فیلم Dandelion Season یا فصل قاصدک‌ها به کارگردانی مریم پیربند و با حضور بازیگرانی مثل گوهر خیراندیش، حنانه شهشهانی، حمید رازی، رضا موسوی، نیما جعفری، رودی یانگ بلاد، اسکار توری، دانیل بالدوین، ویکی دالی، ایان لایر و شانون موری اکران شده است. در ادامه این مقاله نظر گارث توماس، نویسنده Hollywood Digest درباره این فیلم را باهم می‌خوانیم.
نقد فیلم‌های نامزد اسکار ۲۰۲۱ را در ویجیاتو بخوانید:
- نقد فیلم The Trial of the Chicago 7 – افتتاح آثار اسکار پسند با نمایش فیلم جدید نتفلیکس
- نقد فیلم Judas and the Black Messiah – ضِد پلیس‌ترین درام سالیان اخیر
- نقد فیلم Sound of Metal – نوازنده‌ای که باید از سکوت لذت ببرد
- نقد فیلم Promising Young Woman – انتقامی با طعم آب نبات
- نقد فیلم Better Days – یک ملودرام جنایی عالی از سینمای چین
- نقد فیلم News Of The World – در جاده سینمای وسترن
- نقد فیلم The Father – درامی دلخراش پیرامون زوال عقل
- نقد فیلم The White Tiger – او را زاغه نشین صدا نکنید
- نقد فیلم Nomadland – کشور زرق و برق دار آواره‌ها
- نقد فیلم Mank – دوران نچندان طلایی
- نقد فیلم Minari – بذرهای امید
Dandelion Season از آن دسته فیلم‌هایی است که داستان ساده‌اش شما را گول می‌زند. گرچه باید بدانید این داستان ساده زمینه‌ساز یک روایت گسترده و فردگرا است. هسته اصلی ماجرا درباره یک زن جوان (حنانه شهشهانی) است که می‌خواد مسیر خود در یک خانواده مسلمان سنت‌گرا را پیدا کند و در مقابل ازدواج اجباری با یک مرد مسن (رضا موسوی) بایستد.
صحنه‌هایی که به عروسی ختم می‌شوند فضایی متناسب و تاریک با اتمسفری پر از تنگای معنوی دارند – مخصوصا با حس‌های درهم آمیخته شهشهانی که گاهی پر از کنجکاوی است و گاهی هم پر از پوچی و ناامیدی. حس تعلیقی که حاصل سوء‌استفاده و رفتارهای نامناسب خانواده که او به ویژه از سوی برادرش تحمل می‌کند، واقع‌گرایی و احساس ناراحت‌کننده‌ای به شرایط شخصیت شهشهانی می‌افزاید، اما همچنین به عنوان پایه‌ای برای مضامین تندتر و بعضا فراموش‌شونده فیلم عمل می‌کند. این خصایص پراکنده باعث می‌شود فیلم Dandelion Season کمتر به درام‌های خارجی و بیشتر به تریلرهای احساسی هالیوود شباهت داشته باشد.
شخصیت اصلی و افرادی که کنار او قرار می‌گیرند حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و شما به عنوان تماشاگر نه آنچنان آرام و نه جدای از اتفاقات پیش رویتان هستید. تعلیق و تنش نهانی که در فیلم وجود دارد توجه شما را با چاشنی استرس متمرکز می‌کند و فضاسازی آن به فیلم‌های اجتماعی مهمی چون Get Out (ساخته جوردن پیل) بی‌شباهت نیست. مهم نیست در طول داستان چه اتفاقی می‌افتد، شما هیچ‌گاه و در هیچ لحظه‌ای از چشمان فرضی و آگاه پروتاگونیست جدا نمی‌شوید. در نتیجه، مخاطب مدام خودش را در جایگاه شخصیت شهشهانی قرار می دهد و اینگونه همه چیز از نظر احساسی تاثیر شیرین‌تر – یا تندتری – دارد.
یکی از دلایلی که داستان گیرایی و قدرت زیادی دارد، احتمالا به خاطر منشاهای حقیقی در زندگی سازنده آن است. گفته می‌شود مریم پیرند نویسنده و کارگردان ایرانی Dandelion Season فیلم‌نامه را بر اساس چندین داستان واقعی نوشته. از سوی دیگر حنانه شهشهانی زمانی که در سرزمین مادری‌اش بدون حجاب کار مدلینگ انجام می‌داد، جنجال زیادی به پا کرد و پس از منع کار، نهایتا به صورت رسمی از ایران اخراج شد.
همین‌طور، فیلم Dandelion Season نیز به خاطر حضور شهشهانی در آن بدون حجاب در ایران ممنوع شده است. جنجال و اتفاقات تلخی که حین تولید و سپس نمایش آن در جشنواره فیلم کن رخ داد به خوبی مضامین مرتبط درون داستان آن را منعکس می‌کند. «فصل قاصدک‌ها» یک فیلم شجاعانه است که در نمایش یک سری مضامین بدون واهمه عمل می‌کند، و همزمان در تصویرسازی خود سودجو و مفرط ظاهر نمی‌شود.
نتیجه کار هم یک داستان عالی درباره دختری با هدف پیدا کردن عقیده و مسیر خودش در زندگی است و هم در مورد تعیین سرنوشت و خودمختاری به عنوان یک مفهوم جهانی. گرچه این تاثیر دوم، جهانی بودن آن، است که باعث برجستگی و تحسین‌برانگیز بودن فیلم می‌شود. فیلم Dandelion Season یک اثر تاثیرگذار است که با مهارت خاصی شکل گرفته؛ آن را از دست ندهید.
هالیوود اگه برای ما ایرانی ها ارزش قائله درباره ما چیزی نسازه بهتره چون اخرش چیز خوبی ازش در نمیاد
عجیبه که صحبت های جدید ترم تایید میشه و جاهایی که از دیدگاهم دفاع میکنم تایید نشده هنوز یعنی سطح انتقاد پذیری تو این سایت اینقدر پایینه؟
همیشه تو هالیوود تلاش کردن هویت ملی ایران رو نابود کنن چه از فیلم های ضد ایرانیشون که غیر قابل انکاره و چه از سیاست بازی هالیوود که اینم بازم غیر قابل انکاره حتی اگه بهترین نقش هارو به یه ایرانی بدن در راستای نابود کردن هویت ایرانیه کاری که هالیوود با همه جوامع میکنه جایگزین کردن فرهنگ خودش جای فرهنگ اون کشور الانم دست گذاشتن روی حجاب کاری با بدی و خوبی حجاب ندارم ولی درحال حاضر این نماد زن ایرانیه و تخریبش تخریب ایرانه –
یه مثال خارج از ایران میزنم که بهتر سیطره جویی فرهنگی هالیوود رو متوجه بشین گودزیلا تو ژاپن ساخته شد تا تسلیحات هسته‌ای رو محکوم کنه و به جهان درد و رنجی که اون سلاح ها به ارمغان میاره رو نشون بده
ولی امروز می‌بینید که سری گودزیلا یه چرخش ۱۸۰ درجه ای کرده و گودزیلا و تسلیحات هسته‌ای دوست بشریت شدن و تمام اون درد و رنج ها به فراموشی سپرده شدن هیچ کسم براش سوال پیش نیومده که واقعا چرا؟
میشه گفت هالیوود یه کارخونه ساخت فرهنگ جعلی مخصوص همون کشوره فرهنگی که سر تعظیم جلوی غرب فرود بیاره