Saints Row چطور توانست از زیر سایه سنگین GTA بیرون بماند؟

هفته گذشته در یادداشتی کوتاه از اين گفتم که چرا به نظرم مافيا ۱ بهترین نسخه سری است و یکی از دلایل اصلی این بود که مافيا ۱ می‌دانست چطوری هویت خودش را حفظ کند و به کپی بی‌کیفیتی از بازی‌های بزرگتر تبدیل نشود. حالا در دورانی که معرفی و عرضه ریمستر بازی‌های قدیمی بیشتر از همیشه مرسوم شده، تجربه ریمستر نسخه سوم Saints Row هم نه تنها تمامی خاطرات لذت‌بخش دوران دبیرستان را برايم زنده کرد، بلکه به یادم آورد که چطور سری Saints Row توانست کاری را بکند که بیشتر بازی‌ها مشابه از انجامش باز ماندند.

سری Saints Row تا به امروز همیشه به چشم يک رقیب مستقیم برای سری بی‌نهایت معروف GTA دیده شده و مثل خیلی از رقابت‌های این شکلی دیگر در دنیای بازی، طرفداران هر دو انگار از لحاظ اخلاقی احساس می‌کنند باید خودشان را به تجربه و دوست داشتن یکی از این دو سری محدود کنند. یا بتلفیلد یا کال آو دیوتی، یا فیفا یا PES.

راستش را بخواهید وقتی این دو سری را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم، Saints Row در برابر GTA مثل یک شوخی زشت می‌ماند. هندلینگ نه چندان لذت‌بخش خودروها، فیزیک عجیب و غیرواقعی و دنیایی که وسعتش به هیچ کدام از بازی‌های راکستار نزدیک هم نمی‌شود اما هیچ کدام از این‌ها اهمیتی ندارد.

راکستار کمپانی و ناشری است که به نوعی این سبک از بازی‌ها را خلق کرده، دو دهه است در ساخت آن‌ها تجربه دارد و با منابع مالی و انسانی عظیمش می‌تواند از عهده پروژه‌هایی به این بزرگی بر آید. بنابراین اگر می‌خواهید بازی جدیدتان در چنین دنیایی که سال‌هاست راکستار و سری بازی‌هایش به آن حکمرانی می‌کنند، حرفی برای گفتن داشته باشد؛‌ باید تجربه‌ای را ارائه کنید که سری GTA هیچ وقت قادر به خاطر فرمتش هیچ وقت قادر به خلق آن نیست.

بسیاری از استودیوهای بازی‌سازی و ناشرها از این موضوع خبر دارند اما در اجرای آن شکست می‌خورند. سری Just Cause همیشه تلاش کرده تا با طراحی دنیاهایی بسیار عظیم و دادن امکاناتی تازه و متفاوت به گیمرها راه خودش را از سری GTA جدا کند اما متاسفانه نمی‌دانم چند نسخه از این سری و حتی ساخت بازی‌های دیگری چون Rage 2 نیاز است تا آوالانچ بالاخره بفهمد این فرمول «دنیاهای بزرگ اما پوچ و خالی» جواب نمی‌دهد.

از طرفی هر چند Watch Dogs هم تفاوت‌هایی کلیدی با ساخته‌های راکستار داشت اما خود یوبیسافت قبل از عرضه نسخه اول با مقایسه کردن بازی جدیدش با سری معروف GTA لوله تفنگ را روی سر خودش گذاشت و ماشه را چکاند. از طرفی جدیت بازی، تم داستانی و اشتباهات همیشگی و بی‌پایان یوبیسافت در مارکتینگ اجازه نداد نسخه اول به جایگاهی که باید برسد. بسیاری از این ایرادات در Watch Dogs 2 برطرف شدند و حتی بازی هویت جدید و مستقل‌تری پیدا کرد اما فکر کنم پیش‌زمینه ایجاد شده توسط نسخه اول هم بسیاری را با تجربه واچ داگز ۲ ناامید کرد.

اما سری Saints Row و به خصوص با نسخه‌های سوم و چهارم توانست به راحتی از زیر سایه سنگین GTA خارج شود. می‌پرسید چطوری؟ با ارائه هر تجربه‌ای که راکستار نمی‌تواند و نمی‌خواهد آن را در اختیارتان بگذارد به همراه یک داستان جذاب و طراحی مرحله فوق‌العاده. دنیای Saints Row آنقدر دیوانه‌وار است که عجیب‌ترین ماد‌های GTA هم به سطح دیوانگی آن نزدیک نمی‌شوند.

داریم در مورد سری و فرانچایزی صحبت می‌کنیم که در نسخه چهارم رییس جمهور آمریکا می‌شوید، از شما سوال می‌شود می‌خواهید سرطان را برای همیشه درمان یا گرسنگی را ریشه‌کن کنید و کمتر از ۱۰ دقیقه بعد فضایی‌ها حمله می‌کنند و کره زمین نابود می‌شود. در مقدمه نسخه سوم از هواپیمایی در حال سقوط به بیرون می‌پرید، معلق در آسمان ده‌ها نفر را به رگبار می‌بندید و دوباره به سمت شیشه کابین هواپیما شیرجه می‌زنید تا واردش شوید. اگه این‌ها برایتان کافی نیست، بگذارید اضافه کنم که سلاح مخصوصی در بازی وجود دارد که با نشانه رفتنش به سمت دیگران، کوسه‌ای از زیر زمین بیرون می‌آید و آن‌ها را می‌بلعد و می‌توانید با جاروی پرنده هری پاتر هم بر فراز آسمان بازی پرواز کنید.

بیشتر بخوانید:

• یادداشت:‌ چرا مافیا ۱ بهترین نسخه سری بود؟
• ریمستر Mafia 2 بهترین فرصت برای کشف دوباره این کلاسیک از یاد رفته است
• بهترین گیمی که این روزها بازی نمی کنید – House Flipper

هیچ کدام از نسخه‌های Saints Row حتی یک دهم جزییات Red Dead Redemption یا GTA را ندارند و اشتباه نکنید، حتی به اندازه آن‌ها بی‌نقص نیستند. این یادداشتی نیست که بخواهم در آن ارزش شاهکارهای راکستار را زیر سوال ببرم، GTA V آنقدر لذت‌بخش است و محتوا دارد که هنوز هم بعد از گذشت ۷ سال از تجربه‌اش خسته نمی‌شوم و هیچ بازی سندباکس و جهان‌باز دیگری چنین جادویی را ندارد.

اما موضوع این است که نسخه سوم Saints Row در همان ۲۰ الی ۴۰ ساعتی که سرگرم کننده و تازه است، شما را با خود به ماجراجویی بی‌نهایت جذاب و متفاوتی می‌برد که مشابهش را در هیچ عنوان دیگری نمی‌توانید پیدا کنید. بنابراین چه فرصتی بهتر از الان که ریمستر Saints Row The Third منتشر شده تا به این سری کمتر دیده شده هم شانسی بدهید؟ اگر با انتظارات درستی به سراغش بروید، بعید می‌دانم پشیمان شوید.