۱۰ کاراکتر دنیای بازی که می‌توانند ویلن بازی‌های ترسناک باشند

وقتی صحبت از بازی‌های ترسناک می‌شود، ویلن‌ها حرف اول را می‌زنند. سازندگان این دسته آثار همیشه سعی می‌کنند تا ویلن‌های بسیار وحشتناک و مخوفی بسازند که ترس را به شکلی عمیق به مخاطبین انتقال دهند. آنتاگونیست‌های بازی‌های ترسناک باید طوری طراحی شوند که تا مدت‌ها در ذهن بازیکنان باقی بمانند و لحظات وحشتناک و فراموش‌نشدنی زیادی برای مخاطبین رقم بزنند. حالا در این بین، ویلن‌های بسیار جذابی در ژانرهای دیگر ظاهر شدند که پتانسیل بالایی برای حضور در بازی‌های ترسناک نیز دارند. این دشمنان شاید داخل عناوینی غیرترسناک حضور داشتند، اما به علت وجود یک سری ویژگی شخصیتی به خصوص خیلی راحت می‌توانند ترس و وحشت را وارد جریان خون مخاطبین بکنند. به همین دلیل در این متن از ویجیاتو قصد داریم تا ۱۰ ویلن برتر از ژانرهای مختلف را معرفی کنیم که می‌توانند در بازی‌های ترسناک نیز ظاهر شوند. با ما همراه باشید.

Stormguard – بازی Tomb Raider 2013

نسل هشتم کنسول‌های بازی ۳ عنوان جذاب از فرانچایز Tomb Raider را به خود دید که هر کدام به دلایلی خاص و جالب بودند. بازی Tomb Raider 2013 در نگاه اول قرار نیست یک اثر ترسناک باشد، اما درد و وحشتی که لارا کرافت به چشم می‌بیند را خیلی راحت و عالی به مخاطبین منتقل می‌کند. جدای از یک سری مکان مخوف و اتفاقات خشنی که در مسیر می‌بینیم، Stormguard که به نوعی باس فایت نهایی بازی نیز محسوب می‌شد تاثیر بالایی در افزایش وحشت داستان داشت.

استورم‌گارد از همان اوایل بازی با جسم بسیار بزرگ خود و صدای بسیار وحشتناکش لارا کرافت را مجبور به فرار می‌کند. در حالی که تا اواخر داستان با این ویلن برخورد جدی‌ای نداریم، چند کات‌سین به خوبی نشان می‌دهند که مرگ به دست استورم‌گارد چقدر ترسناک و بی‌رحمانه خواهد بود. در ضمن باید به سلاح سرد عجیب و غریب و بسیار عظیم این شخصیت نیز اشاره کنیم که باعث می‌شود هرگز نخواهیم به او نزدیک شویم. به طور کلی ساخت یک بازی ترسناک با حضور استورم‌گارد به عنوان ویلن اصلی که همه جا ما را تعقیب می‌کند عالی خواهد بود.

Ferra-Torr – بازی Mortal Kombat X

سری مورتال کامبت از همان روز اول عرضه نشان داد که هیچ مشکلی با خشونت بی‌پرده و بیش از حد ندارد. البته این به معنی ترسناک بودن سری نیست و گیم‌پلی بسیار خشن مورتال کامبت طی زمان بیشتر حالت فان و بامزه برای بازیکنان داشته است. طی سال‌های حضور مورتال کامبت در دنیای بازی‌ها، شخصیت‌های بسیار زیاد و جذابی در سری مشاهده کردیم و هر کدام به یک شکل در دل مخاطبین جا گرفتند. بین همه این پروتاگونیست‌ها و ویلن‌های سری، Ferra-Torr در نسخه دهم سری بیشترین پتانسیل را برای حضور در بازی‌های ترسناک دارد.

فرا-تور در اصل ترکیب یک غول عظیم‌الجثه با دختر بچه‌ای است که روی شانه‌های او قرار دارد. در حالی که خیلی راحت می‌توانیم این دو را بین شخصیت‌های بامزه سری نیز قرار دهیم، ظاهر مخوف و عظیم تور و طبیعت بسیار وحشی فرا باعث می‌شود هرگز نخواهیم با آن‌ها مبارزه کنیم. این دو با همکاری همدیگر دشمنان را تکه پاره می‌کنند و جزو وحشی‌ترین ویلن‌های سری به حساب می‌آیند. در کل فرا-تور یک گزینه عالی برای تبدیل شدن به ویلن داخل بازی‌های ترسناک است که کمی هم چاشنی فان نیز با خود روی میز می‌آورند.

Trevor – بازی GTA V

یکی از بهترین اتفاقاتی که می‌توانیم در دنیای بازی‌های ویدیویی به چشم ببینیم، ترکیب کردن کمدی و طنز با المان‌های ترس و وحشت است. همان قدر که ما از عناوین ترسناک می‌خواهیم که تا جای ممکن وحشتناک و مخوف باشند، افزودن چاشنی کمدی نیز مسیر را خیلی فان‌تر از قبل می‌کند و تجربه‌ای فراموش نشدنی برای بازیکنان رقم می‌زند. بین همه شخصیت‌های باحال و بامزه دنیای بازی‌ها، Trever بهترین گزینه برای حضور در عناوین ترسناک به حساب می‌آید.

ترور یکی از ۳ پروتاگونیست بازی GTA V است که زبانی تند و بدون سانسور، طبیعتی وحشی و شخصیتی فان دارد. همه چیز در مورد ترور جذاب، بامزه و البته تاریک است و گذراندن مراحل با او لذت خیلی زیادی دارد. شاید ترور در GTA V دشمن ما نبود، اما می‌تواند به راحتی بین شخصیت منفی‌های یک بازی ترسناک قرار بگیرد. روبرو شدن با ترور و کارهای بسیار ترسناکی که می‌تواند با شما انجام دهد همان چیزی است که از ویلن‌های این دسته عناوین می‌خواهیم. دیدن ترور به عنوان ویلن در بازی‌های ترسناک نه تنها مبارزات و تعقیب‌ها را جالب می‌کند، بلکه باعث خنده‌دار بودن تمامی مرگ‌های شما نیز خواهد شد.

Scarecrow – بازی Batman: Arkham Knight

بتمن آرکام نایت یکی از عجیب‌ترین و شاید ترسناک‌ترین شروع‌های صنعت بازی را دارد. وقتی صحبت از عناوین بتمن می‌شود، بحث ترس و وحشت مانند المان‌های دیگر چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد، البته تا زمانی که اسکرکرو وارد میدان نشده است. دیوانگی جوکر، بدن عظیم Bane، کارهای مخوف و عجیب Professor Pyg و بسیاری از ویلن‌های سری بتمن می‌توانند وحشتناک باشند، اما هیچ کدام مانند Scarecrow ترس را وارد جریان خون شخصیت‌های داستان و مخاطبین نمی‌کنند.

اسکرکرو جدای این که ویلن اصلی بتمن آرکام نایت بود، پتانسیل ایفای نقش به عنوان شخصیت منفی اصلی یک بازی ترسناک را هم دارد. تصور این که یک شخصیت با داروی سمی‌اش، مخاطبین را وادار به دیدن ترس‌های اصلی زندگی خود بکند خیلی جالب است. این یعنی حضور اسکرکرو در قالب ویلن بازی‌های ترسناک فقط با تعقیب و مبارزات پرتنش همراه نیست، بلکه او می‌خواهد وحشت را به سلول‌های بدن شما وارد کند. بدون شک اگر چنین اتفاقی رخ دهد، با یکی از متفاوت‌ترین عناوین ژانر ترس و وحشت روبرو خواهیم شد.

Guardian Ape – بازی Sekiro: Shadows Die Twice

ژانر سولزلایک و عناوین آن همیشه ویلن‌های بی‌نظیر و متفاوتی به مخاطبین داده است. وقتی که به آثاری نظیر سه‌گانه دارک سولز، بلادبورن و الدن رینگ نگاه می‌کنیم، جدای از دشواری عجیب و غریب و بی‌رحمانه باس فایت‌ها، به خوبی می‌بینیم که اکثر از کاراکترها ظاهر معمولی و طبیعی‌ای ندارند. بازی سکیرو نیز درست مانند همتاهای خود باس فایت‌های متمایز زیادی داشته و شاید به یاد ماندنی‌ترین آن‌ها Guardian Ape باشد.

گاردین ایپ نه تنها جزو بی‌رحم‌ترین و دشوارترین باس فایت‌های بازی است، بلکه ظاهر غیرعادی و مخوفی هم دارد که روبرو شدن با او را به شدت ترسناک می‌کند. این میمون که یک کاتانا در سر او فرو رفته حملات بسیار وحشیانه‌ای دارد و به صورت مداوم به سمت ما یورش می‌آورد. همین طبیعت بسیار وحشی و ظاهر خوفناک گاردین ایپ باعث می‌شود تا نخواهیم او ما را تعقیب کند. بدون شک یک باس فایت با گاردین ایپ در قالب بازی ترسناک با همین درجه سختی می‌تواند چالش فوق‌العاده خفنی برای مخاطبین رقم بزند.

Vaas Montenegro – بازی Far Cry 3

یکی از ویژگی‌های خیلی خوب در مورد یوبی‌سافت این است که اکثر فرانچایزهای آن ویلن‌های خفنی تحویل مخاطبین داده‌اند. برخی از آنتاگونیست‌های این شرکت به قدری عالی بودند که به نماد بازی و حتی فرانچایز خود تبدیل شدند. یکی از همین ویلن‌های جذاب و خفن یوبی‌سافت بدون شک Vaas Montenegro است که به راحتی می‌توانیم او را نماد سری فار کرای تلقی کنیم.

واس جزو آن دسته از ویلن‌های صنعت بازی است که به شکلی بی‌نقص طراحی شده و ظاهرش به خیلی عالی شخصیت او را نمایش می‌دهد. زخم بالای چشم، مدل مو، سبک پوشش و به طور کلی جلوه واس مونته‌نگرو طوری طراحی شده است که یک شخصیت وحشی و مخوف را نشان می‌دهد. برخوردهای ما با این کاراکتر و دیالوگ‌های خفن او همراه با صداپیشگی مایکل ماندو (Michael Mando) هم دلایل دیگری برای خوفناک بودن شخصیت واس محسوب می‌شوند. در کل اگر واس مونته‌نگرو داخل یک بازی ترسناک به عنوان ویلن حضور پیدا کند، توقعی جز تکه پاره کردن شخصیت اصلی از او نخواهیم داشت.

Sephiroth – بازی Final Fantasy VII

به وضوح وقتی صحبت از سری فاینال فانتزی می‌شود، دنیایی رنگارنگ با شخصیت‌های غیرترسناک به ذهن ما می‌آیند. یکی از همین کاراکترهای جذاب که در نگاه اول به هیچ عنوان خوفناک به نظر نمی‌رسد Sephiroth در فاینال فانتزی ۷ است. اما برای بررسی این مسئله باید به نسخه اصلی و قدیمی بازی برگشت تا یکی از مخوف‌ترین لحظات تاریخ صنعت بازی را بررسی کنیم.

طی یک سکانس فوق‌العاده محشر و خفن، سفیروث در آتش راه می‌رود و شخصیت بامزه داستان وجهه‌ای بسیار تاریک‌تر از تصور پیدا می‌کند. از این نقطه به بعد بود که سفیروث شخصیتی شد که برای رسیدن به خواسته‌اش هر کاری را انجام می‌داد. با دیدن این سکانس به خوبی درک می‌کنیم که حضور این کاراکتر در یک بازی ترسناک می‌تواند یک ویلن قدرتمند را تحویل مخاطبین بدهد که کشتن شخصیت اصلی برای او به هیچ عنوان دشوار نخواهد بود. در کنار این مورد باید شمشیر عظیم سفیروث را هم در نظر گرفت که هرگز نمی‌خواهید توسط آن تکه تکه شوید.

Sorrow – بازی Metal Gear Solid 3: Snake Eater

سری بازی متال گیر سالید چند شاهکار فوق‌العاده تحویل مخاطبین داده و بدون شک نسخه سوم آن به یاد ماندنی‌ترین مورد در تمام مجموعه محسوب می‌شود. یکی از دلایلی که این بازی به خوبی در ذهن بازیکنان باقی مانده باس فایت Sorrow است. این باس فایل بین سینماتیک‌ترین لحظات تاریخ صنعت بازی قرار دارد و یک تجربه روان‌شناختی فوق‌العاده مخوف است که بازتابی از تمام دشمنان کشته شده توسط شما به حساب می‌آید.

Sorrow پروتاگونیست محبوب داستان یعنی اسنیک را به رودخانه‌ای مه‌آلود می‌کشاند و مبارزه در این مکان خفن جریان دارد. هر چقدر شما دشمنان بیشتری را طی داستان کشته باشید، تعداد ارواحی که با آن‌ها برخورد دارید نیز افزایش می‌یابد و همین مسئله مبارزه را دشوارتر می‌کند. نکته بسیار عذاب‌آور مبارزه با سارو این است که هیچ راهی برای ضربه زدن یا شلیک به او وجود ندارد و به مرور همه چیز وحشتناک‌تر از قبل می‌شود. همه این موارد باعث می‌شوند تا سارو باس فایت و ویلن بی‌نظیر برای حضور در یک بازی ترسناک باشد و مبارزه‌ای پیچیده، دشوار و با اتمسفری فوق‌العاده مخوف تحویل مخاطبین بدهد.

GLaDOS – بازی Portal

در حال حاضر و دوره فعلی جهان، هوش مصنوعی یکی از مهم‌ترین مسائل بشریت محسوب می‌شود. حالا که هوش مصنوعی محبوبیت بسیار زیادی بین مردم پیدا کرده، بد نیست تا بازی‌ها به خصوص عناوین ژانر ترس و وحشت به این مسئله بپردازند. جالب است که سال‌ها پیش یکی از منفورترین باس فایت‌های تاریخ یعنی GLaDOS که یک هوش مصنوعی است بازیکنان را تا حد ممکن آزار داد. بدون شک یکی از دلایل شاهکار بودن بازی Portal همین ویلن آزاردهنده است.

درگیری با GLaDOS بیشتر از مبارزه یک پازل متمرکز بر زمان است که به هوشمندی و دقت بالا نیاز دارد. این ویلن در کنار تلاش برای کشتن Chell پروتاگونیست داستان با استفاده از گاز نوروتوکسین، تا حد ممکن با شوخی‌های تاریک مخاطبین را آزار می‌دهد. شاید GLaDOS در ظاهر ترسناک نباشد، اما شخصیتی بسیار آزاردهنده دارد که هر بازیکنی را از خودش متنفر می‌کند. بدون شک ساخت یک بازی ترسناک با محوریت هوش مصنوعی نیازمند ویلنی خاص و با جزئیات بسیار بالاست و GLaDOS به راحتی می‌تواند آن شخصیت منفی بدذات داستان باشد.

Dahaka – بازی Prince of Persia: Warrior Within

مجموعه پرینس آو پرشیا جزو آن دسته فرانچایزهایی است که هرگز قرار نبوده به مخاطبین ترس و وحشت را القا کند. این مسئله اما در نسخه Warrior Within نقض شد و با دنیایی تاریک، داستانی با پیش‌زمینه ترسناک و البته مبارزات خونین روبرو بودیم. مهم‌ترین دلیل ترسناک بودن این بازی بدون شک دشمن اصلی ما یعنی Dahaka بود که هدفی جز کشتن شاهزاده نداشت و همه جا دنبال او می‌رفت.

داهاکا ویلنی بود که گویا سازندگان او را از بازی‌های ترسناک به این اثر اضافه کرده بودند. نه تنها تا آخر داستان هیچ راهی جز فرار کردن از او وجود نداشت، بلکه به مرور حس عدم توانایی برای مقابله با داهاکا خیلی خوب به بازیکنان القا می‌شد. تاریک شدن صفحه حین نزدیک شدن داهاکا، صدای مخوف و عجیب او، طراحی بسیار ترسناک و بقیه جوانب این شخصیت فقط برای ترساندن مخاطبین ساخته شده بودند. همان طور که بازی‌های ترسناک از شما می‌خواهند که مدام فرار کنید، داهاکا نیز تا انتهای داستان راه دیگری برای مخاطبین نمی‌گذارد. بدون شک داهاکا یکی از بهترین گزینه‌های ممکن برای تبدیل شدن به ویلن یک بازی ترسناک است.

خوب دوستان نظر شما چیست؟ دیگر کدام ویلن‌ها می‌توانند در بازی‌های ترسناک نیز حضور پیدا کنند؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

بیشتر بخوانید:

• مکان‌های مخفی بازی‌ها که بازیکنان نباید آن‌ها را پیدا می‌کردند
• هشت بازی ترسناک که حتی از Resident Evil 1 هم وحشتناک‌تر هستند
• ۸ بازی فوق‌العاده که تمام کردن مراحل آن‌ها تنها پنج دقیقه طول می‌کشد