چرا ۲۰۱۹ به سالی ناامیدکننده برای بازیهای ویدیویی تبدیل شده است؟
عرضه کنسولهای جدید و شروع نسلی نو، همواره از هیجانانگیزترین وقایع صنعت بازیهای ویدیویی بوده است. گمانه زنیها درباره قدرت سختافزاری، انتشار شایعات مربوط به عناوینِ هنگامِ عرضه و نمایشهای پر زرق و برق کمپانیهای ...
عرضه کنسولهای جدید و شروع نسلی نو، همواره از هیجانانگیزترین وقایع صنعت بازیهای ویدیویی بوده است. گمانه زنیها درباره قدرت سختافزاری، انتشار شایعات مربوط به عناوینِ هنگامِ عرضه و نمایشهای پر زرق و برق کمپانیهای مختلف، زمینه ساز شور و اشتیاق قابل توجهی در میان بازیکنان و اصحاب رسانه میشوند. اما یکی دو سال قبل از ورود به نسل جدید، حکم آرامش قبل از طوفان را دارد. استودیوها به دلیل کار روی عناوین کنسولهای آینده، از نسل فعلیشان غافل و بازیکنان با کسادی بازار در عرضه بازیها روبهرو میشوند. سال ۲۰۱۹ نیز از این قاعده مستثنی نبوده و تا به این جای کار و احتمالا تا آخرین ماهها هم، وضعیت همینگونه خواهد بود.
شاید باورش سخت باشد، اما اکنون نیمی از ۲۰۱۹ سپری شده است. به طور معمول، وقتی به این زمان در سال میرسیدیم، سرمان با عناوین فصل بهار شلوغ شده بود، در حالی که برای یک پاییز پربار آماده میشدیم. اما ۲۰۱۹ تبدیل به سال عجیبی شده است.
اگر به فهرست عناوین عرضه شده تا به اینجای کار نگاه کنیم، با رفت و آمد عناوینی متوسط روبهرو میشویم. بازیهای مهمتر هم چندان ثبات بامعنایی نداشتهاند. بزرگترین عنوان عرضه شده، نسخه بازسازی رزیدنت اویل ۲ بوده که با بازخوردهای بسیار خوبی روبهرو شد، یکی دو هفته طرفداران را به خود مشغول کرد، در موردش بحثهایی صورت گرفت و در آخر، کنار گذاشته شد. رزیدنت اویل ۲ از بهترینهای ۲۰۱۹ به شمار خواهد رفت و احتمالا توسط چندین رسانه هم عنوان بازی سال را دریافت خواهد کرد، اما بعید است بتواند تاثیری ماندگار، مانند گاد آو وار، داشته باشد.
دیگر عناوین هم عمدتا با بی تفاوتی مخاطبان همراه بودهاند. هواداران دوآتشه Kingdom Hearts با عرضه نسخه سوم سری، به وجد آمدند اما این عنوان، بیرون از دایره طرفدارانش نتوانست تاثیرگذار باشد. Rage 2 و Days Gone هم نمرات متوسطی دریافت کردند و چندان برای بازیکنان مهیج نبودند. Anthem نیز به شکستی کامل تبدیل شد.
غیر از رزیدنت اویل 2، دیگر بازیهای موفق امسال، زرق و برق کمی داشتند (مانند Devil May Cry 5) و یا با سیری نزولی مواجه شدند (مانند Apex Legend). عنوان سکیرو نقدهای مثبتی دریافت کرد اما از Dark Souls و Bloodborne، ضعیفتر تلقی شد. Division 2 نیز به سرعت از یادها رفت. موتال کامبت 11 وضعیتی ماندگارتر داشته اما اخیرا با حواشی پرداختهای درون برنامهای و محیط کار ناسالم استودیوی سازنده روبهرو شده.
دلیل همه اینها چیست؟ چرا ۲۰۱۹ چنین ناامیدکننده بوده است؟
اولین و شاید سادهترین پاسخ، نزدیک شدن کنسولهای نسل هشتمی به آخر عمرشان است. اخبار زیادی پیرامون این که نسل بعدی در سال آینده شروع خواهد شد، وجود دارد و در صورت درست بودن این فرض، طبیعتا ناشران باید توجه کمتری به کنسولهای حال حاضر نشان دهند. شایعات زیادی مبنی بر این که بازیهای مهمی مانند Cyberpunk، Ghost of Tsushima، بازسازی Final Fantasy 7 و Death Stranding، عناوین مشترک بین نسل هشتم و نهم باشند، به گوش میرسد. کمپانی سونی آنقدر تمرکزش را از روی پلی استیشن 4 برداشته که حتی در مراسم E3، که بهترین مکان برای معرفی عنوانهای پاییزی است حضور نداشت.
البته این تمام ماجرا نیست. سوییچ به لحاظ تئوری اکنون باید در اوج شکوفایی خود به سر ببرد اما مهمترین عنوان عرضه شده روی این کنسول از ماه آغازین ۲۰۱۹ تا الان، Yoshi's Crafted World بوده است، عنوانی که در بهترین حالت مانند یک بازیکن ذخیره برای نینتندو عمل میکند و نه بیشتر. سوپر ماریو میکر ۲ هم اخیرا عرضه شد که حقیقتا یک بازی کامل نیست و بیشتر به موتوری بازیسازی میماند. Fire Emblem: Three Houses نیز طبق شایعات قرار بود قبل از موکول شدن زمان عرضهاش به تابستان، در بهار منتشر شود که در این صورت، خلا بزرگی را در لیست عناوین ۶ ماهه اول نینتندو، به وجود آورده است.
این داستان کلی سال ۲۰۱۹ بود. بازیها تا حد ممکن به تعویق میافتند و سرمایهها برای نسل بعد ذخیره میشوند. عناوین با سابقهای مانند فورتنایت رو به افول گذاشتهاند و جدیدترها مانند انتم، فالآوت ۷۶ و ایپکس لجندز، آنطور که باید و شاید نتوانستهاند جایگاه خود را پیدا کنند. این باعث شده بازیکنان با بلاکباسترهای معمولی، پورتهای قدیمیتر و آپدیتهای عناوینی که مدتها پیش عرضه شدهاند، مانند وارفریم، دست و پنجه نرم کنند و در این میان تنها عرضه جواهرات کمیابی مانند Katana Zero کمی این روند یکنواخت را تغییر داده است.
البته اگر منصفانه نگاه کنیم، در این چند ساله، زیادی خوش به حالمان شده است. تنها دو عنوان Breath of the Wild و Horizon Zero Dawn برای مشغول نگه داشتنمان در سال ۲۰۱۷ کافی بودند. در نیمه اول ۲۰۱۸، عرضه بازیهایی مانند مانستر هانتر، Celeste و گاد آو وار و همچنین شکوفایی فورتنایت را شاهد بودیم. از هر لحاظی که نگاه کنیم، این دو سال، تحت تاثیر عرضه کنسولی جدید و رونق گرفتن سبکی نو، فوقالعاده بودهاند. ۲۰۱۹ هنوز نتوانسته چیزی در حد و اندازههای دو سال قبل را ارائه دهد.
ممکن است اما قضایا تغییر کند. Fire Emblem ،Luigi's Mansion و Pokemon قرار است سال پرباری را برای نینتندو رقم بزنند. همچنین Borderlands 3 توسط Gearbox و Jedi: Fallen Order توسط الکترونیک آرتز در حال ساخت هستند. The Outer World نیز خیلی احتمال دارد که به عنوانی بی سر و صدا اما بسیار موفق تبدیل شود.
در آخر، با وجود این که هنوز هم سال ۲۰۱۹ عناوینی برای بازی کردن همراه خود دارد، به نظر میرسد آفتاب دو کنسول پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان، لب بام است و همین، باعث شده شاهد عرضه بازیهای کمتری باشیم. پس محکم بنشینید و کمربندها را ببندید، چرا که چیزی تا رونق دوباره بازار ویدیوگیم، همانند آنچه که در سالیان قبل شاهد بودیم نمانده است.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
من امیدم به نیمه دوم 2019 خیلی زیاده
کال آف جدید خیلی خوب میزنه
لاین آپ نینتندو برا نیمه دوم عملا تخیلیه
سونی، Death Stranding رو داره
و هم دووم هم ولفنشتاین جدید رو تو همین بازه داریم
دیگه بوردرلندز و گیرز 5 هم که نیاز به توضیح ندارند...