نقد فیلم Hellboy: The Crooked Man | زنگ تفریح ترسناک با هل‌بوی
مأموریتی کوتاه با هل‌بوی به بیرون از ماتریکس!
برخی چیزها ذاتاً کوچک هستند و برای قالب‌های کوچک‌تر در نظر گرفته شده‌اند. منظورم این است قرار نیست که همیشه حرف‌های بزرگ در کار باشد. مقیاس‌ها و قالب‌های کوچک‌تری هستند که پرداختن به آن‌ها خالی از لطف نیست. در دنیای سینما هم پس از اینکه از زرق و برق موجود در آثار کلان و پرخرج گذر می‌کنیم، به فیلم‌هایی می‌رسیم که خرج کمتری داشته‌اند و برای قالب‌شان مقیاس کوچک‌تری در نظر گرفته شده است. فیلم Hellboy: The Crooked Man در همین دسته جای می‌گیرد
پیش‌تر سری Hellboy را به عنوان فیلم‌هایی می‌شناختیم که با بودجه‌ی کلان ساخته می‌شدند و در گیشه ده‌ها میلیون دلار سودآوری داشتند. فیلم جدید ساخته شده با محوریت این شخصیت به وضوح کوچک‌تر است و همه‌چیز بوی اثری فرعی می‌دهد. یک داستان کوتاه با هل‌بوی! انگار که با زنگ تفریح روبرو هستیم. اما اگر از سر و صدای بازار و ارقام موجود در آن فاصله بگیریم، آثار کوچک‌ترِ این مدلی نیازند تا یادمان بیاندازند یک داستان نیاز نیست حتماً همه‌چیز تمام باشد؛ گاهی هم می‌توان با یکی مثل هل‌بوی زد به جاده خاکی و زنگ تفریح گذراند! در ادامه با ویجیاتو همراه باشید تا فیلم Hellboy: The Crooked Man را مورد بررسی قرار بدهیم.
در ادامه‌ی تلاش‌های Millenium Media برای بازسازی فیلم‌هایی بر اساس شخصیت هل‌بوی، شاهد معرفی فیلم Hellboy: The Crooked Man بودیم که از مینی-سری کمیک‌هایی با همین نام وام گرفته شده است. برایان تیلور کارگردانی اثر را برعهده دارد و فیلم‌نامه‌‌ای اقتباسی از کمیک‌های مایک میگنولا نوشته‌ی کریستوفر گولدن را به تصویر کشانده است. قصد این کارگردان، نشان دادن ورژنی جوان‌تر و ماجراجوتر از شخصیت هل‌بوی پیشین بود تا بتواند وحشت مربوط به فولک موجود در کمیک‌ها را بازتاب کند؛ به همین دلیل رده‌بندی سنی فیلم نیز R می‌باشد چرا که المان‌های دارک، وحشت و خشونت به وضوح در آن یافت می‌شوند. از بازیگران اصلی این فیلم می‌توان به جک کسی در نقش هل‌بوی، جفرسون وایت در نقش تام فرل و آدلین رودولف در نقش بابی جو سونگ اشاره کرد.
جادو جمبل با حضور هل‌بوی
دهه‌ی ۵۰ میلادی هستیم و قطاری به سرعت در میان جنگل‌های رشته‌کوه آپالاش پیش می‌رود. از هر گونه تمدن بشری مایل‌ها فاصله داریم؛ در اینجا هر قانونی که می‌شناختیم می‌تواند دست‌خوش تغییر بشود. هل‌بوی و دانشمندی کره‌ای به نام سونگ مأموریت دارند تا یک عنکبوت را به هدف برسانند، اما در میانه‌ی راه این عنکبوت توانایی ماورایی پیدا می‌کند و چندین برابر بزرگ‌تر می‌شود. در طی یک سکانس درگیری عنکبوت واگن قطار را از روی ریل خارج می‌کند و دقایقی بعد هل‌بوی و سونگ در ناکجاآباد رها شده‌اند!
این دو به دنبال ردپای عنکبوت روان می‌شوند و در جنگل قدم می‌زنند تا به چند کلبه در عمق جنگل می‌رسند. در اینجا با فردی به نام تام فرل آشنا می‌شوند که به دنبال تدهین گناهانش می‌باشد. هل‌بوی و دوست دانشمندش با او همراه می‌شوند تا وارد داستانی با حال و هوای گاتیک و ترسناک بشویم. در فیلم Hellboy: The Crooked Man داستان بیش از همه درباره‌ی تام فرل و گذشته‌ی پیچیده‌ی اوست. در این جنگل با شخصیت‌های شیطانی و اروحی چون کورا فیشر، افی کُلب و کروکد من روبرو می‌شویم که به دنیای ماورا-الطبیعه و جادوگری وصل هستند. شخصیت‌هایی که جالب هستند اما نمی‌توان آن‌ها را در میان ویلن‌های ماندگار جا داد!
همه‌چیز درباره‌ی استخوان یک گربه‌ی مُرده و جادو جمبلی‌ست که تام فرل در دوران کودکی‌اش انجام داده و اکنون در سنین بزرگ‌سالی برای رهایی روحش باید دوباره با آن روبرو بشود. همانطور که گفته شد برای به پایان رساندن این مأموریت اتفاقات ترسناک متعددی روبروی هل‌بوی قرار دارد. اتفاقاتی نظیر بهم خوردن تعادل جوی، خارج شدن از دنیای زندگان، بازگشت به خاطرات بسیار شخصی و… که به این فیلم اتمسفری مشابه به آثار ژانر وحشت داده‌اند.
فیلم گاهی اوقات پیچیده به‌نظر می‌رسد چون مقدمه‌چینی کافی برای رسیدن به نقاط اوج خود ندارد. مثلاً زمانی که کروکد من شخصیت هل‌بوی را به برزخ می‌کشاند و خاطراتش را نشانش می‌دهد، احتمالش خیلی زیاد است که به دلیل نداشتن اطلاعات کافی مربوط به ارتباطات شخصیت‌ها آن را به خوبی درک نکنیم. همه‌چیز سریع و بدون ملاحظه‌ی کافی پیش می‌رود. این باعث می‌شود درگیری‌ها و سکانس‌های اکشن کمی توخالی به‌نظر برسند. همچنین، روند داستان به همین دلیل گاهی سنگین و خسته‌کننده می‌شود.
سفری به ماورای طبیعت
در فیلم Hellboy: The Crooked Man سعی شده مضامین متعددی گنجانده شود که با نگاهی عمیق‌تر می‌توان آن‌ها را متوجه شد. از همان ابتدا که واگن قطار از ریل خارج می‌شود، از قلمروی عقل و منطق خارج می‌شویم و به فضایی می‌رویم که دیگر قوانین این دنیا در آن موضوعیت ندارند؛ خیلی زود جادو هم وارد کار می‌شود، با دنیای مردگان ارتباط برقرار می‌کنیم و اتفاقات عجیب متعددی برای هل‌بوی و همراهانش رخ می‌دهد. شخصیت سونگ که یک دانشمند است هم در این سفر هل‌بوی را همراهی می‌کند و بارها نسبت به وقایعی که روی می‌دهد دیدگاه‌های علمی ارائه می‌کند. بدین ترتیب فیلم سعی دارد ما را از قلمروی واقعیات هر چه بیشتر خارج کند و به جایی ببرد که قوانین طبیعی دیگر موضوعیت ندارند.
حال در چنین فضایی، شخصیت‌ها با چه اتفاقاتی روبرو می‌شوند؟ پاسخ به این سوال درکی بهتر از چرایی حضور ماورا-الطبیعه به بیننده می‌دهد. به عنوان مثال، شخصیت تام فرل در طول داستان به دنبال رسیدن به پاکی روحش از جادوی سال‌های کودکی‌اش است و هل‌بوی با خاطرات مادرش روبرو می‌شود و باید با حقیقتی تلخ دست و پنجه نرم کند، سونگ نیز به قدرت جادو باور پیدا می‌کند و حتی از آن بهره می‌برد. بدین ترتیب می‌توان گفت که چنین فضایی فراتر از بندهای طبیعت قرار دارد چرا که شخصیت‌ها روحاً مورد چالش قرار می‌گیرند و نمی‌توان چنین انتظاری را در دنیایی که همه‌چیز در آن مادی‌ست، داشت. حتی دور افتاده بودن جنگل و خارج از فضای شهری و روزمره هم می‌تواند به همین دلیل باشد.
همچنین فیلم Hellboy: The Crooked Man در محوریت خود مفاهیمی دارد که عمیقاً مسیحی هستند؛ تدهین، بازخرید گناه، شیطان، جهنم، برزخ و… همگی در طول فیلم چه به صورت آشکارا چه ضمنی قابل رویت هستند. با ارجاع به اتفاقاتی که در انتهای فیلم می‌افتد می‌توان گفت که فیلم‌نامه بر اساس مفهوم رستگاری مسیحی ساخته شده و در عین حال به خرافات نهفته در سیستم‌های جادوگری ریشخند می‌زند.
بطور کلی مضامین متعددی از دنیای کمیک‌بوک هل‌بوی به این فیلم هم منتقل شده‌اند که البته شاید در نگاه اول نتوان آن‌ها را متوجه شد. مشکلاتِ روایی و پیچیده شدن اتفاقات فیلم هم درک این مفاهیم را تا حدودی سخت کرده است. پیشنهاد من این است که خودتان را آنقدر درگیر مفاهیم زیرلایه‌ای این فیلم نکنید چرا که فهم همه‌چیز را دو چندان سخت‌تر می‌کند!
جهنم گاتیک در آپالاش
هر چند که جلوه‌های ویژه‌ی فیلم به خوبی لو می‌دهند که بودجه‌ی فیلم به نسبت دیگر فیلم‌های ابرقهرمانی کمتر بوده اما جنگل‌ها و کوهپایه‌های آپالاش در این فیلم مناظری دیدنی ایجاد کرده‌اند که نمی‌توان از نگریستن به قاب‌های مربوط به آن‌ها چشم برداشت. یکی از نقاط قوت Hellboy: The Crooked Man مسلماً فضای سرسبز، جنگلی و کوهستانی به تصویر کشیده شده است. علاوه بر این، ترکیب شدن فضای جنگلی با المان‌های معماری گاتیک، تاریکی، حضور موجودات ماورایی و… فضایی خلق کرده است که شباهت زیادی به آثار ژانر وحشت دارد.
با وجود زیبایی بصری گاتیکی که این فیلم دارد، اما هنگامی که تعلیق‌آمیز می‌شود شباهت زیادی به فیلم‌های دسته چندم هارر پیدا می‌کند؛ منظورم این است که مثل همان‌ها فضا تاریک می‌شود، موسیقی تعلیق‌آمیزی آغاز می‌گردد و ناگهان افی کلب به عنوان یک جامپ اسکری روی تصویر ظاهر می‌شود! همین‌ها باعث شده زیبایی ظاهری اثر توخالی باشد. چه بهتر می‌بود اگر فیلم خودش را بیش از اینکه صرف جامپ‌اسکر کند صرفاً به همان فضاسازی تاریک قانع می‌شد.
المان‌های کمدی هم بخشی از کار هستند. اصلاً مگر می‌شود هل‌بوی شخصیت اصلی فیلم باشد و شاهد بذله‌گویی‌های او نباشیم؟ دیالوگ‌ها زمانی که فان می‌شوند جالب و قابل تحمل هستند اما چه فایده که به خوبی روایت‌گر داستان نیستند؟ جک کسی هل‌بوی خوبی آفریده است اما مطمئن باشید چند سال دیگر کسی او را به یاد نخواهد آورد. آیا همین را نمی‌توان تماماً درباره‌ی فیلم Hellboy: The Crooked Man گفت؟
فیلم جدید ساخته شده بر اساس شخصیت کامیکی هل‌بوی، فیلمی‌ست برای یک‌بار دیدن و فراموش شدن. فیلمی که به همان اندازه‌ی نکات مثبتش نکات منفی دارد. اثری با مقیاس تولید بسیار کوچک‌تر از آثار پیشین. یک زنگ تفریح ماوراطبیعی با هل‌بوی به مکان‌هایی دوره افتاده در کوهستان‌ها. همین.
بدون شک «Hellboy: The Crooked Man» ناموفق ترین، ناکارآمدترین و متوسط ترین اقتباس سینمایی از کمیک‌های اصلی پسر جهنمی است؛ یک فیلم کاملاً مسطح و کسل کننده.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.