چند نسخه سینمایی از مرد عنکبوتی دیده‌ایم که هر کدام از آن‌ها تغییراتی در داستان اسپایدرمن داده‌اند. با این حال، با این که هر کدام از این فیلم‌ها بخش متفاوتی از زندگی مرد عنکبوتی را به تصویر کشیده‌اند اما تفاوت‌های بزرگی نیز بین نسخه‌های سینمایی و کمیک بوکی اسپایدرمن هم وجود دارد.
این ساخته‌ها بخش‌های مختلفی از زندگی اسپایدرمن را نشان دادند؛ از دوران دبیرستان او که در ابتدای روایت‌های کمیک بوکی‌اش بود تا سال‌هایی که پیتر پارکر به کشف و درک خودش می‌پردازد و در نهایت به عنوان عضوی از اونجرز و یکی از مهم‌ترین ابرقهرمانان زمین بودن. با تمام این اوصاف، مثل هر فیلم دیگری، تغییراتی لازم بود تا بتوان این شخصیت را روی پرده نقره‌ای سینما به تصویر کشید.
۱۰. لباس مجهز به هوش مصنوعی تونی استارک
در اکثر اوقاتی که مرد عنکبوتی در کمیک‌ها حضور داشته است، او خودش لباس‌هایش را تهیه می‌کرده است. این لباس‌ها شامل لباس‌هایی بی‌کلاس و کم‌ارزش و هر از چند گاهی لباس‌های پر زرق و برق بوده‌اند. در دو فرانچایز فیلمی اسپایدرمن نیز خود پیتر پارکر لباس‌هایش را تهیه کرده است.
اما در دنیای سینمایی مارول، تونی استارک به اسپایدرمن یک لباس مدرن و به روز می‌دهد که مجهز به یک هوش مصنوعی است. با این که برای مدتی کوتاه در سال ۲۰۲۱ و در خط داستانی Threats & Menaces مرد عنکبوتی یک لباس شبیه به این را در دنیای کمیک‌ها در اختیار داشت اما هیچوقت چیزی دقیقاً مثل هدیه تونی استارک در دنیای سینمایی مارول مورد استفاده قرار نداده است.
۹. پیتر پارکر در کمیک‌ها یک نابغه است
پیتر پارکرهای فیلم‌ها باهوش بوده‌اند. مرد عنکبوتی توبی مگوایر هوش زیادی داشت. اسپایدرمن اندرو گارفیلد هوشمندترین نسخه مرد عنکبوتی در دنیای فیلم‌ها محسوب می‌شود. اسپایدی تام هالند هم باهوش است. اما هیچ کدام از نسخه‌های سینمایی این شخصیت نزدیک نبوغ او در دنیای کمیک‌ها نیز نشده‌اند.
در کمیک‌های مارول، پیتر پارکر یک نابغه محسوب می‌شود و حتی رید ریچاردز (Reed Richards)، یکی از باهوش‌ترین انسان‌های مارول، هوش او را تحسین می‌کند. پیتر تجهیزات خودش را ساخته، شرکتش را پایه‌گذاری کرده و با تونی استارک سر تکنولوژی رقابت داشته است. چنین سطح نبوغی هیچگاه در فیلم‌ها به تصویر کشیده نشده است.
۸. مرد عنکبوتی در کمیک‌ها به طرز روی مخی خنده‌دار است
یکی از محبوب‌ترین المان‌های اسپایدرمن برای طرفدارانش، صحبت‌های او در طی مبارزات است. پیتر پارکر به خاطر احساس ناامنی‌اش، اکثر مواقع شوخی می‌کند یا ویلن‌ها را مورد توهین قرار می‌دهد. این طور باعث می‌شود تا در تقابل با خطرات وحشت نکند.
چنین چیزی اصلاً برای مرد عنکبوتی توبی مگوایر وجود نداشت و در فیلم‌های اندرو گارفیلد خیلی جزئی به تصویر کشیده شد. سطح کمدی روی مخ اسپایدرمن تام هالند نیز مثل کمیک‌ها نیست که در بسیاری از موارد حتی متحدانش را نیز خسته می‌کند.
۷. کاپیتان استیسی در کمیک‌ها از اسپایدرمن حمایت میکرد
کاپیتان جرج استیسی (George Stacy) فقط در فیلم‌های اندرو گارفیل حضور داشت؛ فرانچایزی که به جای مری جین واتسون (Mary Jane Watson) روی گوئن استیسی (Gwen Stacy) متمرکز بود. با این که این فرانچایز نسبت به خود گوئن کاملاً وفادار بود و حتی مرگ او تا حد زیادی به کمیک‌ها شبیه شد اما پدر او، جرج، تغییر کرد.
در فیلم‌های مرد عنکبوتی اندرو گارفیلد، کاپیتان استیسی کاملاً سعی دارد تا اسپایدرمن را متوقف کند و وقتی که در طی یک نبرد با لیزارد (Lizard) کشته شد، از پیتر خواست تا دخترش را برای در امان ماندنش تنها بگذارد. در کمیک‌ها، کاپیتان استیسی یکی از حامیان بزرگ مرد عنکبوتی بود. وقتی در یکی از بهترین کمیک‌ها دهه ۷۰ اسپایدرمن نیز کشته شد، به پیتر گفت که نسبت به گوئن خوش رفتار باشد و از او مراقبت کند.
۶. تغییرات زن عمو می
زن عمو می از تریلوژی سم ریمی تا فیلم‌های حال حاضر دنیای سینمایی مارول همواره در حال تغییر و جوان‌تر شدن بوده است. نزدیک‌ترین نسخه زن عمو می مربوط به ایفای نقش رزماری هریس در فیلم‌های سم ریمی است؛ پیرترین نسخه می که در اکثر مواقع فقط می‌خواست از پیتر پارکر مراقبت کند.
با این حال، هیچ کدام از زن عمو می‌ها کمیک‌ها شبیه به نسخه‌های کمیک بوکی نیستند. او یک زن قوی و قدرتمند بود که پیتر را در غیاب والدینش طوری بزرگ کرده بود که بتواند جایگاهش را در دنیا پیدا کند. نقش اکنون او به عنوان یک مرکز تهیه غذا سرپناه برای بی‌خانمان‌ها نشان می‌دهد که او چه قهرمانی است ولی فیلم‌ها هیچوقت اجازه نداده‌اند این جنبه‌های او را ببینیم.
۵. فلش تامسون
فلش تامسون در هیچ کدام از فیلم‌های مرد عنکبوتی به درستی مورد استفاده قرار نگرفته شده است. در تریلوژی سم ریمی، فلش یک قلدر معمولی بود که پیتر پارکر توانست از پسش بربیاید و اثبات کند که دیگر اجازه نمی‌دهد قلدرها سراغش بیایند. در فیلم‌های دنیای سینمایی مارول، او یک پسر مغرور ولی باهوش است که از پیتر خوشش نمی‌آید.
فلش تامسون تریلوژی سم ریمی نزدیک‌ترین نسخه او به کمیک‌ها محسوب می‌شود. با این حال، فلش فقط یک قلدر معمولی نبود. فلش و پیتر قبل از این که فلش به ارتش بپیوندد و خودش تبدیل به نوعی قهرمان شود با هم دوست شده بودند.
۴. ازدواج پیتر با مری جین
پیتر پارکر و مری جین واتسون رابطه پیچیده‌ای در تریلوژی سم ریمی با هم دارند. در دومین فرانچایز فیلم‌های اسپایدرمن، همه چیز حول محور گوئن استیسی می‌چرخد و ام‌جی در اواخر فرانچایز دیده شد. مری جین دنیای سینمایی مارول نیز یک شخصیت کاملاً متفاوت است. هیچ کدام از فیلم‌ها نتوانستند مری جین واتسون محبوب طرفداران از دنیای کمیک‌ها را به تصویر بکشند.
در کمیک‌ها، مری جین یک زن وی است که می‌دانست پیتر پارکر اسپایدرمن است و از او حمایت میکرد. در یکی از بهترین داستان‌های اسپایدرمن در دهه ۸۰ میلادی، این دو شخصیت با یکدیگر ازدواج کردند که به نقطه اوج یکی از بهترین داستان‌های عاشقانه کمیک‌ها تبدیل شد. متأسفانه، مارول در یک حرکت بحث برانگیز این ازدواج را در خط داستانی One More Day به اتمام رساند. چنین چیزی هیچوقت در فیلم‌ها اتفاق نیفتاده و احتمالاً هیچوقت هم نخواهد افتاد.
۳. رابطه پیتر پارکر با جیمز جونا جیمسون
جی. جونا جیمسون (J. Jonah Jameson) هیچ فرصتی را پیدا نمی‌کند تا رابطه‌ای همانند کمیک‌ها را با پیتر پارکر داشته باشد. در فیلم‌ها، جی. کی. سیمونز نقش جیمز جونا جیمسون را ایفا کرده است اما صرفاً رابطه مختصری با پیتر پارکر داشته است که هیچ گاه بیش از یک نقش کوچک محسوب نمیشد.
در کمیک‌ها، پیتر از دوران نوجوانی و برای مدتی طولانی برای جیمسون کار میکرد. جیمسون حتی با وجود تنفرش از مرد عنکبوتی برای پیتر نقشی پدرانه داشت. چنین چیزی باعث شد تا وقتی که در کمیک‌ها او می‌فهمد پیتر پارکر همان اسپایدرمن است یک لحظه خیلی مهم برای این دو شخصیت رقم بخورد که اتفاق افتادنش در فیلم‌ها ممکن نیست.
۲. مرگ‌های زیاد ویلن‌ها در فیلم‌ها
اگر یک نکته برای تقریباً تمام نسخه‌های کمیکی اسپایدرمن مشترک باشد این است که او هر کاری از دستش بربیاید انجام می‌دهد تا ویلن‌هایش را از مرگ نجات دهد. مرد عنکبوتی فقط مرگ چند ویلنش را دیدهد است که گرین گابلین (Green Goblin) بهترین مثال در این مورد خواهد بود البته. حتی در این مورد نیز نورمن آزبورن (Norman Osborn) نیز نمرده بود. اسپایدی معمولاً خودش را برای تراژدی‌ها سرزنش می‌کند چرا که ویلن‌های او همیشه با هدف دردسر بیشتر باز می‌گردند.
در فیلم‌ها، ظاهراً همه ویلن‌ها می‌میرند. گرین گابلین مرد. دکتر اختاپوس (Doctor Octopus) مرد. هری آزبورن مرد. ظاهراً ونوم (Venom) مرد. لیزارد مرد. میستریو (Mysterio) مرد. برای شخصیتی که هیچگاه قصد کشتن ندارد، به نظر فیلم‌های اسپایدرمن هدفی جز کشتن ویلن‌هایش نداشته‌اند.
۱. ونوم
ونوم چیزی است که به عقیده بسیاری از منتقدان و طرفداران باعث خراب شدن Spider-Man 3 شد. این ویلن را به عنوان ضعیف‌ترین بخش این تریلوژی می‌دانند و یکی از مهم‌ترین عوامل به پایان رسیدن فرانچایز Spider-Man سم ریمی محسوب می‌شود.
توفر گریس سعی کرد به جای ادی براک (Eddie Brock) کمیک‌ها شبیه به پیتر پارکر ایفای نقش کند. نسخه فیلم Venom با بازی تام هاردی شبیه‌تر به کمیک‌هاست اما این نسخه از این سیمبیوت فضایی نه به اسپایدرمن ربطی نداشت و نه حتی ادی براک با پیتر پارکر مرتبط بود؛ چرا که اصلاً در این دنیا به عنوان عکاس دیلی بیوگل (Daily Bugle) فعالیت نکرده است. ونومی شبیه به کمیک‌ها هیچگاه در فیلم‌های اسپایدرمن دیده نشده است.
خلاصه میشه کامیک کجا mcuکجا
آقا خب معلومه تو تمام اقتباس ها باید یه تغییری ایجاد کنن،مثلا اگه داستانش مثل کمیکش باشه کسی که کمیکشو خونده چرا باید بیاد فیلمشو ببینه
خیلی اعصابم خورد میشه وقتی میبینم تو mcu مرد عنکبوتی لباس هوشمند و پیشرفته داره و تونی استارک اونو براش درست کرده ( هر چند تو فیلم دور از خانه خودش لباسش رو درست کرد ولی با تکنولوژی های تونی استارک!)
با اینکه باید مثل کمیک ها و سری سم ریمی و شگفت انگیز خودش لباسش رو درست میکرد و لباسش هم یک لباس ساده و معمولی میبود
از طرفی mcu زن عمو می رو هم خیلی جوون نشون داده و اینم اصلا خوب نیست??
و عمو بن هم که کلا تو mcu هیچ حضوری نداره به جز قسمت ۵ سریال انیمیشنی وات ایف که توی اون یک اشاره مستقیم بهش کردن که البته اونم تقصیر mcu نیستش تقصیر آوی آراد هستش که اشاره ای به عمو بن نمیشه
یک چیز دیگه هم که بود این بود که تو سه گانه سم ریمی اسپایدرمن وقتی داشت با خبیث ها می‌جنگید اصلا شوخی نمیکرد و مری جین هم آخر هر قسمت توسط یک خبیث گروگان گرفته می‌شد.
توی سری شگفت انگیز هم پیتر همش به دنبال فهمیدن یک سری راز ها در مورد پدر و مادرش بود و روی اون خیلی زیاد از حد مانور داده شده بود با اینکه اگر به اندازه بهش پرداخته می‌شد و زیاده روی نمیشد خیلی عالی می‌شد.
در کل سری سم ریمی با اینکه مرد عنکبوتی ۳
فیلمش خراب کرد خیلی خوب بود سری شگفت انگیز هم با وجود شگفت ۲ و گند هاش بد نبود و مرد عنکبوتی mcu هم با تمام ایرادات خیلی خوب و عالی بود البته هر سه تا سری خوبی ها و بدی هایی داشتن ولی من به شخصه اول از همه سری سم ریمی بعد سری mcu و بعد هم سری شگفت انگیز رو دوست دارم.
در کل اینا نظرات شخصی من بود که تو خود مقاله هم گفته شد و هر سه تا سری هم بدی ها و خوبی هایی داشتن ولی یک چیز بین همشون بسیار مشترکه اونم پر طرفدار شدن اون سری و پر فروش بودن اون سری هست که نشون میده شخصیت اسپایدی چقدر محبوبه و مردم جهان چقدر این شخصیت رو دوستش دارن
دوستان من یه سوال داشتم .
این مرد عنکبوتیی که شبیه خوکه …. چیه ؟
من اولین بار توی لگو مارول ۱ دیدمش .
بعدم توی انیمیشن .
ولی اخر نفهمیدم داستانش چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟???
من جنبه ی طنز پیترو خیلی دوست داشتم ولی تو فیلما خیلی ……. اینطوری نبود !
درسته mcu و کمیک های مارول از زمین تا آسمون فرق دارن
اما مطمئنا mcu تو به تصویر کشیدن شخصیت ها خیلی موفق بوده
با همه موارد لیست موافقم،به غیر از چند تا.
.
مردعنکبوتی توی دنیای کمیک رو پای خودش وای میستاد.هیچ نیازی هم به تجهیزات تونی استارک نداشت و تا این حد مجهز نبود(البته به غیر از چند تا مورد).توی فیلم ها خیلی مردعنکبوتی رو با تکنولوژی نشون دادن.(البته تویmcu)این نکته خیلی بده.البته تا حدودی هم این نکته رعایت شده.مثلا زمانی که توی فیلم Homecoming تونی لباسش رو ازش گرفت و پیتر مجبور شد با لباس ساده خودش بجنگه یا توی فیلم Far from home وقتی وب شوتر هاش خراب شدن هوشمندانه میستریو رو شکست داد.
.
با مورد دو هم موافقم.پیتر توی دنیای کامیک به معنای واقعی کلمه نابغه است،ولی توی سینما خیلی خوب این رو نشون ندادن،به غیر از سری فیلم های Amazing و mcu.
.
از شوخی که نگم براتون.واقعا دلم یه چند تا از اون شوخی های کمیکی رو میخواد.فیلم های مردعنکبوتی توی این یه مورد ضعف دارند.سم ریمی که خیلی بد بود،اندرو گارفیلد هم یه چیزایی نشون داد و تام هالند هم شوخی هاش بد نیست.به هر حال از هیچی خیلی بهتره و آدم رو واقعا میخندونه.ولی اصلا به گرد پای شوخی های کمیک نمیرسه.
.
این مورد هم خیلی تعریفی نداره،ولی به نظرم اونطور که توی مقاله گفته شد هم بد نبود.ولی بازم توی سری فیلم های Amazing جای کار داشت.
.
زن عمو می هم توی mcu خیلی جوون نشونش دادن.به نظرم مال سری فیلم های سم ریمی و Amazing واقعا بهتر بودن.
.
من این مورد رو خیلی قبول ندارم.توی فیلم های سم ریمی که خیلی بد نشونش دادن.اصلا کلا یه ربع بیشتر حضور نداشت.اما فلش تامپسون mcu رو واقعا خیلی دوست دارم.نمیدونم چرا ولی خیلی باحاله.ظاهرش شبیه کامیک نیست،رفتارش هم همینطور(البته یه مقدار شبیه کمیک بود)،ولی توی خلق صحنه های فان خیلی خوبه.این رو توی فیلم Far from home خیلی خوب میشه دید.
.
با بخشی از این مورد موافقم و با بخشی هم ناموفقم.مری جین mcu بهترینه(تا الان).اون جسور،کنجکاو و خیلی مرموزه.البته ظاهرش که اصلا به دنیای کامیک شباهتی نداره.این ویژگی های مری جین کمیکه،نه این که مثل مری جین فیلمای سم ریمی باشه(اون خیلی جیغ جیغو و بود و فقط ظاهرش به کمیک میخورد نه باطنش).
.
جی کی سیمونز عالی بود.خیلی خیلی خوب بود.به نظرم برای اون زمان خیلی خوب نشونش دادن،ولی خب توی کامیک هم یه جور دیگه است.به نظرم برای سینما همین قدر هم خیلی خوبه،ولی هیچی مثل کمیک نمیشه.
.
مورد بعدی هم یه مقدار درسته. پیتر هیچوقت کسی رو نمیکشه که هیچ،اگه بتونه نجاتش هم میده.البته اون مرگ هایی که گفته شد خیلی هاش به پیتر ربطی نداشتن.مثلا گابلین مثل دنیای کامیک مرد،تقصیر مردعنکبوتی نبود.یا ونوم که اتفاقی مرد.
.
مورد آخر هم که ونومه.خبیث عالی و درجه یکی که همینجور گند میزنن بهش.اون از اسپایدر من سم ریمی و اینم از ونوم سونی.
واکنش تونی استارک به فیلم اسپایدرمن دور از خانه:?
عمه می تنها در خانه:?
قشنگ ر.ی.د.ن توی کاراکتر زن عمو می
درسته واقعا با خوندن کمیکا میای فیلم ببینی میگی چقدر خنگه پیتر پارکر?