاسو نفوذ کند و درد و غم او را بفهمد.

تد دچار حملات پانیک می‌شود؛ حملاتی که در آن رفتار فرد کاملا غیرقابل پیش بینی است. افرادی که دچار این حمله‌ها می‌شوند می‌خواهند که از زمان و مکان خارج شوند و در کنجی خلوت، آرامش خود را دوباره پیدا کنند. تد از کودکی مشکلاتی دارد که باعث شده تا به این حملات پانیک دچار شود؛ مشکلاتی که هیچ‌گاه آنها را بروز نداده و حتی همسر سابقش از آن خبر ندارد. تد این مشکلات خود را از شریک زندگی‌اش هم قایم کرده و می‌خواهد تنهایی با دنیای خودش مبارزه کند. در طول سریال ما تصور می‌کنیم که در نهایت تد قصد دارد تا با کمک دیگران مشکل خود را حل کند اما در نهایت بازهم تد، تک و تنها به نبرد با مشکلات خود ادامه می‌دهد.

تد لاسو برای دوستانش هم یک محرک است، محرکی برای اینکه خودشان را پیدا کنند و با یکدیگر صحبت کنند. او گروه سگ‌های الماسی را در بین مدیران مرد باشگاه ایجاد می‌کند که محفلی خصوصی است تا همه مدیران مرد بتوانند در آن با یکدیگر صحبت کنند. صحبت‌های مردانه‌ای که کمتر جمعیتی از مردان حاضر به بیان آنها هستند. تد این قانون نانوشته را می‌شکاند، جنسیت زدگی را فر می‌دهد و دور می‌اندازد و کاری می‌کند که Man Talk (صحبت مردانه) سر و شکل دیگری به خود بگیرد. در گروه سگ‌های الماسی که جلساتش در اتاق مربی برگزار می‌شود، مردان درباره همه چیز با هم صحبت می‌کنند و به دنبال راه‌حل هستند. تد خودش هم در این جلسات شرکت می‌کند اما مشکلات اصلی خود را بیان نمی‌کند با این حال کاری می‌کند که بقیه اعضا، بتوانند زندگی بهتری داشته باشند. هیچ یک از مردان حاضر در این گروه حاضر نیست تا درد اصلی خود را با دیگران به اشتراک بگذارد اما همان درد و دل اولیه‌ای که توسط این مردان با یکدیگر شکل می‌گیرد؛ کاری می‌کند تا حس آرامش بیشتری داشته باشند و بتوانند بر مشکلات خود غلبه کنند.

به جز تد لاسو ما با شخصیت‌های دیگری هم روبرو هستیم که سریال به همه آنها زمان می‌دهد تا آن را بشناسیم. از بیرد (دوست تد) گرفته تا یکی از بازیکنان سابق تیم که حالا به‌عنوان پیشکسوت به‌عنوان مربی تیم در کنار دوستانش حضور دارد. خود مدیر باشگاه و همچنین دختری که نقش مدیر مارکتینگ یا روابط عمومی باشگاه را بازی می‌کند هم شخصیت‌های زنانه‌ای هستند که در دنیای مردانه سریال، به‌خوبی به آنها پرداخته شده است. در واقع می‌توان ادعا کرد با حضور این دو کاراکتر، بالانس سریال رعایت شده و دامنه مخاطبین سریال گسترده‌تر می‌شود. این دو شخصیت مونث، در دو دنیای متفاوت هستند. یکی جوان‌تر است و یکی میان‌سال‌تر و هر دو با مواردی روبرو هستند که منحصر به خودشان است و بس. زندگی این دو کاراکتر پر فراز و نشیب بوده و Girl Talk که از آنها استخراج می‌شود، کاری می‌کند تا سریال برای همه قشرها جذاب باشد.

سریال Ted Lasso سریالی است که برپایه ورزش فوتبال ساخته شده اما هیچ نگاه ورزشی و حرفه‌ای به این ورزش ندارد. در واقع فوتبال بهانه‌ای است برای روایت زندگی شخصیت‌هایی که در سریال با آنها آشنا می‌شویم. ما به عنوان تماشاگر بسیاری از بازی‌های فوتبال و گل‌هایی که در طول بازی زده می‌شود را اصلا نمی‌بینیم. سریال با هوشمندی خیلی زیادی، صحنه‌های فوتبال را کم نشان می‌دهد و بیشتر درباره زندگی آدم‌های دور این مستطیل سبز صحبت می‌کند. این مساله باعث شده تا سریال برای کسانی که هیچ آشنایی با فوتبال ندارند هم جذاب باشد، هرچند واقعیت اینست که اگر کمی با این ورزش و بخصوص لیگ انگستان آشنایی داشته باشید؛ برخی از شوخی‌های ظریف سریال را بهتر از دیگران درک می‌کنید.

فوتبال حاشیه سریال تد لاسو است و قرار نیست محوریت اصلی داستان قرار بگیرد. شکست و پیروزی در مسابقات ورزشی بیشتر به چشم می‌آید و سازندگان سعی کردند با نمایش محبوب‌ترین ورزش دنیا در سریال خود، تماشاگران را به پای پیام‌های خودشان بنشانند. آنها می‌خواهند فریاد بزنند که برد و باخت الکی به وجود نمی‌آید و نگاه جدیدی به آن باید داشت. هر باختنی به معنای شکست نیست و هر پیروزی هم به معنای موفقیت نیست. دنیای تد لاسو نه یک دنیای سفید مثبت و پروانه‌ای است و نه یک دنیای سیاه و تاریک که ما از جهان خود ساختیم. در تد لاسو همه چیز خاکستری است با این تفاوت که در انتهای این مه خاکستری، یک نقطه نورانی و روشن وجود دارد. امید هیچ‌گاه در تد لاسو از بین نمی‌رود. این پیام طوری به طور تدریجی به تماشاگر منتقل می‌شود که اگر حتی به عنوان یک تماشاگر فوتبالی پای سریال بنشینید، دیگر برایتان برد و باخت تیم مهم نیست و مانند مربی آنها، یعنی شخص تد لاسو، به دنیای ماورای فوتبال می‌اندیشید.

سریال Ted Lasso کاری می‌کند تا نگرش تماشاگر نسبت به خیلی از مسائلی که از کودکی به او دیکته شده تغییر پیدا کند. این کار را با یک تیم بازیگر حرفه‌ای و یک تیم سازنده خلاق انجام می‌دهد. سریال با بهترین استانداردهای موجود در دنیای سریال‌های تلویزیونی ساخته شده و یک اثر خوش ساخت است که تماشای آن بر همه کس واجب است.

پی‌نوشت:جنس کمدی سریال یک ترکیبی از جنس کمدی‌های آمریکایی و انگلیسی است و این ترکیب، حس و حال کاملا تازه‌ای به وجود آورده که به مانند آن تقریبا در هیچ سریال دیگری وجود ندارد. کمدی انگلیسی معمولا کمدی تند و صریحی است که خیلی زیرپوستی خود را نشان می‌دهد و کمدی آمریکایی نیز معمولا کمدی مبتنی بر موقعیت و کلام است. ترکیب این دو با یکدیگر کاری کرده تا تد لاسو بتواند یکی از بهترین کمدی‌-درام‌های تاریخ سریال‌ها باشد و جهان شمولی آن بیشتر باشد به طوری که حس و حال آن هم در ناف آمریکا و هم در شرق‌ترین سرزمین‌های کره خاکی، کاملا درک شود.

پی نوشت ۲: بعید می‌دانم خود سازندگان سریال هم انتظار این حجم از استقبال از این سریال را در دنیا داشتند. سریال Ted Lasso درست مانند کاراکتر آن که از دنیای آمریکایی به یک دنیای جدید آمده و خوش می‌درخشد رفتار می‌کند. سریالی که بدون هیچ ادعای خاصی در بین انبوه سریال‌های پرخرج و هزینه این روزها پخش شد و توانست از بسیاری از این عناوین موفق‌تر و محبوب‌تر ظاهر شود. مسیر موفقیت سریال دقیقا همان مسیری است که شخصیت اصلی آن طی می‌کند و حتی به پایان رساندن آن (خداحافظی سریال) هم تقریبا به مانند سریال پیش می‌رود. این یعنی سازندگان به چیزی که ساختند هم ایمان پیدا کردند و با پیشروی در همان مسیر، به نقطه نورانی امید رسیدند. چه چیزی از این زیباتر که اثر هنری خلق شده توسط یک تیم، دقیقا همان پیام‌های مستتر در اثر را در دنیای واقعی جاری کند؟