مصاحبه‌ای با کیانو ریوز، مردی با غلاف تمام فلزی در سینما

کیانو ریوز بازیگر، کارگردان، تهیه‌کننده و موزیسینی اهل کانادا است و کمتر کسی پیدا می‌شود که این روزها او را نشناسد. ریوز از سال‌های دور به‌خاطر نقش‌آفرینی در سری علمی‌تخیلی ماتریکس شهرت بسیاری به دست آورد. او همچنین در آثار دیگری نظیر «بیل و تد»، «نقطه شکست»، «سرعت»، «کنستانتین» و «وکیل مدافع شیطان» هم به ایفای نقش پرداخته است. آخرین و جدیدترین فیلم وی هم که John Wick: Parabellum است.

این هنرمند دوست‌داشتنی، محبوب و درون‌گرا چند سالی می‌شد که در سایه‌ها به سر می‌برد و کمی از دوران طلایی‌اش در اواخر دهه ۹۰ و پس از آن، فاصله گرفته بود. در همین دوران آرام بود که طوفانی به نام جان ویک به پا شد. سال ۲۰۱۴ فیلمی کم خرج و مستقل به نام John Wick (به کارگردانی چاد استاهلسکی و نویسندگی دریک کولستاد) وارد سینماها شد و توانست چشمان زیادی را به سمت خود بچرخاند. به گفته استاهلسکی در ابتدا قرار نبود فیلم‌های بیشتری از این عنوان ساخته شود اما پس از موفقیت چشم‌گیرِ فیلم اول، تصمیم بر آن شد که جان ویک ادامه یابد.

دلیل توجه مخاطبان و منتقدان به John Wick اکشن نفس‌گیر و جذاب، در کنار نمایش کم‌نقصِ کیانو ریوز بود. جان ویک نقص و مشکلات بسیاری چه در داستان و چه منطقِ بسیاری از اتفاقات در طول فیلم داشت اما آنقدری جذاب بود که مخاطب بتواند چشم خود را روی تمام این اشکالات ببندد و از کشت و کشتار بابا یاگا در سطح شهر لذت ببرد.

ژانویه ۲۰۱۷، بالاخره «جان ویک ۲» هم روی پرده نقره‌ای رفت و با اصلاح بسیاری از نواقص نسبت به عنوان اول، بیش از پیش به موفقیت دست یافت. پایان فیلم دوم به گونه‌ای بود که همه می‌دانستیم در ساخت «جان ویک ۳» شکی نخواهد بود. جاناتان ویک پس از ارتکاب قتل در هتل کانتیننتال طرد (اکسکامیونیکادو) شده بود و تنها یک ساعت برای نجات جانش فرصت داشت.

جان ویک: پارابلیوم، عنوان سوم هم چند ماه پیش اکران شد و باتوجه به بودجه ۷۵ میلیون دلاری خود، فروش فوق‌العاده‌ای داشت. این فیلم توانست ۳۲۰ میلیون دلار از باکس آفیس جهانی به دست آورد. پارابلیوم آمد تا جان ویک را از حلقه تکرار و یک‌رنگی نجات دهد اما متاسفانه در این زمینه شکست خورد. المان‌های جدیدی که وارد داستان شدند اصلا مورد استقبال قرار نگرفتند و آن‌طور که باید و شاید به جان ویک عمق و پیچیدگی نبخشیدند. البته دچار اشتباه نشویم؛ پارابلیوم همچنان در زمینه اکشن مخاطب را تا مرز دیوانگی می‌برد و همچنان می‌توانیم با چشم‌پوشی از ضایعه‌های داستانی، اکشن و آدرنالین خالص را به وجود خود تزریق کنیم!

درست مانند عنوان دوم، جان ویک ۳ هم تجارب جدیدی را برای کیانو ریوز به ارمغان آورد. به هرحال ستون اصلی سری جان ویک تماما روی دوش کیانو ریوز و حرکات انفرادی‌اش است. ریوز و بقیه دست اندر کاران هم به خوبی به این مسئله واقف بوده‌اند؛ به همین جهت کیانو ریوز مجبور بوده در هر عنوان حرکات و توانایی‌های خودش را به شکل چشم‌گیری بهبود بخشد و المان‌های جذابی مانند اسب‌سواری را به کار خود اضافه کند. (لازم به ذکر است که طبق تایید رسمی کارگردان، جان ویک ۴ هم در دست ساخت قرار دارد  و حتی زمزمه‌های ساخت سریالی بر اساس این فرنچایز نیز شنیده می‌شود.)

در زمان عرضه جهانی «جان ویک: پارابلیوم»، سایت کلایدر مصاحبه‌ای با کیانو ریوز انجام داد و این بازیگر از فیلم جدید خود گفت. پیشنهاد می‌کنیم در ادامه این مطلب در ویجیاتو، مصاحبه کیانو ریوز و استیو واین‌تراب را دنبال کنید.

- فیلم John Wick: Parabellum به معنای واقعی کلمه، انتظارات را بالا می‌برد؛ از هر نظر که نگاه کنیم، اکشن، لوکشین‌ها و حتی موسیقی متن. به نظر شما چه چیزهایی در پارابلیوم وجود دارد که در عناوین قبلی ندیده‌ایم؟

خب ما باید المان‌های جذابی را به فیلم جدید اضافه می‌کردیم. چاد [استاهلسکی] ایده‌های بسیاری داشت و درباره عنوان جدید رویاپردازی می‌کرد. در یکی از ست‌های جذاب و پایانی می‌بینیم که همه‌جا پر از شیشه است؛ اتاق‌ها و طبقات شیشه‌ای، محفظه‌های شیشه‌ای و چیزهای دیگر. شاید به نوعی با صحنه آینه‌ها در فیلم دوم هم تضاد داشته باشد. نسبت به عنوان‌های قبلی، باید بگویم که در ساخت پارابلیوم از تکنولوژی‌های بیشتری استفاده شده و از همه نظر بزرگ‌تر و متنوع‌تر است. من به شخصه نورپردازی فیلم را در لوکشین‌های مختلف خیلی دوست داشتم و به‌نظرم جذابیت زیادی دارد. چاد همچنین به شینوبی هم علاقه بسیاری دارد و همین بود که آمدیم و نینجاها را به پارابلیوم اضافه کردیم. شخصیت‌های جدید خیلی خوب در دنیای جان ویک ترکیب شدند و عناصر جذاب و فانی را به آن افزودند.

چیزهای دیگری هم وجود دارد. قسمت سوم درست جایی شروع می‌شود که قسمت قبلی به پایان رسید. پس جان ویک باید فرار کند. این ایده به خودی خود خیلی به دلِ من نشست. ما پیش از این هیچوقت ندیده بودیم که جان ویک از کسی یا چیزی فرار کند. این کاراکتر منشأ ترس در دل دشمنانش بود و حال مجبور بود جانش را بردارد و فرار کند. در آن صحنه که جان با اسب از دست دو موتورسوار می‌گریزد واقعا فوق‌العاده بود. یا مثلا دیدن او با آن کت و شلوار خاص و معروفش در صحرا حال و هوای تازه‌ای دارد. ما می‌خواستیم دنیای جان ویک گسترش بیابد و اینگونه نباشد که همه چیز در یک سری مکان تکراری در شهر رخ دهد. با چنین طرز تفکری، ایده High Table به ذهنمان رسید. آن‌ها همیشه پشت پرده بودند و صرفا اسم آنان را می‌شنیدیم. حال آن‌ها هم وارد بازی شدند و تاثیراتی مستقیم در فیلم داشتند. و خب قطع به یقین در فیلم‌ یا فیلم‌های بعدی هم نقش به سزایی خواهند داشت. فکر می‌کنم واقعا هم زمان آن رسیده بود که از حرف زدن درباره High Table دست بکشیم و کمی عمیق‌تر و ملموس‌تر به سمتشان برویم.

دیگر چه می‌خواهیم؟ نینجاها، جان ویک روی اسب و در صحرا، کلی درگیری به شکل‌های مختلف؛ از مبارزه با چاقو گرفته تا اسلحه‌های سنگین و کتاب! دان لاوستسن مثل جان ویک ۲، فیلم‌برداری پارابلیوم را برعهده داشت. کار او هم درست مانند بقیه تیم بهتر از عناوین قبلی شد و با آن لوکشین‌های متنوع و جذاب و همچنین نورپردازی فوق‌العاده، تصاویری که در اختیار مخاطبان قرار گرفت خیلی زیباتر و هنرمندانه‌تر بود. تیم بازیگران فیلم هم نسبت به عناوین قبلی بزرگ‌تر و باکیفیت‌تر شده؛ شما فکر کنید کسی مثل هلی بری (برنده جوایز امی، گلدن گلوب و اسکار) در پارابلیوم حضور دارد. مشخصا سطح بازی در فیلم خیلی بهتر شده است. فکر می‌کنم به اندازه کافی از تازه‌های جان ویک ۳ گفتم.

شما گفتید که چاد [استاهلسکی] ایده‌های بسیاری داشته و می‌خواسته آن‌ها را در جان ویک: پارابلیوم ببیند. شما چطور؟ چیزهایی وجود داشت که بخواهید جان ویک انجام دهد؟

بله من هم ایده‌هایی داشتم. دوست داشتم جان را در صحرا ببینم. جایی در عربستان... با آن کت و شلوار مخصوصش.

فکر کنم جان ویک اصلاً عرق نمی‌کند، درست است؟!

(می‌خندد) نه واقعاً اینجورها هم نیست. جان ویک عرق می‌کند. من بیشتر از همه می‌خواستم این کاراکتر را روی اسب ببینم. برای همین چند ماه زودتر شروع به تمرین کردیم و مدت زیادی صرف یادگیری اسب‌سواری شد. و خب اینبار حرکات جودوی من خیلی بهتر شده بود. در قسمت سوم همچنین سعی کردیم چند بخش مربوط به جوجیتسو هم به فیلم اضافه کنیم که من به شخصه خیلی از آن‌ها خوشم آمد. به هرحال پیش از شروع فیلم‌برداری تمرینات بیشتری داشتم و حرکات ورزشی و بدلکاری خیلی بهتر صورت گرفتند. واقعا کار کردن روی پروژه جان ویک برایم هیجان‌انگیز و فوق‌العاده است. خوشحالم که قرار است باز هم ادامه داشته باشد.

تا حالا چند بار ضربه به صورت شما خورده؟

دقیق مطمئن نیستم. شاید یک یا دو بار. خودمم هم یک نفر را زدم؛ البته دو نفر را با یک حرکت (می‌خندد). تیم ما خیلی دوست داشتنی است و رابطه خوبی باهم داریم. آدم دیگر چه می‌خواهد؟

در پارابلیوم حتی رقاص‌های بالرین هم می‌بینم.

بله بله. بالرین هم هست. من قصد داشتم در این قسمت کمی بیشتر به گذشته جان برگردیم و آنجلیکا هاستن یک نقش خیلی خاص و جالب را بازی می‌کند. در مجموع، نسبت به دو قسمت قبلی، بیشتر از پیشینه جان ویک فهمیدیم.

در این نقطه از زندگی، شما به معنای واقعی کلمه به جان ویک تبدیل شده‌اید. این مهارت‌های فوق‌العاده چگونه در زندگی و بازیگری به شما کمک می‌کنند؟

اینکه به هرجا می‌روید، با استقبال مردم مواجه شوید و آن‌ها تمام عشق و هیجان خود را نثار شما کنند، وصف‌ناپذیر است. واقعا عالی است. من هم عاشق این شخصیت [جان ویک] و جهان او هستم. در کنار ایفای نقش، من توانسته‌ام رابطه کاریِ نزدیکی با چاد و تیم نویسندگان داشته باشم و یک جورهایی با کارهای بیشتری در پشت دوربین آشنا شده‌ام. خوشحالم که چنین فرصتی به من داده شده است.

چاد استاهلسکی قبلا اشاره کرده بود که شما برای خلق صحنه‌های اکشن و این رشته‌های پر از آدرنالین در فیلم، بهترین‌ها در دنیا را گرد می‌آوری و گاها او هیچ دخالتی در کار شما نمی‌کند. تا به اتفاق افتاده که پیش از شروع یک صحنه و فیلم‌برداری آن ندانی قرار است چگونه کارت را انجام دهی؟ یا اینکه آنقدر از کاری که می‌خواهی انجام دهی مطمئن نباشی؟

بله از این اتفاقات زیاد می‌افتد. در این فیلم بیشتر از هر اثر دیگری با این نوع از مشکلات مواجه بوده‌ام. کار به گونه‌ای است که مجبوریم برخی صحنه‌ها را به چند صورت مختلف ضبط کرده و نتایج را با هم مقایسه کنیم. پس خیلی از اوقات بدون نقشه خاصی وارد صحنه می‌شویم و با حرکات فی‌البداهه و یادگیری‌های لحظه‌ای کارمان را پیش می‌بریم.

اینکه برخی اوقات نقشه و طرح پیشینه‌ای برای کار ندارید، شما را اذیت نمی‌کند؟

باید بگویم ۵۰-۵۰. گاهی خیلی به ما خوش می‌گذرد و گاهی هم به‌شدت اذیت می‌شویم. من همیشه به اندازه کافی خوب نیستم و مدام نیاز به تمرین دارم. وقتی چیزهای بیشتری یاد می‌گیرم، همکارانم آزادتر می‌شوند و می‌توانند با خیال راحتتری روی من حساب باز کنند. در نتیجه، من همیشه در حال تمرین هستم و سعی می‌کنم کار کسانی که در کنارم هستند را کمی آسوده‌تر کنم.

در مورد فرانچایز جان ویک، بیش از همه به چه چیزی افتخار می‌کنید؟ به هرحال آن بیرون صدها فیلم اکشن وجود دارد اما مردم به شما و کارتان جواب مثبت دادند و خیلی به آن عشق می‌ورزند. فکر می‌کنید چه چیزی این فیلم را متمایز و خاص کرده است؟

خب این فیلم ترکیبی از چندین و چند عنصر متفاوت است. شاید دلیل استقبال مردم همین نوع و ساختار صحنه‌های اکشن و جهانی است که جان ویک در آن جریان دارد. به نظرم طراحی بصری جان ویک خیلی خوب بوده و تماشای آن حس ویژه‌ای به آدم می‌دهد. از سوی دیگر یک شخصیت وجود دارد که هر لحظه دارد برای زندگی‌اش می‌جنگد و اینجا به کسی توهین نمی‌شود. نه جبهه‌بندی‌ و نه عقیده خاصی وجود دارد. سعی شده در کنار اکشن، حس شوخ‌طبعی هم به فیلم‌ها اضافه شود و فکر می‌کنم این تن و سبک کاری کلید موفقیت جان ویک است. مثلا آن صحنه را به یاد بیاورید که سربازان ویژه High Table وارد هتل کانتیننتال می‌شوند و همزمان با پخش آن موسیقی بی‌نظیر، جان ویک دارد یک به یکِ سربازان را از پای در می‌آورد. شاید برایتان خنده‌دار باشد اما خودم از طرفداران پر و پا قرص جان ویک هستم!

مطمئنا شما از ایفای نقشِ جان ویک لذت زیادی می‌برید. دلیل خاصی دارد که دوست دارید به آن برگردید و قسمت‌های بیشتری بسازید؟

بله. ببینید او برای زندگی‌اش می‌جنگد... می‌خواهد زندگی سابقش را بازپس گیرد و این واقعا برایم جذاب است.