بهترین بازی‌های سه بعدی دهه ۹۰ میلادی

دهه ۹۰ میلادی شاهد انبوهی از بازی‌های سه بعدی بی‌نظیر برای کنسول‌های مختلف آن زمان بودیم که هر زمان یادی از آن‌ها می‌کنیم، احساس نوستالژی وجود ما را پُر می‌کند.

باید اقرار کرد که دهه ۹۰ میلادی یکی از دهه‌های بسیار مهم برای صنعت بازی به حساب می‌آید، زیرا سقوط سال ۱۹۸۳ مرتبط به بازی‌های ویدویی (ملقب به شوک آتاری در ژاپن) هنوز در ذهن‌ها باقی مانده بود و بسیاری از مصرف‌کنندگان هنوز متقاعد نشده بودند که بازی‌های کنسول‌های خانگی جانشین شایسته‌ای برای بازی‌های دستگاه‌های آرکید به شمار می‌روند.

در همان حال بازی‌های فوق‌العاده‌ای همچون Super Mario Bros. 3 و The Legend of Zelda: A Link to the Past کسانی را که اهل بازی کردن بودند، متقاعد کرده بودند زمانی که صنعت بازی جهش بزرگ خود را به سمت دنیای سه بعدی انجام دهد، مخاطبان بدنه اصلی صنعت بازی متوجه آن خواهند شد و بازی‌های ویدیویی می‌توانند به شکل پیشرویی از سرگرمی در آینده تبدیل شود.

اگرچه جلوه‌های بصری گرافیک سه‌ بعدی باعث شد این جهش رو به جلو در ابعاد بزرگ، همچنان یک خطر بالقه به حساب بیاید، زیرا کمبود بازی‌های سه‌ بعدی با کیفیت می‌توانست مردم را از این نوآوری خسته و دلزده کند و صنعت بازی را سال‌ها به عقب برگرداند. با این حال، بسیاری از استودیوهای ساخت بازی توانستند به سرعت دست به کار شوند و بازی‌های سه‌بعدی فراموش نشدنی‌ای بسازند که بلافاصله مردم را متقاعد کرد گرافیک سه‌بعدی، آینده‌ی صنعت بازی است.

Crash Bandicoot: Warped

---

Crash Bandicoot: Warped در اکتبر ۱۹۹۸ برای پلی استیشن منتشر شد و سومین نسخه از سری بازی‌های پلتفرمینگ کرش بندیکوت به حساب می‌رفت. این عنوان پلتفرمر توسط شرکت سونی در جواب به سری بازی‌های ماریو ساخته شده بود و اگرچه پس از اینکه استودیو ناتی داگ از ساخت بازی‌های آن دست کشید، این سری به رو سراشیبی رفت، اما این شخصیت به هدف اصلی خود یعنی فروش کنسول پلی‌ استیشن برای مخاطبان جوان‌تر به خوبی هر چه تمام‌تر عمل کرد.

Crash Bandicoot: Warped هنوز هم توسط برخی از طرفداران به عنوان بهترین نسخه سری در نظر گرفته می‌شود، زیرا ناتی داگ به وضوح متوجه شده بود که از نظر طراحی مراحل، «مسیر» باید چگونه باشد و چه چیزی جواب می‌دهد و چه چیزی جواب نمی‌دهد. در حالی که این استودیو مراحل راندن وسیله نقلیه و همچنین شنا کردن را برای ارائه یک تغییر خوشایند نسبت به مراحل سرعتی اضافه کرده بود.

Final Fantasy 7

---

Final Fantasy 7 در ابتدا ژانویه سال ۱۹۹۷ برای پلی استیشن منتشر شد. این اولین بازی از سری فاینال فانتزی بود که دارای گرافیک سه بعدی بود. مدل‌های شخصیت‌های بازی ممکن است با استانداردهای امروزی افتضاح به نظر برسند و راستش را بخواهید برای آن زمان هم عالی آنچنان نبودند، اما محیط‌ها و صحنه‌های سینمایی، بازی را به نمایشی بصری زیبایی تبدیل کرده بود که تا آن زمان نمونه‌ش دیده نشده بود.

فاینال فانتزی ۷ علاوه بر جلوه‌های بصری فوق‌العاده‌اش، به خاطر خط داستانی حماسی و روند بسط و توسعه شخصیت‌های به یادماندنی آن در ذهن‌ها باقی مانده است که هنوز هم هر زمان حرف از کلاود و تیفا و سفیروث شود، طرفداران با شور و شوق از آن‌ها یاد می‌کنند.

Gran Turismo

---

همانطور که در مورد بسیاری از بازی‌های موجود در این لیست صدق می‌کند، Gran Turismo ممکن است با استانداردهای امروزی چندان فوق‌العاده به نظر نرسد، اما جلوه‌های بصری بازی در زمان انتشار بسیار جلب توجه کرد و باید گفت که جلوتر از زمان خود بود.

علاوه بر این، می‌توان ادعا کرد زمانی که گرن برای اولین بار در فروشگاه‌های سونی در کشور ژاپن در دسامبر ۱۹۹۷ عرضه شد، زیباترین بازی‌ای بود که تا به حال منتشر شده بود، زیرا واقع‌گرایی در ساخت ماشین‌ها، مسیرها و مناظر بازی به طرز عجیبی برای استانداردهای دهه ۹۰ میلادی بالا بود.

Gran Turismo تنها یک اثر بصری زیبا نبود، بلکه برخی از بهترین مکانیک‌های سبک رانندگی دوران خود را نیز به نمایش می‌گذاشت که منجر به کسب میانگین امتیاز فوق‌العاده ۹۶ در متاکریتیک شد.

Half-Life

---

Half-Life اولین بار در نوامبر سال ۱۹۹۸ برای رایانه‌های شخصی منتشر شد و پس از گذشت سه سال برای کنسول پلی استیشن ۲ عرضه شد. Half-Life با معماهای متعددی که در طول مسیر بازی برای بازیکنان چیده بود و استفاده از سکانس‌های از قبل برنامه ریزی شده و دارای فیلم‌نامه در کات‌سین‌ها، خود را از دیگر بازی‌های شوتر اول شخص آن زمان متمایز کرد.

همانند گرن توریسمو، Half-Life امتیاز فوق‌العادهی ۹۶ از ۱۰۰ را در سایت متاکریتیک دریافت کرد که البته با امتیاز چشمگیر ۹.۱ از ۱۰ کاربران سایت نیز همراه بود و همچنان آن را یکی از بهترین بازی‌های رایانه‌های شخصی می‌نامند.

Metal Gear Solid

---

Metal Gear Solid اولین بار در سپتامبر ۱۹۹۸، تنها چند ماه قبل از عرضه هف-لایف، منتشر شد. این بازی در ابتدا انحصاری کنسول پلی استیشن بود اما دو سال بعد از آن راه خود را به پلتفرم رایانه‌های شخصی باز کرد.

متال گیر سالید اولین بازی‌ای نبود که مکانیک‌های مخفی کاری را پیاده سازی می‌کرد، اما به طور گسترده به عنوان یکی از تاثیرگذارترین بازی‌های سبک مخفی کاری در نظر گرفته می‌شود که به همگان نشان داد چقدر پتانسیل در سبک مخفی کاری آن هم از نوع سه بعدی وجود دارد. تمام این کارها در حالی انجام داد که برای بازی‌های بعدی از خود نیز یک سطح استاندارد بسیار بالا تعیین کرد و انتظارها را از آثار جدید این سبک بالا برد.

GoldenEye 007

---

باید اقرار کرد که بازی GoldenEye 007 یکی از مهم‌ترین بازی‌های تاریخ سبک شوتر اول شخص به حساب می‌آید. بازی به گیمرهای کنسول‌ها نشان داد که این سبک چقدر می‌تواند لذت بخش و دوست‌داشتنی باشد، موضوعی که حالا می‌خواهید باور کنید یا نکنید، بسیاری از مردم در آن زمان از چنین چیزی مطمئن نبودند.

همراه با کمپین داستانی بخش سینگل‌پلیر بی‌نظیر که با جلوه‌های بصری استثنایی خود در سال ۱۹۹۷ متمایز شده بود، GoldenEye 007 یک حالت چندنفره به صورت تقسیم صفحه نمایش بسیار سرگرم کننده داشت که با دوستان خود می‌توانستید ساعت‌ها مشغول بازی کردن شوید.

Super Mario 64

---

با توجه به اینکه ماریو بزرگ‌ترین نام صنعت بازی به شمار می‌رفت، در آن زمان نینتندو باید با اولین نسخه سه بعدی سوپر ماریو، بهترین نسخه ممکن از این شخصیت سبیلوی دوست‌داشتنی را عرضه می‌کرد. زیرا شکست در اولین قدم از این راه ریسکی می‌توانست بسیاری از افراد را از تجربه بازی‌های سه بعدی منصرف کند.

خوشبختانه توسعه‌دهندگان نینتندو توانستند از پس چنین ماموریت مهمی بر بیایند و یکی از به یادماندنی‌ترین بازی‌های ماریو را منتشر کنند. این بازی دارای طراحی‌ مراحل باورنکردنی بود و برای ماریو یک مجموعه حرکتی متنوع و روان ارائه کرد که هنوز هم تا به امروز از بازی کردن با آن لذت می‌برید و کنترل کردن ماریو احساس خوبی به شما دست می‌دهد.

The Legend of Zelda: Ocarina of Time

---

این واقعیت که The Legend of Zelda: Ocarina of Time تنها بازی ویدیویی در تاریخ است که تا به حال امتیاز ۹۹ از ۱۰۰ را در سایت متاکریتیک دریافت کرده است، باید توضیح دهد که چرا چنین بازی مهمی در صدر این لیست قرار گرفته است.

همانند Super Mario 64، توسعه دهندگان نینتندو به نظر هیچ مشکلی با جهش رو به جلو به سمت دنیای سه بعدی نداشتند، زیرا با وجود اینکه چنین فناوری‌ای برای آن‌ها بسیار متفاوت و تازه بود، توانستند یکی از بهترین عناوین اکشن ماجراجویی سه بعدی را خلق کنند.

شاید Ocarina of Time آن بازی بی عیب و نقصی که برخی در دهه ۹۰ میلادی ادعا می‌کردند تاکنون ساخته شده، نباشد، اما هنوز هم یکی از کامل‌ترین ماجراجویی‌های بازی‌های ویدویی از همه لحاظ به حساب می‌رود که یک دستاورد باورنکردنی است.