ماجرای گشت‌وگذار در کهکشان‌ها، جایی که داگلس آدامز (Douglas Adams) در سال ۱۹۷۹ از آنچه در ورای آسمان آبی زمین می‌تواند وجود داشته باشد مجموعه پنج‌گانه کتاب راهنمای مسافرین به کهکشان (Hitchhiker’s Guide to the Galaxy) را به یکی از زیباترین آثار علمی-تخیلی با حال و هوای ماجراهای کمدی که در فضا رخ می‌دهند، تبدیل می‌کند.
عنوان‌های مجموعه راهنمای مسافرین به کهکشان عبارتند از:
- راهنمای مسافرین به کهکشان (1979)
- رستوران در انتهای جهان (1980)
- زندگی، جهان هستی و همه‌چیز (1982)
- خداحافظ برای همیشه، و مرسی برای آن همه ماهی (1984)
- تقریبا بی‌ضرر (1992)
- و یک چیز دیگر… (2009)
** پیشنهاد نویسنده: ادامه مقاله را با این موسیقی در پس‌زمینه مطالعه کنید.**
خلاصه داستان راهنمای مسافرین به کهکشان
ماجرا از این جا شروع می‌شود که روزی به آرتور دِنت (Arthur Dent) اطلاع می‌دهند که شهرداری قرار است خانه مجلل و زیبای او را تخریب کند چرا که قرار است در محل آن یک دریچه میان‌بر ساخته شود. این دریچه‌های میان‌بر که دولت‌ها در سراسر زمین مشغول ساختن آنها هستند، در حقیقت دروازه ورود و تلپورت به کهکشان‌های دیگر محسوب می‌شود. در این میان یکی از دوستان صمیمی آرتور (که بعدا مشخص می‌شود یک آدم فضایی است) او را به یک کافه در کهکشان دعوت می‌کند.
با رفتن آرتور به کهکشان، او شاهد برخورد اتفاقی سفینه‌هایی بزرگ به زمین و نابودی همیشه سیاره خانه‌اش می‌شود. در دنیای آرتور سفر به کهکشان امری عادی است و خود او نیز محقق و نویسنده کتاب راهنمای سفر به کهکشان‌هاست که با نابود شدن زمین حالا بی‌خانمان شده است و سوار بر یک سفینه فضایی سفرش به کهکشان‌های مختلف را شروع می‌کند.
برای چه افرادی راهنمای مسافرین به کهکشان جذاب است؟
مجموعه کتاب‌های راهنمای مسافرین به کهکشان که شامل پنج (در حقیقت شش کتاب که تنها پنج عنوان آن توسط داگلس آدامز نوشته شده است) عنوان می‌شود، در حقیقت برگرفته از یک برنامه رادیویی در سال ۱۹۷۸ است که داگلس آدامز آن را نوشته و اجرا می‌کرد و پس از گذشت تنها یک سال در فرنچایزهای مختلفی مثل کتاب، نمایش، کامیک، فیلم، سریال و البته بازی ویدیویی وارد شود.
این مجموعه یکی از پرطرفدارترین کتاب‌های سبک علمی-تخیلی است که علاوه‌بر ماجراجویی در آینده‌ای فوق پیشرفته چاشنی طنز نیز باعث جذابیت بیشتر آن شده است. از این مجموعه کتاب به شکل سریالی کوتاه با همین نام در سال ۱۹۸۱، فیلم سینمایی در سال ۲۰۰۵ و یک بازی ویدیویی با سبک نوشتاری و ماجراجویی (Text Adventure Video Game) براساس جلد اول کتاب ساخته شده است.
در دنیای بازی‌های ویدیویی عنوان‌هایی مانند No Man’s Sky تا حدودی می‌تواند تجربه سفر به کهکشان‌های مختلف که محوریت اصلی داستان این کتاب‌هاست را برای ما زنده کند، اما ویژگی‌های خلاقانه و عین حال کمدی داستان داگلس آدامز در آنها دیده نمی‌شود که این ویژگی طنز داستان‌سرایی داگلس آدامز در بازی‌های Borderlands به خوبی نمایش داده شده است. بازی‌های کمتر شناخته‌شده‌ای هم‌چون Figment و Quern – Undying Thoughts نیز به نوبه خود حال و هوای این مجموعه کتاب را به ما نشان می‌دهند.
چرا داستان راهنمای مسافرین به کهکشان مهم است؟
داستان‌های کمدی سفر آرتور دنت و ماجراجویی در کهکشان‌هایی ناشناخته که در سال‌های ۱۹۷۹ به معنای کلمه، ناشناخته بودند موفق شدند از همان زمان انتشار تا به امروز که با کمک تکنولوژی بشر موفق به جستجو در سیاره‌های منظومه شمسی و تماشای تصویر سیارات، ستارگان و کهکشان‌های مختلف دیگر شده است، هم‌چنان یکی از محبوب‌ترین داستان‌ها در میان علاقه‌مندان به سبک علمی-تخیلی محسوب می‌شود.
به این مجموعه کتاب نه تنها مستقیما در فرنچایزهای مختلف پرداخته شده بلکه داستان‌ها و توصیفات داگلس آدامز از کهکشان، موجودات فضایی و سیارات دیگر، به شکل یک منشا الهام مهم برای نویسندگان و ایده‌پردازان تبدیل شده است. باید به خاطر داشته باشیم که همیشه پیشرفت علم و تکنولوژی در جایی از تاریخ با خیال‌پردازی و قصه‌بافی آغاز شده است. مثلا اولین بار انسان با خود فکر کرد که چه می‌شد اگر می‌توانستیم در آسمان پرواز کنیم یا به اعماق آب برویم؟ این رویا‌ها با داستان‌سرایی در ذهن افراد شکل گرفت و پس از آن رفته‌رفته با کمک علم به حقیقت بدل شد.
حالا… سوال اینجاست که چه می‌شد اگر دروازه میان‌بر به کهکشان‌های دیگر داشتیم؟