بیشتر از ۹۰ سال از خلق شخصیت تن تن می‌گذرد. شخصیتی که اگر حتی کامیک‌های آن را نخوانده باشید و انیمیشن‌هایش را دست داده باشید، حتما او را با آن موهای خاص و پلیور آبی رنگش می‌شناسید. تن تن و سگ برفی‌اش میلو، نمادهای بزرگی برای دنیای ادبیات و انیمیشن‌های دهه ۹۰ میلادی هستند و جزو مهم‌ترین آثار ادبی کشور بلژیک محسوب می‌شوند. در این مطلب ۱۰ حقیقت کمترشنیده‌شده از ماجراهای تن تن، ژورنالیست کنجکاو  قصه‌مان را با هم مرور خواهیم کرد.

هرژه، خالقی برای تمام فصول

جورج پراسپر رمی که با نام هنری «هرژه» (یا همان مخفف حروف اول اسمش R.G. به زبان فرانسوی) شناخته می‌شود، خالق اصلی تن‌تن و شخصیت‌های آن است. هرژه سال ۱۹۲۹ تن تن را برای اولین بار کشید و کامیک‌هایی مثل «تن تن در کنگو»، «تن تن در شوروی» و «تن تن در آمریکا» جزو اولین آثار کامیک‌های تن تن بودند که حول محور یک ژورنالیست کنجکاو و ماجراجویی‌هایش با سگ او میلو می‌چرخیدند. وقتی کامیک‌های تن تن را به صورت سریالی بخوانید، احتمالش وجود دارد که متوجه حضور یک مرد بلوند در تعداد قابل توجهی از داستان‌ها شوید. این مرد بلوند در واقع خود هرژه یا خالق تن تن است که علاقه خاصی به کشیدن خودش در کامیک‌ها داشت. البته که رابطه بین هرژه و مخلوقش تن تن، همیشه اینگونه نبود و بعدا به یک رابطه عشق و نفرت عجیب و غریب تبدیل شد.

تنها داستان بدون سفر تن تن

ماجراهای تن تن همواره به خاطر سفرهای او به دور دنیا و کشورها شناخته می‌شود. نکته جالب اینجاست که هرژه، خیلی از کشورهای دنیا که تن تن به آن‌ها سفر می‌کرد را ندیده بود و با شنیده‌های دیگران و البته مطالعه در مورد تاریخ و فرهنگ آن‌ها داستان را تمام می‌کرد. تنها داستان ماجراهای تن تن که شخصیت‌ها در آن به سفر و ماجراجویی خاصی نمی‌روند، «زمرد کاستافیوره» است که در مورد گم شدن یکی از جواهرات کاستافیوره در عمارت خانوادگی کاپیتان هادوک با حضور دوپونت‌هاست. با این که زمرد کاستافیوره یکی از داستان‌هایی است که به خاطر ذات جنایی آن و قصه جذابش مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، اما از نظر تجاری به موفقیت دیگر داستان‌های تن تن نرسید.

تن تن در تبت

گفته می‌شود «تن تن در تبت» احتمالا محبوب‌ترین داستان شخصِ هرژه و یکی از سخت‌ترین‌ها برای نوشتن بوده است. بار احساسی هرژه هنگام نوشتن این داستان زیاده بوده، چرا که در حال جدا شدن از همسر اولش بود و عاشق زن جوان‌تری در محل کارش شده بود که امروز او را با نام «فِنی ولامنیک» می‌شناسیم. تن تن در تبت در مورد چانگ چون چن، دوست نزدیک تن تن است که گفته می‌شود در سانحه‌ای که در فلات تبت رخ داده، جان خودش را از دست داده. تن تن که این خبر را باور ندارد، همراه با میلو و کاپیتان هادوک از هیمالیا به تبت می‌رود. تن تن در تبت اولین و آخرین کامیک تن تن است که شخصیت منفی یا آنتاگونیست ندارد و به خاطر تم‌های عرفانی، بودیسم تبتی و تاکید روی دوستی، جزو آثار ماندگار هرژه شد که بعدا دالایی لاما هم آن را تحسین کرد.

آگوست پیکار و تورنسل

تریفون تورنسل که در کامیک‌های فارسی تن تن احتمالا او را با نام «پروفسور کلکولس» بشناسید، یکی از دوست‌های تن تن و یک دانشمند حواس‌پرت و تا حدودی کم‌شنوا است. جالب است بدانید که هرژه برای خلق وی از دانشمند واقعی یا آگوست پیکار الهام گرفته است. پیکار فیزیکدان و مخترعی سوئیسی بود که علاقه خاصی به پرواز بالن‌ها و کار کردن روی طرح‌های این چنینی داشت. بعدا او حتی موفق شد تا یک زیردریایی ژرف‌پیما را بعد از جنگ جهانی دوم طراحی کند که آن را بعدا به ارتش فرانسه-بلژیک تحویل داد. در داستان کاستافیوره، او تورنستل را به عنوان قهرمان پرواز با بالن شناسایی می‌کند که اشاره واضح هرژه به الگوبرداری‌اش از پیکار است. 

تن تن و سفر به ماه

در کامیک سفر به ماه، تن تن در سال ۱۹۵۴ به ماه می‌رسد و آن را جستجو می‌کند. این زمان حدودا ۵ سال قبل از وقتی است که اسپوتنیک به فضا فرستاده شد و البته  ۱۵ سال قبل از وقتی است که نیل آرمسترانگ یا اولین انسان، پای خودش را روی کره ماه گذاشت. هرژه دقت زیادی در مورد جزئیات مختلف داستان‌های تن تن داشت و این که کامیک‌ها تا چه اندازه نسبت به زمان خودشان جلوتر بوده‌اند را می‌توان از اشاره به مشکلاتی که فضانوردها ممکن است در هنگام جستجوی ماه داشته باشند در این کامیک‌ها متوجه شد.

نماد ملی بلژیک

تن تن هم مثل هرژه اصالتی بلژیکی دارد و کشور بلژیک هم همیشه احترام خاصی برای هرژه و مخلوقش قائل شده است و حتی با آن مثل یک نماد ملی برخورد می‌کند. مثلا در سال ۲۰۱۵، شرکت هواپیمایی بروکسل از یک هواپیمای ایرباس A320 رونمایی کرد که به افتخار هرژه، طرح تن تن روی آن حک شده است. این هواپیما به افتخار  زیردریایی معروف پروفسور کلکولس که طرح یک کوسه را داشت، با همان طرح و رنگ طراحی شده و دم هواپیما دقیقا شبیه به دم کوسه از داستان «گنج راکهام سرخ» الگوبرداری شده است.

همچنین اداره پست بلژیک در سال ۱۹۷۹ تمبرهای یادبودی از تن تن منتشر کرد که اولین بار بود که یک کشور، طرحی را از یک کامیک به عنوان طرح تمبر منتشر می‌کرد. دولت بلژیک هم کارهای مشابهی مثل ضرب کردن سکه با طرح تن تن، افتتاح موزه هرژه و کارهایی این چنینی را برای زنده نگه داشتن نام هرژه نگه داشته است.

حضور افتخاری میلو

میلو (Milou) در ترجمه فرانسوی و فارسی یا همان برفی (Snowy) در ترجمه انگلیسی، سگ فاکس تریر تن تن است که بارها در کامیک‌های مخلتف او دیده می‌شود. میلو بارها جان تن تن و کاپیتان هادوک را نجات می‌دهد و به آن‌ها در جریان ماجراجویی‌هایشان کمک می‌کند. جالب است بدانید که میلو بیشتر از تن تن در آثار دیگر حضور افتخاری داشته و دیده می‌شود. او در اپیزود Husbands and Knives سریال «سیمپسون‌ها» و Imaginationland Episode III از سریال «ساوت پارک» حضور افتخاری دارد.

مدل اصلی شخصیت تن تن

هرژه یک جمله معروف به زبان فرانسوی دارد که می‌گوید «Tintin, c'est moi» یا «تن تن، خودمم!» و تا زمان مرگش، هیچ وقت در مورد این که الگوی شخصیت تن تن را از چه کسی برداشته، صحبت نکرد. با این حال، طرفدارهای پیگیر بارها در مورد منبع الهام اصلی تن تن صحبت کرده‌اند. یکی از کسانی که به عنوان مدل اصل تن تن معرفی می‌شود، پل هالد (Palle Huld) یک بازیگر دانمارکی بود. او سال ۱۹۲۸ در ۱۵ سالگی موفق شد تا در مسابقه‌ای برنده شود که بعد از آن می‌توانست دور دنیا را در ۴۴ روز بگردد. او از آمریکا گرفته تا دور اروپا، چین و ژاپن، شوروی سابق و بیشتر بریتانیا را در این ۴۴ روز گشت و پس از بازگشتش به کوپنهاگن، بیش از ۲۰ هزار نفر از او استقبال کردند. 

شخص دیگری که به عنوان مدل اصلی تن تن معرفی می‌شود، یک ژورنالیست فرانسوی به نام «رابرت زکس» (Robert Sexe) است. او یک موتورسیکلت معروف می‌راند و بهترین دوستش سگش بود که René Milhoux (همان میلو یا برفی در زبان فرانسه) نام داشت و در سفرهایی، شوروی، کنگو و ایالات متحده را گشت؛ سه کشوری که تن تن هم به طرز عجیبی در سه داستان اولش آن‌ها را سیاحت می‌کند.

اسپیلبرگ و یک اقتباس بی‌نظیر

به جز سری انیمیشنی تن تن که به نام «ماجراجویی‌های تن تن» یا همان Animated Series، شناخته می‌شود، تن تن یک اقتباس سینمایی معروف هم دارد. این اقتباس سینمایی بر اساس داستان «راز اسب شاخدار» نوشته شده است و استیون موفارت (نویسنده سریال شرلوک) و ادگار رایت (کارگردان فیلم‌هایی مثل بیبی درایور) روی فیلمنامه آن کار کرده‌اند. از طرفی پیتر جکسن و کتلین کندی که آن‌ها را با نام‌های بزرگی مثل سه‌گانه ارباب حلقه‌ها و البته استار وارز می‌شناسیم، در نقش تهیه‌کننده با استیون اسپیلبرگ که یکی از بزرگترین کارگردان‌های بزرگ سینماست همکاری کردند تا این انیمیشن به نتیجه برسد.

از صداپیشه‌ها و تکنولوژی‌های جلوتر از زمان این انیمیشن که بگذریم، انیمیشن تن تن یکی از وفادارترین اقتباس‌های ممکن از کامیک‌هاست که همه تلاش خودشان را برای رسیدن به یک تصویر جدید اما آشنا از تن تن انجام داده‌اند. به گفته خیلی‌ها، اسپیلبرگ از ژست خاص اسلحه دست گرفتن تن تن در کامیک‌ها که چند بار تکرار می‌شود خوشش آمده بود و یکی از نکات مشترک این انیمیشن، تکرار دوباره همین ژست توسط تن تن است.

وصیت هرژه

هرژه در اواخر عمر، علاقه‌اش را نسبت به تن تن از دست داده بود و حتی در بازه‌ای، طرح‌هایی هم می‌کشید تا این حس را به صورت عمومی بروز دهد. مثلا در طرح مخصوص روی جلد ۵۰ سالگی مجموعه، تن تن نقش اربابی را دارد که برده خودش یا هرژه را با شلاق تنبیه می‌کند. هرژه در نهایت در مارس ۱۹۸۳ از دنیا رفت و با مرگ وی، آخرین داستان او با نام «تن تن و هنر الفبا» ناتمام ماند. با این که پس از مرگ، هرژه وصیت کرده بود که دوست ندارد تا کسی تن تن را ادامه دهد، تعدادی هنرمند مختلف سعی کردند تا داستان آخر او را به پایان برسانند که هیچ کدام تلاش موفقی نبود. در نهایت یکی از مقلدان او به نام «ایو رودیره» موفق شد تا پس از چند سال، کار این داستان را به پایان برساند.

مطلب پیشنهادی

آشنایی با پری‌های دریایی – نیمه‌انسان‌های ساکن ژرفای آب‌ها

آماده‌ی یک آشنایی زیرآبی شوید