مصاحبه‌ پلی‌استیشن با تهیه‌کننده بازی Resident Evil Requiem؛ از بازگشت به راکون سیتی تا انتخاب نام بازی

لایه‌های زیادی درباره نام بازی وجود دارد: مرثیه‌ای برای کاراکتر اصلی داستان، گریس اش‌کرافت (Grace Ashcroft) که با مرگ هشت سال گذشته مادرش دست و پنجه نرم می‌کند و همچنین مرثیه‌ای برای کسانی که در حادثه راکون سیتی حضور داشتند. مثال‌های زیادی می‌توانم بزنم، اما وقتی بازی را تجربه کنید، باور دارم که شما معناهای بیشتری نسبت به این نام پیدا خواهید کرد.

وقتی داستانی را در خرابه‌های راکون سیتی خلق کردیم، ما احساس کردیم باید کاراکتری را انتخاب کنیم که ارتباطی شخصی با این شهر دارد. در بازی نهم، تمرکز زیادی روی ترس وجود دارد و ما گریس را به‌عنوان کاراکتری متناسب با این فضا معرفی می‌کنیم که شبیه کاراکترهای قبلی یعنی لیان و کریس نیست.

گریس شخصیتی است که آسیب‌پذیری بازیکن را بازتاب می‌دهد، ما باور داریم که بازیکنان از گیم‌پلی که با تنش و غوطه‌وری ترکیب شده لذت خواهند برد. وقتی تنها در یک راهروی تاریک راه می‌روید، متوجه می‌شوید نفس کشیدن او نامنظم می‌شود؛ وقتی یک دشمن ظاهر می‌شود، او از ترس از جا می‌پرد. گریس شخصیتی است که در برابر ترس بی‌قرار است، اما او در طول داستان ارتقا پیدا می‌کند و با شجاعت با خطرها روبه‌رو می‌شود. مطمئن هستیم اگر بازیکنان بازی را تمام کنند، او را دوست خواهند داشت.

در بازی‌های اصلی اخیر، وارد مکان‌های مختلف و متنوعی از یونیورس رزیدنت اویل شدیم و اکثر این مکان‌ها روی داستان خانواده وینترز متمرکز بودند. با Resident Evil Requiem ما خواستیم به داستانی بازگردیم که ریشه در شهر راکون سیتی و برنامه‌های مخوف شرکت آمبرلا دارد. حالا که سری به 30 سالگی رسیده است، ما باور داریم راکون سیتی بهترین ستینگ ممکن برای تعریف این داستان است.

زاویه دوربین سوم شخصی که به بازی Village اضافه کردیم، در راستای تقاضای طرفداران بود و دیدگاه تست یا پروتوتایپی نسبت به آن نداشتیم. آنالیز ما از روندهای اخیر سری رزیدنت اویل، نشان داد که بازیکنان زیادی ترجیح می‌دهند که تماما به صورت اول شخص یا سوم شخص بازی را تجربه کنند.

با چنین ذهنیتی، ما هر دو زاویه دوربین را در Resident Evil Requiem قرار دادیم تا تمام طرفداران بتوانند از بازی لذت ببرند.

در بازی‌های مدرن سه‌بعدی، عده‌ای تصور می‌کنند که تغییر زاویه دوربین کاری آسان است. با این حال در بازی‌های ترسناک وحشت، در جایی که تنظیمات ظریفی برای برانگیختن حس بازیکن استفاده می‌شود، تفاوت‌های بنیادین و قابل توجه زیادی بین زاویه دوربین اول شخص و سوم شخص وجود دارد. این تغییرات نه‌تنها روی مدل کاراکتر و انیمیشن‌ها، بلکه رابط کاربری، طراحی صدا، تعادل و بسیاری از موارد دیگر را تحت‌تاثیر می‌گذارد. اساسا مانند آن است که دو بازی جدا را به صورت موازی توسعه می‌دهید.

کانسپتی که برای این بازی در نظر گرفتیم «ترس اعتیادآور» است. ارائه تجربه حس وحشت و درعین حال وجود یک حس کنجکاوی برای اینکه بدانید چه چیزی در ادامه انتظارتان را می‌کشد. یک حس اجبار برای ادامه دادن.

ترس چیزی‌ست که بازیکنان به مرور زمان به آن عادت می‌کنند، اما با این عنوان ما بیشتر از هر زمان دیگری در مورد حفظ حس تنش در تجربه بازی هوشیار بوده‌ایم. دلیلی که چنین ساختاری را در نظر گرفته‌ایم، آن است که نسخه‌های Resident Evil Village و Resident Evil 4 با وجود آنکه نام وحشت را یدک می‌کشند، بخش اکشن پررنگی را هم ایفا می‌کنند. با Resident Evil Requiem می‌خواستیم به عنوانی برگردیم که تمرکز قوی روی وحشت دارد.

موتور RE Engine، که باعث خلق بسیاری از بازی‌ها شده، به پیشرفت خودش ادامه می‌دهد. در تریلر، شما می‌توانید جزئیات زیادی را در بخش بصری بازی مشاهده کنید، مثل عرق روی پوست گریس، تکسچرها و فیزیک موی او و لرزش نامحسوس لب‌های او که نشان‌دهنده تنش و اضطراب گریس است.