بررسی کمیک Batman: Dark Patterns | آرک We Are the Wounded

یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های بتمن، هویت کارآگاهی اوست. معمولاً این سویه از کاراکترش در روایت‌های بزرگ‌تر که مربوط به کل کره‌ی زمین، جاستیس لیگ و مولتی‌ورس می‌شود کم‌تر استفاده می‌شود. با این وجود، روایت‌های با مقیاس کوچک‌تر که اکثراً در خود گاتهام جریان دارند نگاهی خاصی به این جنبه‌ی شوالیه‌ی تاریکی می‌اندازند. آرک We Are the Wounded کمیک Batman: Dark Patterns یکی از این دست داستان‌ها به شمار می‌آید.

این آرک در واقع آغازگر کمیک نام‌برده محسوب می‌شود که انگار می‌خواهد با تم‌های تاریک و گرفته‌ی خود ماجراهای تیره‌ای از بتمن و شهر گاتهام را روایت کند. ولی آیا با چنین ویژگی‌هایی می‌تواند یک اثر متفاوت و درخور از آب درآید؟

این که آیا شوالیه‌ی شنل‌پوش یک ابرقهرمان به شمار می‌آید یا یک ویجلنتی و قهرمان سطح خیابان پرسشی‌ست که حول محور این شخصیت بسیار می‌چرخد. با این که خو گرفته‌ایم تا بتمن را به عنوان عضوی از جاستیس لیگ در کنار موجودات فراانسانی همانند سوپرمن و واندر وومن ببینیم تا درگیر ماجراهای مولتی‌ورسی، کیهانی و ماورایی باشد اما گاهی احساس می‌شود که این کاراکتر در این روایت‌ها جایگاه مناسبی ندارد و نویسندگان با ترفندهای فراوان تلاش دارند تا او را پررنگ جلوه کنند.

شوالیه‌ی شنل‌پوش گاتهام زمانی می‌درخشد که سعی دارد تا به سوگندی که به یاد پدر و مادرش خورد عمل کند. مبارزه با جرم و جنایت در شهر پوسیده و فاسد گاتهام جوهره‌ی اواست. این را به سادگی زمانی که قرار باشد نام از بهترین کمیک‌های بتمن ببریم می‌توان فهمید؛ در بین این آثار کم‌تر ماجراهای کیهانی و ماورایی می‌بینیم و بیش‌تر شاهد درگیری‌هایش با فساد گاتهام و تبهکارانی هستیم که شهر را آلوده کرده‌اند.

کمیک Batman: Dark Patterns نیز با چنین رویکردی به روایت ماجرای خفاش گاتهام می‌پردازد؛ دستکم در آرک We Are the Wounded که این گونه است. ماجرا از آن جا آغاز می‌شود که بتمن به واسطه‌ی جیم گوردون در جریان قتل‌های وحشتناکی قرار می‌گیرد. این کشتارها با شمار بالایی از زخم‌های کوچک رقم خورده‌اند تا قربانی‌ها پیش از مرگ، با شکنجه‌ی وحشتناکی، درد را تجربه کنند.

همچنین، شیوه‌ی این قتل‌ها و داستانی که به مرور در طی آرک ۳ شماره‌ای We Are the Wounded کمیک Batman: Dark Patterns پرده‌برداری می‌شود با تمی وحشتناک و حال‌وهوایی بیمارگونه همراه است تا بتمن در دل ماجرایی قرار بگیرد که کاملاً با آن جور درمی‌آید. بدین گونه، یک ماجرای کارآگاهی در برابر بزرگ‌ترین کارآگاه دنیا قرار می‌گیرد.

البته که یک کمیک از بتمن همواره سکانس‌های اکشن خودش را هم دارد. با این وجود، آرک We Are the Wounded کمیک Batman: Dark Patterns با به نمایش کشیدن یک شوالیه‌ی تاریک که در مبارزات ساده‌تر و راحت‌تر آسیب می‌بیند و زخم برمی‌دارد، به خوانندگان یادآور می‌شود که بیش‌تر در حال تجربه‌ی یک داستان کارآگاهی هستند و کم‌تر یک روایت ابرقهرمانی.

هر چند این آرک داستانی تنها در ۳ شماره جریان دارد اما موفق می‌شود که حداقل دو کاراکتر جذاب و متفاوت را به فرانچایزهای دی‌سی و بتمن بیفزاید. یکی از آن‌ها دکتر سریکا نام دارد که به عنوان یک پاتولوژ قانونی با ایده‌ها و رفتارهای عجیب و غریب به گوردون و شوالیه‌ی شنل‌پوش در جریان این پرونده کمک می‌کند. دیگری نیز کسی‌ست که در جایگاه آنتاگونیست و قاتل معرفی می‌شود. با زخم‌های فراوانی که روی خود اوست و بر قربانیانش وارد می‌کند برچسب ووند من به او چسبانده می‌شود ولی در ادامه پرده‌برداری‌های قابل توجهی از این به ظاهر آنتاگونیست به انجام می‌رسد.

روی هم رفته، کمیک Batman: Dark Patterns با یک آرک کارآگاهی که تم وحشت دارد یک داستان جذاب را روایت می‌کند. شاید بزرگ‌ترین ایراد روایی آرک We Are the Wounded این باشد که در انتها بخشی از ماجرا باز می‌ماند و کمی آنتی‌کلایمتیک از آب درمی‌آید. هر چند امید است در ادامه‌ی این کمیک و شماره‌های آتی باز هم از المان‌های این داستان استفاده و سرانجام آشکارتری ارائه شود.

در قسمت دیداری نیز Batman: Dark Patterns کم نمی‌گذارد. با این که داستان در دنیای امروز جریان دارد ولی عناصری از دوران‌های گذشته‌ی فرانچایز شوالیه‌ی شنل‌پوش را می‌توان در این اثر دید؛ از تن‌پوش قدیمی بتمن تا ماشین کلاسیک او و حتی نماد با پس‌زمینه‌ی زرد رنگش.

رنگ‌آمیزی هم نقش بسیار پررنگی در نمود بخش ویژوال این آرک بازی می‌کند که پر است از رنگ‌های درخشان و گرم که در کنار قسمت‌های تیره و سایه‌زده‌شده‌ی کمیک کاملاً به چشم می‌آیند. اما شاید باید درخشان‌ترین بخش دیداری آرک We Are the Wounded کمیک Batman: Dark Patterns را پنل‌بندی‌هایش نامید.

در حالی که معمولاً عادت داریم تا کمیک‌ها را با پنل‌بندی‌های منظم ببینیم که بین هر پنل با گاترهای سفید رنگ فاصله افتاده است یک حاشیه‌ی کلفت سفید رنگ نیز در پیرامون پنل‌ها قرار می‌گیرد ولی این اثر کم‌وبیش شیوه‌ی سنتی پنل‌بندی را کنار می‌گذارد. پنل‌ها به شکل‌های متفاوت که الزاماً سامان خاصی را دنبال نمی‌کنند طراحی شده‌اند که با جزئیات داستانی و نگارگری‌ها هماهنگی بالایی از خود نشان می‌دهند.

حاشیه‌های نازک دور کمیک و شماری از پنل‌ها هم با رنگ سیاه پر شده‌اند تا نه تنها پنل‌بندی را نامحسوس‌تر کنند بلکه با تم، حال‌وهوا و خودِ تاریکی روایت نیز جور درآیند تا قسمت ویژوال Batman: Dark Patterns هر چه بیش‌تر دل‌ربایی کند.

سخن پایانی درباره‌ی آرک We Are the Wounded کمیک Batman: Dark Patterns

نخستین آرک از کمیک Batman: Dark Patterns، بتمن را در همان جایگاهی قرار می‌دهد که سودمندترین حضور را دارد؛ یک کارآگاه که درگیر پرونده‌های تیره و تاریک شهر گاتهام می‌شود. شوالیه‌ی تاریکی در We Are the Wounded یک انسان نیست که نقش یک ابرقهرمان شکست‌ناپذیر فرازمینی را بازی می‌کند بلکه همان کودکی‌ست که روزی سوگند خورد تا به جنگ جرم و جنایت برود. شاید پایان این روایت کمی ناامیدکننده باشد ولی تم، رویدادها، کاراکترها و بخش دیداری ارزشمندی دارد تا بتوان به راحتی از آن چشم‌پوشی کرد.