آیا نیو لاین سینما به دوران طلایی خود در ژانر ترسناک بازگشته است؟

استودیو نیو لاین سینما تاکنون دو فیلم سینمایی ترسناک در سال ۲۰۱۹ اکران کرده و سومین آن‌ها، یعنی It: Chapter Two به‌تازگی روی پرده نقره‌ای رفته است. این فیلم دنباله‌ای برای It: Chapter One محسوب می‌شود که نشان داده بود یک فیلم ترسناکِ باکیفیت می‌تواند به اثری بسیار موفق در باکس آفیس تبدیل شود؛ It: Chapter One نه تنها اولین فیلم ترسناکی بود که در هفته افتتاحیه خود بیش از ۱۰۰ میلیون دلار فروش داشت، بلکه توانست نهایتاً ۷۰۰ میلیون دلار روانه جیب سازندگانش کند. انتظار می‌رود It: Chapter Two هم به موفقیت‌های مشابهی دست یابد.

نیو لاین سینما چندان هم با دنیای فیلم‌های ترسناک غریبه نیست. ۳۵ سال پیش، اکران اولین قسمت از یکی از شناخته شده‌ترین فرنچایز‌های تاریخ ژانر ترسناک این استودیو را نجات داد؛ اوایل دهه ۸۰ میلادی، نیو لاین استودیو با مشکل مواجه شده بود. این ناشر که آثار جان واترز و ورنر هرزوگ را برای نخستین بار به سینماها آورده بود، نیاز به یک موفقیت بزرگ داشت تا از آن شرایط خارج شود. در همین حین، استودیوهای بزرگ فیلمسازی هالیوود، ایده وس کریون برای ساخت یک فیلم ترسناک را رد می‌کردند. این فیلم که داستان کاملاً جدیدی داشت، درباره یک هیولا بود که به خواب کودکان می‌رفت و آن‌ها را به قتل می‌رساند. رابرت شای، موسس نیو لاین سینما، به محض شنیدن ایده کریون تصمیم گرفت تا فیلم آن را بسازد: نتیجه، ساخت فیلمی تحت عنوان A Nightmare on Elm Street و اکران آن در سال ۱۹۸۴ بود که به عنوان یکی از آثار کلاسیک ژانر ترسناک شناخته می‌شود.

کابوسی در خیابان الم استریت در مدت زمان اکران خود ۲۵ میلیون دلار فروخت که بالاترین میزان در میان تمامی آثار نیو لاین سینما تا آن زمان محسوب می‌شد. طی سال‌های بعد، دنباله‌های این فیلم روانه سینماها شدند که عملکرد بهتری در باکس آفیس داشتند تا نهایتاً فرنچایز A Nightmare on Elm Street شکل بگیرد. موفقیت قسمت اول این فرنچایز در تاریخ نیو لاین سینما آنقدر اتفاق مهمی بود که بسیاری این استودیو را اینگونه توصیف می‌کنند: همان خانه‌ای که فردی ساخت!

فروش بالای فیلم‌های A Nightmare on Elm Street به نیو لاین سینما اجازه داد تا شانس خود را در دیگر ژانر‌ها امتحان کند که از قضا آثار ساخته شده عملکرد موفقیت آمیزی داشتند. در سال ۱۹۹۴ که قسمت جدید فرنچایز با نام Wes Craven’s New Nightmare اکران شد، شرکت ترنر برادکستینگ سیستم یا به شکل خلاصه ترنر، نیو لاین سینما را خریداری کرد تا شرایط برای رشد بیشتر این استودیو فیلمسازی آمریکایی مهیا شود. پس از این اتفاق، آثار غیر ترسناک بیشتری ساخته شدند که از موفق‌ترین‌ها می‌توان به فیلم‌های درام Seven و Menace II Society،  فیلم کمدی Dumb and Dumber، اقتباس سینمایی براساس بازی Mortal Kombat و فیلم‌های دیگری از جمله Rumble in the Bronx با حضور جکی چان اشاره کرد.

و در سال ۲۰۰۱، رابرت شای بار دیگر هالیوود را تغییر داد؛ او پیتر جکسون را ترغیب کرد تا اقتباس سینمایی رمان‌های The Lord of the Rings را به‌صورت سه گانه بسازد که هنوز هم موفق‌ترین فیلم‌های ساخته شده توسط این استودیو محسوب می‌شوند. حتی قسمت سوم این مجموعه، یعنی Lord of the Rings: The Return of the King نه تنها موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم اسکار شد، بلکه به واسطه فروش ۱.۱۲۰ میلیارد دلاری‌‌اش پرفروش‌ترین فیلم سال ۲۰۰۳ لقب گرفت. اما با نگاهی دقیق‌تر به دوران طلایی نیو لاین سینما در بین سال‌های ۱۹۹۰ تا پایان نخستین دهه از قرن بیست و یکم، می‌توان متوجه شد که ژانر وحشت همچنان نقش اساسی در موفقیت‌های این استودیو ایفا می‌کرد.

در کنار فیلم‌های A Nightmare On Elm Street، فرنچایز Critters شکل گرفت که ترکیبی از ژانر‌های ترسناک، علمی-تخیلی، فانتزی تاریک و کمدی بود. اواخر دهه ۹۰ میلادی هم فیلم‌های ابرقهرمانی و ترسناک Spawn و Blade ساخته شدند. در سال ۲۰۰۵ هم فرنچایز تازه‌ای با نام Final Destination به طرفداران فیلم‌های ترسناک معرفی شد که تاکنون پنج اثر براساس آن اکران شده است.

به عنوان بخشی از برنامه‌های جدید، نیو لاین سینما دو فرنچایز  Friday The 13^th و A Nightmare On Elm Street را به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ ریبوت کرد. جکی ارل هیلی جایگزین رابرت انگلوند در نقش فردی و درک میرس جایگزین کین هادر در نقش جیسون شد. فیلم‌های ریبوت با بودجه‌های نسبتاً پایینی ساخته شدند تا از موفقیت تجاری این فیلم‌ها اطمینان حاصل شود اما بازخوردهای منفی از سوی منتقدین و مخاطبان باعث شد تا هر گونه برنامه احتمالی برای ساخت دنباله لغو شود. یک سال پس از اکران ریبوت A Nightmare on Elm Street، نیو لاین سینما با در نظر گرفتن علاقه رو به افزایش طرفداران فیلم‌های ترسناک به ماجراهای واقعی، کار روی یک پروژه تازه را آغاز کرد. این فیلم قرار بود براساس یکی از پرونده‌های اد و لورن وارن، یک زوج محقق و نویسنده در زمینه مسائل فراطبیعی، ساخته شود که امروزه آن را با نام The Conjuring می‌شناسیم.

مدیران نیو لاین سینما که به دنبال یک کارگردان برای پروژه خود می‌گشتند، به یک گزینه بسیار مناسب رسیدند: جیمز وان. این کارگردان مالزیایی با ساخت فیلم Saw در سال ۲۰۰۴ به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کرده بود. اخیراً هم با ساخت فیلم Insidious به شرکت نوپای بلوم هاوس پروداکشنز کمک کرده بود تا نامش را به عنوان یکی از استودیو‌های برتر در زمینه ساخت فیلم‌های ترسناک بر سر زبان‌ها بیندازد. این همکاری نهایتاً صورت گرفت و جیمز وان در کنار اینکه همکاری‌اش را با نیو لاین سینما طی سال‌های بعد ادامه داد، توانست به یکی از نام‌های بزرگ در زمینه ساخت فیلم‌های ترسناک تبدیل شود.

کارولین بلک‌وود، مدیر ارشد محتوا نیو لاین سینما، درباره جیمز وان گفت: «فکر می‌کنم برای مدت‌ها فیلمسازان از ژانر ترسناک استفاده می‌کردند تا نشان دهند در زمینه خلق فیلمی جذاب از لحاظ بصری با بودجه پایین توانایی دارند و سپس به ژانرهای دیگر می‌رفتند. جیمز یکی از افرادی بود که نشان نیازی نیست به ژانر دیگری بروید. می‌توانید در ژانر ترسناک مانده و ادامه دهید تا نامی برای خود دست و پا کنید. این مسئله نهایتاً به خلق فیلم‌های کیفیت‌تر [در ژانر ترسناک] منجر می‌شود.»

جیمز وان در سال‌های اخیر مقداری از ژانر ترسناک فاصله گرفته و مشغول کار روی آثار بلاک‌باستر Furious 7 و Aquaman بوده است. اما در همین حین کمک بسیاری کرد تا نیو لاین سینما بتواند در ژانر ترسناک به شهرت بالایی دست یابد. او به عنوان تهیه کننده در روند ساخت دنباله‌ها و اسپین‌ آف‌های The Conjuring حضور یافت. این فرنچایز تاکنون و با اکران شش فیلم در سراسر جهان، نزدیک به ۱.۸ میلیارد دلار برای سازندگانش درآمدزایی داشته است. راز موفقیت فیلم The Conjuring در استعداد وان برای ایجاد تنش نهفته است؛ استعدادی که وان قبلاً آن را در فیلم Saw به نمایش گذاشته بود.

اگرچه سری فیلم‌های Saw به‌خاطر خشونت بالایشان شناخته می‌شوند اما قسمت اول با فیلم‌های بعدی تفاوت بسیاری داشت. جیمز وان در فیلم اول سعی کرد تا خشونت را بیرون از کادر دوربین نگه داشته و با تدوین ماهرانه، موسیقی و نقش آفرینی بازیگران، حس ترس و وحشت را به جان مخاطب بیندازد. این رویه اما در فیلم‌های بعدی تغییر کرد و چیزی که در آن‌ها شاهدش بودیم، خشونت و خونریزی خالصِ داخل کادر دوربین بود.

ریچارد برنر، مدیر ارشد خلاقیت نیو لاین سینما، درباره موفقیت فیلم The Conjuring گفت: «;کانجورینگ یکی از معدود فیلم‌های ترسناکی است که فروشش در بیرون مرزها بیشتر از فروش داخلی‌اش بود. دلیل عمده این اتفاق به‌خاطر عدم وجود خونریزی در این فیلم بود، زیرا مخاطبان بین المللی علاقه‌ای به آن ندارند.» برنر در ادامه صحبت‌های خود به جیمز وان پرداخت که توجه ویژه‌ای به این موضوع داشت: «وان با چنان ظرافتی این موضوع را در فیلم خود در نظر گرفت که فکر می‌کنم هیچ اثری از دهه ۷۰ میلادی تاکنون نتوانسته بود انجام دهد. اتفاقات این فیلم در آن دهه جریان داشت تا دوران طلایی ژانر ترسناک را احضار کرده باشیم.»

حالا نیو لاین سینما استفن کینگ و It را به مجموعه آثار ترسناک خود اضافه کرده است. برای ۲۵ سال، تیم کوری نماد دلقک پنی‌ورث، شناخته شده‌ترین شخصیت منفی کتاب‌های کینگ بود. نیو لاین سینما که به خوبی از این موضوع اطلاع داشت، سعی کرد تا از شرایط به نفع خود بهره ببرد. در نتیجه، به‌جای اینکه به‌طور کامل از نسخه جدید دلقک پنی‌ورث رونمایی کند، سعی کرد تا آرام آرام این کار را انجام دهد. در نهایت هم با چیزی دو برابر منفورتر و شریرتر از نسخه کوری مواجه شدیم.

نکته حائز اهمیت دیگر، بازیگرانی است که طی سال‌های اخیر در فیلم‌های ترسناک حضور پیدا کرده‌اند. با نگاهی به لیست بازیگران It: Chapter Two با نام‌های شناخته شده‌ای از جمله بیل هیدر، جسیکا چستین و جیمز مک‌آوی مواجه می‌شویم. این شرایط برای برخی از فیلم‌های ترسناک دیگر نیز صدق می‌کند. با در نظر گرفتن‌ این موارد، می‌توان اینطور نتیجه گیری کرد که طی سال‌های اخیر فیلم‌های ترسناک به یک آهن ربا تبدیل شده‌اند که بازیگران بزرگ هالیوود را به سمت خود می‌کشانند. در حالی که قبلاً شرایط اینطور نبود و بازیگران بزرگ علاقه چندانی برای نقش آفرینی در فیلم‌های این ژانر نداشتند.

در حال حاضر، اطلاعات چندانی از برنامه‌های آینده نیو لاین سینما برای ساخت آثار ترسناک نداریم و تنها می‌دانیم که فیلم The Conjuring 3 سال آینده میلادی روی پرده نقره‌ای سینماها اکران خواهد شد. در این میان، ادامه همکاری جیمز وان با نیو لاین سینما تا سال ۲۰۲۰ قطعی است، زیرا او هم اکنون روی یک فیلم ترسناک با بودجه پایین کار می‌کند. پس از آن هم به سراغ دنباله Aquaman خواهد رفت. با اینحال، همیشه این احتمال وجود دارد که اقتباس‌های تازه‌ای را از رمان‌های ترسناک استفن کینگ شاهد باشیم.

دیگر موردی که می‌توان با اطمینان گفت این است که طرفداران ژانر ترسناک بار دیگر به نیو لاین سینما روی خوش نشان داده‌اند و از تماشای آنابل و پنی‌ورث جدید روی پرده نقره‌ای سینما لذت می‌برند. این استودیو اگر بتواند با اتخاذ سیاست‌های درست به ساخت آثار ترسناک پرفروش و صد البته باکیفیت ادامه دهد، احتمالاً در آینده از بازه زمانی کنونی به عنوان دومین دوره طلایی نیو لاین استودیو یاد خواهد شد.