نگاهی دوباره به بازی Immortals of Aveum – جاودانه‌های رها شده

زمانی که Immortals of Aveum توسط EA معرفی شد و برند EA Originals، ناشر بازی‌های محبوبی مثل It takes two و Unravel روی آن کار کرده، به نظر می‌رسید که قرار است تا شاهد یک بازی اورجینال باشیم و داستان و حال و هوایی جدید را تجربه کنیم و نهایتا مشتاق فرصتی بودیم که از کلیشه‌های ویدیوگیم فاصله بگیریم. متاسفانه اما هر چه که گذشت و تریلرهای بیشتری از بازی منتشر شد، کم کم به آن شک کردیم تا به هنگام انتشارش در ۲۲ آگوست سال گذشته، متوجه شدیم که «رویین‌‌تنان ایویوم» آ‌ن‌قدرها هم آسیب‌ناپذیر نیستند و همان ابتدا، آسیب بسیار شدیدی از سمت خریداران دریافت کردند!

به شخصه آن دوران سراغ این بازی نرفتم و منتظر ماندم که مشکلات فنی آن کمی بهبود پیدا کند، اما حالا پس از یک سال، تصمیم گرفتیم تا نگاهی به این بازی بیندازیم و فارغ از تمام مشکلاتی که در روز انتشار برای آن پیش آمده، بازی را بررسی کنیم. آیا یکی از بزرگترین بازی‌های EA در سال گذشته واقعا تجربه‌ی بدی بوده یا که ماجرا چیز دیگری است؟ با ویجیاتو در ادامه همراه باشید.

اگر داستان بازی را فراموش کرده‌اید، بد نیست تا دوباره نگاهی به آن بیندازیم. کلیت ماجرای بازی در رابطه با یک جنگ بزرگ به نام Everwar است که طی آن دو امپراطوری لوسیوم و راشارن به دنبال کنترل جادو در جهان هستند. حال این وسط فردی از طبقه فقرا طی حادثه غم‌انگیزی تمام خانواده خود را به دست حملات ارتش ساندراک، فرمانده‌ی راشارن از دست می‌دهد و در همین بین، خشمش باعث می‌شود تا تمام جادو‌های سه رنگ جهان ایویوم را ترکیب کرده و به نیروهای دشمن شلیک کند. همین باعث می‌شود که متوجه شویم جک یک ایمورتال است و به عنوان فرد برگزیده، باید به دستور فرمانده‌ی لوسیوم یعنی Kirkan با بازی بسیار عالی جینا تورس وارد ارتش شویم و با راشارن بدجنس قصه مبارزه کنیم.

راستش را بخواهید کلیت داستان و لور بازی آنقدرها بد نیست، چرا که از ریشه پتانسیل بالایی دارد و می‌توان آن را به عنوان یک جهان جادویی و مشابه دنیای بازی‌های فاینال فانتزی آن‌ هم با دید صورت اول‌شخص پذیرفت. پیشینه داستانی جهان ایویوم به خوبی و با جزئیات نوشته شده و خلاصه آن که بنیاد و ریشه‌ی جهان بازی به شکل درستی در خاک قرار گرفته؛ مشکل اما از جایی شروع می‌شود که بذری که به این خوبی در خاک کاشته شده و ریشه کرده، به بدترین شکل ممکن آب‌یاری شده و در مقابل آفتاب سوزان و مستقیم قرار گرفته و رشد مناسبی نداشته است!

از همان ابتدا که کنترل جک را به دست می‌گیریم، شاهد دیالوگ‌های بسیار و شوخی‌های واقعا بی‌مزه‌ای هستیم که حتی در دوران بزرگ‌سالی او نیز ادامه یافته و در طولانی مدت حسابی لوس می‌شود. با وجود بازی بسیار خوب جینا تورس، باقی بازیگرا و حتی خود «دارن بارنت»، صداپیشه‌ی جک نیز به بدترین شکل ممکن در داستان بازی می‌کنند و دیالوگ‌های کلیشه‌ای و آمیخته به کلمات پیچیده و عجیب و غریب جادویی باعث می‌شود تا بازیکن نتواند هدف تمام این شخصیت‌ها را باور کند.

نتیجه‌ی این عدم اعتماد در طول داستان، آن است که بازیکن بیخیال دنبال کردن داستان این شخصیت‌های کاغذی شود و از کاتسین‌ها به تندی عبور کند. از آن طرف هم ساندراک، شخصیت بد ماجرا به کلیشه‌ای‌ترین شکل ممکن سعی دارد تا نقش آن آنتاگونیست بسیار منطقی که در دل خود شعله‌ی انتقام را روشن کرده را به تصویر بکشد که حتی در اجرای همین نقش ساده هم ناموفق است و خلاصه آن که، تمام عوامل بازیگری و دیالوگ‌ها دست به دست هم داده‌اند که با کمک معجون پرحرفی شخصیت اصلی و ورایت شلخته و بدون انسجامشان، گیمر را خسته کنند!

از نظر گیم‌پلی اوضاع کمی بهتر می‌شود و شاهد تنوع بسیار خوبی در جادوها هستیم. گرچه نهایتا همان سلاح‌های آشنایی مثل شاتگان و راکت‌لانچر و غیره هستند که به شکل جادو در آمده‌اند، اما استفاده از آن‌ها لذت‌بخش بوده و سرعت بالای مبارزات و تعداد بالای ابیلیتی‌های مختلف با افکت‌های بصری مخصوصشان حس خوبی به بازیکن می‌دهد. دشمنان بازی نیز طراحی قابل قبولی دارند و اگرچه در طولانی مدت تکراری می‌شوند، اما سعی شده تا با قرار دادن باس‌های مختلف در طول مراحل جبران شود. در این بین هم یک سری پازل محیطی قرار داده شده که خیلی چالش‌برانگیز نیست، اما حس تعامل‌پذیری قابل قبولی را به بازیکن القا می‌کند و خلاصه آن که بازی از نظر گیم‌پلی تجربه‌ای است که می‌تواند شما را سرگرم کند، اما نهایتا چیز جدیدی هم به شما معرفی نمی‌کند و صرفا یک شوتر خوب با گان‌پلی سرگرم‌کننده است.

اما بگذارید همین ابتدا از نظر فنی خیالتان را راحت کنم چون که اصلا قرار نیست تجربه‌ی بهینه‌ای از بازی داشته باشید. طی یک سالی که از انتشار بازی گذشته، حداقل روی کامپیوتر ابدا بازی دچار بهبود خاصی از نظر مشکلات فنی نشده وعملا با یک فاجعه‌ی غیرقابل بازی روی سیستم‌های خوب گیمینگ روبرو هستیم. متاسفانه با وجود ارائه‌ی بخش‌های مختلف داخل تنظیمات گرافیکی بازی، ابدا شاهد بهبود خاصی روی فریم‌ ریت نهایی نیستیم و اگرچه استفاده از تکنولوژی‌هایی مثل DLSS و FSR هم با وجود بهبود کلی فریم‌ ریت می‌شود اما مشکلات فنی دیگری مثل گلیچ‌های ناگهانی، فریز تصویر و یا حتی کرش کردن بازی به صورت کامل را به همراه می‌آورند.

بازی از نظر بصری و طراحی محیط و معماری جادویی‌اش واقعا زیبا است، اما متاسفانه همین زیبایی بصری نیز با وجود تکسچرهایی که گاهی به صورت کامل حذف می‌شود یا سکانس‌هایی که محیط فریز شده و چاشنی افت مداوم فریم ریت به هنگام سفر ازمحیطی به محیط دیگر حسابی نابود شده‌ است. ماجرا جایی جالب می‌شود که به شکل عجیبی با یک بار باز و بسته کردن بازی این مشکلات رفع می‌شوند و دوباره به هنگام سفر به محیط جدید بازمی‌گردند.

در حال حاضر به نظر می‌رسد که EA به صورت کامل بیخیال این بازی شده و مشکلات فنی بازی به قوت باقی است و از نظر داستانی نیز، هیچ دلیل منطقی‌ای برای تجربه‌ی Immortals of Aveum وجود ندارد. صرفا اگر کامپیوتر واقعا قدرتمندی دارید، یا کنسول دارید و تمام بازی‌های شوتر عالی، خوب یا متوسط را تجربه کرده‌اید، این بازی می‌تواند تا حدی شما را سرگرم کند.

بازی Immortal of Aveum توسط ناشر بازی یا EA در اختیار ویجیاتو قرار داده شده است.