بابی کوتیک بالاخره پس از ۳۲ سال اکتیویژن بلیزارد (Activision Blizzard) را ترک کرد. گرچه او با به جیب زدن پول کلانی این کمپانی را ترک می‌کند اما برکنار شدن او را به‌خاطر شکایت دپارتمان حقوق مدنی کالیفرنیا در سال ۲۰۲۱ و به دنبال آن کناره‌گیری بسیاری از کارمندان، درخواست آن‌ها مبنی بر استعفای کوتیک و در نهایت خریداری شدن این شرکت توسط مایکروسافت در سال جاری پس از جنگ و دعواهای طولانی ممکن شد.
البته که در ابتدا کسی فکرش را نمی‌کرد زمانی که فیل اسپنسر (رئیس ایکس باکس) مدیریت اکتیویژن بلیزارد را بر عهده می‌گیرد، کوتیک برکنار شود. با این حال این مسئله به هیچ عنوان دور از ذهن نبود. چرا که وجهه عمومی کوتیک به عنوان سرمایه‌داری حریص به هیچ‌وجه با پرسونای (شخصیت) باحال و بامزه اسپنسر همخوانی نداشت.
از دید بسیاری از گیمرها، کوتیک خبیث‌ترین فرد شرور در صنعت بازی‌های ویدیویی است و رفتار و اعمالش مثال خوبی برای دوشیدن و سودجویی از یک فرنچایز و در مقابل نابود کردن هنر و رفاه بازی‌سازان محسوب می‌شود.
با این وجود اگر بخواهیم داستان کوتیک را از زبان سرمایه‌گذاران شرکت بشنویم، با داستان کاملا متفاوتی مواجه خواهیم شد. از زاویه دید آن‌ها، اکتیویژن یک کمپانی تقریبا ورشکسته بود که با مدیریت بابی کوتیک توانست ضمن ادغام با بلیزاد، به شرکتی با ارزش ۶۸.۷ میلیارد دلار تبدیل شود. او یک کارآفرین فوق‌العاده موفق است و با خروج از این کمپانی حتی ثروتمندتر از گذشته می‌شود.
حال در این مطلب به طور خلاصه از چگونگی تبدیل شدن کوتیک به قهرمان وال استریت و همچنین کسب عنوان «منفورترین چهره صنعت ویدیوگیم» می‌گوییم. با ویجیاتو همراه باشید.
سال ۱۹۹۰: کوتیک مدیریت اکتیویژن را به دست می‌گیرد و تقریبا همه را اخراج می‌کند
خب داستان از اوایل دهه ۹۰ آغاز می‌شود؛ زمانی که کوتیک و جمعی از سرمایه‌گذاران، از جمله یکی از دوستان نزدیکش؛ استیو وین که به‌خاطر اشتغال در زمینه‌ی صنعت هتل و کازینوهای لوکس شناخته می‌شود، بخشی از کمپانی مدیاجنیک (Mediagenic)؛ یک شرکت نرم‌افزاری تقریبا ورشکسته را به قیمت پانصد هزار دلار خریداری کردند. این کمپانی که توسط توسعه‌دهندگان و برنامه‌نویسان سابق آتاری (Atari) در سال ۱۹۷۹ تحت عنوان اکتیویژن تاسیس شده بود بعد از رخ دادن یک‌سری اتفاقات و به دنبال آن تغییر مدیر عامل شرکت به مدیاجنیک تغییر نام داد.
زمانی که کوتیک در سال ۱۹۹۱ این کمپانی را خریداری کرد و تبدیل به مدیر عامل آن شد، تغییراتی اساسی را در نحوه مدیریت و فعالیت مدیاجنیک ایجاد کرد. کوتیک خواستار بازگشت نام اکتیویژن به عنوان ناشر و توسعه ابزارهای نرم‌افزار داخلی شرکت شد. او در ادامه تمامی ۱۵۰ کارمند شرکت (به‌جز ۸ نفر) را اخراج کرد تا شروع تازه‌ای را برای این کمپانی در لس آنجلس رقم بزند. همان‌طور که گفتیم مدیاجنیک یا همان اکتیویژن در آن سال‌ها بدهی زیادی داشت و تقریبا ورشکسته شده بود. دیگر اقدام مهم کوتیک این بود که معامله‌ای با طلبکاران شرکت انجام داد و موفق شد آن‌ها را سرمایه‌گذاران اکتیویژن تبدیل کند.
نشریه Forbes در مقاله‌ای ادعا کرده کوتیک از دوران خردسالی معامله‌گر خوبی بوده است. به گفته این نشریه، کوتیک در دوران کودکی زیرسیگاری مادرش را به قیمت ۳ دلار به دوستش فروخت و در دوران نوجوانی هم با کار کردن در جاهای مختلفی از جمله پیک ساندویچی و فروش کیف پول مهارت‌های اولیه سرمایه‌گذاری و درآمدزایی را کسب کرد.
جالب است بدانید در این مقاله همچنین ذکر شده که کوتیک حتی بازی‌های ویدیویی را دوست ندارد. البته که این مورد بعدا توسط خود کوتیک رد شد و در سال ۲۰۱۲ به نیویورک تایمز گفت: «مردم از من انتقاد می‌کنند که چرا به محصولات (بازی‌ها) علاقه‌مند نیستم، اما من هستم.»
اواسط دهه ۹۰: شروع رشد اکتیویژن و فروش فوق‌العاده بازی Return to Zork
کوتیک در زمینه تجارت بازی‌های ویدیویی واقعا بااستعداد است. طبق یک گزارش آرشیو شده از NewMedia در سال ۱۹۹۶، اکتیویژن در آن سال ۳۲۰ کارمند داشت و در باقی دهه ۹۰ هم با خرید استودیوها و انتشار آثاری مثل MechWarrior و Tony Hawk’s Pro Skater به رشد خود ادامه داد.
دیگر موفقیت کوتیک در آغازین روزهایی که اکتیویژن دوباره جان گرفته بود، انتشار بازی Return to Zork بود. این اثر دنباله‌ای برای این مجموعه تکست ادونچر (ماجراجویی متنی) بود که فروش بسیار خوبی را تجربه کرد و هر کس که در آن روزها یک کامپیوتر شخصی داشت، بی‌شک نام این بازی به گوشش خورده بود. این بازی که در سال ۱۹۹۳ منتشر شد پس از یک سال به سوددهی ۲.۳ میلیون دلاری رسید.
کوتیک بعدا در سال ۱۹۹۶ برای آینده Zork ابراز امیدواری کرد. به‌طوریکه به‌نظر می‌رسید چندین دنباله برای این اثر در دست ساخت است و صحبت از سوددهی بسیار آن باعث شد تا گیمرها فکر کنند کوتیک به کیفیت محصولات چندان اهمیت نمی‌دهد. متاسفانه سری Zork هم دوام نیاورد و با عنوان Zork: Grand Inquisitor برای همیشه به پایان رسید.
سال ۲۰۰۳: دوران کال آو دیوتی آغاز می‌شود
جالب است بدانید پیشنهاد اولیه کوتیک برای جذب استودیوهای بازی‌سازی مختلف این بود که به آن‌ها می‌گفت شما اجازه دارید تا به صورت مستقل وقت بگذارید و روی پروژه‌هایی که خودتان دوست دارید کار کنید. این روند در آن زمان برخلاف راه و روش دیگر ناشر بزرگ صنعت و جدی‌ترین رقیب اکتیویژن یعنی الکترونیک آرتز (EA) بود.
بدین ترتیب در اوایل دهه ۲۰۰۰ بود که سازندگان اصلی بازی شوتر جنگی Medal of Honor: Allied Assault از قراردادی که با کمپانی الکترونیک آرتز بسته بودند، ناراضی بودند و به همین‌خاطر هم تصمیم گرفتند تا با همکاری و کمک مالی اکتیویژن، EA را کنار بزنند. نتیجه هم این شد که آن‌ها استودیوی اینفینیتی وارد (Infinity Ward) را در سال ۲۰۰۲ تاسیس کردند و از همین نقطه بازی کال آو دیوتی (Call of Duty) را توسعه دادند. همان‌طور که خودتان بهتر می‌دانید این مجموعه نقش بسیار پررنگی در رشد و پیشرفت اکتیویژن ایفا کرد و آن را از یک کمپانی موفق در زمینه بازی‌های ویدیویی به یک غول سرگرمی تبدیل کرد و البته یکی از بزرگ‌ترین دراماهای کل صنعت بازی را رقم زد.
سال ۲۰۰۸: پتانسیل سوددهی سالانه
مدتی بعد و در سال ۲۰۰۸ بود که کوتیک در تماسی به یکی از سرمایه‌گذاران گفت: «اکتیویژن فقط می‌خواهد بازی‌هایی را منتشر کند که بتوانند سالانه روی تمام پلتفرم‌ها به سوددهی خیلی بالایی برسند و البته پتانسیل ساخت دنباله را هم در خود داشته باشند». او در ادامه گفت اینگونه است که آن‌ها به هدف خود می‌رسند. می‌خواهید بدانید هدف اکتیویژن در آن سال‌ها چه بود؟ طبق گفته‌های کوتیک: داشتن فرنچایزهایی با ارزش بالای ۱۰۰ میلیون دلار.
کوتیک وقتی در رابطه با کنار گذاشتن بازی‌ها و تعطیل کردن استودیوی Sierra صحبت می‌کرد، این حرف‌ها را به زبان آورد. Sierra در واقع بخشی از Vivendi Games بود؛ شرکتی که در سال ۲۰۰۸ با اکتیویژن ادغام شد و آن را به اکتیویژن بلیزارد (Activision Blizzard) تبدیل کرد. این معامله بزرگ که حال اکتیویژن را گسترده‌تر و پیشرفته‌تر از قبل کرده بود از دید وال استریت یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای کوتیک بود. در نگاه گیمرها اما بابی فقط یک استودیوی بازی‌سازی محبوب را تصاحب کرده بود و تصور ترسناکی را در دل مخاطبان به وجود آورده بود. مدتی بعد در سال ۲۰۰۸ مایک مورهایم؛ مدیر عامل بلیزارد طی مصاحبه‌ای به طرفداران اطمینان خاطر بخشید که اکتیویژن باعث خرابی و نابودی بلیزارد نخواهد شد. او گفت: «من واقعا انتظار ندارم طرفداران متوجه تفاوت خاصی بشوند».
با این وجود تاکید کوتیک روی دوشیدن بازی‌ها به وسیله ساخت دنباله و بهره‌برداری از آن‌ها باعث شد گیمرها و همین‌طور رسانه‌ها دید مثبتی به این قضیه نداشته باشند. این قضیه به حدی نگران‌کننده بود که وب‌سایت Ars Technica در یک پست خبری صحبت‌های کوتیک را باصراحت و بی‌پرده اینگونه تعبیر کرد: «اگر نتوانیم یک بازی را تا می‌توانیم بدوشیم، آن را نمی‌خواهیم».
اوایل سال ۲۰۱۰: جدایی بزرگ اینفینیتی وارد
مدتی پس از عرضه بسیار موفق بازی کال آو دیوتی: مدرن وارفر ۲ در اواخر سال ۲۰۰۹، بنیان‌گذاران اینفینیتی وارد یعنی وینس زمپلا و جیسون وست از استودیو اخراج شدند. یک ماه بعد این دو نفر استودیوی ریسپاون اینترتینمنت (Respawn Entertainment) را تاسیس و قرارداد نشر بازی تایتان‌فال (Titanfall) را با استودیوی EA امضا کردند.
اکتیویژن با اخراج زمپلا و وست آن‌ها را به خودخواهی و فریبکار بودن متهم کرد و همچنین مدعی شد آن‌ها نه‌تنها قراردادشان را زیر پا گذاشته‌اند که با همکاری EA یک توطئه به پا کرده و می‌خواهند برای تاسیس یک استودیوی جدید، کارمندان اینفینیتی وارد را بدزدند. در پاسخ به اتهامات وارد شده، این دو بازی‌ساز ادعاهای اکتیویژن را رد کرده و گفتند این کمپانی هنوز میلیون دلارها پاداش و حق امتیاز به آن‌ها بدهکار است.
بدین ترتیب، مدتی بعد در سال ۲۰۱۳ و در پی مقاله‌ای که از Vanity Fair منتشر شد، فهمیدیم قرارداد این زوج با اکتیویژن به آن‌ها اجازه می‌داده تا سری مدرن وارفر را تا حدودی «کاملا مستقل» توسعه دهند. با این وجود در یک بند این قرارداد ذکر شده بود که در صورت اخراج این دو نفر، حقوق کال آو دیوتی به اکتیویژن می‌رسید. زمپلا و وست گفتند که به محض امضای قرارداد، اکتیویژن شروع به دخالت در کار آن‌ها کرده و مدام به دنبال راهی می‌گشته تا آن‌ها را اخراج کند و کال آو دیوتی را به چنگ بیاورد. در نهایت اما دو طرف (اکتیویژن یک طرف و وست و زمپلا یک طرف دیگر) قبل از اینکه کار به دادگاه بکشد با هم به توافق رسیدند.
کوتیک در سال ۲۰۱۲ به نیویورک تایمز گفت: «متوجه می‌شوی که دو نفر از مدیر عاملان قصد دارند تا قراردادشان را زیر پا بگذارند، پولی که به آن‌ها داده‌اید را نگه دارند و ۴۰ کارمند را بدزدند. در این موقعیت چه کار می‌کنی؟ شما آن‌ها را اخراج می‌کنید».
با این وجود EA مدتی بعد استودیوی ریسپاون را خریداری کرد و این اتفاق منجر به خلق آثاری نظیر ایپکس لجندز (Apex Legends) و استار وارز جدای (Star Wars Jedi) شد. راستی این استودیو هنوز هم توسط وینس زمپلا اداره می‌شود.
ژوئن ۲۰۱۰: منفورترین چهره صنعت بازی‌های ویدیویی
در این مرحله، چهره کوتیک به عنوان شخصیت شرور صنعت بازی‌های ویدیویی کاملا تثبیت شد. طی مصاحبه‌ای که بابی کوتیک در رابطه با وجهه عمومی‌اش به عنوان مدیر عامل اکتیویژن بلیزارد در سال ۲۰۱۰ با رسانه کوتاکو انجام داد، کوتاکو از او به عنوان «منفورترین فرد در ویدیوگیم» یاد کرد.
کوتیک در این مصاحبه گفت نظرات و ایده‌هایی که او با سرمایه‌گذاران شرکت به اشتراک گذاشته باعث سوءبرداشت از سوی گیمرها شده است. یکی از این اظهارات بحث‌برانگیز که کوتیک بارها به آن اشاره کرده بود به «جمع کردن اسباب لذت و تفریح در پروسه ساخت بازی‌های ویدیویی» مربوط میشد.
کوتیک در ادامه به کوتاکو گفت چهار تا پنج مورد از گفته‌های او باعث ایجاد یک‌سری سوءتفاهم شده است. او به عنوان نمونه، «جمع کردن اسباب لذت و تفریح در پروسه ساخت بازی‌های ویدیویی» که قبلا بیان کرده بود را مثال زد. کوتیک ادامه داد که او مدت خیلی طولانی‌ای از این عبارت استفاده کرده تا به سرمایه‌گذاران کمپانی توضیح دهد که «آهای، ما متوجه مسئولیت‌مان برای تامین بهره و سودِ سرمایه‌گذاران‌مان هستیم». او گفت این حرف بیشتر شبیه به یک شوخی بود.
کوتیک همچنین از این گفت که عباراتی مانند «بهره‌برداری از بازی‌های ویدیویی» که در سال ۲۰۰۸ از آن استفاده کرده، در جامعه سرمایه‌گذاری چیزی بسیار معمول است.
ژوئیه ۲۰۱۰: تیم شیفر، کوتیک را یک لاشیِ تمام‌عیار خطاب می‌کند
مدتی بعد در سال ۲۰۱۰ اتفاقی افتاد که خشم گیمرها و توسعه‌دهندگان را نسبت به اعمال و رفتار بابی کوتیک بیشتر و بیشتر کرد. بعد از ادغام اکتیویژن با کمپانی Vivendi آن‌ها کار روی بازی بروتال لجند (Brutal Legend) را آغاز کردند. با این وجود اکتیویژن بلیزارد در میانه راه دستور لغو بازی را صادر کرد و استودیوی دابل فاین (Double Fine) هم مجبور شد تا با همکاری رقیب اکتیویژن یعنی الکترونیک آرتز این عنوان را به بازار عرضه کند. بعد از این اتفاق، اکتیویژن بلیزارد از دابل فاین شکایت کرد و گفت که هنوز حق نشر بازی را در اختیار دارد.
تیم شیفر؛ بنیان‌گذار و موسس استودیوی دابل فاین طی مصاحبه‌ای با یوروگیمر (Eurogamer) در سال ۲۰۱۰ گفت: «او (بابی کوتیک) نسبت به سهامدارانش متعهد است. با این حال او مجبور نیست در این مورد انقدر عوضی باشد، مگر نه؟ فکر می‌کنم راهی باشد که او بتواند آن را بدون اینکه یک لاشیِ تمام‌عیار باشد، انجام دهد. به‌نظر می‌رسد (چنین راهی) امکان‌پذیر باشد ولی این چیزی نیست که او به آن علاقه‌مند باشد.»
کوتیک هم در مصاحبه با Edge به صحبت‌های شیفر پاسخ داد: «طرف آمده و می‌گوید من یک لاشی هستم. من در طول زندگی‌ام هرگز با او ملاقات نداشته‌ام. من هیچ‌وقت کاری با او نداشته‌ام. من هرگز در پروژه Vivendi که آن‌ها انجام می‌داند یعنی بازی بروتال لجند هیچ مشارکتی نداشتم».
کوتیک ادامه داد تنها در جلسه‌ای که با سهام‌داران داشته و نمایشی از بازی پخش شده، هیچکس از بازی رضایت نداشته و آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که بروتال لجند بازی خوبی نیست و بودجه زیادی به آن اختصاص داده شده. تصمیم نهایی هم چیزی نبوده جز لغو بازی. کوتیک در نهایت گفت به‌نظرش لغو Brutal Legend امری بسیار معقول بوده؛ چرا که این اثر اصلا بازی خوبی نبوده است.
حقیقتا بروتال لجند واقعا بازی خوبی بود اما متاسفانه نتوانست از لحاظ تجاری عملکرد درخشانی داشته باشد و به همین ترتیب، دنباله‌ای که برای آن در نظر گرفته شده بود همان موقع لغو شد. شفر بعدها در سال ۲۰۱۳ از آسیبی که استودیوی دابل فاین با انتشار ناموفق بروتال لجند دیده سخن به میان آورد. او گفت این باعث شده تا ما به سمت ساخت بازی‌های کوچک و جمع و جورتر سوق پیدا کنیم و تلاش کنیم تا سرمایه‌گذارها را به سوی خود بکشانیم.
دابل فاین در نهایت توسط مایکروسافت خریداری شد و بدین ترتیب شیفر و کوتیک برای مدت خیلی کوتاهی هم که شده تبدیل به همکار شدند. یعنی این اتفاق باعث شده آن‌ها کینه و کدورت‌های قدیمی را کنار بگذارند و سنگ‌های‌شان را وا کنند؟ خدا می‌داند!
سال ۲۰۱۱: هنرنمایی بابی کوتیک در فیلم مانیبال
این بیشتر شبیه به یک شوخی است اما پس از این اتفاقات، کوتیک در سال ۲۰۱۱ در فیلم مانیبال (Moneyball) با برد پیت همبازی شد. او در این فیلم نقش مالک باشگاه اوکلند را بازی می‌کند و گرچه نقش کوتاهی دارد اما انصافا هنرنمایی قابل قبولی را ارائه می‌دهد.
سال ۲۰۱۲: زندگی شخصی بابی
نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۲ از کوتیک به عنوان فردی که توسط رسانه‌های بازی تحقیر می‌شود و همزمان توسط وال استریت تحسین می‌شود، یاد کرد. کوتیک در این مقاله می‌گوید ادعاهایی مبنی بر اینکه او بازی‌های ویدیویی را دوست ندارد، از پایه و اساس غلط است. او همچنین به نیویورک تایمز گفت او بازیکن و طرفدار بزرگ بازی آرکیدِ دهه ۸۰ میلادی؛ Defender بوده و به همراه دخترش Skylanders بازی می‌کنند.
او همچنین با این موضوع که گیمرها زندگی عاشقانه او را مختل کرده‌اند، شوخی کرد و البته گیمرها از آن زمان به بعد همیشه به این موضوع اشاره می‌کنند. کوتیک گفت فکر کنید وقتی اولین عکسی که از من بالا می‌آید من را در قامت یک شیطان به تصویر کشیده، اوضاع زندگی شخصی و عاشقانه من چگونه خواهد بود! او به شوخی گفت: «این نوجوانان ۱۹ ساله فوق پیشرفته از روابط عمومیِ گران‌قیمتِ شرکت ما باهوش‌تر هستند».
سال ۲۰۱۸: شروع یک پایان
در سال‌های بعد، حاشیه‌های چندان مهمی دامن‌گیر بابی کوتیک و اکتیویژن بلیزاد نشد، تا اینکه در سال ۲۰۱۸ تصویری که مردم از بلیزارد به عنوان «یک شرکت بازی‌سازی باحال و خفن که همه در آن مثل اعضای یک خانواده هستند» داشتند، شروع به فروپاشی کرد.
با این حال اتفاقات اصلی و طوفان واقعی در سال ۲۰۲۱؛ درست زمانی که اداره اشتغال و مسکن عادلانه کالیفرنیا از اکتیویژن بابت آزار و اذیت جنسی کارمندان زن و ایجاد تبعیض و حقوق‌های نابرابر شکایت کرد، شروع شد. کوتیک در ادامه مدام این اتهامات را رد می‌کرد و حتی در اوایل سال جاری به رسانه ورایتی (Variety) گفت اتهامات آزار جنسیِ سیستماتیک در اکتیویژن بلیزارد نادرست بوده و آن‌ها را نتیجه «جنبش کارگری بسیار تهاجمی که سخت در تلاش بوده تا شرکت را بی‌ثبات کند» خواند.
نتیجه هم این شد که دپارتمان حقوق مدنی کالیفرنیا مجبور شد تا اتهامات آزار جنسی که به این کمپانی وارد کرده بود را پس بگیرد و تنها شکایت خود را بر پایه حقوق نابرابر و ترویج فرهنگ اشتباه پیش ببرد. یکی از کارمندان سابق بلیزارد در این رابطه به وب‌سایت PC Gamer گفت: «چشم‌پوشی از رفتار‌های ناشایستی که در شرکت رواج داشت واقعا غیرممکن بوده است».
سال ۲۰۲۳: بابی کوتیک خداحافظی می‌کند
طی پنج سال گذشته شاهد اخراج صدها کارمندان از این کمپانی بوده‌ایم. از طرف دیگر بازی اورواچ ۲ (Overwatch 2) را داشتیم که به موقع انتشار در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد. یکی دیگر از غافلگیرکننده‌ترین اشتباهات این کمپانی خارج کردن عناوین بلیزارد اینترتینمنت از بازار چین و خاتمه همکاری با NetEase بود.
گرچه برای قضاوت مدیریت مایکروسافت هنوز زود است اما ریاست این کمپانی بر اکتیویژن هیچ‌چیز را تغییر نداد و کال آو دیوتی هم سال فاجعه‌ای را پشت سر گذاشت. از طرف دیگر اما ریبوت کال آو دیوتی مدرن وارفر ۲ که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد موفقیت نسبتا خوبی را دریافت کرد و دیابلو ۴ هم به سرعت تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های این شرکت بدل شد. حالا می‌دانیم سه اکسپنشن برای بازی ورلد آو وارکرفت (World of Warcraft) در راه است و همه این‌ها یعنی ایده کوتیک مبنی بر «دوشیدن سالانه فرنچایزها» با قدرت ادامه می‌دهد و موفقیت‌های تجاری بی‌نظیری را برای اکتیویژن بلیزارد به ارمغان آورده است.
همچنین می‌دانیم که یک پروژه جدید بزرگ دیگر در بلیزارد در دست ساخت است؛ یک بازی بقامحور که هنوز عنوان رسمی دریافت نکرده است.
در نهایت و پس از تجربه فراز و نشیب‌های بسیار، بابی کوتیک از مدیریت شرکت کناره‌گیری کرد و طی بیانیه‌ای که منتشر کرد ضمن تمجید از اسپنسر از همه افرادی که به او کمک کردند تا کمپانی را از آن نقطه به این مرحله برساند عمیقا تشکر کرد.
شما کاربران ویجیاتو مدیریت بابی کوتیک را چگونه ارزیابی می‌کنید. دیدگاه‌ها و انتقادات خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
هیتلرم اون سیبلش رو ور میداشت شبیه این چاقاله بادوم میشد://
با وجود همه این حرفا
نمیشه کتمان کرد که یک بیزینس من به شدت باهوش و سود آوره
درسته من و شما همه ازش نفرت داریم
ولی نمیتونیم توانایی‌هاش رو زیر سوال ببریم
ضمن اینکه ایشون میدونست کالاف فن‌ها چه زامبی‌هایی هستن که هر سال نسخه جدید کپی پیست شده کالاف پارسال رو میخرن ، یه ملاقه روغن هم روش …
واقعا داستان عجیبی داشته😂
«فردی که توسط رسانه‌های بازی تحقیر می‌شود و همزمان توسط وال استریت تحسین می‌شود.»
این جمله بنظرم میتونست زیر تیتر قرار بگیره، واقعا جمله‌ایه که بیشتر متن رو توضیح میده.
ولی در هر صورت، همین بود که الان اصلا یه شرکت به اسم«اکتویژین بلیزارد» وجود داره؛ همین کوتیک بود که شرکت رو از«مدیاجنیک» کردش به همین شرکت میلیاردی که الان برای مایکروسافت شده. در هر صورت دمت گرم؛ صنعت ویدیو گیم همیشه ازت ممنون خواهد بود💚