میاموتو موساشی شمشیرباز، فیلسوف و استراتژیست مشهور ژاپنی در کتاب کلاسیک فلسفی و استراتژیک خود به نام The Book of Five Rings (پنج حلقه) نوشته است:«تنها دلیل زنده بودن یک جنگجو جنگیدن است و تنها دلیل جنگیدن او پیروزی.» فیلم سینمایی Crazy Samurai Musashi (سامورایی موساشی دیوانه) نام عنوان اکشنی است که یوجی شیمومورا وظیفه کارگردانی آن را برعهده داشته.
در این فیلمِ ۹۲ دقیقه‌ای، در صحنه‌ای تک‌شات [به مدت ۷۷ دقیقه] شاهد مبارزه و شمشیربازی این سامورایی پرآوازه (میاموتو موساشی) با ۵۸۸ شمشیرباز دیگر هستیم (!) که در نوع خود بی‌سابقه است. به نظر می‌رسد فیلم Crazy Samurai Musashi اولین عنوان رسمی با محوریت حضور میاموتو موساشی است که بار فلسفی آن را هم در خود جای داده. این فیلم را می‌توان یکی از موفقیت‌های سینمایی امسال دانست، چراکه هیچ‌کس انتظار نداشت این اثر بتواند تا این حد درخشان ظاهر شود؛ پس بهتر است برای یک‌بار هم که شده آن را تماشا کنید تا به اکشن دیوانه‌وارش پی ببرید.
تاک ساکاگوچی، بازیگر نام‌آشنای ژاپنی، که در این فیلم نقش شخصیت میاموتو موساشی را ایفا می‌کند، با یکی از مهم‌ترین چالش‌های زندگی‌اش روبه‌رو شده که با پذیرفتن آن به دام بزرگی می‌افتد؛ دوئل با قبیله یوشیوکا!
چراکه دو دوست سامورایی که یکی از آنها «چوسوکه» نام دارد، وقتی می‌فهمد دوست صمیمی‌‌اش «کیوجورو» توسط یک سامورایی یعنی موساشی شکست خورده و تحقیر شده است، تصمیم به انتقام از او می‌گیرد و بدین ترتیب تعدادی سامورایی را به دور خود جمع می‌کند تا با موساشی دیوانه بجنگند. اما به جای دوئل و یک مبارزه تن به تن، تمام اعضای قبیله را پیش روی خود می‌بیند که آماده جنگ هستند و قصد کشتن او را دارند.
تنها هدف قبیله انتقام‌جویی است، اما در نظر نگرفته‌اند که موساشی شمشیرزن قهاری ست که خشم هیچ شمشیری نمی‌تواند نیروی نهفته در او را متوقف کند. همانطور که در ابتدای مقاله نیز ذکر شد، این صحنه مبارزه تنها در یک شات فیلمبرداری شده و جزو یکی از طولانی‌ترین نبردها در میان فیلم‌های سینمایی به شمار می‌رود. تصویربرداری هوشمندانه و محیط جغرافیایی مناسب، این ماراتون نفس‌گیر را پویاتر و سرزنده‌تر کرده و آن را جالب‌تر جلوه می‌دهد.
ساختار و طرح کلی داستان در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما عملکرد تاک ساکاگوچی به عنوان سامورایی قصه خصوصا در صحنه‌های اکشن کاملا باورپذیر است. وقفه‌های نسبتا کوتاهی در شمشیربازی آنها به وجود می‌آید، جایی که موساشی می‌تواند نفسی تازه کرده و مبارزه را از سر گیرد. بنابراین توان بدنی برای شخصیت اصلی فیلم (موساشی) نقش مهم و تأثیرگذاری را بازی می‌کند. هر زمان که به صورت ساکاگوچی نگاه کنید می‌توانید خستگی واقعی را در آن حس کنید و همین عنصر واقع‌گرایانه بودن یکی از نکات کلیدی داستان است که البته نباید در آن گم شد.
نتیجه پایانی داستانی روان و ساده است ـ مردی که با شمشیرش ملاقات می‌کند، شمشیری که با ۵۸۸ جنگجوی خشمگین روبه‌رو شده و همه آنها کشته می‌شوند. با در نظر گرفتن تمامی جنبه‌ها از جمله عملکرد بسیار خوب در پشت صحنه، کارگردانی، طراحی حرکات موزون درمی‌یابیم که این اثر به واقع سزاوار تحسین است.
از بین تمامی آنچه گفته شد، برخی موارد تکراری به چشم می‌خورند که تنها یک بیننده زیرک و باهوش متوجه آن می‌شود. برای مثال چهره بدلکاران که گه‌گاه دیده می‌شود، یورش ماهرانه جنگجوها و بالابردن شمشیرها که هربار به طرز نه‌چندان جالبی به پایان می‌رسید. این‌ها جزو محدودیت‌های فیلم‌سازی است، اما پیشنهاد دیگر استخدام کردن ۵۰۰ نفر بدلکار بود که به تدابیر جنگی و حرکات موزون وارد بوده و می‌تواستند با دقت تمام در ۷۷ دقیقه به اجرای فن بپردارند.
علاوه بر آن می‌بایست وقفه‌های بیشتری بین صحنه اکشن قرار می‌گرفت که به توسعه کاراکترها کمک کرده از طرف دیگر مخاطب را عمیقا درگیر آن می‌نمود. باید این فیلم را تماشا کرد تا بتوان آن را همانطور که هست باور کرد. تماشای این فیلم تجربه جدید و بزرگی خواهد بود، چراکه در بخش‌های زیادی عملکرد خوب و قابل خوبی داشته؛ نمی‌توان آن را یک اثر فاخر و بی‌عیب دانست اما از جهات بسیاری سزاوار تحسین است.
یکی از حقایقی که هیچ‌جوره نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد، صحنه پایانی فیلم و مبارزه دیدنی و نفس‌گیر موساشی سالخورده است. به عنوان سخن پایانی، اگر مخاطب آن دسته از فیلم‌های اکشن سطح بالا با سرعت زیاد مانند John Wick یا 13 Assassins هستید، باید بدانید که عنوان Crazy Samurai Musashi دقیقا برای شخص شما ساخته شده است.
لازم به ذکر است که این فیلم تاکنون فقط در Fantasia Festival به نمایش درآمده و هنوز در آمریکا منتشر نشده است.
همچنین می‌توانید از طریق این لینک با یکی از بهترین فیلم در مورد آشپزی آشنا شوید.
بیشتر بخوانید:
مزخرف ترین فیلمی که بک کارگردان میتونست بسازه.جزاینکه شخصیت اصلی فیلم آمادگی بدنی بالایی داشت هیچ چیز مثبتی دیده نمیشد.یکنفر از پشت حمله نکرد درسته ک اینکار درفرهنگ ساجورایی بزدلانست اما وقتی حرف ازحمله۴۰۰نفربه یک نفرهست اخلاق معنایی نداره.مدام افراد پشت سر الکی میچرخیدن.یک نفر باهمون لباس۶بار کشته شد.یکی دیگه۴بار.با۵۰نفر یه فیلم۶۰۰نفری ساختن حتی بارونی که اومد زحمت نکشید جای بیشتری رو خیس کنن توفیلمم افتاده که۱۰متراونطرفتر خشکه هنوز??
از نظر من که اصلا جالب نبود. نبرد ها اصلا باور پذیر نبود و اصلا جزئیات نداشت.مثلا چطور ممکنه شمشیر سامورایی خونی نشه وقتی آدم میکشه؟:/
اصلا مقایسه ش با جان ویک یه شوخی بی مزه ست. اینکه تک شاته دلیل نمیشه هر مزخرفی رو بتونیم تحسین کنیم.
به نظر که جالب میاد
یه فیلم خوب درباره ی تعطیلات معرفی کنید که یه فیلم ابکی باشه مثل اکثر فیلم های اکشن . نمی خوام فیلم خیلی درگیرکننده با یه داستان عالی باشه ازون فیلم هایی می خوام که بهترین کلمه ای که میتونم پیدا کنم براش یه فیلم طنز حال خوب کنه