شناخت کایت من – جنایتکاری بر فراز گاتهام

همه‌ی ویلن‌های بتمن کاراکترهای تیره و تاریک با فلسفه‌های ژرف و اندیشه‌های پیچیده نیستند. شخصیتی که دهه‌هاست در دنیای داستان‌ها حضور دارد گاهی در برابر دور از انتظارترین و عجیب و غریب‌ترین دشمنان می‌ایستد. برای نمونه هرگز نمی‌توانستید بیندیشید که یک کایت به عنوان ابزارِ کارِ یکی از دشمنان شوالیه‌ی تاریکی استفاده شود. ولی کایت من این کار را ممکن کرد.

در این نوشتار شما را با کایت من دنیای دی‌سی آشنا می‌کنیم؛ یکی از دشمنان بتمن که با ذاتی متفاوت نسبت به بیش‌تر گالری ویلن‌های شوالیه‌ی شنل‌پوش گاتهام دست به انجام جنایت‌های پیش‌پاافتاده‌ی خود می‌زند.

رونمایی	شماره‌ی ۱۳۳ کمیک Batman
تاریخ رونمایی	ماه آگوست سال ۱۹۶۰
فرانچایز	DC
آفرینندگان	بیل فینگر (Bill Finger) دیک اسپرنگ (Dick Sprang)
نام‌ها	کایت من (Kite Man) چارلز براون (Charles Brown) چاک (Chuck)

---

کایت من کیست؟

کایت من یکی از کاراکترهای دنیای دی‌سی به شمار می‌آید. او به عنوان یک جنایتکار ایفای نقش می‌کند که بیش از هر کس دیگری با بتمن سر و کله می‌زند. همان گونه که از نام او می‌توان برداشت کرد، ابزار بنیادین کایت من یک کایت است.

سرگذشت کایت من

چارلز براون نخستین بار به عنوان یک جنایتکار زیرک در شماره‌ی ۱۳۳ کمیک Batman معرفی شد که با کایت‌های هوشمندانه‌اش به گسترش جرم و جنایت در گاتهام و پیرامونش کمک می‌کند. در همین شماره کمیک، کایت من با دست‌پخت خود رو به رو شد و شوالیه‌ی تاریکی با یکی از کایت‌هایش برای شکست این ویلن بهره برد.

ایده‌ی ساده‌ی پشت کاراکتر چاک کمک چندانی به محبوبیتش نکرد تا تنها پس از چند حضور دیگر در داستان‌های شوالیه‌ی شنل‌پوش گاتهام به ژرفای گالری شرورهای او سقوط کند. سپس کایت من تصمیم گرفت تا در سال ۱۹۸۶ به سراغ هاوک‌من برود. تازه در این زمان بود که خوانندگان کمی بیش‌تر با این شخصیت آشنا شدند.

دلیل این که چارلز براون این همه با کایت‌ها سر و کار دارد این است که در کودکی عاشق آن‌ها شده بود. هاوک‌من و هاوک‌گرل پس از این رونمایی توانستند در شماره‌ی ۲ کمیک Hawkman کایت‌من را شکست دهند.

هر چند این ویلن چند حضور دیگر نیز در تاریخ دی‌سی ثبت کرد ولی زمانی که تام کینگ روی سری کمیک Batman کار کرد از حالت جوک بودن خود خارج شد.

ماجرای چاک بدین گونه بازروایی شد که پس از طلاق گرفتند تلاش داشت تا در جایگاه یک پدر بیخیال زندگی خود را بگذراند. وقتی که شنید پسرش هنگام بازی با یک کایت ذوق کرده است، تصمیم گرفت که کایت‌ها را تبدیل به بخشی برجسته از زندگی‌اش کند. البته شوربختانه زندگی او زندگی یک جنایتکار بود.

در داستان The War of Jokes and Riddles زندگی چارلز براون حال و هوای تیره‌ای به خود می‌گیرد. ابتدا از او استفاده شد تا به عنوان یک عامل انتحاری به بتمن یورش بیاورد ولی می‌فهمد بمبی که به او بسته شده است واقعی نیست. سپس پسرش به دست ریدلر مسموم و کشته می‌شود تا چاک هویت کایت من را برای انتقام پدید آورد و درگیر جنگ بین شوالیه‌ی تاریکی و دو جبهه از ویلن‌هایش شود.

ویژگی‌ها و توانایی‌های کایت من

توانایی کایت من بیش‌تر به این مربوط است که یک کایت در لحظه چه اندازه می‌تواند کارآمد باشد. از دیدگاه داستانی و شخصیت‌پردازی، همه‌چیز یکسان است. برجسته‌ترین ویژگی یا توانایی چاک براون این است که یک کایت دارد؛ نه الزاماً یک جنگ‌افزار بلکه بیش‌تر وسیله‌ای برای جا به جایی.

کایت من همانند کاندیمنت کینگ و کریزی کوئیلت فرآورده‌ای از یک دوران متفاوت به شمار می‌آید. او یک دشمن بامزه از دوره‌ایست که کمیک‌ها در کنار اکشن از بخش‌های مضحک تشکیل شده بودند. با این که شوالیه‌ی شنل‌پوش با یک گرپلینگ هوک تند حرکت می‌کرد ولی همواره در آسمان پرواز نمی‌کرد. بنابراین، هنگامی که کایت من از توانایی‌های هوایی خود بهره برد، بتمن یک کایت برای خودش ساخت تا این دشمنش را شکست دهد.

برگردان‌های کایت من

با وجود محدودیت‌های این کاراکتر اما کایت من توانسته راهش را در دنیای دی‌سی و برگردان‌هایش پیدا کند. پس از حضورهای توجه‌برانگیزش در کمیک‌های Batman و Hawkman، چارلز براون در چندین اثر دیگر از دی‌سی همچون Infinite Crisis و 52 مورد اشاره قرار گرفت.

کایت من در نهایت پایش را فراتر از کمیک‌ها گذاشت و در سریال کارتونی Batman: The Brave and the Bold کانال کارتون نتوورک حضور پیدا کرد. از دیگر استفاده‌های او می‌توان به حضور کوتاه در فیلم The Lego Batman Movie اشاره کرد.

در چندین بازی ویدیویی بر اساس دنیای دی‌سی مثل Lego DC Super-Villains و DC Legends نیز کایت من به عنوان یک شخصیت قابل بازی استفاده شده است.

ولی پررنگ‌ترین و برجسته‌ترین حضور این شخصیت فرای خاستگاهش مربوط به سریال انیمیشنی Harley Quinn است. در سریال Harley Quinn، کایت من به عنوان یکی از کاراکترهای مکمل حضور دارد که صداپیشگی‌اش بر دوش مت اوبرگ قرار دارد. محبوبیت چاک براون به اندازه‌ای بود که یک اسپین‌آف بر پایه‌ی او با نام Kite Man: Hell Yeah! پدید آمد که در آن تمرکز در کنار کایت من روی گلدن گلایدر نیز است.

---