در بازی Gods Against Machines به محافظت از جهان بپردازید

یک سبک خیلی جالب از بازی‌های استراتژیک و سندباکس، بازی‌هایی هستند که شما را در نقش خدایان قرار می‌دهند و با ارائه یک محیط بسیار بزرگ، به بازیکن اجازه می‌دهند تا به این جهان حکومت کند و به خلق موجودات مختلف بپردازد. بازی Gods Aganist Machines یکی از جدید‌ترین ساخته‌های شده این سبک است که در این مقاله قرار است تا به معرفی و بررسی آن بپردازیم. با ویجیاتو همراه باشید.

در GAM بدون مقدمه در نقش خدای محافظ زمین قرار می‌گیرید و باید با استفاده از کوه‌های کریستالی‌ای که در اختیارتان قرار می‌گیرد، در برابر ماشین‌هایی که قصد دارند تا دنیا را تصرف کنند از طبیعت محافظت کنید. در هر دست از بازی، ابیلیتی‌ها و مهارت‌های مختلفی رو انتخاب می‌کنید که حالت تدافعی یا هجومی دارند و با استفاده از این موارد باید از کریستال‌های داخل بازی محافظت کنید.

حال، بسته به هر مرحله، دشمن‌هایی که به سمت شما حمله می‌کنند می‌توانند قوی‌تر یا ضعیف‌تر شوند و چالش اصلی بازی، بررسی موقعیت و انتخاب بهترین استراتژی خواهد بود. در نهایت با نابود کردن بخشی از دشمنان بازی، یک باس رباتیک بزرگ به شما حمله می‌کند و با حمله به این ربات و کشتن او، استیج به پایان می‌رسد و وارد استیج بعد می‌شوید.

بازی در ابتدا، گیم‌پلی نسبتا سرگرم‌کننده‌ای دارد و نابود کردن ماشین‌های مختلف در طول اثر جذاب است، اما خیلی زود بازی به چرخه خسته‌کننده‌ای می‌افتد و از همین رو شاهد یک تجربه تقریبا یک بار مصرف هستیم که یک یا دو روز بیشتر دوام نمی‌آورد. حس کهنه بودن بازی و گیم‌پلی از دور خارج شده آن، به هیچ عنوان در نسل نهم قابل قبول نیست و این نوع آثار برای رایانه‌های شخصی، عملا تاریخ‌ گذشته است.

از نظر بصری نیز، بازی تجربه‌ای ساده و به مانند گیم‌پلی بسیار کهنه و قدیمی است که هیچ ویژگی خاصی از نظر هنری یا فنی ندارد و تماشای آن ابدا لذت‌بخش نیست. با این وجود اگرچه خلاقیت‌هایی در رابطه با قابلیت‌ها موجود در بازی دیده می‌شود، اما بازی‌های بسیاری هستند که دست شما را به عنوان یک خدا بسیار بازتر می‌گذارند و اجازه می‌دهند تا در محیط‌های سندباکس بازی به شکل‌ آزادی تاثیرگذار باشید. بعضا حتی موسیقی بازی نیز چندان سرگرم‌کننده نیست و گوش دادن به آن نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید بازیکن را در حس و حال شرایط قرار نمی‌‎دهد و در کل نمی‌توان بازی را بیش از یکی، دو روز تحمل کرد.

بازی‌های مستقلی مثل WorldBox که حدودا یک دهه از انتشارشان می‌گذرند و بازار هدفشان پلتفرم موبایل بوده، با خلق استاندارد‌های سرگرم‌کننده‌ای در سبک خودشان در دوران محبوبیت این بازی‌ها، آمدند و بعضا عملکرد بسیار خوبی داشتند و همین باعث شد که بازیکنان بسیاری را به خود جذب کنند. حال این که در سال جاری شاهد خلق چنین اثری آن هم با تمرکز روی رایانه‌های شخصی هستیم، باعث می‌شود که نتوانیم به این راحتی‌ها با بازی کنار بیاییم و آن را بپذیریم.

خلاصه که اگر روز‌های آخر هفته بدون بازی‌ای را می‌گذرانید و این وسط تمام بازی‌های مهم و جذاب حال و گذشته رو بازی کردید و هیچ بازی رومیزی، منچ یا شطرنجی هم ندارید که بازی کنید، شاید سر زدن به این بازی برای یک ساعت بتواند اوضاع را برای شما تغییر دهد. در غیر این صورت حتی بازی‌های موبایلی و هم سبک این اثر می‌توانند تجربه‌ای به مراتب سرگرم‌کننده‌تر و جذاب‌تر را برای شما به ارمغان بیاورند.