ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

راهنمای والدین

فرزندم می‎خواهد یک گیمر حرفه‌ای شود، کمک!

قرن بیست و یکم، قرن فرصت‌هاست. کودکان با انبوهی از دانش، دسترسی مدام به تکنولوژی و اینترنت پهن‌باند بزرگ می‌شوند و از این طریق پا در مسیرهایی می‌گذارند که هیچ‌وقت تصور نمی‌شد امکان‌پذیر باشند. سرگرمی‎ها ...

شایان ضیایی
نوشته شده توسط شایان ضیایی | ۷ تیر ۱۳۹۸ | ۱۶:۰۰

قرن بیست و یکم، قرن فرصت‌هاست. کودکان با انبوهی از دانش، دسترسی مدام به تکنولوژی و اینترنت پهن‌باند بزرگ می‌شوند و از این طریق پا در مسیرهایی می‌گذارند که هیچ‌وقت تصور نمی‌شد امکان‌پذیر باشند. سرگرمی‎ها تبدیل به مشاغل می‌شوند و مشاغل، صنایع را به وجود می‌آورند. همینطور هم بود که بازی‎‌هایی ویدیویی از یک سرگرمی صرف (و احتمالاً کودکانه) به یکی از بزرگ‌ترین تجارت‌های دنیای مدرن تبدیل شد و خیلی زود شکل صنعتی به خود گرفت. در این میان اما فقط سازندگان بازی‌های ویدیویی نبودند که از طریق این سرگرمی به نان و نوا رسیدند؛ بلکه گیمرها هم راهی برای درآمدزایی از طریق تجربه بازی‌های محبوب‌شان یافته‌اند. باورتان بشود یا نه، هم‌اکنون شغلی به نام «گیمر حرفه‌ای» وجود دارد که درآمدی چند هزار دلاری تا چند میلیون دلاری را روانه جیب بازیکنان می‌کند.

همه‌چیز از تورنومنت‌های حرفه‌ای بازی‌های مختلف شروع شد. اگرچه در ابتدا جوایز این مسابقات آنقدرها چشمگیر نبود، اما با محبوبیت هرچه بیشتر تورنومنت‌ها، جوایز هم به شکلی تصاعدی افزایش پیدا کرد و حالا تیم‌ها یا بازیکنان برنده، ارقامی میلیون دلاری با خود به خانه می‌برند. بعد از این هم شاهد ظهور حرفه «استریم بازی» بودیم؛ به این معنا که بازیکنان حرفه‌ای، بازی خود را به صورت زنده مخابره می‌کنند و در عوض از طریق جذب اسپانسر یا حمایت‌های مالی بینندگان، کسب درآمد می‌کنند.

در چنین عصری، اگر فرزندی دارید که در بازی‌های ویدیویی از خود نبوغ نشان می‌دهد، احتمالاً ایده بهتر این باشد که فضایی برای او فراهم کنید تا به جای اشتغال در حرفه‌های سنتی‌تر که شاید آنقدرها هم مورد علاقه‌اش نباشد، دست به کاری بزند که عاشقش است. در ادامه راهکارهایی برای آن دسته از والدین نگران داریم که با «بحران» تمایل فرزند به گیمر حرفه‌ای شدن مواجه‌اند.

بازی او را درک کنید

هر بازی مشخصه‎های خاص، رده‎بندی مهارتی و پیش‎نیازهای خود را دارد. در میان محبوب‎ترین عناوین امروز، بازی‎‎های استراتژی همزمان (RTS) مانند Starcraft 2، بازی‎های MOBA مانند League of Legends و Dota 2 و بازی‎های تیراندازی اول شخص (FPS) مانند Counter Strike: Global Offensice و Overwatch و Call of Duty را خواهید یافت.

لازم است که چگونگی کارکرد این بازی‎ها را درک کنید. هدف چیست و استراتژی‎ها چقدر عمیق هستند - و اینکه فرزندتان چطور در آن استراتژی جای می‎گیرد. آیا او یک رهبر تمام عیار است و تیمش را در نبردهای دشوار هدایت می‎کند؟ آیا او قاتلی ماهر است و بازیکنان روبه‌روی خود را با ترکیبی از حرکات فریب‎دهنده و سرعتی بالا از پیش رو برمی‎دارد؟ آیا او یک بازیکن پشتیبان باهوش است که اعضای تیمش را وقتی طمع کرده‎اند از مهلکه نجات می‎دهد؟

شما هم‎چنین باید بدانید که او هم‎اکنون چقدر در آن بازی مهارت دارد. در اکثر بازی‎ها، سیستم رده‎بندی آنلاینی وجود دارد که نشان می‎دهد او چقدر با دیگر بازیکنان معمولی متفاوت است. او باید هنگامی که به صورت تمام وقت پای بازی‎های آنلاین می‎نشیند، در بالاترین سطح ممکن باشد. برای مثال در بازی League of Legends، فرزندتان باید در لیگ‎های Master یا Challanger بازی کند، در Overwatch باید رنکی بالاتر از 3500 داشته باشد و در Counter Strike: Global Offensive هم در رده Supreme Master یا Global Elite باشد. اکثر بازیکنان حرفه‎ای در حالی به بالاترین سطح از مهارت دست یافته‎اند که به صورت همزمان مشغول کار یا مطالعه درس در اوقات روز بوده‎اند و تنها زمانی تصمیم به حرفه‎ای شدن گرفتند که پتانسیلی شگفت‎آور در خود دیدند.

تعهد برای تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه‎ای کافی نیست، درست مثل ورزش‎های کلاسیک. بسیاری از گیمرها که مهارت کمتری دارند صدها ساعت صرف تجربه بازی‎های ویدیویی می‎کنند و هیچوقت بهتر نمی‎شوند. او باید از قبل استعداد خوب بودن را داشته باشد و بداند که در یک تیم بودن چه مزایا و معایبی به همراه می‎آورد.

برای بازی‎های تیمی، او باید از قبل با تجربه گروهی با دوستان و از پیش رو برداشتن چالش‎ها راحت باشد؛ چالش‎هایی مانند تورنومنت‎های آنلاین. عدم دسترسی به گروهی از دوستان که به صورت مداوم با آن‎ها وارد رقابت شود، می‎تواند این زنگ خطر را به صدا درآورد که او در پیوستن به یک تیم حرفه‎ای به مشکل خواهد خورد.

رفتار و ذهنیت او را بررسی کنید

مثل اکثر حوزه‎ها در زندگی، بهبود یافتن عمدتاً یک وضعیت ذهنی است. در بازی‎های تیمی به صورت خاص شاهد دو نوع آدم خواهید بود؛ نخست بازیکن «سرزنشگر» و دیگری بازیکن «خود بازتاب‎گر».

نخستین نوع از بازیکنان، مسئولیت هر اشتباه یا باخت را به گردن هم‌تیمی‎های خود می‎اندازند. اگرچه این موضوع می‎تواند گاهی اتفاق بیفتد که از شیوه بازی یک بازیکن دیگر ناراحت شوید، سرزنش مداوم دیگران معمولاً باعث می‎شود که شخص نتواند روی چگونگی بهبود بازی خود متمرکز باشد.

نوع دوم اما همواره به باخت خود اذعان می‎کند و نخستین موضوعی که به ذهنش می‎رسد اینست که «چطور می‎توانستم بهتر بازی کنم و علی‎رغم مشکلاتی که با آن‎ها مواجه شدیم به پیروزی می‎رسیدم؟». این‎ها افرادی هستند که در نهایت حرفه‎ای می‎شوند، زیرا هیچوقت به دنبال بهانه نیستند. آن‎ها سخت کار می‎کنند؛ حتی اگر آنقدرها خوش‎شانسی نیاورند، حتی اگر همه‎چیز به ضررشان باشد. و این ذهنیتی است که فرزند نوجوان شما به هنگام تجربه یک بازی باید داشته باشد. اگر او هنوز چنین رویکردی ندارد، در این پروسه کمکش کنید و به او بیاموزید اگر می‎خواهد به سطوح بالا از مهارت دست پیدا کند، باید با شرایط کنار بیاید.

توافق کنید

فضا دادن به فرزندتان برای اینکه وقت زیادی را صرف بازی‎های ویدیویی کند باید یک قرارداد اخلاقی باشد. آن‎چه اکثر بازیکنان جوان با خود می‎گویند اینست که «به محض دریافت دیپلم، یک سال وقت دارم که وارد یک تیم حرفه‎ای شوم و اگر موفق نشدم، دوباره به سراغ درس و کار می‎روم». چنین کاری جواب می‎دهد چون شما یک بازه زمانی و یک هدف مشخص کرده‎اید که اگر قابل دسترسی نباشد، به تصمیم طبیعی بازگشت به یک حرفه‎ شغلی «کلاسیک‎تر» منجر می‎شود.

اکثر بازیکنان حرفه‎ای در نهایت به دانشگاه یا کاری که در صنعت گیم عاشقش هستند بازمی‎گردند، چون به خوبی درک می‎کنند که دیگر آنقدر مهارت ندارند که در سطوح بالا باقی بمانند. استفانو ساتوری، بازیکن حرفه‎ای و فرانسوی بازی Starcraft 2 به مدت سه سال به صورت حرفه‎ای بازی کرد، چندین جایزه به دست آورد و از طریق جوایز تورنومنت‎ها، همکاری با اسپانسرها و استریم، درآمدی ۷ رقمی داشت اما در نهایت به دانشگاه بازگشت.

در نظر داشته باشید که اکثر بازیکنان رقابت‌طلب، صرفاً در بازی‎های ویدیویی رویکردی رقابتی ندارند، آن‎ها در زندگی هم برنده هستند. شکست‎های بزرگ معمولاً باعث می‎شود یا به شکلی چشمگیر بهبود یابند یا حرفه قبلی را به کل رها کرده و وقت‎شان را صرف کاری دیگر کنند.

حامی اما واقع‎گرا باشید

اگر اوضاع در حال جدی شدن است، شما باید نخستین طرفدار او باشید. خوشبختانه برای فرزندتان، ما در حال ورود به عصری هستیم که بازیکنان و استریمرها از محبوبیت زیادی میان هم سن و سالان‎شان برخوردار هستند.

با این همه، بازی‎های آنلاین فضایی بسیار رقابتی هستند. چون این روزها دسترسی به یک کیبورد بسیار راحت است و شما باید با میلیون‎ها بازیکن رقابت کنید که همگی رویای مشابه پیوستن به یک تیم حرفه‎ای را دارند.

به این ترتیب، در شرف بهترین بودن و سخت تمرین کردن لزوماً به معنای به موفقیت رسیدن نخواهد بود. موضوع می‎تواند بین به اندازه کافی خوب نبودن، عدم پیدا کردن هم‎تیمی‎های مناسب و بدشانس بودن در پیدا کردن اسپانسر متغیر باشد. فرزند شما ممکن است به موفقیت نرسد، و در این صورت مثل هر اتفاق دیگری در زندگی مسئولیت شماست که از او حمایت کرده و در مسیر درست قرارش دهید تا در حوزه‎ای دیگر موفق شود.

مطمئن شوید که معنای «گیمر حرفه‎ای» بودن را می‎داند

بازی کردن در سطوح بالاتر به این معناست که شما یک مدیر برنامه و یک مربی دارید و باید به یک برنامه زمانی سفت و سخت، ورزش مداوم، استرس و اهداف جاه‎طلبانه بچسبید. چنین رویکردی شدیداً با بیدار شدن در میانه روز و بازیکن کردن برای تمام روز و پر کردن شکم با چیپس تفاوت دارد و هرکسی نمی‎تواند با چنین تغییرات چشمگیری در سبک زندگی کنار بیاید.

گیمر حرفه‎ای بودن ضمناً به این معناست که گاهی از اوقات اگرچه نمی‎خواهید بازی کنید، اما مجبور به بازی کردن می‎شوید. مثل هر شغل دیگری. از شما خواسته می‌شود نقش‎هایی را در تیم ایفا کنید که شاید عاشقشان نباشید و اگر به اندازه کافی مهارت نشان ندهید، از تیم کنار گذاشته می‎شوید.

در سطوح بالای گیمینگ، فشاری مضاعف روی بازیکنان خواهد بود. باید به کشورهای مختلف پرواز و در تورنومنت‎های مختلف شرکت کرد، باید به یک شخصیت برجسته بودن و برقراری ارتباط با طرفداران عادت داشت و در عین حال، به تمرین مداوم پرداخت تا صندلی ارزشمندی که در تیم به دست آمده از دست نرود.

بازیکنان حرفه‎ای گاهی ممکن است به «خانه‎های گیمینگ» بروند (و برای بهبود مهارت‎ها با هم‎تیمی‎هایشان بازی کنند) که البته بازیکنان مختلف تجارب متفاوتی از آن داشته‎اند. برای اکثر افراد موثر واقع می‎شود، اما برخی نمی‎توانند فشار و از خود گذشتگی‎های رایج آن را تحمل کنند - از منظر زندگی اجتماعی و روتین‎های روزانه. مطمئن شوید فرزندتان فکرهایش را کرده و از منظر روانی برای موافقت با چنین قراردادهایی آماده شده.

جمع‎بندی

ما شدیداً شما را به یادگیری هرچه بیشتر درباره گیمینگ و بازی‎های ویدیویی ترغیب می‎کنیم. به وب‎سایت‎های مرتبط با اخبار بازی و تورنومنت‎ها سر بزنید، درباره تیم‎های مورد علاقه‎اش بخوانید و به مسابقات محلی یا کشوری ببریدش. لایو استریم تورنومنت‎های مختلف را با او تماشا کنید تا متوجه شوید یک بازیکن حرفه‎ای ورزش‎های الکترونیکی بودن چه مزایایی دارد: تجربه فینال در استودیوم‎هایی که جای سوزن انداختن در آن‎ها نیست، با هزاران هزار تماشاگر آنلاین، جوایز نقدی میلیون دلاری و لشگری از متخصصین حوزه‎های مختلف بازی که کارشان را متعهد به این رویداد کرده‎اند. و مهم‎تر از هر چیز: با ذهنی باز به تمام این‎ها نگاه کنید - بازی‌های ویدیویی دنیایی پر از فرصت‎های تازه هستند.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (52 مورد)
  • hosein 7149 hh
    hosein 7149 hh | ۸ فروردین ۱۴۰۱

    بچه ها من براتون یه پیشنهادی دارم (من گیمر نیستم خواهم شد)
    ببینید برید پدر و مادرتون رو با فرایند ساخت بازی ها اشنا کنید و با برنامه نویسی هم اشنا بشید و بگید مایکروسافت و سونی اسکل نیستن بیان هزاران میلیارد دلار پول خرج کارخونه و بازی و ریجن و کنسول بکنن که هیچی نشه.
    بگید کلییی ادم زحمت میکشن این بازی ها ساخته بشه و نسل جدید به این بازی ها علاقه داره نه بازی های قدیمی و دنیا در حال پیشرفته.

  • mmdprsapk
    mmdprsapk | ۱۱ دی ۱۴۰۰

    خب دوستان به جای اینکه انقدر بیاید بگید من بدبختم من نمیتونم گیمر شم و اینا به فکر یه راه حل باشید شاید راه حل شما به یه نفر دیگه هم کمک کنه
    مثلا یه بار به جای اینکه بهشون بگید میخوام گیمر شم و اونا هم بگن ( خیلی ببخشید ) i don't pay a sh#t ، ازشون بپرسین چرا دلشون نمیخواد شما گیمر شید. یا مثلا تو یوتیوب یا آپارات سرچ کنین درآمد زایی از گیم. بعد بشینین کنارشون و (بدون هندزفری و با صدای بلند ) ویدیو رو نگاه کنین. اینها پیشنهادات من بودن

  • HIZHA
    HIZHA | ۱۶ خرداد ۱۴۰۰

    سلام من یک لپ تاپ دارم گوشی هم ندارم ولی علاقه زیادی به گیم دارم و خیلی خیلی دوست دارم یک گیمر حرفه ای شوم ولی هنوز جرات نکردم به پدر و مادرم بگم لطفا راهنمایی کنید چجوری بهشون بگم

  • samangf87-ghost
    samangf87-ghost | ۲۸ فروردین ۱۴۰۰

    اقا من‌ میخوام گیمر شم هیچی جز ی گوشی و ی هندزفری ندارم کمک!!!!!!!!!
    پول پی سی و کنسول هم ندارم
    یکی ی راهنمایی میکنه؟؟!!!
    این آرزو همیشگیم بوده کمک کنین لطفا
    ممنون???

  • XSliverTH
    XSliverTH | ۱۱ دی ۱۳۹۹

    خب فکر کنم والدین من حساسیت کمتری به گیم دارن نسبت به شماها
    هنوز بهشون نگفتم می‌خوام گیمر بشم ولی تا الان طوری هست که اجازه میدن تا حدی زیاد بازی کنم
    (هرچند مامانم فکر می‌کنه ۵ دقیقه خیییلی زیاده مخصوصا برای گیم)
    ولی شما الان نگاه کنی مشکل فقط والدین نیستن خود گیمر ها هم همه باهم مشکل دارن
    کسایی که به بازی رو دوست دارن میان هی در مورد بازی رقیبش بدگویی میکنن دعوا میکنن و خیلی چیزای دیگه که نگم بهتره
    تا وقتی خودمون با خودمون مشکل دارین چجوری باید از دیگران انتظار داشته باشیم
    قبول دارم یکسری از گیمرا (خود گیمر پندارا)دیگه شورشو در میارن ولی این خیلی فراتره
    احتمالا تا الان خودتون منظورم و فهمیدین

    • nightmare gamer
      nightmare gamer | ۱ آبان ۱۴۰۲

      داداش فوتبال چیه اینم همون کل کله

  • بدبختتتتت بدبختتتتتت بدبخت تریننننننننننننننننننن
    بدبختتتتت بدبختتتتتت بدبخت تریننننننننننننننننننن | ۱۱ آذر ۱۳۹۹

    سلام اسم من رضاست بزارید منم داستان خودمو بگم
    از زمانی که 11 سالم بود فهمیدم دنیای گیم چیه با خودم گفتم چقدر خفن
    در همین سن بازی کلش اف کلنز بازی میکردم و استعداد شدیدی توش هم داشتم
    وقتی 12 سالمم شد یه نفر بازی فری فایر به من معرفی کرد منم ریختم خیلی خفن تر بود شدم یکی از قوی های این بازی تا الان که 14 سالم هست
    من خیلی بدبختم خیلی یعنی گوشی درست حسابی ندارم خیلی ضعیف بود بنابراین تصمیم گرفتم با کامپیوتر رم 4 گرافیک نابود و سی پی یو 2 core بازی کنم ا شبیه ساز فری فایر رو
    بعد از مدتی بابام اومد کنارم
    برا فضولی
    بعد گفت چی کار میکردی
    منم گفتم هیچی
    گفت نه تو یه کاری میکردی مطمعنم بعد پیداش کرد و بازش کرد و به شدت منو کتک زد
    من نمیفهمم یعنی اینقدر برای خانوادم بی ارزشم؟
    13 سالی به حرفش گوش نکردم که کامپیوترم نابود شد و دوباره تعمیر شد
    و الانم باهاش دارم مینویسم
    14 سالم که شد یعنی الان که با شما حرف میزنم اسم ارتقاع سیستم جلوشون بیارم فاتحه من خوندست به این حالت X_X

  • عارف
    عارف | ۴ آبان ۱۳۹۹

    ۴ روز پیش تلویزیون رو با وردنه ی نان شکستن چون دو ساعت وارزون زدم با دوستام از وقتی یادم میاد میخواستن بازی نکنم دیگه رسما دیوونه شدم...

  • mohammad
    mohammad | ۲۶ شهریور ۱۳۹۹

    اره همتون رو درک میکنم

  • Sager
    Sager | ۴ شهریور ۱۳۹۹

    من خودم گیمرم و کل زندگیم بر مبنای گیمه ولی نصیحتتون کنم تو ایران گیمر تمام وقت شدن و استریم شدن جواب نمی ده

  • zuck
    zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

    تو کامنت هایی که داشتم می خوندم همه نوشته بودن مامان یا بابام نمی زارن یا اگر صحبتی در مورد گیم داشته باشیم میزنن شما با این کار شاید بتوانید نظرشون عوض کنید مثل خود من شما با نشون دادن ویدیو های درمورد گیم که در ویجیاتو که در مورد درامد گیم صحبت شده یا مقاله های درمورد درامد نینجا گیمر یا همین اریا کوکسر خودمون که درامد ازیوتیوب دراه

  • shabranh82
    shabranh82 | ۱۰ مرداد ۱۳۹۹

    سلام دوستا عزیزز این بحٍثی که پیش اومده از نظر من مثل یک بازییه که تا مراحلشو پشت سر نگذاری نمیتونی سر بلنده از اون مرحله بیرون بیایی بزارین داستان خودمو بهتون بگم من پسر 17 سالم پدرم راننده دام تراک در معدنه مادرمم خانه داره من از 15سالگی علاقه شدیدی به اینکا داشتم و وقتی اون موقع ها به والدینم میگفتم به حرفام زیاد توجهی نمیشد اما اینجور نمیشد که اونا بگن نه و منم دست رو دست بزارم من همیشه درسم خداروشکر خوب بوده به عموان مثال من امسال کلاس یازدهم در رشته برق الکترو تکنیک معدلم شد 19.78 شد .
    بابام حقیقت وضعیت مالی بسیار خوبی نداره اما بخاطر اینکه به اون چیزی کهدوست بخوام برسم باید کمک دست بابام باشمو دلشو به دست بیارم که یک ماه حقوقشو برام بزاره کنار و برام اون چیزی که دوست دارم رو بخره .
    من حرفم اینکه که الان شما برو به یک نفر مثلا بگو یکی از دوستای صمیمیت فوت شده چون خبر ناگهانی بوده شوک برش میداره
    اما اگه کم کم بهش بگی شوکی که بهش وارد میشه نسبت به اینکه ناگهانی بهش بگی کمتره
    پس بیایین یک جمع بندی بکنیم برای اون چیزی که میخوای از والدینت درخواست کنی باید کم کم بهش بگی نه ناگهانی

  • گیمر خیلی خیلی بدبخت شاه بدبخت
    گیمر خیلی خیلی بدبخت شاه بدبخت | ۳ مرداد ۱۳۹۹

    پدرم فکر میکنه این بازیا مسخرص و وقت تلف کنی هست اما نه من ۲ ساعت به زور همراه با پینگ ۶۰ بازی می کنم و منو مسخره میکنه و به زور یه موس ۲۰۰ هزار تومنی خریده که کامپیوترم واسه ۱۰ سال پیشه و کارت گرافیکم اینتل قدیمی و سوخته دیگه خیلی کامپیوترم نابود و سی پی یوم هم دیگه رو به فنا هست زمانی که یه بار موسم کار نکرد پدرم یهو گفت باید پس بدیم خرابه خیلی هم خوشحال شده بود گفتم نه بعد اون اونقدر رفت رو اعصابم اما بازم گفتم میخوامش بعد ناراحت شد اصلا فکر کنم این متن رو بهش نشون بدم منو به سیل سیلی میزنه من الان ۱۳ سالمه و خیلی حرفه ای تو زولا ترکیه هستم لولم ۵۰ و تیلی قویم اما پدرم??

    • گیمر خیلی خیلی بدبخت شاه بدبخت
      گیمر خیلی خیلی بدبخت شاه بدبخت | ۳ مرداد ۱۳۹۹

      تازه اف پی اس من هم تا ۴۹ بیشتر نمیره

  • گیمر ایرانی
    گیمر ایرانی | ۳۰ تیر ۱۳۹۹

    تو به من بگو یعنی چی 150 پینگ من 9 پینگ حریف میای بری به مامان بابات بگی یه ps5 یا یه pc یا هرچیزی نه اینکه بشینی با لپتاپی که مال 10 سال پیشه رم 2 داره یکی از یوتیوبر های مورد علاقه ام مامان باباش حمایتش کردن الان در آمد میلیون دلاری داره خیلی گیمر تو ایران هست که شاید از بعضی استریمر های معروف هم پرو تر باشه اما چون یه گیمره تو ایران نمیتونه استعداداش رو پیدا کنه. به مامان و بابام گفتم ps5 برام بگیرید چنان دادی زد که نگم براتون گفت برو درستو بخون این پولی که در میاری بدون زحمته تو داری بازی میکنی اخه یکی بگه فوتبالیست ها مگه چیکار میکنن اون ها هم بازی میکنن در آمد میلیاردی در میارن یه ps5 نهایتا بخواد بشه 20 میل اونوقت لپتاپ مامانم که فقط با پاورپوینت و اینا کار میکنه 32 گیگ رم داره در صورتی که فقط 4 گیگ رم میخواد این کارا لپتاپش حدود 50 میلیون هست اون وقت من یه ps5 میخوام میگه نه

    • Arash1478
      Arash1478 | ۳ مرداد ۱۳۹۹

      آخ گفنی

    • Arash1478
      Arash1478 | ۳ مرداد ۱۳۹۹

      فکر می کنن ما هیچکاری بلد نیستیم فکر می کنن ما هیچی حالیمون نیست

    • Alireza
      Alireza | ۱۶ آذر ۱۳۹۹

      تو ps5 میخوای من چی بگم که با s7 بازی میکنم تو همونی که داری خدا رو سک کن

    • Ali
      Ali | ۱۱ فروردین ۱۴۰۰

      به خدا آخرش اشکم داش در میومد

      یعنی پولم دارن و نمیخرن
      یا خود خدا انشالله خدا کمکت میکنه

  • گیمر بدبخت ?
    گیمر بدبخت ? | ۲۵ تیر ۱۳۹۹

    والا من عاشق یوتیوبر شدن و گیمر شدنم و تقریبا هم استعداد دارم ولی وقتی که با بابام و مامانم حرف میزنم
    منو به سیلی زدن تهدید میکنم
    بابام هم که فقط میگه چشم هات خراب میشه باید روزی یه ساعت بازی کنید
    اقا شما به من بگید ۱ ساعت بازی کردن برای بازی مثل فورت نایت کافیه والا ب خدا ۳ ساعت هم کمه
    واقعا دوست دارم با یه نفر دوست شم که درکم کنه
    تو فورتنایت ایدیم اینه دوس داشتین add کنید
    mhzddanak

    • Amirsh083
      Amirsh083 | ۳۰ تیر ۱۳۹۹

      سلام منم اینجوریم درکت میکنم

    • Amir mo
      Amir mo | ۲۰ شهریور ۱۳۹۹

      منم اینجوریم فقط روزی ۲ ساعت یه چیزه دیگه من حتا گوشی هم ندارم با گوشی مامان بابام بازی میکنم و توی بازی های بتل رویال عالی هستم تو فقط به من بگو چه قدر طول میکشه که یه بازی انلاین مچ بشی بعدش بیاد تو بازی

  • سامیار
    سامیار | ۲۴ تیر ۱۳۹۹

    والا من گوشیم رو بردم بدم پدر مادرم بخونم اصلا نگاه ننداختند گوشیم رو پرت کردن ای کاش یه جایی بود که به گیمر هایی که توجه نمیشه انها مارو هدایت میکردن من به مامانم گفتم دو ملیون پانصد بده برم ایکس باکس بخرم گفته پول نداریم بعد خودش بلند شده رفته دندوناشو درست کرده ۱۱ میلیون من موندم میگه پول ندارم بعد ۱۱ میلیون پول بی زبون رو داد برای دندون الان من یه گیمرم اما با گوشی الان من احتیاج به یه حمایت مالی نیاز دارم دلم میخواد برم خود کشی کنم و چند بار داشتم خودکشی میکردم منم مثل بقیه نمیتون به پدرو مادرم بگم میخوام گیمر شم خوش به حال اونایی که بابا شون پول داره الان ما گیمرا یالمه درد داریم یکیش اینکه کسی ازمون حمایت‌ نمیکنه یا بعضی ها مشکل مالی دارن یکی دیگش اینو اون فکر میکنن گیمری هیچ اینده ای نداره اگه من یه گیمری بشم که اسمم سر زبون باشه اونایی که ازم حمایت نکردن رو نمیبخشم و مهم نیسن که اون کیه لطفا از ما گیمرا حمایت کنید

    • Amir mo
      Amir mo | ۲۰ شهریور ۱۳۹۹

      اره منم دوست دارم خود کوشی کنم کلا از دست همه راحت شوم به خدا اینطوری راحت ترم

  • Mahdiyarr11
    Mahdiyarr11 | ۲۲ تیر ۱۳۹۹

    واقعا ای کاش دور و بریامون مارو درک کنن
    عموی من هی پشت سر هم به من میگه این کارا اینده نداره

    • گیمر خیلی خیلی بدبخت شاه بدبخت
      گیمر خیلی خیلی بدبخت شاه بدبخت | ۳ مرداد ۱۳۹۹

      ?

    • zuck
      zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

      شما می تونی ویدو های اریا کوکسر نشون بدی که حتی یه کامپیوتر درست حسابی نداشته اما الان بهترین کامپیوترو حتی درامدش هم از یه دکتر هم بیشتره و اینده هم داره این هارو به عموت نشون بده

  • رضا
    رضا | ۱۱ تیر ۱۳۹۹

    خدایا چرا هیشکی ما گیمر ها رو درک نمیکنه ؟ من حتی میترسم جلوی مامان و بابام آرزوم رو مطرح کنم
    و اگرم مطرح کنم با خشونت باهام برخورد میکنن یه بار بهشون گفتم جوری با من برخورد کردن که انگار قتلی مرتکب شدم ! اونا حق ندارن هدف ما رو خودشون انتخاب کنن

    • Mahdiyarr11
      Mahdiyarr11 | ۲۲ تیر ۱۳۹۹

      آخ گفتی

    • zuck
      zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

      اگر با بابات یه صحبت بکنی و ویدیو های اریا کوکسر و نینجا گیمر بهش نشون بدی شاید نظرشون عوض بشه حتی درامد نینجا گیمر هم نشون بدی نظرش عوض میشه مثل من که تونستم نظر بابام عوض کنم و حتی موافق هست

  • Mjh
    Mjh | ۱۹ خرداد ۱۳۹۹

    واقعا چرا کسی من رو درک نمیکنه اینقدر بهم بیتوجهی شده که دلم میخواد تو این سن کم خود کشی کنم

    • ممد
      ممد | ۱۷ تیر ۱۳۹۹

      نکن برو درستو بخون بازی هم بکن خخخخخخخخخخخ

      • Mahdiyarr11
        Mahdiyarr11 | ۲۲ تیر ۱۳۹۹

        بی شئور تو خجالت نمیکشی احساسات یکی دیگه رو مسخره میکنی
        تو که خر خون مدرسه میای ور میزنی برو درست رو بخون چرا اصلا میای تو سایتا که همش مربوط به بازیه؟هان؟

      • Arash1478
        Arash1478 | ۳ مرداد ۱۳۹۹

        زر نزن من خودم یکی از خر خون مدرسه هستم و به درس هیچ علاقه ی ندارم چون هیچی بهمون یاد نمی دن فقط یاد میدن چگونه دوغ گاز دار بسازیم? یاد نمی دن چجوری تو بورس شرکت کنیم راستی برین تو بورس شرکت کنین یه پولی بدست بیارین بعد برین هر چی دوست دارین بخرین

      • Amir mo
        Amir mo | ۲۰ شهریور ۱۳۹۹

        من حتا گوشی ندارم بعدشم من درسم عالیه ولی همکلاسیام منو مسخره میکنه میگن تو گوشی نداری

    • zuck
      zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

      این کارو نکن بهتره بری و ویدوی هایی که به زبان فارسی در مورد درامد گیم شده به صورت اتفاقی کنار بابات با مادرت ببینی شاید مورد توجه اون ها قرار بگیره و خوشش بیاد و بفهمن که از صنعت گیم هم میشه درامد داشت

    • zuck
      zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

      تو گروه چت ویجیاتوهستی اگر هستی می توانم با ویدو های که دارم مامان و بابات قانع کنم از گیم بازی کردن هم میشه درامد داشت ایدی من تو تلگرام sinatalebi20اگر هم خواستی می توانی من تو گروه چت پیدا کنی

  • Mjh
    Mjh | ۱۹ خرداد ۱۳۹۹

    یکی حال من بدبخت رو درک کنه عاشق گیمم و توش استعداد هم دارم ولی مادر پدرم منو درک نمیکنن حتی جرعت نمیکنم باهاشون رویامو در میون بذارم ۱۱ سالمه ولی بخدا یه جوون ۲۲ ساله که خیلی ادعا داشت رو بردم تازه یارو گیمر حرفه ای بود

  • ارزو
    ارزو | ۶ خرداد ۱۳۹۹

    به عنوان مادر دوتا بچه این حرفو میزنم...مادر و پدر میتونن فرزندشون رو راهنمایی کنن و کمکش کنن،نصیحتش کنن و عواقب کارهاشونو براشون توضیح بدن.اما هیچ مادر یا پدری حق نداره که برای فرزندش هدف تعیین کنه.ما فقط میتونیم نظاره گر و حامی اونها باشیم،نه رئیسشون

    با تشکر از سایت خوبتون

    • zuck
      zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

      خدارو شکر یه نظر مثبت از مادر ایرانی در مورد گیم شنیدیم

  • Armin
    Armin | ۲۶ فروردین ۱۳۹۹

    گیم فقط یه سرگرمی نیست و مثل نقاشی،خوانندگی و ... یه جور هنره

    • zuck
      zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

      حتی یه شغل

  • ََAlireza
    ََAlireza | ۱۷ آذر ۱۳۹۸

    عالی بود امید وارم بعضی از پدرو مادر ها این مطلب رو بخونند و درک کنن

  • Mahdi1381
    Mahdi1381 | ۱۲ تیر ۱۳۹۸

    باورم نمیشه:/ اینو بابام خوند برام پلی استیشن با دوربین و کلی گیم و ماوس کیبورد
    دمت گرم ویجیاتو

    • name
      name | ۱۷ فروردین ۱۳۹۹

      خوش به حالت

    • بی چاره
      بی چاره | ۱۷ خرداد ۱۳۹۹

      خوش به حالت مامان بابای من بودن یک لگد استیشن با چوب بین با کلی شلنگ و لوله برای بازی (البته از اون دردناک ها)می خریدند.

      • Mjh
        Mjh | ۱۹ خرداد ۱۳۹۹

        دقیقا عین منی

    • ممد
      ممد | ۱۷ تیر ۱۳۹۹

      خوش بحالت من هنوز تو کف منچ موندم....

  • Hassan
    Hassan | ۱۰ تیر ۱۳۹۸

    این تیپ مقالات واقعا خجالت اوره
    بازی یه ابزار فرهنگیه
    کاش بچه ها بجا گشتن در صفحات مبتذل اینستا و... بازی کنن و درست دیالوگ ها و کلمات وبرا خودشون ترجمه کنن یه چی یاد بگیرن
    این اصطلاحات و تفاوت لحجه ها رو میشه تو این ابزار به خوبی درک کرد.

    • شایان ضیایی
      شایان ضیایی | ۱۰ تیر ۱۳۹۸

      حسن جان، بین خودمون، مطلب رو خوندی؟

      • zuck
        zuck | ۲۴ مرداد ۱۳۹۹

        واقعا ممنون از شما و بچه های دیگه

  • مهدی
    مهدی | ۹ تیر ۱۳۹۸

    از اون دست مقاله های مفید و خوب که کم هست تو وب فارسی.
    ممنون ویجی‌جون

مطالب پیشنهادی