بررسی اتاق فرار تنهایی – این یک اسکیپ روم واقعی است

اتاق‌های فرار با وجود اینکه خود سرگرمی جدیدی به شمار می‌روند و برای هر مخاطب تازه‌ای هیجان‌انگیز هستند اما فرمول تکراری و سناریوهای مشابه آینده بسیاری از آن‌ها را تهدید می‌کند. این مشکل از مجموعه‌های فعال در ایران و جهان هم نیست، اصلا خود کلمه «اتاق فرار» تمام چیزی را که قرار است در یک الی یک ساعت و نیم تجربه کنید، روشن می‌کند. در یک اتاق و فضا محبوس می‌شوید و باید با حل معماها راه خروج را پیدا کنید.

نوشتن سناریوهای جذاب، ساخت دکورهای بی‌نظیر و اضافه کردن المان ترس (به شرط عدم زیاده‌روی) همگی تا حد قابل توجهی روی کیفیت نهایی یک اسکیپ روم و خلاقانه‌تر شدنش کمک می‌کنند اما اگر اتاق‌های فرار زیادی را تجربه کرده باشید، این تغییرات شاید کمتر به چشمتان می‌آیند. اما خوشبختانه اتاق فرار جدید مجموعه اسکیپ‌رومیست یعنی «تنهایی» با به کارگیری چند المان جدید نه تنها تنوع تازه‌ای به اتاق‌های فرار می‌بخشد هم به بزرگترین سوالی که همیشه از خودتان می‌پرسید، پاسخ می‌دهد: «چرا باید در خلال سناریو بی‌ربط معما حل کنم؟» در ادامه با بررسی کامل‌ این اتاق فرار از ویجیاتو همراه باشید.

اتاق فراری در مورد یک اتاق فرار

مثل همه بررسی‌های دیگر، بهتر است از ابتدایی‌ترین ویژگی یک اتاق فرار یعنی سناریو و طراحی فضاها شروع کنیم. مجموعه اسکیپ‌رومیست با اتاق فرار قبلی خود یعنی «راز» پیش‌تر نشان داده بود که روی غرق کردن بازیکن‌ها در سناریویی باورپذیر و هماهنگ با معماها وسواس خاصی دارد و نتیجه این وسواس را می‌توان در تمامی بخش‌های تنهایی هم دید.

سناریو «تنهایی» خود در مورد یک اتاق فرار است. یعنی در اینجا خبری از دستگیری یک قاتل، رمزگشایی از مرگ یک فرد یا سناریوهای این شکلی نیست. داستان اتاق فرار تنهایی خود در مورد یک اتاق فرار به نام تنهایی است. کلید یک اتاق فرار به دست شخصی نامعلوم رسیده و او از آن زمان هر شب کابوس‌های وحشتناکی می‌بیند و صداهای بلندی در سر خود می‌شنود و او می‌ترسد کلید را در اختیار کسی قرار دهد. وظیفه شما در بازی هم کمک کردن به این فرد و سر در آوردن از ماجرای این اتاق فرار است.

اگر بخواهم بیشتر در مورد سناریو صحبت کنم، احتمالش زیاد است که نکات مهمی که خودتان باید تجربه کنید لو برود. اما خوبی این سناریو که حداقل من تا به امروز آن را در جایی دیگر ندیده‌ام، این است که دست تیم سازنده را در طراحی فضاها کاملا باز گذاشته است. در واقع شما در فضای بسیار بزرگ تنهایی با برخی از عجیب‌ترین اتاق‌های ممکن و کاملا بی‌ربط بهم رو‌به‌رو می‌شوید که تنها توجیه ممکن این است که این فضاها مال یک اتاق فرار باشند. متوجه منظورم شدید؟ تنهایی یکی از مهم‌ترین مشکلات اتاق‌های فرار را به نقطه قوت خود تبدیل کرده است.

هر بار که فکر می‌کنید به آخرین و جذاب‌ترین اتاق بازی رسیده‌اید، با باز شدن یک در و وارد شدن به فضایی کاملا متفاوت با دکوراسیون درجه یک، مجبور می‌شوید در تصمیم‌تان تجدید نظر کنید. این تنوع فضاها در کنار اتمسفر حاکم بر اتاق و البته یک سورپرایز جالب که کنترل بازی را تا حدی در اختیار شما می‌گذارد، همگی باعث می‌شوند تنهایی از لحاظ سناریو و فضاسازی فاصله قابل توجهی با اتاق‌ فرار‌های قبلی بگیرد.

سسمی باز شو!

هر چقدر که سناریو درست و فضاسازی خوب در فرو بردن شما به بطن ماجرا و غرق کردنتان در داستان اهمیت دارند، یک اسکیپ روم با بهترین سناریو ممکن اما معماهای ضعیف به شکست محکوم است در حالتی که برعکس معماهای خوب با زمان‌بندی درست می‌توانند ضعف‌های سناریو را هم پوشش دهند.

در بررسی‌های اتاق فرار‌های قبلی یکی از موضوعاتی که همیشه در موردشان صحبت کرده‌ام و به نظرم از ویژگی‌های مهم یک اتاق فرار عالی به حساب می‌آید، آن پلی است که باید بین سناریو و معماها برقرار شود. اینکه معماها با منطق داستان توجیه‌پذیر باشند. خب در مورد تنهایی از آنجایی که شما در داستان هم دارید یک اتاق فرار بازی می‌کنید، این پل به صورت پیش‌فرض بین معما و داستان شکل گرفته است.

برای همین خود سختی معماها، منطق و تنوع آن‌ها تنها فاکتور مهم است. سیر سختی معماها در «تنهایی» تقریبا روند درستی دارد. معماهای اول بازی کمی زمان‌گیر و سخت هستند اما این شیب کمی آرام می‌شود تا بتوانید زودتر به قسمت‌های بعدی برسید و دوباره شیب بالاتر می‌رود اما در انتها به پایین‌ترین حد خود می‌رسد و به نظرم آخرین معمای بازی ساده‌ترین آن‌هاست، سخت‌تر بودن این معما احتمالا باعث می‌شد تمام کردن اتاق برای بیشتر بازیکن‌ها در یک ساعت و نیم امکان‌پذیر نباشد اما در هر صورت احساس می‌کنم این آسانی کمی آن حس پیروزی انتهایی را کمرنگ‌تر می‌کند.

از طرفی اما تنوع خود معماها واقعا ستودنی است. با اینکه خود قفل‌ها آنقدری متنوع نیستند و بیشتر آن‌ها تنها از دو نوع عددی و جهتی هستند، اما در عوض راه‌حل پیدا کردن آن‌ها واقعا متفاوت و خلاقانه است. خوشبختانه هیچ کدام از این معماها هم راه‌حل غیر معقولانه‌ای ندارند و خبری از چندین راه‌حل احتمالی برای حل یک معما که تنها یکی از آن‌ها درست باشد، نیست. المان ترس و وحشت هم باعث می‌شود به هنگام حل کردن همه معماها یک استرس هیجان‌انگیز همیشگی همراهتان باشد.

در مورد نوع چینش معماها و مسیر حل آن‌ها هم تا حد زیادی بحث سلیقه در میان است. به شخصه معمولا معماهای غیرخطی که شما را مجبور به بازگشت به محیط‌های قبلی و استفاده از سرنخ‌های گذشته بکند، ترجیح می‌دهم و در تنهایی همه معماها کاملا خطی هستند. اما در عوض تفاوت بین فضاها و این شکل از خطی بودن هم حس قرار گرفتن در یکی از قسمت‌های سری فیلم ارّه را تداعی می‌کند که به خودی خود هیجان‌انگیز و نفس‌گیر است.

اطلاعات تکمیلی