ناشر بازی: سونی | مدت زمان بازی: 22 ساعت |
سازنده بازی: سانتا مونیکا | کامل کردن بازی: 45 ساعت |
چند فرنچایز را در دنیای بازیهای ویدیویی میشناسید که بتوانند طی سالیان سال حضور، هر بار طرفداران خود را سورپرایز کنند؟ چند شخصیت را سراغ دارید که اعتبار نامشان هیچوقت خدشهدار نشده باشد؟ چند استودیو بازیسازی را میشناسید که هیچوقت طرفدارانشان را ناامید نکرده باشند؟ کم، مطمئنا خیلی کم. اما همه ما حداقل یک جواب را برای این ۳ سوال میدانیم. هر بار انتشار نسخه جدیدی از سری خدای جنگ (God of War) مانند انقلابی در دنیای ویدیوگیم بوده. هر بار کریتوس پا به میدان نبرد گذاشته طرفدارانش را به وجد آورده. هر بار استودیوی سانتامونیکا نسخهای جدید از خدای جنگ را معرفی کرده انتظار برای رسیدن به آن سخت و سختتر شده. اما آیا گاد اف وار رگناروک (God of War Ragnarok) توانسته این روند رویایی را ادامه دهد؟
برای منی که از بچگی با بازی خدای جنگ بزرگ شدهام، خشم کریتوس و روحیه انتقامجویانهاش را دیدهام و در مسیرش برای فتح کوههای المپ همراهیاش کردهام پذیرفتن تغییرات God of War 2018 فوقالعاده سخت بود. فارغ از بحث گیمپلی و مکانیزمهای جدیدی که باید به آن عادت میکردم، شخصیتی که از کریتوس میدیدم برایم قابل باور نبود. کریتوس که زمانی حاضر بود برای گرفتن انتقام خود و خانوادهاش از هر کسی عبور کند تبدیل به فردی محتاط و آرام شده بود. قابل درک است، کریتوس از سایه گذشتهاش میترسد و نمیخواهد فرصت جدیدی که برای یک زندگی مسالمتآمیز به دست آورده از بین برود. اما مگر میشود به این راحتی گذشته را فراموش کرد و کنار گذاشت؟
[این بررسی بدون اسپویلر از God of War Ragnarok نوشته شده] در قسمت قبل فهمیدیم فِی (Faye - همسر کریتوس) پس از مرگش او و پسرش آترئوس (Atreus) را راهی یک ماجراجوی عجیب میکند. هدف این است که آنها خاکستر فِی را به بالاترین نقطه زمین یعنی ارتفاعات Jötunheim (سرزمین غولها) ببرند. در این مسیر با بالدر (Balder) و فریا (Fraye) آشنا میشوند. فریا ابتدا دوست و همراه کریتوس و آترئوس است اما پس از مرگ بالدر به دستان کریتوس قسم میخورد که انتقام پسرش را از او میگیرد. آخرین چیزی که در God of War 2018 متوجه میشویم این است که همسر کریتوس از نسل غولهاست و در بین قومش از آترئوس به عنوان لوکی (Loki) یاد میکرده. این اطلاعات از طریق دیوار نوشتههایی به دست میآید که تمام مسیر کریتوس و آترئوس را به تصویر کشیدهاند. همچنین یک تصویر دیگر در کنار این پیشبینیها وجود دارد؛ مرگ زودهنگام کریتوس.
مرگ بالدر زمستانی سخت به اسم Fimbulwinter را آغاز میکند. برای سه سال سرمایی شدید روی برخی از رِلمها (۹ سرزمین اساطیر نورث) حکمفرما شده و با شروع گاد اف وار رگناروک متوجه میشوید که این زمستان بالاخره رو به پایان است. شاید این خبر خوبی به نظر برسد، اما طبق پیشبینیها پایان Fimbulwinter به معنای شروع رگناروک (Ragnarok) یا همان پایان جهان است. حال کریتوس تصمیم گرفته برای حفظ جان آترئوس از رگناروک دوری کند، اما از طرفی انتقامجویی فریا و کنجکاوی آترئوس در مورد خاندان و آیندهاش و همچنین نقشی که لوکی در رگناروک ایفا میکند باعث میشود این اتفاق ناممکن به نظر برسد.
تا اینجای کار مرگ سه نفر به پای کریتوس نوشته شده، بالدر و پسران ثور (Thor - خدای رعد) به نامهای Móði و Magni. به ماجراهای پیشین اودین (Odin - خدای خدایان و پدر بالدر) و تور را هم اضافه کنید تا متوجه شوید بازی گاد اف وار رگناروک تا چه اندازه در داستانپردازی دستش باز است.
گیمپلی گاد آف وار رگناروک تغییرات زیادی به خود ندیده. اگر از منتقدان گیمپلی نسخه پیشین بودید و تصور میکردید در رگناروک معجزهای رخ میدهد، در اشتباه بودید. تقریبا تمام مکانیزمهای بازی مشابه نسخه قبلی است و سانتامونیکا تصمیم گرفته با همان فرمول سابق پیش برود. خوشبختانه این بار از ابتدای بازی Blades of Chaos را به همراه دارید تا به یاد گذشته بتوانید آن را در هوا بچرخانید و از تکهپاره شدن دشمنان لذت ببرید. همچنین Leviathan Axe یا تبر کریتوس که به دست دو دوارف مشهور یعنی براک (Brok) و سیندری (Sindri) ساخته شده نیز همچنان همراه کریتوس است. یکی از مشکلات بزرگی که گیمپلی God of War 2018 داشت بیارزش بودن Parry کردن حمله دشمنان بود. این بار در رگناروک تلاش شده تا با اضافه شدن شیلدهای جدید که هر کدام افکتهایی خاصی همراه دارند این مسئله تاحدودی جبران شود.
از طرفی سیاست سانتامونیکا در قبال بازی God of War Ragnarok «بیشتر بهتر است» بوده. در این بازی رلمها، دشمنان، باسفایتها، مراحل فرعی، پازلها، آرمورها و تجهیزات، لوتها و رازهای بیشتری وجود دارد. این یعنی گاد اف وار رگناروک فوقالعاده بزرگ است و تکمیل کردن آن زمان زیادی میبرد. مراحل فرعی بازی به نسبت نسخه پیشین جذابتر شدهاند، اما همچنان به پای عناوین دیگری مانند The Witcher 3 نمیرسند. شاید این مقایسه برایتان عجیب باشد، اما گاد آو واری که امروز میبینیم حاصل «سندروم ویچر ۳» است که برای مدتی دنیای بازیهای ویدیویی را احاطه کرده بود. بازیهای زیادی مانند سری اساسینز کرید و گاد آف وار تصمیم گرفتند دنبالهروی موفقیت ویچر ۳ باشند و المانهای نقش آفرینی را به بازی اضافه کنند. این مسئله برای اساسینز کرید سادهتر بود تا گاد آو واری که با یک انقلاب بزرگ مواجه شد. به همین خاطر است که هنوز برای خیلی از طرفدارهای قدیمی سری مانند خودم این المانهای نقش آفرینی جا نیفتادهاند و همچنان گنگ به نظر میرسند. به طور کلی پیشرفت رگناروک به نسبت نسخه قبلی در حد و اندازه پرشی که از God of War 1 به 2 دیده بودیم نیست.
برخی از مشکلات God of War 2018 به واسطه سیاست جدید سانتامونیکا برطرف شدهاند. تنوع پایین دشمنان و انیمیشنهای مربوط به کشتن آنها به لطف بیشتر شدنشان بهتر شده. این بار نه تنها شاهد همراهان جدید در ماجراجوییهایتان خواهید بود، بلکه برای اولین بار در تاریخ این سری کنترل شخصیتی جز کریتوس را هم به دست میگیرید. آترئوس به اندازهای بزرگ شده که بتوان