۲۵ مورد از بدترین فیلم‌های ابرقهرمانی

تمام فیلم‌های ابرقهرمانی نمی‌توانند آثار فک براندازی باشند که رکوردهای فروش را یکی پس از دیگری می‌شکنند و دنباله‌های آن‌ها در دستور ساخت قرار می‌گیرد.

گاهی اوقات عوامل ساخت هیچ ایده‌ای ندارند که در حال انجام چه کاری هستند و فیلم پر می‌شود از داستان‌های مسخره یا داستان‌هایی که اصلاً برای مدیوم فیلم و سینما مناسب نیستند یا شاهد جلوه‌های ویژه تهوع آوری هستیم که حتی تماشای ۵ دقیقه از فیلم را عذاب‌آور می‌کند.

در ادامه می‌خواهیم به ۲۵ مورد از بدترین فیلم‌های ابرقهرمانی بپردازیم که به دلایلی نتوانستند موفق ظاهر شوند. در ادامه همراه ویجیاتو باشید.

---

سوپرگرل (Supergirl)

با نمره ۹ درصدی از وبسایت راتن تومیتوز، Supergirl نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد چرا که به طور کلی شخصیت اصلی‌اش نادیده گرفته شده بود و صرفاً به چشم «یک دختر عموی خوشگل با موی بلوند» برای سوپرمن دیده می‌شد. هم پیتر اوتول و هم فی داناوی برای این فیلم نامزد جایزه تمشک طلایی شده بودند. سوپرگرل بعدها در قالب یک سریال تلویزیونی نسبتا موفق دوباره ظاهر شد و لکه ننگ این فیلم را پاک کرد.

---

هاوارد اردکه (Howard the Duck)

با این که سال‌ها بعد توجه بیش‌تری به این فیلم شد اما فیلم Howard the Duck در هنگام اکران یک شکست تجاری بود و ۷ نامزدی تمشک طلایی دریافت کرد. این فیلم نه تنها به کمیک‌ها وفادار نبود بلکه حتی به طنز و داستان خودش نیز توجهی نداشت و فقط سعی می‌کرد جلوه‌های ویژه‌اش را به نمایش بگذارد. اگر یادتان باشد هاوارد اردکه در قسمت دوم نگهبانان کهکشان یک حضور افتخاری داشت و شاید بتوان امیدوار بود بعدها یک فیلم دیوانه‌وار از روی این کاراکتر ساخت.

---

سوپرمن ۴: در جستجوی صلح (Superman IV: The Quest for Peace)

کریستوفر ریو همیشه به خاطر ایفای نقش سوپرمن شناخته خواهد شد اما همان طور که در آتوبیوگرافی‌اش نیز اعلام کرده، چهارمین فیلم از سری سوپرمنی که او در آن حضور داشت «از ابتدا تا انتها یک افتضاح بود. این شکست ضربه بدی به کارنامه شغلی من بود.» این فیلم که پر شده بود از محدودیت‌های مالی، به طور ناهماهنگی پیش می‌رفت و حفره‌های داستانی زیادی را در آن می‌توان دید که باعث شد نه تنها طرفداران بلکه حتی بازیگران نیز نسبت به فیلم نظری مثبت نداشته باشند.

---

کاپیتان آمریکا (Captain America)

قبل از این که کریس ایوانز نقش این سرباز وطن پرست را مال خود کند، مت سلینجر در سال ۱۹۹۰ لباس کاپیتان آمریکا را به تن کرد. با این حال فیلم بسیار از کمیک‌ها فاصله گرفت. در سناریوهای اولیه رد اسکال (Red Skull) سعی در دزدیدن تندیس آزادی به کمک «یک فرقه مرگ‌طلب مونث» داشت. با کنار هم قرار گرفتن ایتالیای فاشیستی در کنار یک بازیگر ناتوان و داستانی نه چندان جذاب، یکی از منتقدان به خوبی درباره فیلم گفت که «بهتر بود زیر یخ رها می‌شد.» فیلم مثلا فاز سیاسی برداشته بود اما در واقعیت به اعماق دره گنداب فرو رفته بود.

---

قاضی درد (Judge Dredd)

فیلم Judge Dredd که در سال 1995 منتشر شد، به عنوان یکی از بدترین آثار کارنامه بازیگری سیلوستر استالونه در نظر گرفته می‌شود. این اثر از بازی‌های خشک بازیگران، عدم وفاداری به منبع و نبود مسیر مشخصی برای داستان رنج می‌برد. خود استالونه به خاطر ایفای این نقش نامزد تمشک طلایی و برنده Stinkers Bad Movie Award شد. در سال ۲۰۱۲ نسخه‌ای ریبوت شده از این شخصیت با بازی کارل اربن اکران شد که نظر مثبت مخاطبان را برانگیخت.

---

استیل (Steel)

این فیلم که به طور کامل نسبت به منبع الهام خود بی‌اعتنا بود، در فروش افتضاح بالا آورد و شکیل اونیل بسکتبالیست و ستاره که مثلا قرار بود تضمین فروش فیلم باشد نیز به عنوان بازیگر شخصیت اصلی هیچ استعدادی از خود نشان نداد. بودجه این فیلم ۱۶ میلیون دلار بود که در اکران اولیه‌اش فقط موفق به فروش ۱.۷ میلیون دلاری شد. با وجود ایفای نقش بسیار ضعیف اونیل، به طرز عجیبی جایزه تمشک طلایی آن سال به کوین کاستنر به خاطر بازی‌اش در فیلم پستچی (The Postman) رسید.

---

بتمن و رابین (Batman & Robin)

حتی جورج کلونی با ظاهر جذابش هم نتوانست این نسخه از فیلم‌های شوالیه تاریکی را از شکست نجات دهد. تا به امروز فیلم ساخته شده توسط شوماخر به عنوان «کم سودترین فیلم لایو اکشن بتمن» به حساب می‌آید. Batman & Robin که سعی در معرفی یک بتمن خوشایند برای هر قشری داشت، یک افتضاح کامل به بار آورد و حتی دنباله آن تحت عنوان Batman: Unchained نیز از طرف کمپانی برادران وارنر کنسل شد تا در سال ۲۰۰۵ و با Batman Begins فیلم‌های شوالیه شنل‌پوش گاتهام دوباره به دنیای سینما باز گردند. حضور دشمنان متعدد و شلوغ بودن بیش از اندازه فیلم باعث شد که این اثر نتواند به آن جایگاهی که باید برسد.

---

انجمن نجیب‌زادگان عجیب (The League of Extraordinary Gentlemen)

واکنش‌های منفی از طرف تماشاگران و منتقدین و نمرات پایینی که انجمن نجیب‌زادگان عجیب دریافت کرد خود گویای همه چیز است. روند و شخصیت پردازی این فیلم به قدری بد بود که کوین اونیل به عنوان مصور کمیک در یک مصاحبه اعلام کرد The League of Extraordinary Gentlemen از کمیک‌ها بسیار فاصله گرفته بود و خود او موقع خواندن فیلم‌نامه هیچ کدام از شخصیت‌ها را نمی‌شناخت. آلن مور نیز مثل تمام آثار اقتباس شده از کمیک‌هایش نسبت به این ساخته نیز بد بین بود که این بار واقعاً حق داشت. همچنین شان کانری ادعا کرده که ساخت این فیلم و کیفیت نهایی آن باعث شد تا برای همیشه از فیلم‌سازی کنار بکشد.

---

کتوومن (Catwoman)

با فاصله گرفتن از پیش‌زمینه داستانی در کمیک‌ها، فیلم Catwoman شخصیت پیشنس فیلیپس را به عنوان کتوومن معرفی کرد که از یک پشت‌بام به پشت‌بام دیگر پریدن او آن هم در حالی که لباسی با ظاهر یک گربه به تن داشت، اصلاً با بازخورد خوبی رو به رو نشد. با بیش از حد فاصله گرفتن از دنیای کمیک‌های دی‌سی و ۲۸ بار بازنویسی فیلم‌نامه، Catwoman برنده چهار جایزه تمشک طلایی شد. راجر ایبرت، منتقد مشهور، از این فیلم به عنوان یکی از منفورترین فیلم‌هایی که دیده یاد کرد.

---

تیغه: سه‌گانگی (Blade: Trinity)

شاید فکر کنید که قرار گرفتن بهترین شکارچیِ خون‌آشامِ مارول در برابر دراکولای جاودان یک داستان فوق العاده را برای طرفداران رقم می‌زند اما Blade: Trinity با وجود چنین سناریویی اصلاً نتوانست از پتانسیل خود استفاده کند. همچنین شایعاتی زیادی نیز از رفتار ناخوشایند وسلی اسنایپس سر صحنه فیلم‌برداری و نارضایتی او از نوع دیدگاه گویِر به عنوان کارگردان فیلم نسبت به شخصیتی که به ایفای آن می‌پرداخته شنیده شده است. پرونده فیلم‌های بلید با این اثر ضعیف تمام شد ولی دو قسمت ابتدایی آن را بهتر است که از دست ندهید.

---

الکترا (Elektra)

بعد از اکران فیلم Daredevil که نقدهای ضد و نقیضی به خود دید، کمپانی فاکس قرن ‌بیستم تصمیم گرفت تا ریسک کند و اسپین‌آف آن فیلم را تحت عنوان Elektra بسازد که البته این ریسک جواب نداد و فیلم فروش خوبی نداشت. به طور کلی کم‌ترین سودآوری یک فیلم با حضور یکی از شخصیت‌های کمیک‌های مارول بعد از Howard the Duck متعلق به Elektra است. با این که خیلی‌ها ایفای نقش جنیفر گارنر را تحسین کرده بودند اما از نظرشان او به دلیل سناریو و داستانی ضعیف محدود شده بود.

---

من ثینگ (Man-Thing)

وقتی می‌توانید با اطمینان بگویید یک فیلم بد است که تماشاچیان اکران آزمایشی آن در وسط فیلم از سالن خارج می‌شوند. با وجود پتانسیل بالا و محور قرار دادن یکی از شخصیت‌های دارای تم ترس از دنیای کمیک‌های مارول اما Man-Thing وفاداری‌ای نسبت به منبع اقتباسش نداشت. این فیلم سرآغاز داستانی شخصیت اصلی و همین طور منطقه وقوع اتفاقات داستان را به شدت تغییر داد. خیلی از منتقدان از Man-Thing به عنوان تلاشی ناموفق برای ساخت یک فیلم هیولا محور یاد کردند و وبسایت Reel Films Reviews نیز در مورد آن نوشت «بدترین فیلم کمیک بوکی که تا به حال ساخته شده است.» بودجه ۳۰ میلیون دلاری و فروش ۱.۱ میلیون دلاری نیز شاهدی بر این افتضاح است.

---

هالک (Hulk)

قبل از مارک رافلو و ادوارد نورتون، این اریک بانا بود که در فیلم Hulk به کارگردانی انگ لی، ایفای نقش این غول سبز نامهربان را بر عهده گرفت. فیلمی که جنبه روان‌شناسانه بیش‌تری به این شخصیتی که معمولاً فقط از او له کردن سراغ داریم داد. یکی از به یادماندنی‌ترین، و صد البته عجیب‌ترین سکانس‌ها، مربوط به مبارزه هالک و گله‌ای از سگ‌های گامایی بود. شاید اگر رضایت کامل از این هالک (یا حتی هالک با بازی ادوارد نورتون) وجود می‌داشت، احتمالاً آن‌ها می‌توانستند به جای مارک رافلو جزوی از دنیای سینمایی مارول باشند. فیلم هالک آنگ لی یادش رفته بود که درباره یک شخصیت بزن بهادر است و تمرکز بیش از حد آنگ لی روی جنبه‌های دیگر این غول وحشی سبزپوش، باعث شد که فیلم از مسیر اصلی خود خارج شود.

---

اسپایدرمن ۳ (Spider-Man 3)

با این که به طور کلی با فیلم خوبی طرف بودیم و حتی از نظر فروش و دیدگاه مخاطبان نیز چندان بد عمل نکرد اما اکثر انتقادات نسبت به ویلن‌های فیلم وارد شد، مخصوصاً به نحوه به تصویر کشیده شدن شخصیت ونوم. هویت خبیث این ویلن تبدیل به یک موجود حسود شده بود و خیلی از مخاطبان اعتقاد داشتند چنین کاری الزامی نبود و فقط فرصت سوزی به شمار می‌رفت. دلیلی که فیلم به این قهقرا رفت به سیاست‌های سونی برمی‌گردد که با سام ریمی (خالق این سه گانه) به اختلاف خورد و با اینکه قرار بود ۵ فیلم ساخته شود، اعلام کرد فیلم سوم آخرین ساخته او از دنیای عنکبوتی است. ریمی کارگردان هم که ایده‌های خود را برای ۵ فیلم در نظر گرفته بود، به سیم آخر زد و اکثر ایده‌ها را در قسمت سوم رونمایی کرد که این امر باعث شلوغی بیش از حد و خارج شدن کنترل فیلمنامه شد.

---

پانیشر: منطقه جنگ (Punisher: War Zone)

شخصیت پانیشر تا قبل از جان برنثال و سریال نتفلیکسی The Punisher هیچگاه نتوانسته بود به طور موفق از پتانسیل کامل خود بهره‌مند شود. Punisher: War Zone نیز یکی از تلاش‌های ناموفق از ساخت اثری اقتباسی از این شخصیت بوده است. بازخوردهای منفی و شکست تجاری برای فیلمی که اساسش فقط به نمایش کشیدن خشونت‌های بی‌حد و حصر بوده چندان تعجب‌آور نیست. فیلم دنباله‌ای بسیار ضعیف به حساب می‌آید که هیچ‌جوری نمی‌توان آن را هضم کرد.

---

خاستگاه مردان ایکس: ولورین (X-Men Origins: Wolverine)

مثل اکثر فیلم‌های دیگر از مجموعه ایکس من، X-Men Origins: Wolverine هم زمان بندی وقایع این فرانچایز را نادیده گرفت. با تغییر شدید سرآغاز اکثر شخصیت‌ها، بسیاری از طرفداران سرسخت ایکس من با دیدن این که ددپول از یک آدم‌کش حراف به موجودی دهان بسته و ترکیب شده از هم گروهی‌های سابقش تبدیل شده بود، خون جلوی چشمان را گرفت.

---

جونا هکس (Jonah Hex)

Jonah Hex با وجود سرمایه‌گذاری ۴۷ میلیون دلاری، فقط ۱۰ میلیون دلار فروخت تا به عنوان یک «شکست تجاری» شناخته شود و حتی در سطح جهانی نیز به علت زیانش در بازار ایالات متحده، اکرانی محدود داشته باشد. تلاش‌های جاش برولین در نقش شخصیت اصلی نیز کافی نبودند تا این فیلم محکوم به فنا را نجات دهند. Jonah Hex از نبود داستان سرآغاز مناسب، انتخاب بازیگران ناهماهنگ و وجود یک داستان عاشقانه نه چندان جذاب رنج می‌برد.

---

فانوس سبز (Green Lantern)

قبل از این که رایان رینولدز لباس قرمز رنگ ددپول را به تن کند، او در سال ۲۰۱۱ نقش هال جوردن را ایفا کرد. بعد از انتشار Green Lantern، این فیلم به خاطر فیلم‌نامه، حال و هوای ناسازگار و متناقض، انتخاب و نحوه به تصویر کشیدن ویلن‌ها و همین طور جلوه‌های ویژه ضعیف مورد انتقاد قرار گرفت اما بازیگرانش تحسین شدند. شایعاتی شنیده شده که قرار بود Green Lantern به عنوان آغازگر دنیای سینمایی دی‌سی عمل کند اما به خاطر عملکرد ضعیف این فیلم، دنباله‌های احتمالی آن کنسل شد.

---

گوست رایدر: روح انتقام (Ghost Rider: Spirit of Vengeance)

با این که خود فیلم Ghost Rider (انتشار در سال ۲۰۰۷) هم چندان آش دهن سوزی نبود اما دنباله‌اش حتی بدتر از آن نیز از آب درآمد و نصف پیش‌بینی‌ها فروخت. فیلم‌نامه حول محور شخصیت گوست رایدر می‌چرخد که احضار می‌شود تا از یک پسر بچه که به عنوان عامل ارتباط یک شیطان به کار می‌رود محافظت کند. با این که قرار بود Ghost Rider: Spirit of Vengeance جو تیره و تاریک‌تری داشته باشد اما در نهایت یک فیلم تماماً اکشن منتشر شد که موفقیتی نیز کسب نکرد.

---

رنجر تنها (The Lone Ranger)

با این که این فیلم به دلایل مالی و مشکلات ساخت تقریباً کنسل شده بود، با این حال The Lone Ranger نهایتاً ساخته شد و یک افتضاح از آب درآمد. حس و حال فیلم از The Mask of Zorro الهام گرفته شده بود و قرار بود تانتو یک شخصیت مونث و معشوقه داستان باشد. بازنویسی فیلم‌نامه در نهایت جانی دپ را در نقش این شخصیت قرار داد و او تبدیل شد به سایدکیک شخصیت اصلی. به همین دلیل نیز بحث‌هایی بر سر انتخاب یک بازیگر سفید پوست در نقش یک شخصیت سرخ پوست پیش آمد. حتی سر فیلم‌برداری‌ها هم بلاهایی مثل شیوع آبله‌مرغان و مرگ یکی از عوامل ساخت فیلم پیش آمد!

---

چهار شگفت‌انگیز (Fantastic Four)

در سال ۲۰۱۵ مارول تصمیم گرفت تا فرانچایز چهار شگفت‌انگیز را ریبوت کند ولی در نهایت فیلمی عرضه شد که عملکرد بدی از خود بر جای گذاشت. Fantastic Four پر شده بوده از «ریشوت‌های اجباری»، عدم وفاداری به کمیک بوک‌ها و اختلافات بین کارگردان فیلم و کمپانی فاکس و به همین دلایل نیز مسیر مشخصی برای داستان و شخصیت پردازی درست و حسابی را در Fantastic Four سال ۲۰۱۵ نمی‌بینیم. این فیلم برنده سه جایزه تمشک طلایی و نامزد «بدترین فیلم‌نامه» نیز شد.

---

بتمن: شوخی مرگبار (Batman: The Killing Joke)

دلایل زیادی وجود دارد که کمیک The Killing Joke می‌تواند جزو بحث برانگیزترین آثار دی‌سی به شمار برود اما کمپانی برادر وارنر با تصمیم به ساخت یک اقتباس انیمیشنی از یکی از تیره‌ترین داستان‌های بتمن به آتش این بحث‌ها بنزین ریخت. بسیاری از طرفداران به خاطر نحوه استفاده بروس تیم از بتگرل/باربارا گوردون به چشم یک عامل جنسی نه تنها برای جوکر بلکه برای بتمن، عصبانی شده بودند. حتی بخش موزیکال انیمیشن Batman: The Killing Joke جزو بدترین مواردی است که می‌توان از این اثر به یاد آورد. دی‌سی یکی از بهترین کمیک‌هایش را با این اثر خراب کرد.

---

پاور رنجرز (Power Rangers)

افرادی که در دهه ۹۰ با پاور رنجرز بزرگ شدند نسبت به اقتباس سینمایی سال ۲۰۱۷ از این مجموعه به خاطر فاصله گرفتن از منبع اقتباس و جو غیرجاه‌طلبانه‌اش بازخوردهای ضد و نقیضی داشتند. Power Rangers نتوانست رقیب خوبی برای فیلم‌های هم سبک خود باشد و در تقویم شلوغ سالیانه از فیلم‌های ابرقهرمانی تقریباً گم شد. با این حال بعضی از مخاطبان چندان با آن مشکل نداشتند و آن را دوست داشتند.

---

دارک فینکس (Dark Phoenix)

به عنوان کم‌فروش‌ترین ساخته در فرانچایز ایکس من، Dark Phoenix آتش گرفت و سوخت. این فیلم به دلیل عدم تعهد کارگردان حدود یک سال در مرحله پیش تولید گیر کرده بود، چندین بار ریشوت شد که این ریشوت‌ها برنامه‌های کاری بازیگران را نیز بر هم زد. طرفداران نیز از پایان دور از انتظار فیلم (که به نوعی پایان ایکس من فاکس نیز محسوب می‌شود) ناراضی بودند. در Dark Phoenix این گونه به نظر می‌رسید که تمام خطوط داستانی شخصیت‌ها و روایت‌های احساسی آن‌ها به خاطر توجه بیش‌تر به سکانس‌های اکشن دور انداخته شده بودند.

---

پسر جهنمی (Hellboy)

به جای این که سومین قسمت از فرانچایز پسر جهنمی دل تورو ساخته شود، با تأیید ساخت یک ریبوت در سال ۲۰۱۹، طرفداران مجموعه قدیمی خشمگین شدند. شکست از نظر تجاری، نمره راتن تومیتوز ۱۸ درصد، روایت مسخره و استفاده بیش از اندازه از خشونت باعث منفور شدن Hellboy شد. خیلی از شایعات به گوش می‌رسند که شکست فیلم به دلایلی همچون کشمکش بین کارگردان و تهیه‌کننده، سر باز زدن دیوید هاربر از فیلم‌برداری چندین سکانس و تغییر دیالوگ‌ها به دست بازیگران بود. نقد این فیلم را در این لینک بخوانید.

---

شما کدام یک از این فیلم‌ها را تماشا کرده‌اید؟ نظرتان درباره هر کدامشان چیست؟ فکر می‌کنید کدام فیلم نباید در این لیست می‌بود و چه فیلمی می‌توانست در این لیست جای بگیرد؟ دیدگاه‌هایتان را با ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

---

به مطالعه ادامه دهید:

• ۱۰ فیلم برتر ابرقهرمانی خارج از دنیای مارول و دی‌سی
• کارگردان Capone از فجایع ساخت فیلم Fantastic Four می‌گوید
• نگاهی به گذشته‌ها – مارول پیش از شکل‌گیری دنیای سینمایی‌اش چگونه بود؟