مرگ میس مارول تازه‌ترین تلاش تنبلانه‌ی مارول برای جلب توجه است

در سال ۱۹۴۰، انتشارات ام‌ال‌جِی به یک چالش برخوردند: جک کول به عنوان یکی از هنرمندان سرشناس ام‌ال‌جی این انتشارات را ترک کرد و دیگر روی سری کمیک محبوب Pep Comics با حضور کامت (Comet) کار نکرد. بدون هنرِ تصویرسازی کول، کامت دیگر همانند پیش مورد توجه قرار نگرفت تا شرکت برای افزایش فروشِ دوباره نیاز به کاری ویژه داشته باشد. این گونه شد که در شماره ۱۷ کمیک Pep Comics، یک اوباش باعث مرگ کامت می‌شود تا برادرش با الهام‌گیری از او تبدیل به قهرمانی نو با نام هنگمن (Hangman) شود.

نخستین مرگ یک ابرقهرمان در دنیای کمیک بوک‌ها زمینه‌ی فرمولی شد که از آن وقت به بعد بارها مورد استفاده قرار گرفت. Pep Comics کامت را برای هیچ دلیل داستانی نکشت و ترفندش برای افزایش فروش بود. حالا این مرگ نه تنها باعث پدیدار شدن یک قهرمان دیگر می‌شود بلکه حتی همیشگی نیز نیست. ام‌ال‌جی (که حالا با نام آرچی کامیکز شناخته می‌شود) این شخصیت را در دهه‌های ۶۰ و ۸۰ میلادی بازگرداند تا این که او را به انتشارات دی‌سی واگذار کرد.

از آن زمان به بعد، کمیک‌خوان‌ها شاهد مرگ‌های فراوان شخصیت‌های داستانی و به ویژه ابرقهرمانان بوده‌اند. کم و بیش همه‌ی آن‌ها نیز در پایان به زندگی بازگشته‌اند. حتی شخصیت‌هایی که ظاهراً قرار بود برای همیشه کنار گذاشته شوند (برای نمونه باکی بارنز به عنوان سایدکیک کاپیتان آمریکا یا جیسن تاد، دومین رابین) در نهایت راه بازگشتشان را یافتند.

با وجود این روند همیشگی، ادیتورها و نویسندگان کمیک‌ها تا هنگامی که خوانندگان باورشان کنند به مرگ این چنینی شخصیت‌ها ادامه می‌دهد. تازه‌ترین نمونه مربوط به کامالا خان یا همان میس مارول است که در شماره‌ی ۲۶ کمیک The Amazing Spider-Man کشته می‌شود. در ران حاضر این سری کمیک که توسط زب ولز و جان رومیتا جونیور هدایت می‌شود، پیتر پارکر از مری جین جدا شده، با فلیشیا هاردی/بلک کت رابطه دارد و شریک نورمن آزبورن است.

در واپسین هفته‌ها، ولز و مارول با ایده‌ی یک مرگ بزرگ در شماره‌ی ۲۶ کمیک The Amazing Spider-Man بازی کرده‌اند و به آن برچسب «شوک‌آورترین رویدادی که برای مرد عنکبوتی در ۵۰ سال رقم می‌خورد» زده‌اند. این تاریخ اشاره به مرگ گوئن استیسی در سال ۱۹۷۳ دارد؛ یکی از مرگ‌های دنیای کمیک‌ها که وارون نشده (به جز وضعیت‌هایی مربوط به مولتی‌ورس و کلون‌ها) و یکی از ناراحت‌کننده‌ترین رویدادها برای هواداران اسپایدرمن به شمار می‌آید.

با مشخص شدن ماجرای مرگ میس مارول، هواداران و مخاطبان دیدگاه‌های منفی خود را به سمت نویسنده‌ی این شماره‌ی کمیک روانه کردند. برخی‌ها حتی این ایده را عجیب دانستند؛ چرا که کامالا خان قرار است به زودی به شکل پررنگی در فیلم The Marvels از دنیای سینمایی مارول حضور داشته باشد. بنا بر این دور از ذهن نیست اگر غیبت میس مارول در دنیای کمیک‌ها خیلی طولانی نباشد.

تازه، این مسئله نیز وجود دارد که کامالا حتی چندان شخصیت مکمل پررنگی در سری کمیک The Amazing Spider-Man به شمار نمی‌آید؛ پس چرا مرگ این شخصیت اصلاً باید در کمیک اختصاصی مرد عنکبوتی رقم بخورد؟

با توجه به این که احتمالاً علاوه بر زب ولز به عنوان نویسنده، سی. بی. سبولسکی در نقش سردبیر مارول و نیک لو به عنوان دبیر مرد عنکبوتی نیز در پدید آمدن این روایت نقش داشتند، منطقی است که چنین پرسش‌هایی مطرح شوند. مرگ میس مارول در سری The Amazing Spider-Man کاملاً از دنیای داستان‌ها دور است و توجه مخاطبان را به سمت مکانیزم‌های تجاری جلب می‌کند.

در ابتدا باید اشاره کرد، همان طور که گفته شد، خود کامالا خان نقش کم‌رنگی در سری The Amazing Spider-Man بازی می‌کند که به خودی خود یک بی‌توجهی به یکی از شخصیت‌های درخشان تازه‌ی مارول است که سری اختصاصی خودش در سال ۲۰۲۱ به پایان رسید.

در دنیایی هم که حتی مرگِ شخصیت‌های خُرد پایدار نیست، باور کردنی به نظر نمی‌رسد که دیگر خبری از کامالا خان نباشد. به ویژه که حالا قرار است ایمان ولانی این نقش را دوباره و این بار روی پرده‌های سینما ایفا کند. واپسین باری که مارول ترفندی به این شکل را پیاده کرد مربوط به انتشار The Death of Doctor Strange در سال ۲۰۲۱ است که البته استیون استرنج دوباره (و این بار کمی جوان‌تر) برای انتشار فیلم Doctor Strange in the Multiverse of Madness در سال ۲۰۲۲ بازگشت. پس هدف چیست؟

گاهی، داستان‌های جالبی را می‌توان با مرگ و بازگشت به زندگی یک شخصیت روایت کرد. برای نمونه می‌توان به سری Batman & Robin گرنت موریسون اشاره کرد که در آن دیک گریسون پس از کشته شدن بروس وین به دست دارک‌ساید هویت بتمن را به خود گرفت. در این سری گریسون و رابینش، دیمین وین، پرداخته شدند و سویه‌های تازه‌ای از آن‌ها به نمایش گذاشته شد.

به همین شکل، مرگ پیتر پارکر در ران دن اسلات پس از این که ذهنش با ذهن اوتو اکتاویوس جا به جا شد، تجلیلی از همه‌ی چیزهای زبان‌زد پیتر همانند مهربانی و فداکاری او از آب درآمد. به این ترتیب بود که مرد عنکبوتیِ همیشگیِ دوست‌داشتنی لیاقت بازگشت خود را نشان داد.

برای میس مارول نیز روش مشابهی در وان-شات Fallen Friend: The Death of Ms. Marvel رقم می‌خورد که در آن داستان‌هایی از بهترین نویسندگان روایت‌های کامالا گنجانده خواهد شد. شاید خوانندگان و هواداران از توجه به میس مارول خوش‌حال باشند ولی بیش‌تر آن‌ها از این که با چنین ترفند تکراری، خسته‌کننده و تنبلانه‌ای رو به رو می‌شوند راضی نیستند.

ولی شاید باید از خود پرسید که اگر مارول بدون مرگ میس مارول این وان-شات را منتشر می‌کرد، آیا باز هم همینقدر مورد توجه قرار می‌گرفت؟ شاید مرگ ابرقهرمانان به این دلیل تکرار می‌شوند چرا که همانند کشته شدن کامت در ۸۰ سال پیش هنوز هم توجه خوانندگان را جلب می‌کنند.