۹ شخصیت صامت بازی‌ها که هرگز دلمان نمی‌خواهد صحبت کنند!

تا فرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد. ضرب‌المثل قبل به خوبی نشان می‌دهد که حرف زدن یا نزدن چقدر در شناخت افراد تاثیر دارد. در بازی‌های ویدیویی هم شخصیت‌های زیادی هستند که به دلایل مختلفی کارشان را در سکوت پیش می‌برند. در اینجا این رفتار شخصیت یا به نوعی خود بازیکن است که روحیات آن را می‌سازند.

در این که چرا باید این شخصیت‌ها هم چنان کارشان را با سکوت ادامه دهند، دلایل زیادی وجود دارد. برخی ممکن است از صداپیشه جدید اعلام نارضایتی کنند و برخی هم روایت داستان و احساسات را بدون تاثیر صداپیشه ترجیح می‌دهند.

در ادامه لیستی از ۹ شخصیت صامت را برایتان آورده‌ایم که ترجیح می‌دهیم هم‌چنان بدون صداپیشه حضور پیدا کنند. با ویجیاتو همراه باشید.

۹- ساموس - مجموعه متروید

---

ساموس آران یکی از شناخته شده‌ترین شخصیت‌های تاریخ بازی‌های ویدیویی است. بسیاری از طرفداران سری Metroid هنگامی را که مشخص شد فرد داخل زره معروف بازی یک زن است، به یاد دارند. به لطف حضور او، مسیر برای شخصیت‌های اصلی مونث هموار شد.

در طول کل سری متروید، کمتر پیش آمده صدایی از ساموس شنیده شود. همان چند صدا هم محدود به فریادهای او در جنگ، غرولند کردن و یا صحبت کردن به زبان‌های داخل بازی است. اما سازندگان هم‌چنان او را در سکوت نگه داشته‌اند و با این کار او تبدیل به یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های بدون صدا شده است.

۸- شل - مجموعه پورتال

---

در مجموعه «پورتال» کسی وقتی اضافه برای صحبت کردن ندارد، چرا که GLaDOS علاقه‌ای ندارد وقتش را برای موجودات حقیر تلف کند و ترجیح می‌دهد آن‌ها را با پورتال‌گان‌ها، سلاح‌ها و حتی اسید امتحان کند. در این میان شخصیت اصلی بازی فردی است با نام چل که او هم راه سکوت را در پیش گرفته است.

سکوت او تصمیمی بسیار مناسب از سمت سازندگان بود، چرا که این کار باعث شده تا او شخصیت ثابتی نداشته باشد. در واقع با وجود این که او مدل طراحی شده خود را دارد، اما در طول بازی او تمثیلی از خود بازیکن است. چیزی که بازیکن را در حل معماها به پیش می‌برد، ذهن آن‌هاست و این مورد نیازی به صوت ندارد.

۷- The Tarnished - الدن رینگ

---

یکی از ویژگی‌های تولیدات فرام‌سافتور این است که زمین و زمان را به جان بازیکن بیاندازد. سازندگان در الدن رینگ هم همین مسیر را پیش گرفته‌اند. در این بازی هم مشابه دیگر ساخته‌های فرام‌سافتور به بازیکن‌ها این امکان داده شده تا شخصیت اصلی خود را بسازند. بازیکن‌ها هم از این فرصت نهایت استفاده را برده و خلاقیت خود را با ساخت شخصیت‌های مختلف، مثل شرک، به نمایش در آورده‌اند. در واقع ظاهر شخصیت اصلی بازی می‌تواند هر کسی باشد و نداشتن صداپیشه آن را کامل‌تر می‌کند.

در دنیای در هم آشفته الدن رینگ دیگر کسی به جای بازیکن‌ها صحبت نمی‌کند. حق انتخاب در گفت‌وگوها بسیار کم و اغلب محدود به بله یا خیر هستند. بدین گونه سکوت شخصیت اصلی باعث شده تا گشتن در سرزمین‌های بازی برای هر فرد تجربه‌ای خاص و منحصر به فرد باشد.

۶- جک - بایوشاک

---

جک یکی از بسیار مواردی است که بازیکن‌ها هیچ‌گاه قیافه شخصیتی را که دارند به جای آن بازی می‌کنند نمی‌بینند. تقریبا در تمام بازی تنها چیزی که از او می‌بینیم، تنها دستان او هستند. اما با این وجود او یکی از مهم‌ترین اشخاص در مجموعه بایوشاک است.

اما به عنوان یک شخصیت اصلی خاموش، او بر هیجان بازی می‌افزاید. در ابتدای بازی، این که او کیست و هدفش چه چیزی است به نظر مهم نمی‌آید. تنها چیزی که می‌دانیم، او به عنوان یک بازمانده از سقوط هواپیما و از جدیدترین اعضای شهر زیرآبی بازی،‌ می‌خواهد در این جهنم زیرآب جان خود را حفظ کند.

۵- گوردون فریمن - مجموعه هف لایف

---

اگر از گوردون فریمن فیزیک‌دان معروف بازی بپرسید، او حتما استفاده از دیلم‌اش را به حرف زدن ترجیح می‌دهد. در تمام طول مجموعه، حتی یک صدا از او شنیده نمی‌شود. تقابل او با موجودات فضایی میان‌بعدی چیزی نیست که بازیکنان در واقعیت امکان تجربه آن را داشته باشند، اما از طریق کنترل گوردون این امکان برای‌شان مهیا شده است.

فریمن مثال خوبی است که نشان می‌دهد که برای نمایش روحیات شخصیت‌ها لازم نیست دنبال تیکه پراندن و دیالوگ‌های سطح بالا باشیم و حتی بدون آن‌ها هم می‌توان به این هدف رسید. نقشه‌های هف‌لایف عالی طراحی شده‌اند و گوردن به خوبی در آن‌ها گردش می‌کند.

۴- اژدهازاده - اسکایریم

---

یکی از تصمیماتی که سازندگان الدر اسکرولز گرفتند، بی‌کلام بودن شخصیت اصلی آن است. به همین خاطر بازیکن می‌تواند علاوه بر شخصی سازی ظاهر آن، صدایی را که برای آن مد نظر دارد هم در ذهن داشته باشد. انتخاب گفت‌وگوها هم که صورت متن تعبیه شده و بازیکن قادر است با خواندن آن، صدای مطلوبش را در ذهن خود داشته باشد.

در سال ۲۰۱۱ هم اسکایریم وارد بازار شد و دنیایی تازه را پیش روی بازیکنان قرار داد. دراگون‌بورن بی‌کلام هم هویتی داشت که بازیکن آن را می‌خواست. این بازی تا به زمان حال سه نسل مختلف از کنسول‌ها را دوام آورده. شاید همین شخصیت قابل تغییر یکی از دلایل این عمر طولانی بازی باشد.

۳- بازیکن - مجموعه پوکمون

---

نسل به نسل به وسعت دنیای پوکمون اضافه می‌شود. اما چیزی که در این میان همواره بدون تغییر باقی مانده، بی‌کلام بودن بازیکن است. اسم شخصیت تحت کنترل بازیکن در طول سال‌ها بارها تغییر کرده و از Red به وضعیت حال حاضر رسیده که انتخاب آن در اختیار خود بازیکن‌ها است.

اغلب اوقات بازیکن تنها شنونده است و در گفت‌وگوها شرکت نمی‌کند. بدین صورت شخصیت اصلی بازی همان شخصی است که کنترلر را در دست دارد.

۲- دوم‌گای - مجموعه Doom

---

اگر قرار باشد دوم را توصیف کنیم، قطعا سلاخی و کشتار اولین چیزی است که به ذهن می‌رسد و صحبت کردن اصلا در آن جایی ندارد. تازه می‌توان آن را تقریبا روی هر چیزی اجرا کرد. البته دوم‌گای در Doom: Eternal چند باری صحبت کرده، اما تنها چند جمله ناقص و پر از خشم که تاثیری در شناخت شخصیت او نداشته است.

بازیکنان می‌توانند از سکوت دوم‌گای نهایت استفاده را کرده و با خیال راحت به تکه پاره کردن دشمنان‌شان ادامه دهند. همین سکوت باعث شده تا دوم‌گای به ماشین قتل‌عامی تبدیل شود که حتی مرگبارترین دشمنان هم از دیدنش وحشت‌زده شوند. تنها کاری که لازم است انجام دهد، کشتن است و او آن را به بهترین شکل انجام می‌دهد.

۱- لینک - مجموعه افسانه زلدا

---

لینک شخصیتی کاملا بی‌کلام است. تنها چیزی که از او می‌شنوید، فریاد و غر غر کردنش است. تا به حال چندین عنوان مختلف از این مجموعه منتشر شده و در تمام آن‌ها لینک لب باز نکرده است. باز هم اینجا این سکوت باعث می‌شود تا بازیکن بهتر بتواند خود را در بازی ببیند. این قضیه در Breath of the Wild بیش از پیش مشهود بود، چرا که لینک در صحنه‌های سینمایی هم حضور داشت.

در Breath of the Wild طرفداران از این که نگهبان و محافظ زلدا کلمه‌ای به لب نمی‌آورد راضی بودند. این موضوع باعث شده بود که او شخصی بی‌احساس به نظر برسد که بار تمامی مشکلات را به تنهایی بر دوش می‌کشد، اما در عین حال او چیزی بود که بازیکن می‌خواست.