15 بازی نسل هفتم که کمتر از حق‌شان دیده شدند

کنسول PS3 و Xbox 360 یکی از طلایی‌ترین دوران‌های تاریخ بازی‌های ویدیویی را ثبت کردند و در پایان دوره نسل هفتم، این کنسول‌ها توانستند یک کلکسیون چشمگیر از بازی‌های عالی را جمع‌آوری کنند. البته، یکی از پیامدهایی که این اتفاق در پی داشت، این بود که بسیاری از این بازی‌ها آن‌طور که باید و شاید دیده نشده‌اند. در اینجا قصد داریم چند عنوان از بازی‌های نسل هفتم را معرفی کنیم که نتواستند آن‌طور که باید توجه عموم مردم را جلب کنند و نیازمند توجه بیشتری بودند، با ویجیاتو همراه باشید.

Enslaved: Odyssey To The West

نینجا تئوری که همیشه در ارائه بازی‌های داستان‌محور تک‌نفره استاد بوده است، در سال ۲۰۱۰ بازی Enslaved: Odyssey to the West را عرضه کرد، عنوانی که بسیاری هنوز آن را یکی از بهترین آثار این استودیو می‌دانند. متأسفانه این بازی به شکست تجاری تبدیل شد. اگرچه از سوی بسیاری به خاطر روایت داستان، شخصیت‌ها، بازیگری و برداشت خاصش از داستان کلاسیک چینی Journey to the West مورد تحسین قرار گرفت، اما به هر دلیلی نتواست مخاطبان زیادی جذب کند.

The Darkness

بازی The Darkness لزوماً یک شکست تجاری نبود، چرا که هم از نظر رسانه‌ها و هم تجاری، موفقیت نسبی داشت و حتی به اندازه‌ای خوب عمل کرد که برای آن دنباله‌ای ساخته شد. با این حال طرفداران این بازی هنوز هم به شما خواهند گفت که این بازی شایسته توجه بیشتری بود. The Darkness توانست در چندین زمینه تاثیرگذار باشد و بدرخشد، حتی با وجود ایرادات در طراحی و مشکلاتی که در ظاهر بازی وجود داشت.

Syndicate

توسعه‌ی بازی Syndicate توسط استودیو Starbreeze (همان‌طور که برای The Darkness نیز این کار انجام شد) صورت گرفت و در اواخر دوران نسل هفتم عرضه شد. در آن زمان، این بازی با بازخوردهای نسبتا ضعیف منتقدان و فروش ناامیدکننده، این بازی به عنوان یک اشتباه بزرگ برای توسعه‌دهنده و ناشر آن یعنی EA تلقی شد. با این اوصاف بسیاری بر این باورند که Syndicate از بازخوردهای مطرح شده، بازی بهتری بود. بازی از لحاظ گرافیکی زیبا و سرشار از نوآوری و خلاقیت بود. در نهایت بازی Syndicate لیاقت بیشتری برای دیده شدن داشت اما متاسفانه این بازی هم بسیار سریع فراموش شد.

Silent Hill: Downpour

بی‌شک عنوان Silent Hill: Downpour عنوانی است که در جنبه‌های مختلف کم و کاستی‌های زیادی دارد و نمی‌توان آن‌ را با دیگر بازی‌های سایلنت هیل مقایسه کرد. با این حال این بازی خالی از نقاط قوت نیست و در زمان خود بازی نسبتا خوبی بود. بازی نسبت به دیگر عناوین به‌شدت متفاوت بود و در آن کاراکتر اصلی که مورفی پندلتون نام داشت با یک تبر در شهر حضور داشت و باید با به‌مانند دیگر عناوین سایلنت هیل، با مشکلاتی شخصی دست و پنجه نرم می‌کرد. از نظر داستان‌گویی، محیط و جو بازی، Downpour لایق چیزی بیشتر بود که در آن زمان به آن پرداخته شد.

Siren: Blood Curse

اگر بخواهیم درباره عناوین ترسناک در نسل هفتم صحبت کنیم، Siren: Blood Curse از استودیو Project Siren یکی دیگر از بازی‌هایی است که به این دسته تعلق دارد، هرچند به مراتب نقص‌های کمتری نسبت به Silent Hill: Downpour دارد. در واقع Blood Curse بازسازی‌ باکیفیتی از بازی Siren اصلی است که با ترس‌های واقعی، جو ترسناک و مکانیک‌های جذاب خود، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی به بازیکن در آن زمان می‌داد. متاسفانه این بازی در زمانی منتشر شد که بازار دیگر جایی برای بازی‌های ترسناک سبک بقا نداشت و نتوانست توجه زیادی جلب کند.

Bionic Commando

بازی Bionic Commando که در سال ۲۰۰۹ توسط کپکام به صورت یک سافت ریبوت عرضه شد، به طور قابل توجهی در سطح تجاری شکست خورد و این شکست به نوعی به بخشی از افسانه‌های صنعت بازی تبدیل شده است. Bionic Commando مشکلات خود را داشت، اما در عین حال سرگرم‌کننده بود. داستان آن به خودی خود جذاب بود و از نظر گرافیکی برای زمان خود عالی به نظر می‌رسید. سخت است که این احساس را کنار بگذاریم که اگر بازی فروش بهتری داشت، شاید کپکام می‌توانست دنباله‌ای به مراتب بهتر از آن بسازد.

Dead Nation

Dead Nation شاید به اندازه برخی دیگر از بازی‌های معروف استودیو Housemarque مثل Resogun و Nex Machina شناخته‌شده نباشد اما همچنان یک شوتر فوق‌العاده و سرگرم‌کننده با محوریت زامبی‌ها است که به دلیل طراحی عالی مراحل در آن زمان شایسته توجه بیشتری بود. بازی با مکانیک‌های ساده خود، بازیکن را در میان موج‌های بی‌پایان زامبی‌ها قرار می‌دهد و هر لحظه از بازی چالش‌های مختلف دارد. این بازی به راحتی می‌توانست مخاطبان زیادی را درگیر خود کند اما به دلیل چالش‌های عرضه در‌ آن زمان، این اتفاق رقم نخورد.

Motorstorm: Apocalypse

MotorStorm: Apocalypse یکی از بهترین بازی‌های مسابقه‌ای آفرود با تم آخرالزمانی برای کنسول‌های نسل هفتم بود که در زمان خود، تجربه‌ای منحصربه‌فرد را به بازیکن می‌داد. با محیط‌های تخریب‌پذیر و مسابقات جذاب، این بازی به‌راحتی توجه‌ها را به سمت خود جلب می‌کرد، اما متأسفانه نتواست فروش خوبی داشته باشد و شکست تجاری بزرگی را تجربه کرد. این بازی همچنین آخرین نسخه اصلی از سری MotorStorm بود و به همین دلیل، پایان ناامیدکننده‌ای برای این سری به شمار می‌آید.

Fuel

Fuel که چندین سال پیش از  MotorStorm: Apocalypse منتشر شد، متاسفانه سرنوشت مشابهی داشت. این بازی با بازخوردهای نسبتاً ضعیف منتقدان روبه‌رو شد و حتی سرنوشت بدتری از موتور استورم داشت. اما واقعاً محیط پساآخرالزمانی به‌خوبی طراحی شده بود و لایق این سرنوشت نبود. اما طی سال‌ها پتانسیل‌های این بازی به خوبی شناخته شده و اکنون به عنوان یک بازی خوب شناخته می‌شود. در روزگاری که بازی‌های موتورسواری زیادی وجود ندارد و اکثر بازی‌های منتشر شده هم کیفیت لازم را ندارند، ارزش بازی Fuel حالا بیشتر از قبل مشخص است با این حال که خیلی دیر است.

Metal Gear Solid: Peace Walker

یک سال پس از انتشار اولیه‌ و انحصاری نسخه‌ای متفاوت از سری متال گیر سالید با نام Peace Walker برای PSP، این بازی برای کنسول‌های نسل هفتم هم عرضه شد، اما نتواست مانند نسخه‌های اصلی سری متال گیر موفق شود؛ موردی که بسیار ناامیدکننده است، چون از نظر محتوا و کیفیت، Peace Walker دقیقاً همانند یک بازی اصلی بود. این شاهکار، بخش مهم و ضروری از داستان Metal Gear است و داستان را با سبک‌های روایی متفاوتی بازگو می‌کند و تجربه‌ای کاملا متفاوت از متال گیر سالید است. اگر تصمیمات بازاریابی و تجاری باعث نمی‌شد که عدد ۵ از نام بازی حذف شود، احتمالاً این بازی بیشتر شناخته می‌شد.

Shadows Of The Damned

هر پروژه‌ای که سودا ۵۱ و شینجی میکامی با هم روی آن کار کنند، باید سروصدای زیادی به پا کند یا حداقل این‌طور باید فکر کرد. در بازی Shadows of the Damned شاهد همکاری این دو کارگردان بزرگ برای درست کردن یک بازی شوتر سوم‌شخص فوق‌العاده بودیم، اما متأسفانه این بازی هرگز نتوانست توجه کافی را میان مخاطبان کسب کند و فراتر از انتظارات عمل کند. این بازی تجربه‌ای کاملا متفاوت با درون‌مایه‌های کمدی است و لحظات عجیبی در آن وجود دارد. حتی با عرضه یک ریمستر برای در سال ۲۰۲۴، تاکنون هیچ نشانه‌ای از موفقیت این بازی وجود نداشته است. 

Alien: Isolation

تاریخ با بازی Alien: Isolation انصافاً مهربان بوده است، به طوری که در حال حاضر بسیاری آن را یکی از بهترین بازی‌های سبک ترسناک و بقا می‌دانند. اما در زمان عرضه، این بازی نتواست به اندازه‌ای که شایسته‌اش بود، موفقیت کسب کند. بازخوردهای انتقادی نسبت به هوش مصنوعی پویای زنومورف و علاقه کمتر به ژانر ترسناک در آن زمان نسبت به امروز باعث شد که بازی نتواند موفقیتی که سگا و Creative Assembly امیدوار بودند به‌دست آورد. خوشبختانه در درازمدت، بازی به اندازه کافی موفقیت کسب کرد که دنباله‌ای برای آن در حال ساخت باشد، پس به نظر می‌رسد که همه چیز به خوبی به پایان رسیده است.

Alice: Madness Returns

بازی Alice: Madness Returns از نظر طراحی، داستان‌گویی و اقتباس از یک داستان قدیمی و آشنا درخشید اما نتواست موفقیت تجاری مورد انتظار خود را به دست آورد. ترکیب گیم‌پلی و داستان تاریک بازی، تجربه‌ای جذاب و منحصربه‌فرد را در زمان خود داشت اما بازخوردهای ضعیف و علاقه کم به ژانر در آن زمان مانع از موفقیت این عنوان شدند. با وجود این اتفاقات، Alice: Madness Returns به مرور زمان جایگاه خود را به عنوان یک اثر مهم در دنیای بازی‌های ماجراجویی پیدا کرد.

Remember Me

عنوان اکشن و ماجراجویی Remember Me که توسط Dontnod Entertainment توسعه یافت و توسط کپکام منتشر شد، یکی از بازی‌های کمتر دیده شده این استودیو است. این استودیو را احتمالا با بازی Life is Strange می‌شناسید و این بازی کاملا مسیر این استودیو را تغییر داد و عناوینی مثل Lost Records ساخته شدند. اما پیش از این بازی مشهور، این استودیو بازی متفاوتی به نام Remember Me را ساخت که در طول سال‌ها، به‌علت داستان‌گویی، طراحی محیط و مراحل و دیگر ویژگی‌هایش مورد تحسین قرار گرفته است، به طوری که نبودن دنباله‌ای برای این بازی یکی از بزرگ‌ترین دلایل ناامیدی بسیاری از طرفداران باقی مانده است.

Puppeteer

استودیو ژاپن سونی که حالا تعطیل شده است، متاسفانه سابقه‌ای درخشانی در انتشار عناوین تحسین‌شده داشت که با وجود محبوبیت میان طرفداران، نتواستند به موفقیت تجاری دست یابند. بازی Puppeteer مثال خوبی از این موضوع است. این بازی پلتفرمر جذاب در سال ۲۰۱۳ برای PS3 منتشر شد و بسیاری از طرفداران به سرعت جذب طراحی دنیای بازی، گرافیک، انیمیشن‌ها و دیگر ویژگی‌های آن شدند. با این حال، بازی نتواست مخاطبانی که شایسته آن بود جذب کند و این که تنها چند ماه قبل از عرضه PS4 به طور انحصاری برای PS3 منتشر شد، قطعاً شرایط را سخت‌تر کرد.