دهه گذشته، جیسون تاد، دومین رابینِ بتمن را در وضعیت متفاوتی قرار داده است. او در سریال Titans حضور پیدا کرد، در بازی Batman: Arkham Knight مورد استفاده قرار گرفت، انیمیشن Batman: Under the Red Hood با محوریت او ساخته شد، یک گروه تازه برای خود در دنیای کمیک‌ها پیدا کرد و چند روز دیگر با انیمیشن Batman: Death in the Family به تصویر کشیده می‌شود.
نام این انیمیشن از خط داستانی A Death in the Family در دنیای کمیک‌های بتمن گرفته شده است که در این داستان، جیسون تاد توسط جوکر به طرز فجیعی به قتل می‌رسد.
مشخص شده که انیمیشن Batman: A Death in the Family قرار است به صورت تعاملی منتشر شود؛ به این گونه که خود مخاطبان تعیین می‌کنند که آیا می‌خواهند دوباره شاهد مرگ جیسون تاد باشند یا این بار سرنوشت متفاوتی برای او رقم می‌زنند.
تقریباً شبیه همان اتفاقی که در دهه ۹۰ میلادی افتاد و با یک رأی گیری بین مخاطبان، مرگ جیسون تاد تعیین شد. شاید دوست داشته باشید که بدانید اگر در دهه ۹۰، مخاطبان رأی به زنده ماندن دومین رابین می‌دادند، داستان کمیک‌های بتمن چگونه پیش می‌رفت. در این مطلب می‌خواهم به همین موضوع بپردازم. پس در ادامه همراه ویجیاتو باشید.
در سال ۱۹۸۸ میلادی، دی‌سی کامیکز سرنوشت جیسون تاد در خط داستانی چهار شماره‌ای A Death in the Family را از روی یک نظرسنجی که نتیجه نزدیکی داشت، تعیین کرد.
برای عدم تأخیر در انتشار، تیم خالق این آرک داستانی آماده پیش بردن هر دو سناریو شدند. آن‌ها هم برای زنده ماندن و هم برای مرگ جیسون تاد قسمت‌های مصوری را آماده کرده بودند. در نهایت این داستان غم‌انگیزتر بود که جای خود را در تاریخ دنیای کمیک‌ها باز کرد.
حالا که به انتشار انیمیشن Batman: A Death in the Family نزدیک می‌شویم، می‌توانید به سناریوی آماده شده توسط جیم استارلین، جیم آپارو و مایک دی‌کلارو در صورت عدم مرگ جیسون تاد نگاهی بیندازیم. سناریویی که شاید از آن در این انیمیشن تعاملی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
آرک A Death in the Family در شماره‌های ۴۲۶ تا ۴۲۹ کمیک Batman جریان داشت. در اولین نسخه کلکسیونی این آرک، دنی اونیل مسئولیت مرگ جیسون تاد را با بیان این که «ما پسر شگفت انگیز را نکشتیم. خوانندگان این کار را کردند.» از سر خود باز کرد.
چرا دی‌سی سرنوشت یک شخصیت مهم را به تصمیم طرفداران واگذار کرد؟ جواب ترکیبی از استراتژی‌ها و تکنولوژی‌های جدید است. عوامل دی‌سی مدتی بود که با ایده جذابِ (در زمان خود) سیستم رأی دهی تلفنی بازی می‌کردند و دوست داشتند از آن در یک داستان واقعی استفاده کنند. علاوه بر این، اونیل هم در سال ۱۹۸۸ گفته بود که: «یک جورهایی، می‌خواستیم سیاستمان در توجه به نظرات طرفداران که از طریق نامه‌ها و گفتگوهایی در مراسم‌ها و فروشگاه‌های کمیک جریان داشت را گسترش دهیم.»
اما نمی‌شد هر سوالی را در نظرسنجی مطرح کنند. مسئولان دی‌سی می‌خواستند که مخاطبان واقعاً از این سیستم نهایت استفاده را کنند (چرا که هر تماس تلفنی ۵۰ سنت برای مخاطبان هزینه برمی‌داشت) و بنابراین باید نظرسنجی در مورد اتفاقی می‌بود که خوانندگان نسبت به آن اهمیت می‌دادند. به گفته اونیل، جیسون تاد «کاندید منطقی» بود.
تصمیم به مرگ جیسون تاد به دلیل عدم علاقه اونیل یا دیگر عوامل دی‌سی به این شخصیت نبود، بلکه به خاطر این بود که مخاطبان نظرات کاملاً متضادی نسبت به او داشتند و دو جبهه متفاوت را تشکیل داده بودند.
مسئله رابین
در اوایل دهه ۸۰ میلادی، دیک گریسون (Dick Grayson)، که دیگر سنش برای رابین بودن بالا رفته بود، تبدیل به نایتوینگ (Nightwing) شد. به این ترتیب، بتمن برای اولین بار بعد از دهه ۴۰ بدون سایدکیک ماند. این شد که جری کانوی و دان نیوتون، جیسون تاد را در سال ۱۹۸۳ معرفی کردند که تقریباً نمونه کپی/پیست شده از دیک گریسون محسوب می‌شد.
با این حال، چند سال بعد، رویداد Crisis on Infinite Earths این موقعیت را ایجاد کرد تا هر چیزی در دنیای دی‌سی تغییر پیدا کند که یکی از این تغییرات، جیسون تاد بود. حالا او یک بچه خیابانی بود که اولین بار وقتی با شوالیه تاریکی ملاقات می‌کند که قصد دارد چرخ‌های بتموبیل را بدزدد. یک بچه شرور و سرکش که بروس با امید به این که بتواند از زندگی مجرمانه دور نگه‌اش دارد، او را تبدیل به رابین کرد.
ولی این ورژن رابین بسیار با رابینِ دیک گریسون متفاوت بود. در حالی که دیک خوش‌بین و بامزه بود، جیسون طعنه می‌زد و مسخره می‌کرد. دیک گریسون همراه و هم‌پایِ بتمن در زوج داینامیک دی‌سی بود ولی شوالیه تاریکی بیشتر حکم یک دستور دهنده برای سایدکیک جدید خود را بازی می‌کرد.
از نظر دی‌سی، مخاطبان نظرات متفاوتی نسبت به جیسون تاد داشتند. آیا او یک رابین جدید بود که با خود حزن، درام و چالش را برای شوالیه تاریکی به ارمغان آورده؟ یا یک بلای آسمانی و وصله نچسب که هویتی که دیک گریسون جنبه افسانه‌ای به آن داده بود را آلوده کرده است؟ به نظر تنها راه دانستن این سوالات، یک نظرسنجی عادلانه و دموکراتیک بود.
مرگی در خاندان
شماره ۴۲۶ کمیک Batman در سال ۱۹۸۸ با تیمی خالق متشکل از جیم استارلین و جیم آپارو، خط داستانی A Death in the Family را آغاز کرد که در آن جیسون تاد متوجه می‌شود مادر بیولوژیکی‌اش ممکن است هنوز زنده باشد و برای همین سفری را شروع می‌کند تا به او برسد. از طرف دیگر، بتمن به این پی می‌برد که کفگیر جوکر به ته دیگ خورده و برای جور کردن پول، می‌خواهد یک کلاهک اتمی را به تروریست‌ها بفروشد.
در ادامه، این دو اتفاقِ کاملاً مجزا، مسیر مشترکی با یکدیگر پیدا می‌کنند. در شماره ۴۲۷ کمیک Batman، بتمن به جیسون دستور می‌دهد که تا وقتی خود او بازنگشته است، به سراغ جوکر نرود. اما جیسون که نگران وضعیت مادر خودش بود، کار خودش را می‌کند. این کار منجر به این می‌شود که جوکر او را گیر بیندازد، با یک دیلم تا سر حد مرگ او را بزند و او را در یک انبار با مواد منفجره رها کند. در صفحات نهایی این شماره می‌بینیم که بتمن دیر سر می‌رسد و فقط می‌تواند انفجار انبار را تماشا کند.
سپس در این کمیک یک نظرسنجی ارائه می‌شود که از مخاطبان می‌خواهد با شماره‌ای تماس بگیرند و سرنوشت جیسون تاد را مشخص کنند.
استارلین دو نسخه از شماره ۴۲۸ کمیک Batman را نوشته بود و جیم آپارو و مایک دی‌کلارو نیز بر اساس هر دوی آن‌ها کار و صفحات خاصی را به صورت متفاوت طراحی کرده بودند.
در کتاب Batman: The Complete History می‌توان نمونه‌ای از این طراحی‌های متفاوت را دید. در این کتاب، دیده شده که بتمن بدن له و لورده جیسون تا را به دست گرفته و کاملاً برعکس چیزی که در کمیک منتشر شده وجود دارد، صورتش با یک لبخند عجیب رو به آسمان است. به جای حزن و سکوت تراژیک نیز شوالیه تاریکی حالا فریاد می‌زند «اون زنده‌ست! خدا رو شکر!».
روایت منتشر شده از مرگ جیسون تاد روایت متفاوت از سرنوشت جیسون تاد
بن لی کلیر، آرشیویست دی‌سی، در مورد وضعیت آن موقع‌ها می‌گوید که همه نگران بودند و هیجان مشخص شدن نتیجه را داشتند. اونیل (که خودش رأی به زنده ماندن جیسون تاد داده بود) و تعداد دیگری از عوامل، هر چند دقیقه یک بار به شماره‌ای خاص که نتیجه لحظه‌ای نظرسنجی را برایشان مشخص می‌کرد، زنگ می‌زدند و به هیجان و نگرانی آن‌ها افزوده می‌شد.
در آرشیوهای دی‌سی می‌توان صفحات متفاوتی از آرک A Death in the Family دید که در آن‌ها جیسون در بیمارستانی در ایالات متحده به کما رفته است. همچنین دیک گریسون که وارد اتاق جیسون می‌شود. البته این صفحات ناقص هستند و حتی می‌توان در آن‌ها یادداشت‌هایی از تیم خالق را نیز دید.
مثلاً در صفحه حضور دیک گریسون در اتاق جیسون تاد، نوشته شده که به جای دیک، آلفرد در اتاق باشد و در عوض دیک گریسون به کمک بروس در پیدا کردن جوکر برود.
در صفحات نسخه منتشر شده از شماره ۴۲۸ کمیک Batman، مراسم خاکسپاری جیسون در جریان است و آلفرد نیز از بروس می‌پرسد آیا باید به دیک گریسون خبری دهد یا نه.
هر چند در هر دو نسخه، بتمن جواب نسبتاً یکسانی می‌دهد: «خودم این کار رو انجام می‌دم. از این به بعد نیاز به کمکی نیست… می خوام که این طور باشه.»
تا به امروز دی‌سی تصمیمی برای انتشار نسخه‌ای متفاوت از آرک A Death in the Family را نگرفته است ولی با انتشار انیمیشن ساخته شده از روی این آرک، برای اولین بار به طور رسمی قرار است از مرگ جیسون تاد جلوگیری شود. شاید هم به دنبال آن، کمیکی با محوریت زنده ماندن جیسون منتشر شود.
دیگر زوج بی‌زوج؟
در طول ۳۶ ساعت نظرسنجی، خط مشخص شده ۱۰۶۱۴ تماس دریافت کرد (که ۵۳۰۷ دلار هزینه برای خوانندگان در بر داشت) و نتیجه آن به تصور دی‌سی مهر تأیید زد: طرفداران در مورد جیسون تاد در دو جبهه متفاوت بودند و مرگ او نیز فقط به خاطر ۷۲ رأی بیشتر رقم خورد.
البته اونیل در سال‌های بعد اذعان کرد که هیچ مدرکی مبنی بر درست بودن نظرسنجی ندارد. حتی شنیده بود که یکی از مخاطبان، کامپیوترش را طوری برنامه ریزی کرده بود که برای ۸ ساعت، هر ۹۰ ثانیه با خط مورد نظر تماس بگیرد.
در هر حال، مرگ جیسون تاد اتفاق افتاد اما بر خلاف اکثر مرگ‌های کمیک بوکی، او نه فراموش شد و نه به سرعت دوباره زنده شد. این ماجرا تبدیل به یکی از محوری‌ترین بخش‌های زندگی بتمن از نظر روانی در دو دهه آتی شد. هر بار که کسی می‌پرسد چرا بتمن ترجیح می‌دهد تنها کار کند، چرا نسبت به متحدانش سختگیر است، چرا از این که دیگران نقش یک ویجلنتی را بازی می‌کنند خشمگین می‌شود، طرفداران به قابی شیشه‌ای که در بتکیو (Batcave) لباس‌های یک نوجوان را در خود جای داده، اشاره می‌کنند.
حتی وقتی در دهه ۹۰ میلادی که چرخه مرگ و احیای شخصیت‌های کمیک بوکی داغ شده بود اما خبری از بازگشت جیسون نشد، مرگ او را در کنار مرگ‌هایی مثل عمو بن پارکر، گوئن استیسی و والدین بتمن قرار داده بودند. تا سال ۲۰۰۵ طول کشید تا دومین رابین دوباره احیا شود، سراغ گرفتن انتقامش از جوکر برود و قسم بخورد تقابل بتمن با جرم و جنایت را ادامه دهد؛ البته با روش‌های خودش و با هویت ردهود (Red Hood).
اونیل در یکی از یادداشت‌های خودش در سال ۱۹۸۸ در رابطه با آرک A Death in the Family گفته بود: «گرفتن یک رابین، هر رابینی، از بتمن کار خطرناکی بود. بعضی از تاریخدانان فرهنگ عامه دلیل آورده‌اند که رابین یکی از عناصر حیاتی در محبوبیت نیم قرنی بتمن بود، وزنه‌ای الزامی برای بالانس شدن داستان‌های تیره بتمن، و من نیز مطمئن نبودم که آن‌ها اشتباه می‌کنند.»
بتمن بعد از مرگ جیسون تاد تنها نشد. تقریباً شش ماه بعد از مرگ دومین رابین، تیم دریک توسط مارو وولفمن و پت برادریک و با نظر اونیل معرفی شد. تیم (که نام او از تیم برتون، کارگردان فیلم Batman گرفته شده بود) پسری شاداب بود که در هنگام مرگ والدین دیک گریسون، بین تماشاچیان سیرک بود.
او خودش توانست متوجه شود که بتمن و رابین در واقع بروس وین و دیک گریسون بودند. تیم فعالیت‌های آن‌ها را با علاقه دنبال می‌کرد و به این ترتیب متوجه شده بود که بتمن بعد از مرگ جیسون تاد دچار مشکلات روحی شده بود.
اگر نظر مخاطبان برای مرگ جیسون تاد را در نظر بگیریم، راحت می‌توان درک کرد که چرا چنین روحیات و پیش‌زمینه‌ای برای تیم دریک در نظر گرفته شده است. تیم تا جای ممکن به دیک گریسون نزدیک شده بود تا حس غصب شدن میراث دیک گریسون توسط شخصیتی متفاوت ایجاد نشود. مثل مخاطبان، تیم به عنوان یکی از طرفداران بتمن و رابین بزرگ شده بود.
هدف اصلی تیم این بود که دیک گریسون را وادار کند تا دوباره رابین شود، نه این که خودش لباس سایدکیک بتمن را به تن کند. با این حال، وقتی توفیس (Two-Face)، بتمن و نایتوینگ را گیر انداخته بود، تیم مجبور شد با هویت رابین وارد عمل شود. بعد از این ماجرا نیز می‌گوید حاضر نیست بدون رضایت بتمن و نایتوینگ، دوباره لباس سایدکیک شوالیه تاریکی را بر تن کند.
تیم برای ۲۰ سال نقش رابین را بازی کرد تا این که نوبت به پسر بیولوژیکی خود بروس، یعنی دیمین وین رسید. اما اگر جیسون تاد زنده می‌ماند، چه اتفاقاتی رقم می‌خورد؟
در دوره‌ای که جیسون هنوز در کما بود، احتمالاً بتمن به فعالیت تکی خود ادامه می‌داد. ممکن بود اونیل و تیم خالق کمیک‌های بتمن تصمیم بگیرند جیسون را برای مدتی از داستان‌ها دور نگه دارند، بگذارند این شخصیت کمی از ذهن مخاطبان پاک شود و سپس به او این فرصت را دهند که شایستگی خود را برای پوشیدن لباس رابین اثبات کند.
شاید چنین روندی کمتر از یک سال در جریان می‌بود و با جیسونی مطیع و محتاط‌تر رو به رو می‌شدیم که به خاطر سرپیچی کردن از دستورات بتمن، نزدیک بود کشته شود. حتی ممکن بود جیسون بخواهد تا دیک دوباره رابین شود و ماجراهای تیم دریک برای خود جیسون اتفاق می‌افتاد.
به خاطر ۱۰۶۱۴ (و احتمالاً یک فرد با یک کامپیوتر) است که دومین رابینِ بتمن با مرگی غمناک، استادش را ترک ولی سال‌ها بعد با شخصیتی متفاوتی به اسم ردهود دوباره جای خود را در داستان‌های بتمن پیدا کرد.
اگر به شما فرصت این داده می‌شد تا زنده ماندن یا مرگ جیسون تاد را تعیین کنید، کدام گزینه را انتخاب می‌کردید؟ در انیمیشن A Death in the Family کدام سرنوشت را برای او رقم خواهید زد؟ می‌توانید دلایل و دیدگاه‌های خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
سلام
میخواستم به نویسنده این مقاله بگم این انیمیشن اثر خوبیه ، یعنی اصلا ساختش کار درست بودی ؟ و میشه یه نقد و بررسی از این انیمیشن توی سایت قرار بدین لطفا ??????
من ردهود رو دوست دارم اما اگه دیمین وین باشه دیگه چه بهتر
جیسون بهترین و باحال ترین شخصیت دی سیه
من عاشق نایت وینگ هستم
واقعا مقاله عالی بود
ردهود به نظر من یکی از خفن ترین کاراکترای دی سی کمیکه