تلاش‌ها و تدابیر صورت گرفته در جلوگیری از شیوع ویروس کرونا هنرهای نمایشی را به تعطیلی کشانده است. نمایش‌های برادوِی به حالت تعلیق درآمده و بسیاری از کنسرت‌ها، اجراهای حرکات موزون، رویدادهای ورزشی، موزه‌ها، و گالری‌های هنری و هر رویدادی که مردم در گروه‌های بزرگ در آنها حضور می‌یابند نیز به سرنوشت مشابه دچار شده‌اند.
شیوع ویروس همچنین منجر به تعویق اکران بسیاری از فیلم‌های سینمایی شده است ازجمله فیلم‌های بزرگی چون فیلم جدید جیمز باند، «یک مکان ساکت بخش دوم»، و «مولان» دیزنی به‌علاوه لغو شدن اکران‌ها در لینکلن سنتر، موما، مرکز Anthology Film Archives و سایر مراکز.
فستیوال‌های جنوب از جنوب غربی، کارگردانان جدید/ فیلم‌های جدید، و جشنواره فیلم ترایبکا نیز یا به تعویق افتاده یا به‌طور کامل لغو شده‌اند. اما به نظر می‌آید مولتی پلکس ها هنوز باز هستند – بااین‌حال نمی‌دانم چرا کسی باید جان خود یا دیگران را برای تماشای فیلم‌هایی چون «راه بازگشت» یا «مرد نامرئی» به خطر بیندازد.
همان‌طور که از ارقام باکس آفیس ینگه دنیا مشخص است، مردم از تماشای فیلم در سینماها لذت می‌برند، چه در خیل های عظیم برای فیلم‌های ابرقهرمانی با بودجه بالا و یا فیلم‌های کودکان و چه در ابعاد قابل‌توجه برای فیلم‌های مستقل. اما اکثر مواقع خود سالن سینما عامل جذب مردم نیست، سالن‌هایی های ساده‌ای که خوب به آنها رسیدگی نمی‌شود چندان یادآور روزهای درخشان استودیوهای هالیوودی نیستند.
با این وجود مردم درهرصورت به سینماها می‌روند. بخشی از این کشش مدیون غریزه خروج از منزل و در اجتماع قرار گرفتن بشریت است اما بخش بزرگ‌تر آن به خاطر حس ویژه دیگری است، علاقه به دیدن یک فیلم در حالی که آن اثر هنوز در حباب گفتگوهای انتقادی، بحث‌های آنلاین و اشتیاق اطرافیان است؛ در واقع مردم دوست دارند درباره اثری که نقل محافل شده صحبت کنند. اگر شکی برایتان وجود دارد که چنین ویژه گرایی وجود دارد یا خیر و یا اصلا مهم است یا نه، این نکته را در نظر داشته باشید که دو سالن بزرگ زنجیره‌ای رگال و ایام سی، تنها فیلم‌هایی را پخش می‌کنند که استریم یا عرضه آنها در قالب ویدیوهای خانگی پس از نود روز از عرضه تضمین‌شده است. به همین دلیل است که نتفلیکس نتوانسته فیلم‌هایش را هنوز دریافت کند و آنها را در این ایام زودتر پخش کند.
صحبت از نتفلیکس شد و باید به این نکته اشاره کرد که جوک‌های عجیبی در حال پخش است که ویروس کرونا از حمایت نتفلیکس و دیگر سرویس‌های استریم برخوردار است! این صحبت‌ها برای این مطرح می‌شود که استریم جای بخش اعظم و یا شاید تمام برنامه‌های سالن‌های سینما را برای مدتی خواهد گرفت و منجر به تعویق و یا در بدترین سناریو لغو شدن عرضه بسیاری از فیلم‌ها، جشنواره‌های فیلم و مراسم‌های خاص که در خط مقدم معرفی فیلم‌های جدید به مردم هستند شود.
وقتی فستیوال جنوب از جنوب غربی لغو شد، برایم جای تعجب داشت که چرا این رویدادها به یک ورژن آنلاین تغییر نکرد تا این در حالت حداقل فیلم‌های شرکت‌کننده در مسابقه به‌دست هیئت داوران برسد تا بتوانند انتخاب‌های خود را از راه دور انجام دهند و حتی به افرادی چون منتقدین که می‌توانند جشنواره‌های فیلم را آغاز کرده تا وقتی از این بازه بحرانی خارج شدیم به مرحله پخش و عرضه وارد شود. این تصور دور از ذهن نیست و شاید روزی شدنی بشود.
چهار سال پیش، در وریتی، برنت لنگ درباره پروژه‌ای به‌دست جو پارکر و پرم اکاراجو به نام «Screening Room» گزارش کرد که قرار بود سد میان فیلم‌های به‌تازگی اکران شده در سینماها و ویدیوهای خانگی را بشکند و فیلم‌های جدید را در منزل به قیمت 50 دلار، همزمان با اکران آنها در سینماها در اختیار مردم قرار دهد. حامیان این پروژه شامل افرادی چون استیون اسپیلبرگ، پیتر جکسون و جی.جی آبرامز می‌شد. ایده پشت این پروژه از دو بخش تشکیل‌شده بود: اول، حفظ سنت هزینه کردن برای تماشای یک فیلم در عوض پول دادن برای عضویت در یک پلتفرم؛ دوم: ثابت نگه‌داشتن قیمت فروش تماشای فیلم در سینما جایی که (حداقل در نیویورک) با 50 دلار حتی سه بلیت هم نمی‌توان خرید. برای کسی که بخواهد به‌تنهایی فیلم‌ها را در خانه نگاه کند، این قیمت مضحک است مگر آنکه کسی قصد داشته باشد یک فیلم را بیش از دو بار در یک هفته تماشا کند؛ اما برای یک خانواده چهار نفره این قیمت مناسب است. علی‌رغم حامیان سرشناس پشت آن، پروژه به‌پایان رسید و دلیل این مهم، اختلاف‌های میان عرضه‌کنندگان و استودیوها گزارش‌شده است.
در نهایت باید گفت با این شرایط کنونی، چند فیلم جدید به حالت تعویق درآمده‌اند اما بیشترین تأثیر و مشکلات برای فیلم‌هایی است که در سینماها در حال اکران هستند، به‌عنوان‌مثال، یک فیلم جدید مستقل اثر الیزا هیتمن «هرگز به‌ندرت گاهی اوقات همیشه» به‌تازگی اکران شده است و یا مشخصا این ویروس روی فروش اثر جدید پیکسار یعنی Onward تاثیر منفی گذاشته است. از یک سو، به نظر می‌رسد این بیماری فرصتی برای توزیع‌کنندگان فیلم پیش آورده تا راه جدیدی را برای ارائه فیلم‌ها در خانه بیابند خصوصاً الآن که تماشای فیلم در خانه تنها گزینه موجود است. از سوی دیگر، بعید به نظر می‌آید که استودیوها، مدیران سالن‌های سینما و جشنواره‌ها اجازه دهند آنچه که همه امید دارند بحرانی کوتاه‌مدت باشد، منجر به تغییراتی اساسی و حتی دائمی در عادت‌های تماشای فیلم در مردم شود. اما در این بحبوحه، ما با کمبود فیلم‌های عالی روبه‌رو نیستیم و می‌توان این دست از فیلم‌ها، کلاسیک و جدید، را به‌راحتی پیدا کرد و دوباره به‌صورت آنلاین دوباره تماشا کرد.
بیشتر بخوانید:
- جشنواره فیلم کن به خاطر ویروس کرونا به تعویق افتاد
- کرونا و تغییر سرنوشت سینماها پس از فروکش کردن اپیدمی
- ویروس کرونا حدود ۲۰ میلیارد دلار به سینما ضرر می‌زند
- دیزنی تولید فیلم‌های لایو اکشن خود را به علت کرونا متوقف کرد
تماشا کنید: برنامه ویدیویی ویجیاتو – شباهت کرونا با ویروس تی دنیای Resident Evil