بازی‌های رومیزی چگونه شما را باهوش‌تر می‌کنند؟ [قسمت دوم]

سوالی که همیشه برای کسانی که به این حوزه از بازی‌ها علاقه‌مند هستند، پیش می‌آید این است که آیا واقعا بازی‌های رومیزی و بازی کردن ‌آن‌ها موجب پیشرفت ذهنی خواهد شد؟ اگر بخواهیم در یک کلمه جواب دهیم؛ بله! ولی از آن‌جایی که ما از کنار مسئله به این مهمی به سادگی نخواهیم گذشت، امروز به تحلیل و موشکافی چرایی این موضوع خواهیم پرداخت.

بردگیم‌ها می‌توانند ذهن شمارا پرورش بدهند، عوامل پیرشدگی زودرس ذهن را کند کنند، آموزش فرادرسی را برای شما به ارمغان بیاورند و مهارت‌های اجتماعی‌‌تان را پیشرفت دهند. مطمئنا بردگیم‌ها نمی‌توانند جایگزین تحصیلات معمول باشند و نیاز به آن‌ها را برطرف کنند ولی می‌توانند شتاب‌دهنده فوق‌العاده برای آن‌ها لقب بگیرند.

هرچند آن‌ها ذهن شما را پرورش می‌دهند ولی از شما یک نابغه نخواهند ساخت، پس بیایید روش‌هایی را که این پدیده دوست‌داشتنی از طریق آن‌ها به ما کمک می‌کنند، بررسی کنیم. در قسمت اول این مطلب به ۴ مورد از این موارد اشاره کردیم که می‌توانید از اینجا مطالعه کنید؛ پس با ما و قسمت دوم این مطلب همراه باشید.

5. مدیریت منابع

بسیاری از بازی‌های رومیزی به شما دسترسی محدودی به منابع داخل بازی می‌دهد که بازیکن باید به صورت استراتژیک آن‌ها را مدیریت کند تا به موفقیت برسد. مونوپولی یک مثال واضح از این موضوع ارائه می‌دهد. بازیکنان باید دارایی‌های مالیشان را در حالی که مشغول سرمایه‌گذاری روی ساختمان‌های جدید هستند، حفظ کنند تا رقیبانشان را از راه به در کنند. این اتفاق در طول صفحه باید گسترش یابد تا زمانی که باقی بازیکنان اعلام ورشستگی کنند.

نوجوانانی که از سنین پایین‌تر با این مفاهیم آشنا می‌شوند، می‌توانند راحت‌تر در بزرگسالی با مسائل مالی و مدیریت زندگی کنار بیایند. این آموزی پیگیری منابع و متعلاقات می‌تواند استرس اقتصادی را برای آن‌ها تا حد زیادی کاهش دهد. البته که وقایع زندگی واقعی بسیار سخت‌تر از اتفاقات تخیلی داخل بازی‌ها است ولی همین اتفاقات می‌توانند ذهن انسان‌ها را برای تعامل با این مشکلات پی‌ریزی کنذ و آماده‌سازی خوبی به شمار می‌روند.

6.استراتژی

بعضی از بردگیم‌ها به شدت تحت تاثیر المان استراتژی هستند. در حالی که بازی‌هایی مثل شطرنج و استراتگو (Stratego) به صورت مشخص از المان استراتژی رونمایی می‌کنند، تقریبا تمام بازی‌های دنیا سعی بر آن دارند تا عنصر استراتژی را در خود دخیل کنند. پس بازی کردن بازی‌های رومیزی به بازیکنان این فرصت را می‌دهد تا استراتژی‌های مختلف را آنالیز کنند و آن‌ها را به کار و فرا بگیرند.

به عنوان تمرین و فراموش کردن عناوینی مثل منچ و مارپله، سعی کنید یک لیست از بازی‌های عاری از استراتژی درست کنید؛ شانس شما بدون استفاده از یک موتور جستجوگر بسیار پایین است.

7. یادگیری تجربی

بازی‌های رومیزی این فرصت را به شما می‌دهند تا شرایطی را که ممکن است در زندگی واقعی با آن‌ها روبه‌رو شوید، بازسازی کنید. در حقیقت بازیکنان فرصت دارند تا از این موقعیت‌های خیالی، تجربه کسب کنند و برای مقابله با آن‌ها در زندگی واقعی آماده شوند. مانند مثالی که در همین مطلب به آن اشاره شد که به یادگیری و آشنا شدن با شرایط مختلف اقتصادی افراد پرداختیم.

8. مهارت‌های زبانی

وقتی که این تیتر را می‌خوانید احتمالا به بازی‌هایی مثل اسکربل (Scrabble) فکر می‌کنید؛ هرچند جنبه اجتماعی بازی‌های رومیزی باعث می‌شوند تا بازیکنان نیاز به تبادل کلامی در طی بازی داشته باشند و وقایع را با صورت کلامی انتقال دهند. نقطه نظرات بازیکنان و کاراکترها از طریق زبان و ارتباط کلامی منتقل و حل و فصل می‌شوند. همین نکته باعث می‌شود تا بازیکنان فرصت این‌ را داشته باشند تا مهارت‌های مکالمه و زبانیشان را در بسترهای اجتماعی بسط بدهند. همین موضوع باعث پیشرفت مهارت‌های اجتماعی و روابط عمومی بازیکنان در زندگی واقعی می‌شود، حتی در محل کار و شرایط مختلف می‌تواهند کمک‌ حال آنان باشد.

9. پیشرفت روابط اجتماعی – تعامل با دیگران

بازی‌های رومیزی نمی‌توانند به کسی اعتماد به نفس را آموزش دهند، ولی می‌توانند باعث رشد اعتماد به نفس در بسترهای اجتماعی به از طریق تمرین و تکرار شوند. آیا موقعیتی را به یاد می‌آورید که آن را به بدترین شکل به پایان رسانده باشید؟ آ‌ن‌هم تنها به دلیل این‌که اولین باری بوده که با آن مشکل مواجه شده‌اید؛ بسیاری از بازی‌ها اجازه می‌دهند تا این شرایط برای شما پیش‌سازی شوند و راه‌کارهای صحیح و متناسب با آن‌هارا برای شما شبیه‌سازی می‌کنند تا به این ترس‌ها و مشکلات غلبه کنید.

بازیکنان می‌توانند احساسات و استرس‌های اجتماعی خود را از این طرق رفع کنند چرا که در بستر امن بردگیم‌ها با آن‌ها مواجه شده‌اند. شما اتفاقات مختلفی را از طریق نقش‌آفرینی به جای شخصیت‌های مختلف تجربه می‌کنید و این کنش و واکنش‌ها را در این حیطه امنیت با آزمون و خطا بررسی و رفع می‌کنید. این اتفاقات باعث می‌شوند تا بازیکنان اتفاقات هراس‌انگیز را با فاصله مطمئن تجربه کنند.

بسیاری از بازیکنان منزوی از صحبت کردن یک به یک هراس دارند. بهترین راه حل دعوت از دوستان برای انجام بازی‌های گروهی است چرا که در حاشیه امنیت گروه، این افراد می‌توانند احساسات و افکار خود را بروز بدهند. بعد از چند جلسه ممکن است آن‌قدر اعتماد به نفس این افراد بالا رفته باشد که بتوانند در موقعیت‌ ها یک به یک هم ابراز افکار و احساسات انجام دهند.

10. ساخت تیم – تعامل با گروه‌ها

بازی‌های سبک همکاری برای پیشرفت مهارت‌های اجتماعی فوق‌العاده هستند؛ آن‌ها به وسیله ارزش‌دهی و تعامل بین بازیکنان به افراد جایگاهی برای ابراز درونشان را در بستری گروهی می‌دهد. ذات رقابتی بسیاری از بازی‌ها باعث می‌شود تا بسیاری از بازیکنان به عنوان یک نیروی ناطق و مطلق و مستقل نتوانند ظاهر شوند. بازی‌های رقابتی نیاز به سطحی از خودخواهی درونی دارند که برای هدف ما در این قسمت به هیچ‌وجه مناسب نیستند.

بر خلاف بازی‌‎های رقابتی، عناوین همکاری برای این هدف مناسب‌ترین هستند. مهم نیست در چه جمعی بازی می‌کنید؛ می‌توانید با یک بازی مناسب هر گروهی را در کنار یک‌دیگر گردهم بیاورید.

وقتی با یک گروه در حال بازی کردن هستید مغز شما اندورفین آزاد می‌کند که باعث می‌شد تا مغز شما سالم‌تر بماند و بهتر کار کند. این موضوع می‌تواند فشارخون شما را پایین بیاورد، سلامت ذهنی شما را بهبود ببخشد و حتی احساسات شما را تقویت کند.

برای خانواده‌ها هم اثر گردهم آمدن اعضای خانواده در یک مکان، زمان و درگیری با یک عمل واحد می‌‎تواند در نوع خودش بسیار مفید باشد.