ده حقیقت جالب که درباره Money Heist نمی‌دانستید

خانه کاغذی سریال اسپانیایی دراماتیک و هیجان‌انگیز نتفلیکس، درحالی‌که رشد شخصیت‌ها و تنش‌ها به بیش‌ترین مقدار خود رسید، فصل چهارم خود را پشت سر گذاشت. این سریال در حال حاضر با امتیاز بالا یکی از پرمخاطب‌ترین‌ها در سراسر دنیا است.

در ادامه حقایق پنهانِ جالبی را درباره این سریال جمع‌آوری کرده‌ایم که احتمالاً از آن بی‌خبرید؛ بنابراین پیشنهاد می‌کنیم اگر از طرفداران پروپاقرص پروفسور و دارو دسته دوست‌داشتنی‌اش هستید، با ویجیاتو همراه باشید. قول می‌دهیم از خواندن بعضی از آن‌ها شگفت‌زده شوید.

---

10- طرفداران پروپاقرص فوتبالی

همان‌طور که گفتیم خانه کاغذی در سراسر دنیا طرفداران زیادی دارد و جزو برترین عناوین سریال‌ های اسپانیایی محسوب می‌شود؛ بنابراین اصلاً عجیب نیست نام چهره‌های معروفی مثل «نیمار» و «استیون کینگ» نیز در میان این طرفداران دیده شود. اما حقیقت شگفت‌انگیز اینکه «نیمار» فوق ستاره فوتبال تا حدی دیوانه این سریال است که در تماس با سازندگان خانه کاغذی پیشنهاد می‌کند در بخشی از آن حضور داشته باشد!

اگر کمی متمرکز شوید احتمالاً در فصل سوم در سکانس کوتاهی راهب برزیلی به نام «جواو» را به خاطر خواهید آورد. این راهب تارک‌دنیا که نه علاقه‌ای به فوتبال دارد و نه مهمانی، کسی نیست جز «نیمار» خودمان!

9- نام سری پروفسور

یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های این سریال اسامی شهرهایی است که هر شخصیت با آن شناخته می‌شود. اما در این میان تنها پروفسور است که از سایرین متمایز است و به شهر خاصی نسبت داده نمی‌شود. حقیقت جالب بعدی اینکه پروفسور هم نام یک شهر غیررسمی یعنی «واتیکان» را یدک می‌کشد. «واتیکان» شهری است که به‌خوبی محافظت می‌شود، اسرارآمیز و از همه مهم‌تر مملو از علم و دانش است. ویژگی‌هایی که دقیقاً با شخصیت پروفسور مطابقت دارد.

نکته جالب دیگر اینکه چشمان «آلوارو مورته» بازیگر نقش پروفسور اصلاً ضعیف نیست و استفاده از عینک در ابتدا برای او دشوار بود و مدتی طول کشید تا با آن کنار بیاید.

8- ارتقا به سبک نتفلیکس

خانه کاغذی در فصول ابتدایی با بودجه کمی ساخته شد. در این دوره فیلم‌برداری بیش‌تر در خیابان‌های مادرید انجام می‌شد. تا اینکه نتفلیکس و بودجه هنگفتش وارد کار شد و از اینجا به بعد شاهد جزایر اختصاصی، هلیکوپترهای گران و معابد بودائی بودیم که حتماً خرج زیادی روی دست نتفلیکس گذاشت.

با اینکه بسیاری از منتقدان معتقدند فصل یک و دو با وجود کم‌هزینه بودن بهترین بخش‌های این سریال بودند، اما این ارتقا بودجه و سکانس‌های پرزرق‌وبرق و البته نام نتفلیکس بی‌شک نقش مهمی در افزایش مخاطبان در سراسر دنیا داشت.

7- تکریم زیرپوستی

«سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک» نقاش سورئال مشهور اسپانیایی که به «سالوادور دالی» معروف است نقش مهم و غیرقابل‌انکاری در هنر داشت. سبک عجیب و دیدگاه‌های سرمایه‌داری ضد مدرن او باعث خلق آثار شگفت‌انگیزی در اسپانیا و سراسر دنیا شد. زندگی شخصی «دالی» اما تا حدی پرسروصدا بود که بسیاری از او به‌عنوان هنرمندی بدنام یاد می‌کنند.

Money Heist با استفاده تعمدی از ماسک دالی، به دنبال راهی برای تکریم و جلب‌توجه دوباره به آثار هنرمند نه‌چندان خوش‌نام کشورشان است و این در نوع خود اقدامی جالب و قابل‌احترام است.

6- توکیو

همیشه ایده‌های درخشان از اتفاقات ساده روزمره الهام گرفته می‌شوند و البته این جمله کاملاً درباره Money Heist صادق است. همان‌طور که پیش‌تر هم گفتیم، یکی از درخشان‌ترین ایده‌های این سریال نسبت دادن نام یک شهر به هریک از شخصیت‌ها است. اما این ایده بکر از کجا سرچشمه می‌گیرد؟

ماجرا از روزی آغاز می‌شود که «الکس پینا» سازنده سریال با پیراهن ساده‌ای که روی آن کلمه توکیو نوشته‌شده بود، سرکار می‌آید و همین پیرهن به‌ظاهر ساده، الهام‌بخش «خسوس کولمنار» برای نام‌گذاری شخصیت‌ها با این سبک و سیاق می‌شود. درهرصورت کسی نمی‌داند اگر آن روز پیراهن دیگری تن «الکس پینا» بود حالا به‌جای دنور، نایروبی، برلین و مسکو با چه اسامی دیگری طرف بودیم.

---

• کدام یک از شخصیت‌های سریال Money Heist می‌توانند در Squid Game برنده شوند؟
• ۵ سریال غیر انگلیسی زبان که موردتوجه مخاطبان بین‌المللی قرارگرفته‌اند
• بدترین اشتباهاتی که شخصیت‌های سریال سرقت پول انجام داده‌اند
• معرفی 6 سریال مشابه سرقت پول – آدرنالین به توان سه هزار
• بهترین فیلم‌های سرقتی قرن بیست و یکم

---

5- تغییر لوکیشن

برنامه از ابتدا این بود که بخش بزرگی از سکانس‌های فصل یک و دو در ضرابخانه سلطنتی اسپانیا با مدیریت وزارت اقتصاد و تجارت این کشور، فیلم‌برداری شود. اما متاسفانه با وجود همه تلاش‌ها اجازه فیلم‌برداری در این مکان صادر نشد؛ بنابراین سازندگان مجبور شدند در این زمینه فکر اساسی بکنند.

خوشبختانه مادرید ساختمان‌های تاریخی زیادی دارد که معماری آن‌ها کم‌وبیش به هم شباهت دارد. بنابراین فیلم‌برداری سکانس‌های خارجی در شورای تحقیقات ملی اسپانیا (CSIS) انجام و بقیه سکانس‌های داخلی در یک استودیو فیلم‌برداری شد.

4- عنوان فیلم

انتخاب عنوان یا اسم مناسب برای یک فیلم که بتواند مفهوم را در کوتاه‌ترین حالت ممکن برساند، واقعاً کار دشواری است. همان‌طور که می‌دانید نام اسپانیایی و البته اصلی Money Heist همان، La Casa de Papel به معنای خانه کاغذی است. این اسم اگرچه بسیار جذاب و آهنگین است اما قرار نبود از ابتدا عنوان سریال باشد.

«الکس پینا» خالق سریال در ابتدا قصد داشت نام «Los Desahuciados» به معنای «دربه‌در» را برای این سریال انتخاب کند. او معتقد بود ازآنجایی‌که شخصیت‌های سارق فیلم از سوی جامعه طرد شدند، این نام می‌تواند با مسما باشد. بعدها تصمیم گرفت نام «La Casa de Papel» را برای فیلم انتخاب کند چون سکانس اولی که در آن بازیگران مشغول دزدی از ضرابخانه سلطنتی هستند در واقع چیزی نیست جز سرقت از یک‌خانه کاغذی.

3- ترجمه دردسرساز

وقتی نام La Casa De Papel (خانه کاغذی) برای سریال انتخاب شد. پخش‌کننده جهانی به این نتیجه رسید که برای تلفظ راحت غیر اسپانیایی‌زبان‌ها، یک نام انگلیسی جایگزین انتخاب شود؛ بنابراین Money Heist (سرقت پول) برای این سریال انتخاب شد. اما این نام با اسم اصلی فرسنگ‌ها فاصله داشت و اگر قرار بود بر اساس آن انتخاب شود باید چیزی شبیه به House of Paper (خانه کاغذی) بود.

منطق این نام‌گذاری انگلیسی هم این بود که شخصیت‌های داستان درگیر سرقت پول از ضرابخانه سلطنتی می‌شوند. اما این نوع ترجمه دردسرهای زیادی را ایجاد کرد و هنوز هم بسیاری از مردم معتقدند La Casa De Papel و Money Heist دو سریال جداگانه هستند!

2- نوشتن فیلم‌نامه هم‌زمان با ساخت

فیلم‌نامه بعضی از سریال‌ها پیش از پخش آزمایشی از قسمت اول تا آخر آماده است اما این اتفاق در مورد خانه کاغذی صدق نمی‌کند. درواقع نویسندگان سریال منتظر پخش سریال می‌مانند و سپس بر اساس واکنش مخاطبان چند قسمت آینده را می‌نویسند. این روش علیرغم مهیج بودن برای سریالی با این سطح از توجه بین‌المللی خطرناک هم هست.

1- در آستانه لغو

خانه کاغذی پخش خود را از می 2017 آغاز کرد. ریتینگ بالای این سریال در قسمت‌های نخست، نوید توجه مخاطبان را می‌داد تا اینکه پس از چند قسمت افت شدیدی در ریتینگ ایجاد شد و قسمت آخر با کمتر از نصفِ چهار میلیون مخاطب قسمت اول، یک افتضاح تمام‌عیار بود؛ بنابراین تصمیم به لغو آن گرفته شد تا اینکه نتفلیکس مثل یک فرشته نجات به داد سریال محبوبمان رسید.

در فصل دوم محبوبیت به حدی بالا رفت که همه مخاطبان حداقل انتظار ساخت فصل سوم و چهارم را داشتند.