Dead Space 2 بعد از ۹ سال چطور به نظر می‌رسد؟

به عقیده من Dead Spaceها از آن بازی‌هایی بودند که به حق خودشان نرسیدند. خصوصا این موضوع در مورد قسمت دوم بیشتر صدق می‌کند. چراکه Dead Space 2 می‌توانست در دوره‌ای که سری رزیدنت اویل رو به افول بود، جای آن‌ را بگیرد. اما واقعا نمی‌دانم به چه دلیل این بازی‌ آنطور که باید بین گیمرها به محبوبیت نرسید و تیم سازنده برای اینکه چراغ سبز ساخت یک قسمت دیگر را از الکترونیک آرتز دریافت کند، مجبور بود سری را به سمت عامه پسند شدن ببرد.

اما با این حال، قسمت اول و دوم Dead Space آن تاثیری که لازم بود را روی ژانر وحشت گذاشت. کافیست بعد از ۹ سال Dead Space 2 را دوباره اجرا کنید تا بفهمید این بازی چه الگوی خوبی برای بازسازی Resident Evil 2 بوده. حتی به جرات می‌توانم بگویم که کپکام یک صحنه از فصل افتتاحیه Dead Space 2 را عینا کپی کرده. در اولین ساعات رزیدنت اویل 2، صحنه‌ای هست که لئون سعی دارد با مشقت بسیار از زیر یک در کرکره‌ای رد شود و از دست زامبی‌هایی که دنبالش هستند فرار کند.

مشابه این صحنه کاملا در Dead Space 2 هم وجود دارد، البته با این تفاوت که آیزاک کلارک مثل همیشه تنهاست و ماروینی وجود ندارد که او را نجات دهد. اما این تنها تاثیری نیست که Dead Space 2 روی بازسازی خوب رزیدنت اویل 2 گذاشته. بلکه به خوبی می‌توانید ببینید که کپکام برای بازگرداندن یکی از خاطره انگیزترین بازی‌هایش، چه الگوی خوبی از تعادل گان‌پلی، تخریب پذیری دشمنان، مدل‌سازی‌ها و طراحی محیط و اتمسفر Dead Space 2 گرفته و توانسته اثری فوق‌العاده با کیفیت خلق کند.

در کنار این، کیفیت طراحی مراحل Dead Space 2 هنوز در سطح بالایی قرار دارد. هنوز بازی شما را با لول دیزاین فوق‌العاده‌اش سورپرایز می‌کند. در کنار این، بازی می‌داند که چطور باید مخاطبش را بترساند. درست است که Dead Space 2 تمرکز زیادی روی استفاده از جامپ اسکیر دارد و در حال حاضر به کارگیری از این روش به میزان محسوسی کم شده، اما به جرات می‌توانم بگویم که بازی ویسکرال گیمز دارای با کیفیت‌ترین جامپ اسکیرهایی است که در طول عمر گیمری خود می‌توانید ببینید.

البته ناگفته نماند که خود نکرومورف‌ها هنوز هم یکی از ترسناک‌ترین و خاص‌ترین موجوداتی هستند که برای یک بازی ویدیویی خلق شدند. حقیقتش را بخواهید ظاهر تکه‌پاره و سرعت بالای این موجودات، نمونه ندارد. اما موضوعی که به نظرم آن‌ها را ترسناک کرده، فقط به همین دو مورد ختم نمی‌شود. شما در Dead Space 2 موجوداتی دارید که به هیچ وجه در محیط پخش و پلا نیستند.

بلکه بازی از آن‌ها در دل طراحی مراحل استفاده کرده و به آن‌ها اجازه نمی‌دهد که آزادانه در جهان بازی بچرخند و به شما اجازه برنامه‌ریزی برای مقابله با خود را بدهند. به جای این، در اکثر اوقات نکرومورف‌ها در دل محیط بازی مخفی شده‌اند و طراحان مراحل Dead Space 2 از آن‌ها مثل مهره‌های شطرنج به جا و به موقع استفاده می‌کنند. به عقیده من، این بی‌نظیرترین ویژگی Dead Space 2 به حساب می‌آید و همین تعادل بالای گیم‌پلی و خاص بودن طراحی مراحل آن است که باعث شده بازی مثل آثار مدرن به نظر برسد و گرد و غبار گذر زمان رویش تاثیر نگذارد.

البته گرافیک و جلوه‌های بصری بازی نیز در رسیدن به چنین چیزی بی‌تاثیر نیست. وقتی که بازی را دوباره اجرا کردم، انتظار داشتم که با گرافیکی نسبتا دمده شده و قدیمی طرف باشم. اما Dead Space 2 سورپرایزم کرد. بازی نه‌ تنها از نظر بافت و انیمیشن از استانداردهای فعلی عقب نیست، بلکه در نمایش جزئیات نیز عملکردی فوق‌العاده دارد. گواه این ادعا، مراحل پروازهای فضایی ایزاک است. این مراحل به قدری زیبا و پرجزئیات هستند که دلتان می‌خواهد بازی به شما فرصت می‌داد و می‌گذاشت که چند دقیقه معلق در فضا باقی می‌ماندید و از منظره لذت می‌بردید.

بیراه نیست که بگویم Dead Space 2 از زمان خودش جلوتر بود. این چیزی است که من پس از اجرای دوباره بازی به آن رسیدم. Dead Space 2 از آن بازی‌هایی است که می‌توانم تضمین کنم هنوز هم می‌شود از تجربه آن لذت برد. چراکه بازی ویسکرال دقیقا در نقاطی که بازی‌های ترسناک امروزی مشکل دارند، عملکرد بی‌نظیری به نمایش می‌گذارد و هنوز هم همان بازی ترسناک فوق‌العاده‌ای است که ۹ سال پیش بود.

بیشتر بخوانید:

• موشکافی و تحلیل تریلر رزیدنت اویل 8 – آیا کریس ردفیلد آنتاگونیست این قسمت خواهد بود؟
• ۱۰ لوکیشن ترسناک بازی‌های ویدیویی که واقعا دوست نداریم پا در آن‌ها بگذاریم
• ۱۰ بازی که یک عمر طول کشید تا ساخته شوند