آثار انیمیشن دیزنی، بیش از یک دهه است که به صورت سه بعدی ساخته شده است. آیا زمان آن رسیده است که استودیو به ریشه‌های دو بعدی خود بازگردد؟! طرفداران دیزنی که قبل یا در اوایل قرن جدید به دنیا آمده‌اند، احتمالاً فیلم‌های انیمیشن این شرکت را با سبک دو بعدی متمایز تماشا کرده‌اند. با شروع با «سفید برفی»، این فیلم‌های انیمیشن به یک عنصر اصلی در دوران کودکی بیشتر طرفداران دیزنی تبدیل شده‌اند. با این حال، با ظهور اثری چون «گیسو کمند»، انیمیشن دیزنی شاهد تغییر به سبک سه بعدی بود.
البته دیزنی در این مرحله برای رویارویی با آثار سه بعدی تازه کار نبود. چون قبل از Tangled فیلم هایی مانند Bolt یا Meet the Robinsons وجود داشت. با این حال، گیسو کمند اولین فیلم شاهزاده خانم دیزنی بود که در این سبک انیمیشن سه بعدی ساخته شد. فیلم‌های دو بعدی با محوریت پرنسس‌ها با شاهزاده خانم و قورباغه در سال 2009 به پایان رسید. اما روند انیمیشن‌های سه بعدی دیزنی تا به امروز ادامه داشته است.
اخیراً، فیلم‌هایی مانند Encanto روند سه بعدی را ادامه داده‌اند و تحسین گسترده منتقدان و تماشاگران را به دست آورده است. با این موفقیت اخیر، به نظر می‌رسد که انیمیشن سه بعدی واقعیت فعلی فیلم‌های دیزنی است، اما سبک دو بعدی هنوز جایگاه ویژه‌ای در قلب ما دارد. با رونق در فیلم‌های سه بعدی و لایو اکشن دیزنی، به نظر می‌رسد که جذابیت اصلی انیمیشن‌های کلاسک دیزنی میتواند پشت سر ما باشد. بنابراین، در این مطلب از ویجیاتو می‌خواهیم پاسخ دهیم که چرا انیمیشن بلند بعدی دیزنی باید به صورت دو بعدی ساخته شود.
انیمیشن دو بعدی مورد علاقه مخاطبان مسن‌تر است
اکنون بیش از هر زمان دیگری، کارتون‌هایی با هدف کودکان طراحی می‌شود تا بزرگسالانی که تماشا می‌کنند نیز بتوانند چیزی از آنها دریافت کنند. نمونه‌هایی از این قبیل در سال‌های اخیر عبارتند از Gravity Falls و She-Ra and the Princesses of Power که به صورت چند فصلی ادامه داشته‌اند. دیزنی نیز از این روند مستثنی نیست، چرا که طنز موجود در فیلم‌های آنها میتواند مخاطبان در هر سنی را جذب کند. با این حال، در این یادداشت، بزرگسالانی که به طور ذاتی از انیمیشن امروزی عقب مانده‌اند منظور است. این گروه نیاز به یک تلنگر جدید دارند.
یک فیلم دیزنی با انیمیشن دوبعدی میتواند نوستالژی بزرگسالانی را که در کودکی از فیلم‌های دیزنی لذت می‌بردند، جذب کند. این سبک انیمیشن برای آنها از آنجایی که در سنین جوانی از نزدیک با آن آشنا بودند، کمتر خسته‌کننده و جذاب‌تر بود. از نظر درآمد باکس آفیس، کودکان کسانی نخواهند بود که خودشان بلیت سینما را بخرند و به تنهایی وارد سالن شوند. آنها تقریباً همیشه یک بزرگسال خواهند داشت، و اگر دیزنی فیلم بعدی خود را به جای سه بعدی دو بعدی بسازد، بزرگسالان بیشتری به میل خود به سینما کشیده می‌شوند.
انیمیشن دو بعدی آزادی هنری بیشتری می‌دهد
نمی‌توان انکار کرد که انیمیشن‌های سه بعدی اخیر دیزنی فوق‌العاده چشمگیر و از نظر بصری زیبا هستند. در واقع انیمیشن سه بعدی دیزنی که این روز‌ها از آن استفاده می‌کند یک شاهکار تکنولوژیکی است و جای تعجب نیست که مخاطبان برای دیدن آنها گاهی به سینما هجوم می‌آورند. با این اوصاف، نمی‌توان انکار کرد که زیبایی آزادی هنری که در انیمیشن‌های دو بعدی قدیمی آنها مشهود است تا حدودی از بین رفته است.
تماشاگران فقط باید به برخی از چشمگیرترین صحنه‌های فیلم های قدیمی دیزنی نگاه کنند. شاهزاده در حال دگرگونی در Beauty and the Beast، نحوه تاب خوردن و برق زدن لباس سیندرلا، فرش سواری جادویی علاءالدین. فیلم‌های انیمیشن دوبعدی سرشار از خلاقیت و منحصربه‌فرد بودن هستند، به طوری که برای بیننده مشخص است که انتخاب‌های خلاقانه و سبکی یک فرد در کجا اجرا شده است. حتی در باب پس‌زمینه‌ها، که به طرز پیچیده‌ای برای تمجید از شخصیت‌های روی صفحه طراحی شده‌اند، فیلم‌های دو بعدی دیزنی متمایز هستند و به شدت احساس شخصی بودن دارند.
انیمیشن دو بعدی هنوز میتواند مخاطبان جوان را جذب کند
چند انیمیشن تلویزیونی متحرک برای کودکان وجود داشته است که به سبک انیمیشن سه بعدی باشد؟ کمبود چنین آثاری باید نشان دهنده این باشد که سریال‌های انیمیشن سه بعدی برای کودکان چقدر کم است. همانطور که می‌توان استنباط کرد، اکثر آثار تلویزیونی به سبک دو بعدی متحرک هستند. برای مثال باب اسفنجی، یکی از موفق‌ترین سریال‌های انیمیشنی تاریخ، در این سبک ساخته شده است و انیمیشن‌های طولانی‌مدتی مانند Regular Show یا The Fairly Odd Parents نیز از این سبک ساخته شده‌اند. همه اینها برای این است که بگوییم مخاطبان انیمیشن‌های دو بعدی هنوز جوان و پر رونق هستند.
به استثنای Earwig and the Witch در سال 2020، استودیو جیبلی با موفقیت فیلم‌های پویانمایی دوبعدی بی‌انتها را تولید کرده است که در چندین نسل محبوبیت دارند. با افزایش جریان اصلی انیمه، مخاطبان بیشتر به سبک اصلی آن که دو بعدی است عادت خواهند کرد. پس دیزنی با خطر بزرگی برای شکستن قالب فعلی و ساخت فیلم بعدی خود به صورت دو بعدی مواجه نیست. البته طرفداران معمولی همچنان به آن سر می‌زنند و کودکانی که جمعیت اصلی مخاطب دیزنی را تشکیل می‌دهند احساس بیگانگی نخواهند کرد زیرا اکثر انیمیشن‌هایی که در تلویزیون در معرض آنها قرار می‌گیرند دو بعدی هستند.
انیمیشن دو بعدی دوباره احساس تازگی ایجاد خواهد کرد
بر کسی پوشیده نیست که مخاطب از تکراری بودن خسته می‌شود. و در حالی که انیمیشن سه بعدی بیشتر یک سبک است تا یک ژانر داستانی، مخاطبان در نهایت آرزوی چیز جدیدی را خواهند داشت. یا حداقل، چیز جدیدی برای آنها جذاب‌تر خواهد شد. در حالی که انیمیشن‌های دوبعدی دیزنی بسیار طولانی‌تر از فیلم‌های سه‌بعدی بوده‌اند، بسیاری از کودکان احتمالاً با دانستن تنها انیمیشن‌های سه بعدی در سینما بزرگ شده‌اند. در این مورد، انیمیشن دوبعدی برداشت تازه‌ای از شکل هنری برای آنها خواهد بود، زیرا آنها احتمالاً این جنس را به اندازه نسل‌های قبلی با فیلم‌های بلند مرتبط نمی‌دانند.
همین امر را می‌توان در مورد بزرگسالانی که زندگی مجدد فیلم‌های انیمیشن دوبعدی دوران کودکی شان به جای نمایشگر بزرگ به سرویس‌های پخش و دی وی دی منتقل شده است، گفت. به خصوص اگر گفته شود بزرگسالان دارای فرزند باشند، احتمالاً به دیدن چیزی بدون بعد سوم در سینما عادت نخواهند کرد. اگر دیزنی بخواهد سبک دو بعدی را برای فیلم بعدی خود احیا کند، تجربه‌ای تازه برای تماشاگران، از پیر و جوان خواهد بود.
انیمیشن دو بعدی در برابر رقبا متمایز خواهد شد
در حالی که دیزنی همچنان یک نیروگاه جدی در بازار فیلم‌های انیمیشن است، بر کسی پوشیده نیست که برخی از جدیدترین اکران‌های آنها در گیشه موفق نبوده‌اند. برای مثال Elemental، جدیدترین فیلم پیکسار، در آخر هفته افتتاحیه‌اش ضعیف عمل کرد و به دومین آخر هفته افتتاحیه سه روزه کمتر پیکسار تبدیل شد. در حالی که دیزنی اولین فکر اکثر مردم هنگام بحث در مورد فیلم‌های خانوادگی انیمیشن است، شناخت برند برای جذب افراد به صندلی‌های سینما کافی نیست.
با افزایش روزافزون استودیوهای ساخت انیمیشن‌های پرفروش و خلق شخصیت‌های به یاد ماندنی، مانند مینیون‌ها، دیزنی اکنون رقابت بیشتری نسبت به گذشته دارد. بهترین راه برای دیزنی برای اطمینان از اینکه مخاطبان را علاقمند نگه می‌دارد، ساخت فیلم‌هایی است که از بقیه متمایز باشند، و در دریایی از فیلم‌های انیمیشن سه‌بعدی، انیمیشن دو بعدی میتواند این کار را انجام دهد. همچنین به انیمیشن والت دیزنی کمک می‌کند تا خود را از پیکسار متمایز کند، زیرا دو بخش فیلم‌های انیمیشن رایانه‌ای برای یک شرکت ممکن است بینندگان عمومی را به عنوان «دیزنی» در مقابل دو رویکرد منحصربه‌فرد گیج کنند.
آینده انیمیشن دو بعدی در دیزنی
در حالی که بسیاری از انتشارات دیزنی ممکن است نشان دهنده پایان فیلم‌های انیمیشن دو بعدی آنها باشد، ولی طرفداران سبک هنری کلاسیک آنها نباید امید خود را از دست بدهند. ای کاش، انیمیشن آینده دیزنی که در ماه نوامبر اکران می‌شود، به انیمیشن دو بعدی روح بخشیده باشد. اما چرا؟ چون با استفاده از ترکیبی از دو بعدی و سه بعدی، «Wish» به نظر می‌رسد بهترین‌های هر دو جهان را با هم ترکیب می‌کند و ظاهری پیچیده و شخصی‌شده را به آن می‌دهد و در عین حال سیالیت و واقع‌گرایی را که سبک سه بعدی در خودش دارد حفظ می‌کند.
با توجه به اینکه Wish قبلاً به دلیل سبک هنری تازه و جالبش از طرفداران ستایش گسترده‌ای دریافت کرده است، این میتواند آغاز عصر جدیدی از انیمیشن برای دیزنی باشد، با سبکی که برای همه چیزهایی برای لذت بردن دارد. موفقیت Wish حتی میتواند برای متقاعد کردن دیزنی به یک فیلم کاملاً دو بعدی کافی باشد. پس فرامو نکنید سبک دو بعدی بخش مهمی از تاریخ دیزنی است و نباید از آن چشم پوشی کرد.
درود و سپاس – به نظر من هم که کودکی خود را با انیمیشن های ۲ بعدی دیزنی گذراندم، کارتن ۲ بعدی یک چیز دیگر هست و حس واقعی و اتمسفر عمیقتری داره