داستان The Joker: Year One چگونه جوکر را دگرگون ساخت؟
چگونه یک انسان ساده تبدیل به بلای شهر گاتهام می‌شود؟ این پرسشی‌ست که داستان The Joker: Year One تلاش داشت تا به آن پاسخ دهد. در این خط داستانی، ماجرای جوکر در حالی روایت می‌شود ...
چگونه یک انسان ساده تبدیل به بلای شهر گاتهام می‌شود؟ این پرسشی‌ست که داستان The Joker: Year One تلاش داشت تا به آن پاسخ دهد. در این خط داستانی، ماجرای جوکر در حالی روایت می‌شود که تازه از حوضچه‌ای اسیدی بیرون آمده است تا روزهای ابتدایی‌اش به عنوان یک ویلن و تبدیل او به نیروی فراانسانی که امروز می‌شناسیمش مورد بررسی قرار گیرند. بدین گونه نیز داستان The Joker: Year One شامل جزئیات تازه‌ای درباره‌ی ریشه‌های این ویلن پرآوازه است. در این نوشتار به سراغ این تغییرات و دگرگونی‌هایی می‌رویم که در The Joker: Year One اعمال شده‌اند.
خطر اسپویل
این نوشتار داستان The Joker: Year One را لو می‌دهد. اگر نمی‌خواهید چنین شود، از خواندنش چشم‌پوشی کنید.
راهنمای پنهان جوکر
ماجرای The Joker: Year One یک داستان اوریجین است ولی تنها یک بازروایی از پرت شدن جوکر به درون خمره‌ی اسید نیست، بلکه به گونه‌ای یک دنباله برای Batman: The Killing Joke سال ۱۹۸۶ و Batman: Zero Year سال ۲۰۱۳ به شمار می‌آید. به طور آشکارتر، این روایت چند هفته‌ی پس از بیرون آمدن جوکر از آب‌های بیرون ایس کمیکالز را نشان می‌دهد.
هر چند، اساسی‌ترین نکته‌ی این خط داستانی این است که جوکر به عنوان یک ویلن کاملاً شکل‌گرفته پدیدار نشد. او هنوز هم یک پروسه‌ی فرگشت طولانی و دردناک را پیش رو داشت تا در جایگاه شاهزاده‌یِ دلقکیِ تبهکاری قرار بگیرد. اینجاست که دنیل کاپتیو (Daniel Captio) پا پیش می‌گذارد.
کاپتیو کاراکتری‌ست که در پروژه‌ی پیشین چیپ زدرسکی از بتمن با نام Batman: The Knight رونمایی شد. این روایت سفر بروس وین در دنیا به دنبال آموزگارانی‌ست تا بتوانند به او در آفریدن یک ارتش تک‌نفره علیه جنایت کمک کنند. کاپتیو یکی از آن آموزگاران به شمار می‌آید، یک روان‌کاو که روی کارکردهای بدنش کنترل کامل دارد. دنیل کاپتیو به بروس یاد می‌دهد تا چگونه از درد چشم‌پوشی کند، بر ترس پیروز شود و بدنش را همچون دستگاهی کنترل کند که احساساتش قابلیت خاموش شدن داشته باشند.
ولی کاپتیو به خاطر شیوه‌ی پایان یافتن همکاری‌اش با بروس در Batman: The Knight نسبت به او کینه به دل گرفت. با شنیدن شایعات درباره‌ی جوکر، او به گاتهام سفر می‌کند و پیشنهاد کمک به این سوپرویلن تازه‌کار را می‌دهد. دنیل کاپتیو به جوکر یاد می‌دهد تا چگونه ترس‌های درونی‌اش را به اختیار خود درآورد و جلوی درد را بگیرد. با حس کردن پتانسیل خام جوکر، کاپتیو او را تبدیل به یک مبارز مرگبار پیش‌بینی‌ناپذیر می‌کند که می‌تواند در برابر بتمن قرار بگیرد. بدین گونه، نمایان‌تر می‌شود که چگونه بتمن و جوکر دو روی یک سکه هستند.
البته، ماجراهایی که حول محور گذشته‌ی شاهزاده‌ی دلقکی می‌چرخند با یک المان معمایی و گنگ‌بودن بهتر عمل می‌کنند. در طول این پروسه، جوکر به میزانی تند آموزش‌ها را فرامی‌گیرد تا برای کاپتیو این پرسش پیش آید که شاگرد تازه‌اش همه‌ی این مدت در حال بازی با او بوده است. آیا این ویلن واقعاً به یک آموزگار برای تبدیل خود نیاز دارد؟
از شوربختی دنیل کاپتیو، او تشنگی به خود شاگرد تازه‌اش را دست‌کم می‌گیرد. پاداش جوکر به استاد و راهنمایش چاقو زدن و رها کردن اوست. تنها چیزی که از این روایت دست کاپتیو را گرفت، دانستن این است که متضاد بی‌نقصی برای شوالیه‌ی تاریکی آفرید.
حقیقت درباره‌ی سه جوکر
روایت زدرسکی از بتمن اشاره‌های فراوانی به وجود سه جوکر دارد آن هم در حالی که دیگر آثار دی‌سی از شوالیه‌ی گاتهام تلاش دارند تا از آن چشم‌پوشی کنند. تنها در Batman: Three Jokers سال ۲۰۲۰ است که این پدیده مورد کند و کاو قرار می‌گیرد. در این کمیک، گفته می‌شود که در واقع سه جوکر در شهر گاتهام فعال هستند. یکی از آن جوکرها همان جوکری‌ست که در Batman: The Killing Joke دیده شد و کمدین نام دارد. دیگری جوکر دوران طلایی‌ست که با عنوان تبهکار شناخته می‌شود. سومین جوکر هم مربوط به دوران نقره‌ای‌ست و در جایگاه دلقک قرار می‌گیرد.
داستان Batman: Three Jokers با کشته شدن تبهکار و دلقک به پایان می‌رسد تا کمدین تنها جوکر بازمانده باشد. با این وجود، این کمیک مربوط به خط بلک لیبل دی‌سی‌ست که ماجراهایش عموماً بیرون از پیوستگی بنیادین روایت می‌شوند. هرگز به طور رسمی تأیید نشد که آیا رویدادهای Batman: Three Jokers مربوط به دنیای اصلی دی‌سی هستند یا نه. آن گونه که The Joker: Year One نمایان می‌کند، رخدادهای آن داستان پیوندی با پیوستگی بنیادین ندارند.
خط داستانی The Joker: Year One تغییر خود را بر سه جوکر اعمال می‌کند. در ابتدای روایت، همتایان جوکر در هنگام بیرون آمدنش از آب‌های ایس کمیکالز به او یورش می‌آورند. همان گونه که از داستان‌های دلقک گاتهام انتظار می‌رود، این سکانس هم گنگ به نظر می‌آید تا آشکار نشود که واقعاً جوکرهای دیگر به او حمله می‌کنند یا تنها توهم هستند. The Joker: Year One در ادامه‌ی روایت خود تأیید می‌کند که این سکانس یک توهم است.
در واقع سه جوکر در دنیای دی‌سی وجود ندارد. تبهکار، کمدین و دلقک تنها بخش‌هایی از ذهن پیچ و تاب خورده‌ی جوکر به شمار می‌آیند که با خودش درگیر است. به عنوان بخشی از پروسه‌ی آموزش، دنیل کاپتیو به شاهزاده‌ی تبهکاری یاد می‌دهد تا به این هویت‌های متفاوت کالبد دهد. همان گونه که شوالیه‌ی تاریکی یک هویت پشتیبان با نام زور-ان-آر دارد، جوکر هم چندین هویت برای خودش پدید می‌آورد که می‌تواند بین آن‌ها جا به جا شود.
انگار این ریتکان Batman: Three Jokers برای جان دوباره بخشیدن به نگارش گرنت موریسون از جوکر انجام شده است. موریسون این طور روایت کرد که جوکر در واقع دیوانه نیست بلکه «فراخردمند» است. ذهن او به طور مداوم از یک هویت به هویت دیگری جا به جایی دارد تا بازگو شود چگونه او در طول زمان از یک تبهکار با نقشه‌های استادانه تبدیل به یک شوخی‌کننده‌ی مضحک و سپس یک ابرتروریست آشوب‌خواه می‌شود. ذهن جوکر همیشه در حال سیلان است و The Joker: Year One دلیلش را آشکار می‌کند.
واپسین شوخی جوکر با بتمن
با این که بخش بزرگی از The Joker: Year One در گذشته جریان دارد ولی این داستان یک ساب‌پلات در چهارچوب یک فلش‌فوروارد دارد که در آینده‌ی نزدیک دنیای دی‌سی رخ می‌دهد. در این آینده، جوکر از تیمارستان آرکهام و تله‌ی ذهنی که بتمن آن را طراحی کرده بود می‌گریزد. سپس سرنخ‌هایی از خود برای شوالیه‌ی تاریکی می‌گذارد که شامل یک حلقه‌ی تجزیه‌شونده‌ی اداره‌ی پلیس شهر گاتهام و دو نیمه‌ی کپسول که با کلاهخود رد هود شباهت دارند می‌شوند.
این شکار دلقک گاتهام از آن جهت برجسته‌تر به شمار می‌آید چرا که همه‌ی دنیا قربانی تازه‌ترین ویروس جوکر شده‌اند. این ویروس با خندیدن گسترش پیدا می‌کند؛ به این گونه که هر کسی که آوای خنده را بشنود تبدیل به یک همتای تاب‌خورده از جوکر می‌شود. حتی سایدکیک‌های محافظ گاتهام هم از آن مصون نیستند. شاهزاده‌ی دلقکی جنایت این ویروس را با آزمایش روی کمیسر فاسد و پیشین پلیس با نام متیو مک‌لاود (Matthew McLeod) به بی‌نقصی رسانده است.
خود جوکر، بتمن را در راه رسیدن به واپسین سرنخ راهنمایی می‌کند که یک کیسه‌ی خنده‌ی آلمانی‌ست که با نام لخسک (Lachsack) شناخته می‌شود. این کیسه یک سیگنال موقعیت‌یاب را ارسال می‌کند تا یک خفاش حاضر شود. آوای این خفاش در جا ویروس جیسن تاد را درمان می‌کند تا شوالیه‌ی تاریکی بفهمد در حالی که خنده عامل گسترش است، خفاش‌ها درمان‌گر هستند.
چرا جوکر یک چالش آفرید و راه‌حل را به بتمن داد؟ همان گونه که خودش بازگو می‌کند به خاطر علاقه‌اش به شوالیه‌ی تاریکی‌ست. برای همین است که در طول سال‌ها رویارویی‌شان اجازه می‌دهد تا بتمن زنده بماند. شاهزاده‌ی دلقکی اشاره می‌کند که می‌توانست سال‌ها پیش محافظ گاتهام را شکست دهد ولی اجازه داد که بتمن به خاطر این علاقه پیروز شود. شوالیه‌ی تاریکی رها می‌شود تا این رونمایی را پردازش و همچنین شهروندان گاتهام را درمان کند.
حتی هنگامی که شهر به آرامی به حالت همیشگی خود بازمی‌گردد، این ترس در دل شوالیه‌ی گاتهام وجود دارد که شاید حق با جوکر باشد. او می‌توانست پیکارشان را در هر دوره‌ای به اتمام برساند. چه اتفاقی رخ می‌دهد زمانی که جوکر سرانجام از بازی دست بکشد و تصمیم بگیرد تا برای همیشه بتمن را به پایان برساند؟ شاید این داستانی باشد که زمانی دیگر روایت شود.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.