نقد انیمه Catwoman: Hunted – یک اثر که نباید جدی‌اش گرفت

این نقد انیمه Catwoman: Hunted در وبسایت Lyles Movie Files منتشر شده است که ویجیاتو ترجمه آن را در اختیار شما قرار می‌دهد.

---

Catwoman: Hunted عمدتاً یک فرصت بی‌ضرر را برای سلینا کایل (Selina Kyle) از طریق ویژگی‌های خاص انیمه‌ها فراهم می‌کند. میزان لذت شما از این انیمه بیش‌تر به میزان علاقه‌تان نسبت به یک نسخه بازگوش‌تر از این سارق بستگی دارد. انیمه Catwoman: Hunted باید با دیدی سبک‌بارانه تماشا شود و خیلی جدی گرفته نشود.

سلینا (با صداپیشگی الیزابت گیلیس) به دنبال یک جواهر بزرگ است که در حال حاضر در اختیار بلک مسک (Black Mask – با صداپیشگی جاناتان بنکس) قرار دارد. این جواهر منجر به ورود بلک مسک به لوایتن (Leviathan) شده؛ یک امپراطوری وسیع تبهکارانه که توسط باربارا مینروا (Barbara Minerva) یا همان چیتا (Cheetah – با صداپیشگی کربی هوول باپتست) رهبری می‌شود.

در حالی که کتوومن تصور می‌کند که یک سرقت خوب برای او جور شده اما فعالیت‌هایش باعث شده تا تبدیل به هدف هم لوایتن و هم اینترپلی شود که قصد دارد با استفاده از کتوومن به عنوان یک طعمه، لوایتن را نابود کند.

اینترپل فقط پر از افراد کت و شلواری نیست. آن‌ها با بتوومن (با صداپیشگی استفانی بیاتریز) در یک مأموریت که توسط جولیا پنی‌ورث (با صداپیشگی لورن کوهن) و کینگ فاردادی (با صداپیشگی جاناتان فریکس) رهبری می‌شود همکاری می‌کنند.

گرگ ویسمنِ فیلم‌نامه‌نویس از دوجنسگرایی کمیک بوکی کتوومن استفاده می‌کند تا تنشی با بتوومن به وجود آورد. این اتفاق باعث می‌شود تا بتوومن، یکی از اعضای بت فمیلی که نسبت به حواس پرتی‌های احساسی تمایل کم‌تری دارد، در هنگام زبان‌بازی‌های سلینا به طرز عجیب خارج از شخصیت رفتار کند.

گیلیس این ذات زبان‌بازانه و سبک‌بار شخصیت اصلی داستان را به خوبی از آب در می‌آورد. با این که هماهنگی کمی در پروژه‌های اخیر انیمیشنی دی‌سی وجود دارد اما گیلیس خودش را به نامزدی مناسب برای ایفای نقش کتوومن در پروژه‌های آینده تبدیل می‌کند. بیاتریز ظاهراً انتخابی ایده‌آل برای بتوومن نیست و دلیل عمده‌اش این است که او باعث می‌شود کیت کین عاری از شخصیت باشد، طوری که انگار در حال ایفای نقش بتمن است.

مینروا علاقه‌ای ندارد تا اجازه دهد کتوومن لوایتن را خجالت زده کند و چندین ویلن سطح بالاتر را برای کشتن او می‌فرستد. در بین این شخصیت‌ها می‌توان چشر (Cheshire – با صداپیشگی کلی هو)، توبیاس ویل (Tobias Whale – با صداپیشگی کیث دیوید) و حتی سالامون گراندی (Solomon Grundy – با صداپیشگی استیون بلوم) را دید.

برخی از این ویلن‌ها جزو آن دسته از شخصیت‌ها هستند که فقط توسط قهرمانان سطح بالا مثل بتمن، واندر وومن و سوپرمن شکست می‌خورند.

ویلن‌های بهتری برای کتوومن مثل لیدی ویک (Lady Vic)، کینگ اسنیک (King Snake) و تالیا الغول (Talia al Ghul) وجود داشتند. شخصیت‌هایی که رقبای مناسب‌تری به نظر می‌آیند. این ویلن‌ها باعث می‌شدند تا ویسمن مجبور نشود تا کتوومن را برای شکست دادنشان تبدیل به یک ابرقهرمان کند.

این یکی از بزرگ‌ترین مشکلات انیمه Catwoman: Hunted است. این ویلن‌ها باید مثل احمق‌ها رفتار کنند تا کتوومن شکستشان دهد؛ حالا فرقی نمی‌کند که او در برابر یک زامبی غیرقابل توقف بایستد یا ۵۲ نینجا، کم پیش می‌آید تا تقلای او را ببینیم تا به این ترتیب هر گونه تعلیقی از بین برود.

با توجه به رقبای غیرقابل قبول کتوومن اما سکانس‌های اکشن به خوبی اجرا شده‌اند. شینسوکه تراساوایِ کارگردان قصد داشت تا کتوومن را در محیط انیمه‌ای قرار دهد تا او بتواند به طور مداوم به جای شلاقش به سراغ شمشیرهای بزرگ برود. تراساوا سبک مبارزه آکروباتیک و متکی به جنب و جوش سلینا را به خوبی به تصویر می‌کشد.

یک سری تفاوت‌های تُنی واضح نیز وجود دارند. چاشنی انیمه طبیعتاً باعث می‌شود تا نسبت به ویژگی‌های شخصیتی کلاسیک شهر گاتهام، تن احمقانه‌تر و مضحک‌تری به وجود آید. موسیقی متن جاز پاپ نیز یک ادای احترام عامدانه به Cowboy Bebop است تا احساس سرخوشانه بیش‌تر به وجود آید.

با این اوصاف اما تراساوا سکانس‌های تحریک‌آمیزی با کتوومن و سکانس‌های خشنی را به تصویر می‌کشد که با تن سرخوشانه Catwoman: Hunted در تضاد است. این لحظات هستند که باعث می‌شوند تا این انیمه از یک اثر خانوادگی به درجه‌بندی PG-13 برسد.

انیمه Catwoman: Hunted به زور خودش را جدی می‌گیرد پس سخت است که بتوان آن را به عنوان یک اثر بیش از حد پوچ در نظر گرفت. با توجه به حال و هوای جدی‌تر پروژه‌های اخیر انیمیشنی دی‌سی، ممکن بود جالب‌تر باشد تا سلینا را برای رسیدن به دستمزد خود واقعاً به دردسر بیفتد.