معرفی بازی ترسناک MADiSON – آخرین عکست را برایم بیاور

با خارج شدن دموی P.T یا همان پروژه ساینلنت هیلز کوجیما از استورهای پلی استیشن، دنیای بازی‌های ترسناک تحول شگرفی را به خود دید. ژانر وحشت در آن سال‌ها در ورطه تکرار افتاده بود و آثار جدیدی که با این برچسب روانه بازار می‌شدند، تنها قادر به القای ترس سخیفی به مخاطبشان بودند و هیچ شباهتی به آثار موفق پیش از خودشان نداشتند. با این حال، دموی P.T در همان مدت زمان کوتاه کار خودش را کرد؛ عده‌ای برای ساخت نسخه‌ای یک به یکی از P.T اقدام کردند تا افراد بیشتری بتوانند حسی که این اثر منتقل می‌کرد را از نزدیک تجربه کنند.

عده‌ای دیگر اما سراغ ساخت نسخه‌هایی مشابه رفتند. برای مثال، ما در طی سال‌های گذشته شاهد پیشرفت پروژه‌های ارلی اکسس موفقی نظیر Visage بودیم. اثری که با الهام از آنچه کوجیما ارائه کرده بود، توانست یک بازی کامل و البته ترسناک را پیش رویمان بگذارد که هنوز هم از نظر من بهترین تجری ‌پی‌تی لایک این روزهاست. اما این رویه هنوز هم از ترند نیفتاده. چراکه هنوز هم شاهد معرفی آثار مختلفی هستیم که از روی دست کوجیما و گیرمو دلتوروی افسانه‌ای کپی می‌کنند و آثار خوب یا بدی را روانه بازار می‌کنند.

یکی از بازی‌هایی که در سال جاری با این مدل معرفی شد و توجه‌های بسیاری به خودش جلب کرد، MADiSON بود. یک بازی با حال و هوای مشابه با P.T که مخاطب با شروع آن در یک خانه تو در تو رها می‌شود و باید از راز و رمز قتل‌های وحشتناکی که در این خانه انجام شده پرده بردارد. از نظر استایل گرافیکی، بازی بسیار مشابه P.T طراحی شده. با یک خانه فرسوده طرفیم که نورهای زرد چراغ‌هایش سعی می‌کنند مانع از غرق شدن ما در قلب تاریکی شوند. البته این شباهت‌های MADiSON فقط به مسائل ظاهری نمی‌شوند. از اینتروی بازی گرفته تا نحوه حل معماها و هر چیز دیگری که در بازی می‌بینید، شباهت زیادی به P.T دارد.

با این حال، سوال اینجاست که آیا MADiSON با این همه الهامی که از ساخته کوجیما گرفته، یک بازی ترسناک خوب به حساب می‌آید؟ در پاسخ به این سوال باید بگویم، هم بله و هم نه. بگذارید کار را از ویژگی‌های مثبت بازی شروع کنیم. به صورت کلی شما با یک داستان گیرا و پر رمز و رازی طرف هستید که ارزش دنبال کردن را دارد و می‌تواند برای ۳ - ۴ ساعتی درگیرتان کند. خوشبتخانه از نظر روایت یا به صورت کلی‌تر سناریویی که برای بازی نوشته شده، ایرادی به MADiSON وارد نیست و از این جهات می‌توانید انتظار یک بازی جذاب را بکشید.

گیم‌پلی بازی هم در عین سادگی، عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد و مشکل بزرگی شامل حالش نمی‌شود. به طور کلی چند مکانیزم خیلی ساده برای بازی تعریف شده که عمده آن‌ها مربوط به یک دوربین عکاسی می‌شوند. این دوربین عکاسی کلید حل اکثر معماهای بازی است و هر از گاهی در ست‌پیس‌های اکشن بازی نیز به کار می‌آید. اما به صورت کلی شما برای حل معماها، باید به محیط دقت کنید، از سوژه‌هایی که می‌توانند به حل معماهای پیش رویتان کمک کنند عکس بگیرید و در نهایت با نگاه به تصاویری که در همان لحظه ظاهر می‌شوند، روش حل مسائل را بیابید.

این رویکرد جالب MADiSON که باید به سوژه‌های مختلف محیط دقت کنید و با عکس‌برداری از هر چیزی که ممکن است یک جایی به دردتان بخورد خیلی جالب و کمی منحصر به فرد است. همین موضوع کنجکاوی شما را برمی‌انگیزد و باعث رفت و برگشت‌های پی‌در‌پی شما در راهروهای مختلف خانه می‌شود. موضوعی که می‌توانست با حداقل یک سری جامپ‌ اسکیر به جا باعث شکل‌گیری رعب و وحشت در دل مخاطب شود؛ اتفاقی که متاسفانه تیم سازنده از آن به درستی استفاده نکرده! به طور کلی در MADiSON وظیفه ایجاد ترس در مخاطب به عهده ست‌پیس‌هاست و در طول جریان بازی واقعا کم‌تر اتفاق خاصی رخ می‌دهد که باعث ترس شما بشود.

این همان ایرادی است که باعث می‌شود بگویم MADiSON یکی از بهترین آثاری نیست که منبع اقتباسش P.T بوده. ریشه المان‌های ترس بازی واقعا کوتاه است و باعث نشده که بدنه کلی این اثر، کالبدی رعب آور و هراس‌انگیز پیدا کند. صرفا یک یا دو صحنه ترسناک در بازی وجود دارد که اگر از آن‌ها فاکتور بگیریم، بازی رسما تبدیل به یک واکینگ سیمولیتور می‌شود که صرفا معماهای خوبی دارد. در اولین تجربه‌ام از MADiSON، مدام منتظر یک اتفاق خاص و ترسناک بودم. بعد از حل هر معما با احتیاط قدم برمیداشتم که یک دفعه موجودات ترسناک بازی من را شکار نکنند و یک دفعه از پشت سرم ظاهر شوند؛ اما دریغ از یک جامپ اسکیر ساده!

این رویه تقریبا تا انتهای بازی هم ادامه پیدا می‌کند و حتی پس از یکی دو ساعت تجربه بازی هم با اتفاق ترسناک خاصی طرف نیستید و این بدترین اتفاقی است که می‌توانست برای MADiSON بیفتد. به هر حال، داریم در مورد یک بازی ترسناک صحبت می‌کنیم که طبیعتا بدون المان ترس، شاید حرف خاصی برای مخاطب این ژانر نداشته باشید. پس بیایید جمع بندی کنیم. اگر دنبال یک بازی پازل‌محور جذاب می‌گردید و خیلی طرفدار بازی‌های ترسناک نیستید، MADiSON می‌تواند تجربه جالبی برایتان باشد. اما اگر دنبال ترس هستید و می‌خواهید بمب آدرنالین برای چند ساعت متوالی در رگ‌هایتان منفجر شود، MADiSON قطعا ناامیدتان می‌کند.

مطلب پیشنهادی

بازیگرانی که توسط فیلمشان دچار مشکل روانی شدند!

بهایی که برای بازیگری باید پرداخت