سرنوشت یی؛ کمان‌دار خدایان اساطیر چین

در مقاله پیشین گفتیم که کمان‌دار خدایان، یی (Yi) موفق شد 9 خورشید سوزان را با تیروکمانش شکار کرده و زمین را نجات دهد. او با خود فکر می‌کرد که زمین و مردمش از خطر در امان هستند اما سخت اشتباه می‌کرد.

خشم دی‌جون (Di Jun – خدای آسمان‌های شرقی)، پدر 10 خورشید، از مرگ 9 فرزندش باعث شد او موجودات هولناکی را برای تنبیه کردن یی به زمین بفرستد، دریغ از اینکه این موجودات شرور شروع به قتل عام انسان‌ها می‌کنند.

---

هیولاهایی روی زمین، میان آسمان و در اعماق دریا

یی پس از شرکت در جشن انسان‌ها از بازگشت دوباره هوای مساعد، فورا شمشیر و کمان قرمزرنگ و جادویی خود را برداشته و در پی این هیولاها سراسر کره زمین را طی می‌کند و به نبرد با آنها می‌شتابد:

هیولای زمین

در ابتدا او با هیولای آدم‌خواری به نام دندان‌مُغاری (Chisletooth) مواجه می‌شود که با دندان‌های تیز و برنده‌اش تنها برای تفریح انسان‌ها را تکه‌پاره می‌کرد. یی وقتی به محل زندگی این هیولا می‌رسد می‌بیند که زمین با سرهای جداشده انسان‌ها فرش شده و تپه‌های بزرگی از اجساد نیمه بلعیده شده انسان‌ها جای‌جای زمین دیده می‌شود، اما خبری از خود هیولا نیست.

یی تیری را به هوا پرت می‌کند تا باعث شود هیولا توجهش به او جلب گردد و به سمت او بیاید، اما یی تنها زمانی موفق به دیدن هیولا می‌شود که هیولا در فاصله کوتاهی از او قرار دارد و آرواره‌های عظیمش را باز کرده تا یی را به یک‌باره ببلعد. در همین لحظه یی تیری با سرعت از کمانش پرتاب می‌کند که به لثه‌های هیولا برخورد کرده و باعث می‌شود دندان هیولا کنده شده، به حلقش فرو رفته و گلوی او را از هم بدرد.

هیولای آسمان

پس از او هیولای دیگری سر راه یی قرار می‌گیرد که پرنده‌ای (طاووسی) عظیم‌الجثه (Windbird) است که با بال زدن طوفان‌های سخت و گردبادهایی کشنده ایجاد می‌کرد و به یک‌بار تعداد زیادی انسان را شکار کرده و به قتل می‌رساند. یی با پرتاب تیرهای مختلف موفق به شکار این پرنده عظیم نمی‌شود بنابراین فکری کرده و با وصل کردن طنابی محکم به انتهای یکی از تیرهایش موفق می‌شود این پرنده عظیم را به زمین کشانده و بر روی زمین آن را نابود کند.

هیولای دریا

آخرین هیولایی که بر سر راه یی قرار می‌گیرد خطرناک‌ترین آنهاست، که همان مار عظیم و سمی است که در اعماق دریا زندگی می‌کند و تمامی مردم روستاهای اطراف دریا را می‌بلعد.

پولک‌های بدن این هیولای ضخیم‌تر و محکم‌تر از فولاد بود و هیچ انسانی قادر نبود که کوچک‌ترین صدمه‌ای به این ابزار قتل عام صدمه‌ای وارد کند. یی به شکل دیوانه‌واری تیرهای جادویی و متوالی بر جایی که قلب هیولا قرار داشت می‌زند و موفق می‌شود شکافی کوچک بر روی پولک‌های هیولا ایجاد کند و در نهایت با ترفندی به هیولا نزدیک شده و از شمشیر قدرتمندش را از همین شکاف در قلب هیولا فرو می‌کند.

با نابودی این هیولاها و فراری دادن حیوانات وحشی به اعماق جنگل ماجراجویی‌های قهرمانانه یی به پایان می‌رسد و دنیا به جایی امن برای زندگی مردم تبدیل می‌گردد. مردم در یادبود او سرودهایی حماسی می‌خوانند و به احترامش معابدی می‌سازند، امپراطور یائو نیز مراسمی با شکوه به افتخار یی و آرامش و صلح بدست آمده تدارک می‌بیند.

---

بازگشت به خانه

پس از این یی، که وظایفش در زمین به پایان رسیده به بهشت و نزد سایر خدایان و همسرش چانگ عه (Chang E) بازمی‌گردد، اما در آنجا دی‌جوی، پدر ده خورشید سوزان اساطیر چین با خشم به استقبال یی می‌آید و به او می‌گوید که تنها از تو خواسته بودم که فرزندان من را بترسانی تا به جایگاه خود بر روی شاخه‌های درخت توت بازگردانند اما تو پسران من را به قتل رساندی.

برای مجازات قتل پسرانش، دی‌جون عنصر نامیرایی خدایان را از وجود یی و همسرش پاک کرده و آنها را به زمین تبعید می‌کند تا در میان انسان‌ها زندگی کنند و پس از عمری کوتاه از دنیا بروند.

یی و چانگ عه که خشمگین و ناراحت است به زمین آمده و زندگی خود را در میان انسان‌های میرا آغاز می‌کنند. یی به شکار حیوانات پرداخته و به انسان‌ها رزم و دفاع با استفاده از تیروکمان را آموزش می‌دهد در حالی‌که چانگ عه دائما غمگین و خواهان بازگشت به میان خدایان است.

رفتار چانگ عه باعث می‌شود که یی به نزد خدایان رفتار و با خواهش و التماس عصاره جاودانگی را از آنها دریافت کند، تا با نوشیدن آن خودش و همسرش دوباره برای مدتی نامیرا شوند، اما زمانی که عصاره را به همسرش می‌دهد، چانگ عه با خودخواهی تمام کل عصاره را سرکشیده و با قدرت‌های خداگونه‌ای که دوباره بدست آورده از منزل یی فرار می‌کند و به ماه می‌رود.

چانگ عه با نوشیدن این عصاره که برای دو نفر آماده شده بود در ماه به وزغی تبدیل شده و مجبور می‌شود تا ابد به تنهایی در آنجا زندگی کند درحالی‌که پس از گذشت سالیان و فرارسیدن مرگ یی، نام و خاطره او با هنر تیراندازی درمیان انسان‌ها تا به امروز جاودان باقی می‌ماند.

---

جشن نیمه پاییز

در نسخه‌ دیگری از داستان فرار چانگ عه، او پس از نوشیدن عصاره جاودانگی از زمین فرار می‌کند اما پیش از رسیدن به بهشت از ترک همسرش ناراحت شده و تصمیمش را عوض می‌کند. او که دیگر نمی‌تواند برای همیشه در میان انسان‌ها زندگی کند نزدیک‌ترین مقصد به زمین، یعنی ماه را انتخاب کرده تا بتواند مراقب همسرش یی باشد.

جشن نیمه پاییز یا جشن ماه، جشنی است که در چین، ژاپن، کره و ویتنام و بسیاری از کشورهای جنوب شرق آسیا برگزار می‌شود. این جشن که یکی از مشهورترین جشن‌های فرهنگ چینی است در روز پانزدهم هشتمین ماه سال چینی (که در مقالات بعدی آن را بررسی خواهیم کرد)، در شبی با ماه کامل تدارک دیده می‌شود که چینیان اعتقاد دارد در این روز به خصوص ماه در نورانی‌ترین و کامل‌ترین حالت خود قرار دارد که بهترین زمان برای برداشت محصولات کشاورزی است.

این جشن با پرستش ماه که نماد باروری است برگزار می‌شود و طبق داستان چانگ عه (الهه ماه) و یی، زمانی که یی به خانه رسیده و متوجه رفتن همسرش می‌شود برای اون در کامل‌ترین حالت ماه، زمانی که همسرش بیش از هر زمان دیگری به او (زمین) نزدیک می‌شود، برای او شیرینی‌ها و میوه‌های مخصوصی تدارک دیده و به یاد اون جشن برپا می‌کند. همین جشن طی سالیان به جشن‌های بزرگی برای پرستش ماه، دریافت شانس، باروری و سلامتی از او برگزار شده و با روشن کردن مشعل‌های متعدد، پخت کیک‌های مخصوص (Mooncake)، فستیوال و آتش‌بازی همراه می‌شود.