نقد فیلم The Apprentice – دوران جوانی دونالد ترامپ

The Apprentice فیلمی بیوگرافی، محصول مشترک سال 2024 کانادا، دانمارک، ایرلند و ایالات متحده است که به بررسی حرفه و زندگی دونالد ترامپ به عنوان تاجر املاک در شهر نیویورک در دهه‌های 1970 و 1980 می‌پردازد. همچنین رابطه ترامپ با وکیلش روی کوهن و همسر نخستش ایوانا از مهم‌ترین المان‌های این روایت به شمار می‌روند. کارگردانی این اثر بر عهده علی عباسی می‌باشد و فیلمنامه نیز توسط گابریل شرمن (Gabriel Sherman) به رشته تحریر درآمده است. در این فیلم، سباستین استن (Sebastian Stan) در نقش ترامپ، جرمی استرانگ (Jeremy Strong) در نقش کوهن، مارتین داناون (Martin Donovan) در نقش فرد پدر ترامپ و ماریا باکالوا (Maria Bakalova) در نقش ایوانا، همسر اول ترامپ و چندی دیگر ایفای نقش می‌کنند.

این اثر به چهره‌های تأثیرگذار در زندگی ترامپ، مانند وکیلش روی کوهن، همسرش ایوانا ترامپ، پدرش فرد ترامپ و شخصیت‌های مهمی مانند راجر استون و روپرت مرداک می‌پردازد. فیلم The Apprentice تلاش دارد تا بخش‌هایی از زندگی، روابط و تعاملات دونالد ترامپ را به تصویر بکشد، به‌ ویژه در دوران پیش از ریاست‌ جمهوری.

کارگردانی اثر

برای نقد کارگردانی این فیلم، باید به سبک کارگردان و نحوه‌ی نمایش دوران جوانی و حرفه‌ای ترامپ اشاره کرد. علی عباسی که کارگردانی این اثر را بر عهده دارد، با پافشاری زیاد بر درونیات و خلق و خوی ترامپ سعی دارد مسیر فیلم را پیش ببرد. می‌توان با صراحت گفت که فیلم با دقت و سبکی روان‌شناختی، به بررسی زندگی ترامپ و روابط پیچیده او می‌پردازد. عباسی در آثار قبلی‌اش نشان داده که توانایی بالایی در به تصویر کشیدن احساسات عمیق و شخصیت‌ پردازی‌های چند وجهی دارد. سبک او در نشان دادن جنبه‌های تاریک و درونی شخصیت‌ها به فیلم عمق و واقع‌گرایی می‌بخشد. این کارگردانی در واقع به چالش‌هایی نظیر نحوه تعامل ترامپ با افراد تأثیرگذار، انگیزه‌های شخصی و روابط خانوادگی دونالد می‌پردازد و سعی دارد تا دیدگاه‌های تازه‌ای از چهره‌ای عمومی و پیچیده مثل ترامپ ارائه دهد.

در فیلم The Apprentice عباسی به عنوان کارگردانی که به عمق روان‌شناختی و زیرلایه‌های احساسی شخصیت‌ها علاقه‌مند است، می‌تواند چهره‌ی عمومی ترامپ را از زاویه‌ای کاملاً جدید به تصویر بکشد. او رویکردی غیرمتعارف به کار برده است و به جای تمرکز صرف بر جنبه‌های مشهور و خبرساز زندگی ترامپ، به سراغ ویژگی‌های روان‌شناختی، ریشه‌های شخصیتی و اثرات روابط خانوادگی بر رشد شخصیتی او می‌رود. در آثار پیشینش، علی عباسی نشان داده که تمایل دارد بیننده را به تأمل درباره زوایای تاریک شخصیت‌ها وادارد. این ویژگی به زندگی ترامپ پیوند داده می‌شود. کارگردان لحظات کلیدی و شکل‌دهنده‌ای از زندگی ترامپ، مانند روابط پیچیده او با پدرش فرد ترامپ، یا تأثیر مربیانی چون روی کوهن را طوری روایت می‌کند که بیننده را به بررسی عمیق‌تر شخصیت و انگیزه‌های او ترغیب می‌کند.

با انتخاب بازیگرانی توانمند برای ایفای نقش‌های حساس (از جمله جرمی استرانگ در نقش کوهن و سباستین استن در نقش ترامپ)، سازنده توانسته صحنه‌های مؤثری ایجاد کند که لایه‌های گوناگون روابط و شخصیت‌ها را به خوبی نشان دهد. همچنین او با ایجاد فضایی خاص و صحنه‌ پردازی‌هایی که بازتاب‌ دهنده حال و هوای دهه‌های پیشین هستند، جنبه‌های بصری فیلم را نیز تقویت می‌کند. به‌طور کلی، با توجه به پیشینه عباسی، این کارگردانی توانست یک تحلیل چند وجهی از زندگی ترامپ ارائه دهد که فراتر از یک روایت سطحی بوده و دیدگاهی روان‌شناختی و انسانی از چهره‌ای بحث‌برانگیز به نمایش می‌گذارد.

درباره بازیگران

در فیلم The Apprentice، افرادی که عاشق آمریکا و ایدئولوژی‌های مرزطلبانه آمریکایی هستند، مانند سیاستمداران، پولداران و وکلا، به‌طور معمول به‌عنوان شخصیت‌هایی با قدرت، نفوذ و منافع خاص به تصویر کشیده می‌شوند. این افراد در فیلم به‌ عنوان کسانی نشان داده می‌شوند که به‌ دنبال حفظ وضعیت موجود و گسترش قدرت خود هستند. روابط آن‌ها با شخصیت‌های اصلی فیلم می‌تواند نشان‌ دهنده تعاملات پیچیده و اغلب سودجویانه‌ای باشد که بین قدرت‌های مختلف در جامعه آمریکایی وجود دارد، به‌ویژه در دنیای سیاست و تجارت.

در فیلم The Apprentice، شخصیت‌های مرتبط با سیاست، پول و قانون مانند سیاستمداران، وکلا و سرمایه‌داران به‌طور معمول به‌عنوان افرادی خودخواه و قدرت‌ طلب به تصویر کشیده می‌شوند که در تلاش‌اند تا منافع شخصی یا گروهی خود را از طریق اعمال نفوذ در سیستم‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تقویت کنند. این افراد نمایانگر فرهنگی هستند که در آن منافع فردی و قدرت‌ طلبی بر منافع عمومی ارجحیت دارد. در این میان، ترامپ و اطرافیانش نیز به‌ عنوان نمادهایی از این سیستم به تصویر کشیده می‌شوند. شخصیت‌هایی همچون روی کوهن و سایر کاراکترهای سیاسی و اقتصادی، نمایندگان سیستم‌های فاسد و مرزطلبانه‌ای هستند که در دنیای قدرت و سیاست آمریکایی حضور دارند. در این فیلم، این شخصیت‌ها اغلب به‌ عنوان افرادی نشان داده می‌شوند که برای رسیدن به منافع خود، به‌طور مداوم روابط پنهانی و پیچیده‌ای برقرار می‌کنند. در این فرآیند، چهره‌های ثروتمند و سیاستمداران با بازی‌های استراتژیک خود، مفاهیمی چون فریب، سلطه‌گری و گریز از مسئولیت‌های اخلاقی را در جامعه به‌ طور گسترده‌ای نمایان می‌کنند.

نکته قابل توجه در The Apprentice این است که کارگردان نه تنها به سطح ظاهری این شخصیت‌ها پرداخته، بلکه به لایه‌های روانی و انسانی آن‌ها نیز توجه کرده است. سیاستمدارانی که در این فیلم به تصویر کشیده می‌شوند، در تلاشند تا با ایجاد آشوب و تهدید به برملا کردن حقایق و ایجاد تضاد بین گروه‌ها، سلطه خود را بر جامعه اعمال کنند. این نگاه، به‌ ویژه از منظر اخلاقی و انسانی، پرسش‌هایی را مطرح می‌کند که تا چه حد افراد در جستجوی قدرت قادر به قربانی کردن اصول اخلاقی و انسانی هستند. در حقیقت، این افراد به‌ طور نمادین نمایانگر همان سیستم‌های فاسدی هستند که در دنیای واقعی نیز قدرت را به‌عنوان ابزاری برای کنترل و دستکاری در جامعه می‌بینند. این تصویرسازی از سیاستمداران و سرمایه‌داران در فیلم، یک انتقاد اجتماعی است که به چالش کشیدن سیستم‌های قدرت و فساد در جامعه مدرن را مطرح می‌کند.

ترامپ جوان

در فیلم The Apprentice، کارگردان تصویری پیچیده و چندوجهی از دونالد ترامپ ارائه می‌دهد. ترامپ در این فیلم نه تنها به‌ عنوان یک شخصیت عمومی، بلکه به‌عنوان فردی که در تلاش است تا با استفاده از قدرت و منابع خود از دیگران بهره‌ برداری کند، به نمایش درمی‌آید. این تصویرسازی تا حد زیادی واقعی به نظر می‌رسد، زیرا فیلم به ابعاد انسانی و روان‌شناختی ترامپ می‌پردازد و تصویری نه‌چندان ایده‌آل از شخصیت او ارائه می‌دهد که با واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی دوران او هم‌خوانی دارد.

بازیگرانی چون سباستین استن، با دقت زیاد به ایفای نقش پرداختند تا رفتارها و ویژگی‌های ترامپ را با نگاهی انتقادی و بی‌رحمانه به تصویر بکشند. در فیلم The Apprentice، علی عباسی تصویری از دونالد ترامپ ارائه می‌دهد که بیشتر بر جنبه‌های روان‌شناختی و استراتژیک او تمرکز دارد. ترامپ در این فیلم به‌ عنوان فردی محاسبه‌گر، خودخواه و جاه‌طلب به نمایش درمی‌آید که از روابط خود برای رسیدن به اهداف سیاسی و اقتصادی بهره می‌برد. این تصویر در مقایسه با تصویر عمومی او در رسانه‌ها، بیشتر بر ابعاد تاریک‌تر شخصیتش تأکید دارد. مثلا رفتار او با برادر بزرگش یا رویکردی که حین بیماری روی نسبت به وکیلش پیش می‌گیرد، بسیار غیر شرافتمندانه است.

کارگردان سعی می‌کند نشان دهد که چگونه ترامپ از قدرت و منابع خود برای تأمین منافع شخصی استفاده می‌کند و این موضوع به‌ واقعیت نزدیک است چرا که نقاط ضعف او را آشکار می‌کند. کارگردانی با استفاده از بازیگران قدرتمند و به تصویر کشیدن تعاملات پیچیده سیاسی و خانوادگی، تلاش می‌کند تا یک ترامپ انسانی و واقع‌گرا را نشان دهد که در دنیای فریب و قدرت به‌ دنبال حفظ موقعیت خود است. فیلم نه‌ تنها بر رفتارهای سطحی او، بلکه بر لایه‌های درونی و انگیزه‌های شخصی‌اش تأکید می‌کند که آن را به یک تصویر غیررسمی و اما عمیق از ترامپ تبدیل می‌کند.

سیر داستان!

در فیلم The Apprentice، روایت به‌ طور عمده بر ساختار داستانی و شخصیت‌پردازی متمرکز است، که روندی تدریجی از معرفی، بحران و پایانی پرسش‌برانگیز دارد. در آغاز، داستان با معرفی ترامپ و زمینه‌های سیاسی و خانوادگی او آغاز می‌شود. این بخش به‌ طور نسبی اطلاعات ابتدایی و زمینه‌ای را فراهم می‌کند، اما کمی کند است و لایه‌های روان‌شناختی شخصیت‌ها به‌ طور کامل آشکار نمی‌شود. در میانه داستان، فیلم به سمت بحران‌ها و کشمکش‌های درونی ترامپ حرکت می‌کند. این بخش جایی است که فیلم به عمق پیچیدگی‌های شخصیت ترامپ می‌پردازد و تلاش او برای دستیابی به قدرت و سلطه در سیاست و تجارت را بررسی می‌کند. در اینجا، فیلم، با استفاده از روابط او با دیگر شخصیت‌های مهم مانند روی کوهن و خانواده ترامپ، فشاری بر احساسات و تصمیم‌گیری‌های او وارد می‌آورد. این قسمت از فیلم جذابیت خود را از طریق تضادهای درونی و بیرونی ترامپ به دست می‌آورد، که البته گاهی ممکن است خیلی سریع و سطحی به آن پرداخته شود.

پایان فیلم در مقایسه با بخش‌های دیگر می‌تواند غیرمنتظره و تا حدی مبهم به نظر برسد. در حالی که بیننده انتظار دارد داستان به یک نتیجه قطعی برسد، پایان فیلم بیشتر بر پیامدهای روان‌شناختی و اجتماعی تمرکز دارد و به جای یک جمع‌بندی واضح، سؤال‌های بی‌پاسخ بیشتری را مطرح می‌کند. این پایان به گونه‌ای رقم می‌خورد که انگار فیلم قرار است دنباله دیگری نیز داشته باشد؛ اما به‌طور کلی، شیوه عباسی در عدم ارائه یک نتیجه‌گیری قطعی، به‌ نوعی نشان‌ دهنده درگیری‌های ذهنی و شخصیتی ترامپ است که هیچ‌گاه به‌ طور کامل حل نمی‌شود. در مجموع، فیلم، علی‌رغم اینکه گاهی در پردازش عمیق‌تر موضوعات خود کند می‌شود، توانسته است تصویری غنی از فردیتی پیچیده و مملو از تناقضات دونالد ترامپ ارائه دهد.

به جای یک پایان واضح و مختومه، فیلم بیشتر بر این تأکید می‌کند که فردی مانند ترامپ، با همه دستاوردهایش، در نهایت همواره با تردید و عدم قطعیت روبه‌رو است. این عدم قطعیت ممکن است برای برخی بینندگان خسته‌کننده باشد، اما در عین حال به نوعی تصویری از تراژدی درونی شخصیت ترامپ است که هیچ‌گاه نمی‌تواند به حقیقت درونی خود دست یابد. به‌ طور کلی، روایت فیلم در تلاش است تا ترامپ را نه به‌عنوان یک قهرمان یا ضدقهرمان ساده، بلکه به‌عنوان فردی پیچیده، درگیر در کشمکش‌های درونی و خارجی، به تصویر بکشد. در حالی که فیلم به وضوح به جنبه‌های تاریک زندگی او پرداخته، در عین حال پرسش‌هایی را مطرح می‌کند که نمی‌توان به راحتی به آنها پاسخ داد. این ویژگی روایت، ترکیبی از حقیقت و خیال را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد و به بیننده اجازه می‌دهد تا خود به تحلیل و تفکر در مورد شخصیت ترامپ بپردازد.

کلام آخر

در نهایت باید گفت که فیلم The Apprentice برای روایت زندگی ترامپ فیلمی قابل قبول است. بازیگران خوب هنرنمایی کردند، به ویژه سبایتین استن. استن بسیاری از عادات و رفتار‌های ترامپ را حتی در جزئی‌ترین موارد مثل میمیک صورت تصویر کرده است. کارگردان نیز با آگاهی بر وسواس‌های ترامپ توانسته آنچه که در ذهن دونالد می‌گذرد را برای بیننده تجسم ببخشد. مثلا حساسیت ترامپ در حالات مو و یا اکت‌های چند قطبی او را با دقت نمایان کرده است.

علاوه بر این، کادر‌بندی‌های قدیمی با نور‌های روشن نارنجی قهوه‌ای کدر توانست محیط کلاسیک جوانی ترامپ با اتمسفر و حال و هوای آن روز‌های آمریکا را به درستی تصویر کند. دکور خانه و محیط کار دونالد نیز درونیات و میل او به ثروت و قدرت را به خوبی بیان می‌کند. با این وجود مهم‌تر از همه رفتار و طرز تفکر ترامپ است که در این فیلم برای مخاطب واشکافی می‌شود.

در مجموع The Apprentice در زمینه روایت و کارگردانی نسبتا موفق ظاهر شده اما انتهای فیلم امکان ادامه دادن دارد. چرا که به نظر می‌رسد فیلم حتی به میانه زندگی شخصی و اجتماعی ترامپ هم نرسیده و چیز‌های بیشتری نیز برای بازگو شدن وجود دارد. به ویژه زندگی عاشقانه ترامپ در این فیلم بی پایان باقی مانده. اما تا همین نقطه انتهایی فیلم نیز می‌توان متوجه شیوه فکری ترامپ شد.