نقد فیلم Vivarium – آن‌ها ما را می‌بینند!

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مجموع نظرات ثبت شده (31 مورد)

• 
  ahmadkh200 | ۲۴ اسفند ۱۴۰۰

  با سلام.
  شخصیت ها و قالب های ساخت فیلم را به خوبی نقد کرده اما از نظر محتوای فیلم نقد جالبی نبود.
  
  فیلم محتوای قدرتمندی و البته کلیشه ای داشت، و بخوبی از عهده پرداختن به اصل موضوع بدون حاشیه پرداری اضاقه برآمده بود. یک فیلم سورئال در مورد روزمرگی انسان امروز.
  آنچه من دیدم؛ یک زوج جوان برای گرفتن یک خانه اقدام میکنند، خانه را میگیرند و زندگی تکراری آنها شروع میشود مثل قریب به اتفاق انسانها. خیلی زود همه چیز تکراری میشود، آنها تلاش میکنن چیزی را عوض کنن، مثلا برای رانندگی با ماشین که نماد آزادی آنهاست جابجا میشوند ولی از بالا هیچ اتفاق تاثیرگذاری نیافتاده است، همچنان اسیر دنیای خود هستند. اطرافشان هم تعداد زیادی خانه دقیقا مشابه خانه آنها وجود دارد که نشان میدهد انسان ها همه شبیه هم هستند.
  زندگی آنها در روزمرگی ادامه دارد و بچه دار هم میشوند و خیلی زود بچه هم تکراری میشود، پدر که علاقه ای به بچه اش ندارد سعی دارد خود را با کاری مشغول کند ولی مادر به خاطر دلسوزی مادرانه خود به بزرگ کردن بچه ادامه میدهد.
  اوج داستان نقطه میانی فیلم بود که کودک ادای کسی را که دیده را در میآورد. ادای انسانهایی که یک بچه میبیند. انسان هیولایی که بزرگترین دشمن زندگی است.
  
  پایان بندی فیلم بسیار جذاب است، فرزند که دیگر نیازی به والدین خود ندارد آنها را از خانه بیرون میکند و نهایتا آنها را در قبری که خودشان برای خودشان کندند دفن میکند.
  پایان بندی نمادین فیلم را خوب توانسته اند از آب در بیاورند.
  اگر چه میتوانستند فیلم را کوتاه تر هم بسازند، و از اضافه گویی کم کنند.
  نهایتا هم بچه بزرگ می شود و وارد دنیای بزرگها می شود و می رود تا نقش هولناک خود را در جهان ایفا کند.
  فیلم نمادین بود، مثلا مرد چاله ای عمیق و عمیق تر میکند و به زندگانی را به قهقرا میبرد. زن و مرد از نظر سنی بزرگ نمیشوند و در یک سطح درک و فهم ثابت میمانند. رفته رفته ابرها و حتی خورشید مصنوعی جلوه میکند. همه چیز غیر واقعی است...فیلم را دوست داشتم.

  0
• 
  محمد جواد منافی راثی | ۲۹ مهر ۱۳۹۹

  سلام و عرض ادب خدمت دوستان محترم
  چند نکته در طی این فیلم ذهن من رو خیلی درگیر کرد و می توانم از آنها به عنوان مشکل اصلی فیلم یاد کنم .
  در طی زندگی طولانی مدت دو زوج جوان و بزرگ شدن بچه چرا هیچ یک از زوجین هیچ تغییری نکردند ؟
  به عنوان مثال ؛
  1 - اندازه و مدل و رنگ مو
  2 - میزان ریش تام
  3 - پیری پوست و سفیدی مو
  4 - اصلاح موی کاراکتر های فیلم در تمام این مدت توسط چه کسی انجام میشد ؟
  دیدید که در پایان فیلم مارتین که همان مشاور اولیه ی فیلم بود کاملا پیر شده بود و شاهد تغییرات اساسی بر خلاف دو کاراکتر زوجین شده بود .
  واقعا برای شما سوال از این قبیل پیش نیامد ؟
  با تشکر فراوان

  0
• 
  Hasti | ۷ آبان ۱۳۹۹

  سلام، توی فیلم میبینیم که پسر بچه بیشتر از معمول رشد میکنه، به نسبت همون مشاور املاک که از نژاد همون پسر هست زودتر پیر میشه،احتمالا این اتفاقات تو ۱ سال افتاده با توجه به روز های رشد که روی دیوار علامت زده شده پس پیری رو توی کاراکتر های تام و جما نباید احساس کنیم و در رابطه با مدل مو و ریش همه ی وسایل مورد نیاز برای تام و جما آورده میشد

  0
• 
  آذرخش | ۱۸ تیر ۱۳۹۹

  فیلم نبود بیشتر شبیه یه مستند آموزنده ساخت گاج بود
  روایتی تلخ از سیاست سردمداران
  از حاکمان که مردم براشون موش آزمایشگاهی اند
  پراز سوال حل نشده و موقعیت نامفهوم
  ولی پراز همدردی و خودپنداری و حتی همدلی با بازیگران، بشکلی که حتما آتش زدن خانه رو قبل از تماشای سکانسش تصور کنی
  از بس هیچ نقطه اوجی نداشت ترسناک بود بگونه ای که تصور کنی هر لحظه اتفاق خاصی میافته و چشم از فیلم برنداری ولی هیچ
  بنظرم تلخ بود ولی نه بدلیل مرگ شخصیت‌ها بلکه بخاطر رفتار شخصیتها، جدایی ناامیدی سرخوردگی جنون و ترس بازیگرها، سردرگمی،
  داستان فیلم درست برعکس تیتراژ ابتدایی بود چون برعکس فاخته که خونه رو با دروغ و زور تصاحب میکنه شخصیتها به زندگی تو خونه محکوم شدن
  این فیلم بدرد سرگرمی نمیخوره فقط برا کسایی خوبه که میخان خودکشی کنن، مصمم تر میشن
  داستانی تکراری ولی با طرحی نو، هزارتویی با رنگ و لعابی جدید، و مهمتر از همه پایان تخماتیک

  0
• 
  Alibaba | ۱ تیر ۱۳۹۹

  اصلا معنی و مفهوم فیلم رو نمیتونست انتقال بده.بقدری فیلم ضعیف و یکنواخت بود که خیلی ازمنتقدین رو وادار کرد جملات فلسفی و فاز روشنفکری بگیرن.فیلم باید جذابیت داشته باشه که وقتت حروم نشه نه اینکه میخکوب بشی تو خالی بدون مفهوم.

  0
• 
  solik | ۶ خرداد ۱۳۹۹

  کلی حرف توش بود . ولی برای گفتنشون زیاد و بیش از حد مخاطب رو پیچوند . اگر قرار بر داشتن پیامی برای مخاطب بود ؛ چرا انقد سخت توضیح داد؟!

  0
• 
  حـــامین | ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹

  فیلم، فیلم تروتمیز و ایده‌ش ایده نو و جالبی بود
  ولی پرداخت، علی الخصوص پرداخت شخصیت ها ضعیف بود
  داستان حفره های زیادی داشت
  فضای فیلم، فضای سورئالی بود ولی بازهم به سوالات جواب داده نشد
  شاید همه چیز بخاطر خوردن اون توت فرنگی و مشروب بود
  اون موجودات چی بودن؟ موجودات فضایی؟ بیگانه؟
  تلاش شخصیت ها برای رهایی و فرار از فاجعه باوجود کارهایی که میشد کرد واقعا خیلی خیلی کم بود
  این حجم از انفعالشون رو نمیشد درک کرد
  علت مریضی تام چی بود؟ و ....
  کل بعنوان یه فیلم‌بین(ونه کارشناس) بااین فیلم ارتباط برقرار نکردم
  ایده خوبی بود که میتونست خیلی جذابتر باشه
  اگه فیلم، یه فیلم رازآلود و معماییه نویسنده و کارگردان باید برای مای مخاطب خرده نون بریزه ولی هیچ خرده نونی تواین فیلم وجود نداشت و بنظرم اصلا نمیشه تحلیل و بررسیش کرد از نظر داستانی!

  0
• 
  Roghayeh | ۸ خرداد ۱۳۹۹

  دقیقا موافقم،مثلا اون‌کتابی ک‌پسربچه ب جما داد و توش ی زبون عجیب غریب بود یا مثلا همون تصاویری ک‌توی تلویزین بودن هم‌نمونه هاش توس کتاب بود،که راجب هیچکودوم از این ها صحبت نشد و اخر معلوم‌نشد ک اینا چی‌بودن ، بعد قشنگترش این میشد بنظرم که اینا مثلا ی جور معما میبودنو این زوج فکر‌میکردنو سرنخایی میبود ک دنبال میکردن و میتونستن ب ی نتیجه ایی یا جوابی چیزی برسن،بعد اونجایی ک‌پسربچه ادا دراورد و قیافش عجیب شد خب اخر معلوم نشد ادای کی رو دراورده و همینطوری وسط داستان ول شد
  بعد واقعا هم علت مریضی تام معلوم نشد،از کار زیاد مرد؟چرا واقعا؟بعد اون ک تا ی جایی کند دید چیزی نی چرا باز ادامه‌میداد؟یا چرا اصلا زنه کمکش نمیکرد؟بنطرم باگ‌زیاد داشت کلا و در کل با نظرت موافقم

  0
• 
  reza | ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹

  من بدبخت دیشب تا ساعت بخاطر فیلم بیدار موندم، به سختی خوابم برد ولی خوشبختانه کابوس ندیدم خخ

  0
• 
  Nazli | ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹

  مزخرفترین نقد فیلمی که خوندم، واقعا از چه دیدگاهی این چیزها رو نوشتید .......

  0
• 
  نسرین | ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹

  به نظر من این فیلم ،زندگی های موازی رو میتونست نشون بده اونجایی که دختر میره دنبال اون پسربچه،ولی چون به اون فضا تعلق نداره انگار پس زده میشه
  از طرفی سیاه سفید بودن البسه پسر و طرح های توی تلویزیون هم نکته بود
  و اون عدد 9ی جور چرخه دایره وار تکراری که تبدیل به علامت بی نهایت میتوته بشه

  0
• 
  مرجان | ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹

  بسیار نقد سطحی، مثبت نگر و بچگانه بود... یک نفر کامنت گذاشته و نقد کرده که به مراتب بهتر از نقد سایت است.

  0
• 
  عابر | ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹

  درهم بر همه،

  0
• 
  Hassan | ۳۱ فروردین ۱۳۹۹

  بااجازتون منم یه نقد کوچولو بنویسم
  توی این فیلم می‌بینیم که یک زوج برای برطرف کردن نیاز اولیه شون یعنی مسکن اقدام میکنن(زوج رو بعنوان انسان امروزی درنظر بگیرین) مشاور املاک هم که پیشنهاد خوب میده مسکنی با قیمت مناسب و امکانات عالی. مشاور هم بعنوان حاکمان امروز دنیا فرض کنین ک با ارائه یک دنیای جدید که خودش ساخته و ظاهرا نیازها رو برطرف میکنه زوج رو بالاجبار به زندگی یکنواخت که اتفاقا نیازهای انسان رو مثل غذا وداشتن محلی برای ارضای میل جنسی تامین میکنه. رنگ سبز این جامعه تحمیلی. کندن گودال برای فرار از این جامعه یعنی نزدیکتر شدن به هسته یعنی تلاش برای رسیدن به پایان این زندگی... مرگ مشاور و سپردن عنوانش به پسری که توسط افراد جامعه بزرگ شده(ماموریت ما در این جامعه تحمیلی پرورش کسانی‌ست که برما احاطه دارن)
  تاکید زیادی دارم روی صحنه هم خوابی زوج که با نور سبز و تشویق ناظر همراهه(حاکمان امروز دنبال اینن که آزادی ای که از مردم سلب کردن رو با سوق دادن مردم به میل جنسیشون پنهان کنن) همچنین دعوت به خوردن مشروب بعنوان یک خوش آمد گویی
  شاید فیلم خوب به اهدافش نپرداختها باشه ولی جا برای تحلیل داره

  0
• 
  ایمان اکرمی | ۳۱ فروردین ۱۳۹۹

  خیلی ممنون، یادداشت جالبی بود

  0
• 
  Àryan | ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹

  احسنت
  دقیقا کمونیست و سوسیالیسم توش وجود داره ولی پایان بهتری میتونست داشته باشه

  0
• 
  زینب نوری | ۴ خرداد ۱۳۹۹

  نقد شما بسیار قشنگ تر از نقد این سایت بود

  0
• 
  آذرخش | ۱۸ تیر ۱۳۹۹

  فیلم نبود بیشتر شبیه یه مستند آموزنده ساخت گاج بود
  روایتی تلخ از سیاست سردمداران
  از حاکمان که مردم براشون موش آزمایشگاهی اند
  پراز سوال حل نشده و موقعیت نامفهوم
  ولی پراز همدردی و خودپنداری و حتی همدلی با بازیگران، بشکلی که حتما آتش زدن خانه رو قبل از تماشای سکانسش تصور کنی
  از بس هیچ نقطه اوجی نداشت ترسناک بود بگونه ای که تصور کنی هر لحظه اتفاق خاصی میافته و چشم از فیلم برنداری ولی هیچ
  بنظرم تلخ بود ولی نه بدلیل مرگ شخصیت‌ها بلکه بخاطر رفتار شخصیتها، جدایی ناامیدی سرخوردگی جنون و ترس بازیگرها، سردرگمی،
  داستان فیلم درست برعکس تیتراژ ابتدایی بود چون برعکس فاخته که خونه رو با دروغ و زور تصاحب میکنه شخصیتها به زندگی تو خونه محکوم شدن
  این فیلم بدرد سرگرمی نمیخوره فقط برا کسایی خوبه که میخان خودکشی کنن، مصمم تر میشن
  داستانی تکراری ولی با طرحی نو، هزارتویی با رنگ و لعابی جدید، و مهمتر از همه پایان تخماتیک

  0
• 
  MJQ | ۸ آذر ۱۳۹۹

  دقیقا همینه در ادامه همین بحث بگم وقتی که جما میره تو بعد دیگه دوتا پرده پشت هم داریم یکی که یه زن پشت میز داره دعا میکنه ولی خبری از اون پسره (سیاست مدار) نیست و تنهاست اما وقتی دونفر در حال رابطه هستن میاد و تشویقش میکنه یعنی داره ارزش گذاری و تشویق میکنه به این کار
  و درمورد رشد و پرورش اون پسره که همون حاکمان دنیا هستن اینطوریه که شما باید دائم ساپورت کنی غذا بهش بدی بهش آموزش بدی موقع خواب کنارش باشی و حتی زمانی هم که اونو میزاری کنار تا بمیره مجبوری برگردی و نجاتش بدی و طرف مقابل هم خودداری نمیکنه از این کار چون میدونه شاید به ضررت باشه در آخر هم وقتی بزرگ میشه تاسف میخوری که چرا در بچگی نکشتیش و حالا از ترسش پشت در صندلی میزاری و در آخر هم از خونه میندازت بیرون و بعد هم بنوعی باعث مرگت میشه

  0
• 
  Farshid | ۳۰ فروردین ۱۳۹۹

  من لذت مسخره ای از دیدنش احساس کردم

  0
• 
  Nox | ۱۱ آبان ۱۳۹۹

  چه ترسناک
  هامارتیاس فکرکنم
  
  من نه
  تنفر بود فقط
  البته از سازندگان و عوامل

  0
• 
  Farshid | ۳۰ فروردین ۱۳۹۹

  من شخصا لذت مسخره ای از دیدنش داشتم

  0
• 
  امیر ستایش | ۲۸ فروردین ۱۳۹۹

  سلام
  ایده فیلم خیلی عالی بود ولی حیف زیاد رو فیلم نامش کار نکرده بودن.با اینکه میتونست بهترین فیلم شود اما حیف خیلی ضعیف کار کردن

  0
• 
  A.h | ۳۱ فروردین ۱۳۹۹

  شما فیلم پلتفرم رو ببین تازه میفهمی مفهوم ینی چی
  جفتش به مشکلات جامعه امروزی اشاره داره اما این کجا و آن کجا
  واقعا فقط برای عوامل فیلم تاسف میخورم که اینجور وقت ما رو تلف کردن با این فیلم ساختن

  0
• 
  Alishefi | ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹

  من فیلمو همین الان تموم کردم و پلتفروم هم قبل این فیلم دیدم.
  ببین نبایذ یک داستان از روی قانونایی که براش نوشتن پیشیره. چرا خلاف اون نوشته ها نباشه. پلتفرم شبیه همه‌ی فیلمایی که دیدیم بود.تهش یکی زنده موند و بیننده رو رو راضی کرد. اما این فیلم واقعیت زندگی بیرحمی که هر لحظه‌شو زندگی میکنیم خیلی خوب به نمایش گذاشت. شما وختی از چیزی فرار میکنی و از درون اذیتت میکنه به ادمای دورت بی تفاوت نمیشی. یا مادر با اینکه خیلی وختا میگه پسرم نیستی بازم حواسش بهت نیست. یا زندگیمون پر از بی حوصلگی انچنانی نیست که فیلم پر بود ازش.
  
  نو اوری توی سینما یعنی همین. نقد هم یعنی چیزایی که بهشون یاد دادن یه داستان اینارو بایذ دارا باشه نباشه بایذ 5.8 ببره.
  
  فیلمش بی نقص بود. برای من البته که خسته از چیزاییه که یهو راهی برای فرار ازش پیدا بشه و بیننده بگه اوه پسر ته مشکلات منم راهی هست!

  0
• 
  ایمان اکرمی | ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹

  حرف شما درسته، نویسنده نباید محدودیت برای خلاقیت داشته باشه، اما همین محدودیت خلاقیت می‌سازه، وقتی یک دنیای داستانی می‌سازی ، نباید داستانت از اون دنیا فرا‌تر بره، همین دنیای کوچیک، خلاقیت می‌آفرینه، وقتی دنیاتو هی بزرگ کنی از قانون‌هاشم پی‌ روی نکنی، اونم به بهانه خلاقیت، همه چیز درهم برهم میشه و هماهنگی از بین میره.

  0
• 
  mina | ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹

  شاید باورت نشه دوست عزیز ولی اخر پلتفرم هم همه میمیرن
  اگ دقت کنی شخصیت اصلی فیلم با روح پیرمرد همراه میشه که نشون دهنده مرگشه
  و هم چنین دختر بچه!! که درواقع دختر در ذهن نقش اصلی بود و اصلا وجود نداشت چون زیر ۱۶ سال حق ورود نداشتن!!

  0
• 
  مهدی | ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹

  جالبه من ده دقیقه پیش پلتفرم دیدم حق با شماس

  0
• 
  محمدی | ۱۳ خرداد ۱۳۹۹

  فیلم پلتفروم مفهوم پیچیده ای داره؟؟؟؟ کلا 30 دقیقه اولش خوب بود بقیش حرف های تکراری.

  0
• 
  Zahra | ۲۷ فروردین ۱۳۹۹

  مزخرف ترين فيلمى كه ديدم فقط وقت تلف كردنه

  0
• 
  oc-trian | ۲۱ فروردین ۱۳۹۹

  ممنون از نقدتون فیلم کامل نبود بنظرم به هیچ علامت سوالی جواب نداد.
  اما ارزش یک بار دیدن رو داره بعد پاکش کنی خخخ
  اگر امکانش هست فیلم اسپانیایی platform نقد کنید.

  0