نقد فیلم Joker – عقاید یک دلقک قاتل

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مجموع نظرات ثبت شده (259 مورد)

• 
  mr.joker | ۲۰ تیر ۱۳۹۹

  به نظر من جوکر یه شخصیت فرا بشریه.این شخصیت به قدری پیچیده است که حتی بازیگر خودش هم(هیدث لجر)به قدری درون این نقش فرو رفت که جسدش توی۲۸ سالگی پیدا شد.ولی من هم اخلاقم خیلی شبیه جوکره.نه برای پز دادن و الکی بازی
  برای اینکه شخصیتش کپی برابر اصل منه

  0
• 
  ilpadrino | ۱۲ شهریور ۱۳۹۹

  لافو خخ

  0
• 
  AlirezaK | ۱۸ تیر ۱۳۹۹

  نکته جالب تو این فیلم برای من اون جایی هست که موری از جووکر میپرسه به اون دلقک های بیرون اعتقاد داری؟ و جوکر میگه نه به هیچی اعتقاد ندارم. احساس من اینه که این فیلم ادامه خواهد داشت و در قسمت های بعدی همین جمله محور فیلم میشه و جوکر رو پایین میکشه. رهبری که به زیردستاش اعتقاد نداره و اون دلقک ها فقط از سر هیجانات لحظه ای اونجری قبولش دارن و دورش حلقه زدن.

  0
• 
  یک آریایی | ۹ تیر ۱۳۹۹

  منم یکی مثل جوکر!!
  من خیلی آدم اجتماعی، اهل گفت وگو و... بودم.
  خیلی تحصیل خوبی داشتم همیشه معدل بالای 19 اما بعد تمسخر های آدم ها شروع شد...
  اونها بینی (دماغ) من رو مسخره میکردند که تازگی این اتفاق برام پیش اومد ولی زیاد ناراحت نمیشدم.
  تا اینکه فهمیدم دیگ خیلی خیلی داره زیاد میشه این تمسخر ها و طعنه ها تا جایی که خانواده ام هم داشتن مسخرم میکردن!!!
  بهم میگفتن تو هیچ استعدادی نداری با اینکه خیلی بچه با استعدادی بودم،هستم،و خواهم بود.
  خلاصه اونقدر مسخرم کردن که به کل عوض شدم.
  دیگ اون آدم مهربون گذشته نیستم.
  دیگ اون آدم اجتماعی گذشته نیستم.
  دیگ اون آدم با دل پاک و شاد گذشته نیستم.
  شاید لبخند بزنم یا بخندم ولی خنده هام همش ظاهریه و دلم غمگینه.
  من کسی شدم که حاضرم همه بمیرن.(البته بجز پدر و مادرم)آره حاضرم همه بمیرن تا راحت بشم.
  یا اینکه من بمیرم و راحت بشم.
  ولی خلاصه الان یکم احساس میکنم حالم بهتره.
  میدنی چیه؟ خلاصه بایدخودتو با جامعه وقف بدی.
  وگرنه بجز خودت کس دیگری قربانی نمیشه.

  0
• 
  ایمان | ۱۱ تیر ۱۳۹۹

  شما چند سالته؟

  0
• 
  امیر | ۱۸ مرداد ۱۳۹۹

  دقیقا اشتباهت اینجاست تو نباید خودتو با جامعه وقف بدی جامعه باید خودشو با تو وقف بده

  0
• 
  Reza | ۱۹ مرداد ۱۳۹۹

  افرین به درک و هوشت جوکر ۹ ساله از مریوان

  0
• 
  ilpadrino | ۱۲ شهریور ۱۳۹۹

  خخخخخخخخخخ

  0
• 
  سلامم | ۶ تیر ۱۳۹۹

  آدم باید مسئولیت کار هاش رو تو زندگی بپذیره.
  آدم خوب بودن کار سختیه وگر نه بد بودن و کار بد کردن که کاری نداره، بی ادبی کردن، ناراحت کردن تو سطح پایین تر واقعا راحته.
  تا توانی دلی به دست آر، دل شکستن هنر نمیخواد.

  0
• 
  علی طاهری | ۲۱ خرداد ۱۳۹۹

  آفرین نقد یعنی این خوب واقعی دلچسب

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  ممنون

  0
• 
  moddd | ۴ فروردین ۱۳۹۹

  اتفاقا من شدیدا یاد ایران افتادم جامعه ای که من دارم درش‌ زندگی میکنم. بینهایت مردم سرخورده از خیلی چیزا. بغض و کینه. جوکر نقش ادم ها رو داشت که یه روزی منفجر میشن. جامعه همراهیش‌ میکنه. فیلم تماما ترکیبی از جامعه شناسی و روانشناسی بود. پر از نماد پر از واقعیت که انگار شماتیک جامعه ها بودن

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  شباهت فیلم به جامعه ما انکار ناپذیره

  0
• 
  amir1854 | ۲۵ تیر ۱۴۰۲

  اتفاقا همین حرفاست که باعث میشه آدما ناراحت بشن.وگرنه به خاطر مشکلات اگه آدما میخواستن سرخورده بشن که اصلا نمیشد زندگی کرد.من خیلیا رو میشناسم با مشکلات مختلف ولی اصلا اینجوری ناامید نیستن.ادم اگه نعمت هاشو نبینه به این روز میفته.خیلیا هم سر چیزای الکی حرص میخورن.تازه جالبه الان که دارم اینو می‌نویسم سه سال گذشته و مثلا وضع اقتصاد هنوز هم خرابه.کلا خود ما باعث میشیم زندگی به نظرمون تلخ یا شیرین بیاد.شاید اینا حرف های کلیشه ای باشن ولی باور کن حقیقته.ادم خودش می‌تونه با مشکلات خیلی زیادی شاد زندگی کنه و سعی کنه مشکلات رو حل کنه و از چیزایی که داره لذت ببره،نه اینکه همش فکر چیزای نداشته بکنه.شاید باورت نشه یکی بیاد این چیزا رو بنویسه ولی واقعا نظرت رو دیدم ناراحت شدم.ان شاء الله مشکلات مردم حل بشه.

  0
• 
  Marzii | ۳۰ دی ۱۳۹۸

  خیلی ها جوکر فینیکس رو با جوکر هیث لجر مقایسه میکنن که اساسا اشتباهه. جوکر لجر یه جوکر بی پروا و برون گراست که همه رو فدای دیوانه بازیهاش میکنه و قربانی میگیره همین برون گرا بودنش باعث شده دیوانه تر دیده بشه و خیلی ها بیشتر دوستش داشته باشن ولی جوکر فینیکس یه شخصیت به شدت درون گراست که توانایی برقراری ارتباط با دیگران رو نداره هر چند در این راه خیلی سعی میکنه ولی موفق نمیشه. آرتور یه حصاری دور خودش داره که در لحظات لازم نمیتونه واکنش مناسب داشته باشه یا از خودش دفاع کنه بلکه بیشتر در خودش فرو میره و عصبانیتش رو در خودش فرو میریزه همین باعث لبریز شدنش میشه تا در نهایت اون حصار رو کم کم میشکنه جوری که بیننده همپای آرتور به جوکر تبدیل میشه و در طی این مسیر همذات پنداری میکنه با جوکر. جوکر اولش کسی رو الکی قربانی نمیکنه و رفتارش فقط تلافی جویانه اس ولی تو مترو میبینیم که دو نفر رو هم به جون هم میندازه و بی پرواتر میشه. در مورد پدرش یه سریا میگن توماس پدرش بود یه سریا میگن نه به نظرم فیلیپس میخواسته گذشته ی جوکر بازم مبهم بمونه توماس تکذیب کرد که پدرشه ولی پشت نویس عکس مادرش یه چیز دیگه اس

  0
• 
  ـمسعود | ۹ فروردین ۱۳۹۹

  به هیچ وجه جوکر فینیکس به جوکر هیث لجر نخواهد رسید چون جوکر هیث لجر جاودانست

  0
• 
  Fatemeh-D | ۱۹ دی ۱۳۹۸

  این جوکرو زیاد دوست نداشتم. من تنها جوکری که دیدم، بازی هیث لجر بوده و نه کمیک و نه هیچ فیلم دیگه ای رو ندیدم. فقط می تونم بگم که توی شوالیه تاریک، جوکر یه دیوانه ی نابغه بود. شروری که همیشه از بقیه، به خصوص بتمن یه قدم جلوتره. همین دو صفت منو جذبش می کرد. اما توی این فیلم نابغه بودنش زیاد به چشمم نمیومد. بیشتر یه آدم قابل ترحم بدبخت می دیدم و سیاهی و هوش وحشتناک جوکر به چشمم نیومد.

  0
• 
  علی طاهری | ۲۱ خرداد ۱۳۹۹

  اتفاقا یه رگه های از هوش درش بود تو صحنه ای که مری روی صحنه می کشه( البته هوش تبهکارانه) می خاست بگه داره هوش تبهکارانش تقویت میشه. بعدشم شما که از پست معلومه سینما میشناسی چرا اینجوی حرف میزنی(( تنها جوکر که دیدم هیث لجر بود)) واکین فینکیس واقعا زحمت کشد. دیگه بلاخره نولان بزرگ و فیلپس حتما باهم فرق دارن.

  0
• 
  maryam | ۱۷ دی ۱۳۹۸

  من اعصابم خورد شد ..
  خیلی تحت تاثیر این غم و رنج و اختلالی که داشت و احتمالا
  خیلیامون یا همینقدر یا کمتر ،یا بعضی وقتا یا اکثر اوقات درگیرشیم قرار گرفتم
  شبش تا صبح خوابم نبرد
  از خودمون بدم اومد همه چیز از خودمون شروع میشه
  به این حد رسیدن ادما از رفتارای خودمون شروع میشه
  بعدم میکنیمشون تو دیوونه خونه
  به قول نورمن تو فیلم psycho :دیوونه خونه هایی که پر اند از صدای خنده گریه...
  هنوزم بش فکر میکنم سرم درد میگیره

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  اتفاقا این اعصاب خردی که پیش اومده به نظرم نتیجه اثربخش بودن فیلمه مریم

  0
• 
  ارتور فلک | ۱۳ دی ۱۳۹۸

  من با جوکر بسیار همزاد پنداری کردم انگار که تو آینه خودم رو میدیم و انگار که فیلمنامه رو از روی زندگی من نوشتن. خندیدن های تلخ جوکر انگار که من داشتم میخندیدم پایان فیلم اون جوکی که جوکر بهش میخندید به نظرم گذشته زندگی تلخش بوده که به دکتره میگه تو نمیفهمیش! و اونجایی که میره خونه توماس وین ولی بهش میگه اون منو تو بچگی رها کرد واقعا اشک ریختم. به نظرم این فیلم داستان شخص یا اشخاصی هست که میگن : من یه دلقک ساده بودم که جامعه منو جوکر کرد...

  0
• 
  ره گذرم | ۶ دی ۱۳۹۸

  اوووف.مای گاد .ترکوند این آقای فینیکس
  خیلی وقت بود ک یه فیلم اینجوری بم نچسبیده بود...فیلمنامه عالی بازیا عالی دوربین لوکیشن و و و
  منو یه جورایی یاد منوچهر هادی انداخت
  شخصیتی دوس داشتنی و جذاب....
  لجر جای خود فینیکس جای خود .هر گل یه بویی داره
  آره به قول دوستان تو عالم واقعی یه هنرمند یا سلبریتی یا کمدین یا شومن می‌تونه درد جامعه رو بگه شاید هم مثل آرتور فلپ...
  اینجا هم یاد مهناز افشار افتادم. ای خدا...من عاشق مهنازم .خدای تو بازیگری و ریدن چون اون یه سلبریدیه.آره

  0
• 
  مسعود | ۴ دی ۱۳۹۸

  اونجایی ک گفتین فینیکس زور میزد و نقششو بد بازی اجرا میکرد به نظرم اینطور نبود چون بیماری های روانی و بیماران روانی با هم فرق دارن حتی اگه بیماریشون یکی باشه و اینکه مرز مشخصی وجو.د نداره مصلن زور زدن موقع خنده هم شاید پیش بیاد نکته دوم اینکه اون قرصا ک مصرف میکرد چون من اشنایی دارم متوجه شدم که بیماریش اختلال دو قطبی هستش و خود ارتور گناهی نداره چون این بیماری وراثتی هست و فقط برخی موارد به خاطر تاثیر جامعه بوجود میاد ولی عود کردنش دست خود طرف نیست و به اطرافش مربوطه حتی اگه ادم بکشه حق نداریم بهش توهین کنیم چون اون یجورایی اراده نداشته

  0
• 
  بهزاد | ۱۸ خرداد ۱۳۹۹

  و همینطور اختلال عاطفی اون قسمت که میره خونه اون زنه کاملا مشخصه مخصوصا وقتی نوک انگشتاشو روی نقاشیا میکشه یا تو تیمارستان لبشو لمس میکنه اینا علائمشه

  0
• 
  مصطفی | ۲ دی ۱۳۹۸

  برای من کجای فیلم جالب بود؟ همون جایی که بعدازقتل تومترورسانه هاعکسشومثل دلقک دارای دندانهای بزرگ کشیده بودن تاترسناک جلوش بدن ولی خودجوکرهرکاری کردنتونست خودشوهمشکل اون عکس بکنه وخندش گرفت ازبازی رسانه ها

  0
• 
  Tom | ۲۹ آذر ۱۳۹۸

  وقتی کسی که فیلمو نفهمیده مجبور میشه به دلایلی براش نقد بنویسه. همچین چیزی از آب درمیاد.! این چه مهملاتیه آخه؟ انقدری که این فیلم سخت رو میشد فهمید ! نقد شما رو برادر اصلا نمیشه فهمید

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  کجای مطلب به مشکل خوردی دوست عزیز تا راهنماییت کنم. فیلم اونقدر هم که میگی پیچیده نیست.

  0
• 
  bladerunner | ۲۹ آذر ۱۳۹۸

  دوستان میدونم که واقعا هم مادره هم خودش توهمم داشتن ولی موقعی یه عکس پیدا میکنه پشتش نوشته بود عاشق لبخندت هستم توماس وین..اون جریانش چی بود من احساس میکنم امکان راست بودن رابطشون هست

  0
• 
  علیرضا | ۳۰ آذر ۱۳۹۸

  دمت گرم با این دقتت. البته همون متن رو مادر متوهمش میتونسته خودش نوشته باشه. اما با همون یک متن و عکس میشه روایت داستان رو بگدر نسخه ی بعد به سمت دیگه ی برد

  0
• 
  fati | ۱۸ اسفند ۱۳۹۸

  خوبیه اینکه یه نفر دیوونه شناخته میشه اینه ک میشه هر چیزیو بهش نسبت داد و خب این میتونه خوراک آدمای معروف باشه برا تبرئه خودشون

  0
• 
  مسعود | ۴ دی ۱۳۹۸

  میتونه خوده مادره نوشته باشه

  0
• 
  Alrza | ۱۱ اسفند ۱۳۹۸

  بنظرم. تجاوز و رها کردن باعث روانپریشی مادر شد

  0
• 
  ali | ۱۱ خرداد ۱۳۹۹

  دمت گرم که اینو نوشتی

  0
• 
  پری | ۲۷ آذر ۱۳۹۸

  فینیکس هر سال افق بازیگری رو فرسنگ‌ها بیش‌تر گسترش می‌ده.
  واقعا فینیکس در حال حاضر نماد بی چون و چرای بازیگریه

  0
• 
  mahan | ۲۷ آذر ۱۳۹۸

  واقعا عالی بود . دارای مفهوم بسیار زیاد با داستانی جذاب و گیرا و بازیگری و کارگردانی و البته موسیقی متن و فضا سازی فوق العاده
  با وجود ترس اینکه جوکر رو خراب کنن خیلیا از جمله خودم داشتیم ( مثل بلایی که سر بتمن اوردن تا بیش از پیش مشخص بشه هرکسی نولان نیست) اما به معنای واقعی باید گفت که جوکر تاد فیلیپس ابروداری کرد .فقط ای کاش اون صحنه های حذف شده رو تو فیلم میدیدیم چون داستان اینقدر جذاب و پرکشش هست که تایم بیشتر ضربه ای به داستان نمیزنه اتفاقا بیشتر میشد ریشه جوکر شدن و خود جوکرو ببینیم. از طرف دیگه بازی فینیکس هیچگونه اغراقی نداره بنظرم و تصور اشتباه بعضی افراده که اینگونه فکر میکنن. یه نکته دیگه که باید بگم اینه که از نظر من مقایسه هث لجر و فینیکس تا حدود زیادی اشتباهه چون فضا دو فیلم و کارکتر جوکر دقیقا عین هم نیستن و تفاوت زیادی دارن ولی هردو نفر به معنای واقعی بازی بی نظیری داشتن.

  0
• 
  کیوان | ۴ دی ۱۳۹۸

  باهات موافقم که اغراق بی موردی نداشت...یک انسان دیوانه معمولن خیلی از احساساتش شدیدتر از حد معمول بروز میکنن و این طبیعیه برای دیوانه ها..
  در کل برای هیث لجرم خیلی احترام قائلم ولی به نظرم نقش آفرینی فینیکس کمی بهتر و ریز تر بود..
  در کل ولی جفتشون عالی بودن و از این متنفرم که یکیو به اون یکی برتری بدم

  0
• 
  mohamad5811 | ۲۶ آذر ۱۳۹۸

  شما لیاقت نقد این فیلم را اصلا ندارید

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  خوشا به حال لایقینش

  0
• 
  mohsen | ۲۳ آذر ۱۳۹۸

  و بی پروا و در کمال آرامش شلیک به مغز رسانه ای تفکر موجود و آغاز انقلاب جامعه دربرابر نابرابری ها گویی در صحنه پایانی جامعه مملو از جوکر هایی بوده که فکر میکردند تنها هستند ولی اکنون یکدیگر را یافته و همه چیز را نابود می کنند تا دوباره بسازند.

  0
• 
  mohsen | ۲۳ آذر ۱۳۹۸

  که دچار حجمه شده تا به صورت ناگهانی واز سر استیصال واکنش از خود نشان داده و منتظر عواقب آن است . اواخبار را می بیند و از اینکه دیده شده دچارشعف می شود . او راه خود را یافته دیگر نمی خواهد از قوانین تبعیت کند . او شخصیت خود را یافته دیگر خود راسرکوب نمیکند . مجری برنامه نایت شو با بازی رابرت دنیرو نیز نمادیست از رسانه های تبلیغاتی که ابزار القای هنجارهای اجتماعی و در پس آن با رفتاری غیر انسانی در پی تحقیر انسان هایی است که این ساختار و هنجار را رعایت نمیکنند. در سکانس رقص بر روی پله اوج دیدگاه اجتماعی نویسنده را میتوان لمس کرد پلیس به دنبال جوکر واو در میان انبوهی از جوکر ها که راه او را برای احقاق حقوق از دست رفته خود پیش گرفته اند ناپدید می شود و اینبار دستگاه سرکوب است که در قالب این دو پلیس به نمایش درآمده که به دست جمعیتی که حالا دیگر ساختار های موجود را شکسته نابود می شود و جامعه را به سوی انقلاب پیش می برد. و در نهایت سکانس شلیک به مجری برنامه نایت شو اعلام جوکر به جامعه که او دیگر حاضر نیست در چارچوب های تعیین شده افراد بالادست و دیکته شده به جامعه فرودست قرارگیرد

  0
• 
  mohsen | ۲۳ آذر ۱۳۹۸

  در سکانس اتوبوس جوکر سعی دارد ارتباطی ساده و واقعی با کودک ناآرام صندلی جلوی خود برقرار کند او از تمام استعداد خود مایه می گذارد تا کودک را سرگرم کند اما واکنش مادر به او مانند یک کودک آزار می باشد و این سرخوردگی با خنده های غیر قابل کنترل واکنش جمعی را بر می انگیزد گویی خنده ها واکنشی است برای پنهان کردن ناراحتی های درونی میخندد تا غم خود را پنهان کند . در جوامع غربی کوچکترین رفتار های حتی دوستانه با کودکان با نگاه کودک آزاری تعریف شده و قوانین سخت گیرانه هر گونه واکنش های طبیعی انسانی را به کودکان و خردسالانه از سر محبت می تواند با عواقب ناخوشایندی روبرو کند. در سکانس قتل در مترو تاثیر این رفتار را می تواند به خوبی مشاهده کرد. دراین سکانس سه فرد که یک زن را در مترو مورد آزار و اذیت قرار می دهند و با عدم واکنش جوکر روبرو هستیم او دیگر فقط نظاره میکند تا متهم نشود خنده های واکنشی در برابر ترس و تصمیم واکنشی به کتک خوردن از آن اوباش و سپس اولین تجربه مبارزه برای احقاق حقوق از دست رفته « قتل و ترس» گویی جامعه ای را به تصویر می کشد

  0
• 
  mohsen | ۲۳ آذر ۱۳۹۸

  این نقد بررسی فیلم جوکر از منظر اجتماعی و جریان شناسی ساختار سرمایه داری در جوامع غربی و تاثیر آن بر روان شناسی اجتماعی می باشد. در نگاه اول فیلم درباره فردی روانپریش با واکنش های رفتاری غیرمنتظره در برابر حوادث پیرامون خود می باشد. که به دلیل این رفتار از جامعه منزوی میشود و در نهایت با اوج گرفتن رفتارهای ناهنجار اقدام به قتل مینماید تا جایی که مادر خود رانیز به قتل رسانده و در ادامه با انگیزش هایی که باتشویق های اجتماعی در ستایش رفتار ناهنجار خود می بیند جامعه را به سوی دگرگونی و ساختارشکنی بر می انگیزد. اما از منظر اجتماعی نویسنده جامعه‏ای متاثر از نظام سرمایه داری را در غالب فرد به تصویر می کشد که در همه شئون درگیر چارچوب های قوائد نظام طبقاتی بی عدالت شده است. جوکر در واقع نمادی از انسانهایی است که درجوامع پیشرفته دچار سردرگمی در واکنش های منطقی می باشند. هر روز نقابی بر صورت میرنند تا شخصیت واقعی و افسرده خود را در پشت آن پنهان کنند تا بتوانند در چارچوب قوائد اجتماعی دیکته شده قرار گیرد.

  0
• 
  فاطمه | ۲۱ آذر ۱۳۹۸

  ترجیحا از کامنت ها بیشتر لذت بردم تا نقد بی معز شما

  0
• 
  فاطمه | ۲۱ آذر ۱۳۹۸

  واقعا بدترین نقد هارو میتونین بکنین ! بی سواد !
  اصن مجبور نیستی این فیلم رو با ایران مقایسه کنی ! این نشون میده چقد برداشتت سطحی بوده و چقد وحشتناک بی سوادی ! نقد کردن یک اثر سواد و تجربه میخاد دوست عزیز ! اینکه حستو ک برداشتتو بگی این نقد نیس ! یا زدی تو حاشیه بازیگر و کارگردان یا بودجه اش یا صدتا شر و ور دیگه !!!
  یک فیلم باید از جنبه های خاصی نقد بشه و با اعقاید عرف مقایسه بشه تا درک بشه نه اینکه بیای چیزایی که همه میدونن رو دوباره بگی !!!

  0
• 
  مژگان | ۲۲ آذر ۱۳۹۸

  چقدر بی ادب!

  0
• 
  اسی | ۱۹ آذر ۱۳۹۸

  جوکر یه شخصیتی منظبط با تربیت و مبادی آدابی هست که آدم رو یاد شخصیت فیلم شهروند مطیع قانون میسازه ولی در طول داستان فیلم با حقیقتی تلخ پی میبره که بهترین کس زندگی اش(مادر) از او بعنوان مفعول بکار برده شده و خنده های جنون آمیزش از تجاوز دوران کودکی اش شکل گرفته است ناگزیر بعد حقیقت بهترین فرد زندگی اش را میکشد و انتقام میگیرد جوکر نمیتواند به جامعه برگردد چون جامعه ای متمدن نمیبیند...... او از یکایک افراد انتقام میگیرد......... از رقص زیبای او که شبیه رقص های ایرانی هست بسیار خوشم آمد رقصی که نشان پیروزی یک منتقم مظلوم از یک مقتول ریا کار و دروغگو میگیرد رقص بعد کشتن نامادری اش بعد کشتن مجری بعد کشتن پلیس و نارفیقش....... خلاصه این جوکر در لابه لای زندگی فرد فرد هر جامعه ای به خصوص ایرانی ها جا دارد.......

  0
• 
  فاطمه | ۶ دی ۱۳۹۸

  دقیقا! ادمی که یک عمر با کتابهای اموزش و پرورش و سجاده جانماز مادر و روایتهای هزار ساله پا به جامعه ی ظاهر ساز و الوده میزاره و در تضاد اموخته ها و واقعیتها، پوست اندازی و دگردیسی می کنه. ادمهای متظاهر به ظاهر خیر خواه رو می بینه که در اصل به فکر چاپیدن بقیه هستند مثل گرفتن حق ویزیت، گرفتن رای، داشتن تماشاچی، به کار گرفتن حس ترحم برای خدمات و... به اونجا می رسه که خودش هست و خودش. جامعه ی بیمار ایران

  0
• 
  Alireza669012 | ۱۹ آذر ۱۳۹۸

  فیلم عالی بود و باید نویسنده های ما به فکر عمیق فرو برند که برا نوشتن از مغزشون کمک میگیرن یا از شکمشون !!؟!!
  این فیلم نشون میداد که جامعه بیماره و زندگی تو این جامعه بیمار برا کسی که میخواد خوب باشه سخته و تویی که میخوای مثل بقیه نباشی راهی جز بدتر شدن نداری و اینم خودش یه راهی هست که بدتر میکنه جامعه رو ، در کل نویسنده میخواست بگه یا با این جامعه خراب بساز یا این جامعه خراب رو داغون تر کن

  0
• 
  مریم | ۱۸ آذر ۱۳۹۸

  صحنه اول فیلم که چشماش پر اشک بود و میخاست بخنده من گفتم این بازیگر فیلم HER میخاد بترکونه معنی بازیگریو و همون لحظه یاد خیلی دوران زندگیم افتادم که جقدر بغض داشتم و باید میخندیدم
  ولی اینکه انتهای فیلم دکترو کشت یا زن همسایه رو نفهمیدم
  و اینکه چرا به یه زن روانی باید بچه به سرپرستی بدن و چظور اون وقایع بچگی رو فراموش کرده بود ارتور

  0
• 
  مژگان | ۱۹ آذر ۱۳۹۸

  سلام
  کشته شدن یا نشدن زن همسایه و دکتر، دارای ابهام هدفمند است تا داستان به جای تابلو، حالت آینه پیدا کنه و تحلیل‌های متفاوت را بر اساس ذهنیت مخاطب، بپذیرد. در واقع این یک نوع شگرد هنریه.
  درباره اینکه چرا وقایع را فراموش کرده، این یک روش دفاعی روانی در مصیبتهای خیلی بزرگ و خارج از تحمل است که انسان بخش‌هایی از خاطراتش را عامدانه فراموش می‌کنه و خردسال بودنش از یک طرف و آسیب مغزی-نه فقط آسیب روانی- به این فرایند کمک کرده.

  0
• 
  هدهد | ۳ دی ۱۳۹۸

  بنظر من او زن همسایه رو نکشت چون اولا هیچ جاش خونی نشده بود و دوما جوکر بعد از کشتن هرکسی میرقصید ولی بعد از اینکه از خونه اون زن اومد بیرون نرقصید. ولی دکتر رو کشت چون هم کفشاش خونی شده بود و هم اینکه رقصید.

  0
• 
  ali | ۱۶ آذر ۱۳۹۸

  به نظر من تو اون قسمتی که از خنده های بیش از حد وکنترل نشده جوکر انتقاد میکنید اشتباهی متوجه شده اید،مثلا تو اون سکانسی که جوکرداخل کلوپ میشه برای اجرای کمدی ادامه دار شدن خنده هاش واون سرفه های زیادش بخاطر اینکه میخواد جلوی خنده هاشو به زور بگیره ولی دست خودش نیست برای همین مدام حالت خفگی بهش دست میده وحتی بیشتر بازیشو طبیعی تر نشون میده

  0
• 
  farshad | ۱۶ آذر ۱۳۹۸

  من خیلی کم پیش میاد بخوام فیلم نگاه کنم نه که دوس نداشته باشم اتفاقا چرا ولی به علت مشغله زباد خیلی وقت نمیکنم ولی این فیلمی که من دیدم بی شک یکی از بهترین فیلم هایی بود که تو عمرم دیدم. شخصیت معصوم و مهربون جوکر که وقتی اولای فیلم بود که رفته بود به برنامه کمدی بلند گفت i love you murray و بعد گفت من کسیم که میخاد شادی و خوشحالی رو به ارمغان بیاره و خب این شخصیت هی مورد تمسخر قرار میگیره نادیده میشه وو طرد میشه و همه اینها یک جا خودشو نشون میده و برای جوکر توی مترو اتفاق میفته و وقتی که کاری که دوسش داشت رو از دست میده و تو بدترین حالت روحی ممکن قرار داره. ولی یه نکته ای که کسی توجه نکرد در موردش این بود که وقتی که همه جلو شهرداری داشتن اعتراض میکردن و جوکر میره داخل ساختمون میبینه که نشستن با خیال راحت به دیدن برنامه و خوش گذرونی و این دقیقا به این مورد اشاره میکنه که نه تنها ایجور افراد به چشم نمیان بلکه حتا اعتراضات اون ها هم به چشم نمیان و این رفتار کامل توی استودیو خودشو نشون میده وقتی هی مورای هی میخاد جوکر متهم کنه و هیچ کدوم از حرفای جوکر نمیشنوه و نادیده میگره

  0
• 
  سام دلیری | ۱۶ آذر ۱۳۹۸

  این فیلم شاهکار سینمای غرب رو به رخ همه کشیده با بازیگری بی بدیل و تکرار نشدنی نقش جوکر که تمام احساس خود رو عینا به مخاطب القا میکنه.
  فیلمی که میتونه الهام بخش مبارزه با نظام سرمایه داری در برابر طبقه مستضعف باشه.
  بازیگر نقش جوکر قهرمانی ست برای جامعه ای که خود عینا این ظلم رو درک کردن و به دنبال قهرمانی هستند که فکر میکنن باید از آسمان فرود بیاد اما در این فیلم میبینید که نقش اصلی فیلم خودش هم نمیدونست میتونه یک قهرمانی باشه برای مردمش اما کم کم قهرمان درون خودش رو پیدا میکنه و میشه سنبلی برای مبارزه با سرمایه داری و ستمگری.
  فیلمی کمتر دیده شده در سینمای جهان که در عین اجتماعی بودن، یک فیلم اکشن، درام و احساسی رو به روی پرده سینما میکشه
  کمتر منتقدی میتونه پا بر روی وجدان خودش بزاره و فیلم رو به طرز بسیار ظالمانه ای نقد کنه
  نقش جوکر برازنده این بازیگر بوده که با یک بازی بسیار زیبا حرفی برای منتقدین نمیزاره و کار رو تموم میکنه.
  فیلمی که ثانیه به ثانیه آن ذهن مخاطب رو به تسخیر میکشه و با پایان زیبای آن حسرتی برای مخاطب به جا میزاره

  0
• 
  مژگان | ۱۶ آذر ۱۳۹۸

  از بعد فیلم مرشد، فینیکس به درجاتی رسیده که میشه گفت نام او معادل مطلق هنر بازیکری شده. حقیقتا اگر کسی بجز فینیکس مثلا لتو و دی کاپریو نقش جوکر را برعهده می‌گرفتند فقط جوکر خراب نمی‌شد، بلکه بازیگر نخبه‌ای مثل دی کاپریو هم اعتبارش مخدوش می‌شد.
  تاد فیلیپس و اسکات سیلور، هنگام نوشتن فیلمنامه‌ی جوکر، عکس فینیکس را به دیوار آویخته‌بوند و هرچند جمله که می‌نوشتند، نگاهی به عکس فینیکس می‌کردند و به خودشان می‌گفتند یعنی می‌شود فینیکس این نقش را بپذیرد؟
  کاری که فینیکس با جوکر کرده انتظار و سلیقه را از هنر بازیگری چنان بالا برده که دیگر به سختی می‌توان هر نقش‌آفرینی را دید و پذیرفت.

  0
• 
  هنگامه | ۱۵ آذر ۱۳۹۸

  فیلم رو همين الان دیدیم بعد از تعریف و تمجیدهای فراوان و واقعا میتونم بگم بعد دیدین فیلم منتظر همیچین شاهکاری بودم.واقعا عالی بود در مورد خواکین فینیکس بگم بعد از دیدن فیلم quills عاشقش میشی، با فیلم her وmaster میفهمی چه بازیگریه و بعد از دیدن joker بهش ایمان میاری... دی‌کاپریو و جرد لتو هرگز نمیتونستن اینجوری از پس نقش بربیان. بعد از چند سال امسال شاهد یک شاهکار دیگه تو سینما بودیم.

  0
• 
  آناهیتا | ۱۳ آذر ۱۳۹۸

  همین الان این شاهکار رو دیدم بی نظیر بود بازی فانیکس باعث میشد تو تک تک لحظه ها همراهش درد بکشی و تک تک لحظاتش رو باهاش زندگی کنی. چقدر ناراحت کننده بود اون لحظه ای که گفت اگر تو پیاده رو بمیرم از روی بدنم رد خواهید شد. و لحظه ای که فهمیدیم تمام اتفاقات و لحظات خوب زندگیش با دختر همسایه توهمی بیش نبوده. :cry: گریه هاش خنده های منحصر به فردش و لحظه ای که از دوستش گذشت و اجازه داد فرار کنه. فوق العاده اس این فیلم تو دیدنش شک نکنید

  0
• 
  احسان | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  هنرنمایی فونیکس و هیت لجر در نقش جوکر گاه مقایسه می‌شود. اصرار به این مقایسه اغلب از سوی معدودی از علاقه‌مندان به هیت لجر صورت می‌گیرد و دیگران بر این نکته تاکید دارند که این دو نقش مطلقا ربطی به هم ندارند. نقش هیت لجر، متعلق به دنیای ابرقهرمانی کمیک بوک است، اما نقش فونیکس، کاملآ واقع‌گرا و‌ضدقهرمان است و این دو حوزه قابل مقایسه نیستند، با این حال در صورت تداوم اصرار بر مقایسه باید گفت هیت لجر، بازی‌ای روان دارد اما تک‌بعدی و تخت و با چند ترفند که در ابتدای فیلم کشف می‌شود و تا انتهای فیلم تکرار می‌شود، اما نقش‌آفرینی فونیکس، یک سفر طولانی از آدم خوب به آدم بد است، نقشی چند بعدی و بسیار پیچیده و‌ پر از جزییات که هر لحظه در حال تغییر به چیزی دیگر است. اگرچه انتخاب از این سفر پیچیده‌ی پرجزییات، نزدیک به ناممکن است، اما صحنه‌ی حمله‌ی سه مست به فونیکس را در مترو از برشی که یکیشان از پشت فونیکس را گرفته و دیگری او را می‌زند و چهره‌ی بی‌پناه فونیکس و سپس تیراندازی‌اش و دستپاچگی اش قله‌ی بازیگری تا اکنون است.

  0
• 
  احسان | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  جوکر با نقش‌آفرینی فونیکس را برخی منتقدان، تلخ‌ترین و استادانه‌ترین بازی در تمام تاریخ سینما می‌دانند و هر صحنه‌ش یک کلاس کامل بازیگری است که باید بارها دیده شود و هربار نکته‌ای تازه را بروز می‌دهد، درآوردن نقش کسی که با تمام وجود می‌خواهد خوب باشد اما همه می‌خواهند او بد باشد و او مثل گل سرخ شازده‌کوچولو، برای دفاع از خودش هیچ سلاحی ندارد جز چند خار کوچک. پس عاقبت همانی می‌شود که می‌خواهند. شرور می‌شود اما شروری که بیننده نه تنها از او نفرت ندارد بلکه برخلاف جوکر هیت لجر، احساس می‌کند این، شروری معصوم است و حتی در برخی صحنه‌ها عیسای مصلوب است و هرکسی در درونش کسی مثل او‌ را دارد و دوست دارد بروزش بدهد.
  مشابه این بازی استادانه‌ی تلخ را فونیکس در فیلم مرشد در نقش فردی کوئل داشت، یک سرباز از جنگ برگشته که آسیب روحی دیده، اما آن سال اسکار را به دنیل دی لوییس در نقش آبراهام لینکلن باخت درحالی که بازی فونیکس در فیلم مرشد از بهترین بازی‌های تاریخ سینما ارزیابی می‌شود.
  هنرنمایی فونیکس و هیت لجر در نقش جوکر گاه مقایسه می‌شود. اصرار به این مقایسه اغلب از سوی معدودی از علاقه‌مندان به هیت لجر صور

  0
• 
  جواد | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  آقای مخترم مگه اینجا پیج ترامپه؟

  0
• 
  حسین | ۱۶ شهریور ۱۳۹۹

  مخ تِلیتِ ترامپ تو تحلیل این لاتاالات ته میگیره.

  0
• 
  بُرزو مَمَقانی | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  راستی پاسخای فحش دار به این کامنتو تایید نکن ادمین دمت گرم، جیگرت بِرُم.

  0
• 
  Peyman | ۱۱ آذر ۱۳۹۸

  موقع تماشای بخش‌هایی از فیلم ذهنم درگیر جامعه خودمان شد و به یاد پولدارها و ریچ کیدزایی افتادم که دنیای کاملا خاص خودشان را دارند و ثروت‌شان را به قیمت خون توده‌هایی از مردم به دست می‌آورند ، توده‌هایی که عملا هیچ چیزی ندارند و باید برای بقا جان بکنند و کیست که نداند ارتباط مستقیمی بین فقر و خشونت وجود دارد .... وقتی مردم در حال دست و پا زدن مداوم در منجلاب فقر و ذلت هستند و همه چیز در اطرافشان تلخ و سیاه و نکبت‌بار است وقتی در آخرین بررسی‌ سالانه موسسه گالوپ که در سال 2019 منتشر شده ایران به همراه کشورهای چاد ، سیرالئون ، افغانستان و عراق پنج کشور عصبانی دنیا هستند دیگر نمی‌توان از آنها انتظار داشت تجمعات اعتراضی خود را در کمال آرامش برگزار کنند و به اموال عمومی آسیب نزنند چون حفظ ارزش‌هایی مانند انسانیت و عدالت در سایۀ تورم ۵٠ درصدی و درآمدهای محدود قابل تصور نیست ...

  0
• 
  Sahsr | ۲۷ آذر ۱۳۹۸

  این فیلم در سینما 150mبازدید کننده داشت

  0
• 
  Alone_Witness | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  واقعیت من تایپیک بالا رو نخوندم ولی دوست دارم نظرمو بگم ؛ دقیقا من وقتی فیلمو نگاه کردم یاد کتاب عقاید یک دلقک افتادم 15 سال پیش وقتی این کتابو میخوندم دقیقا احساس همدردی با کتاب داشتم با خودم گفتم این کتاب واسه من نوشته شده ، وقتی فیلمشو دیدم گفتم خدایا منو دست انداختی باور کنید گریم گرفت چون منم همه احساسات اونو داشتم فقط خدا بهم لطف کرد پلیس رو به موقع فرستاد وگرنه الانم من مثل اون قاتل بودم؛ همه جا گفتم اینجا هم میگم از طرفی خوشحالم که جوون مملکت من اینقدر پیشرفت داشته که میتونه فیلم رو راحت درک کنه و بشناسه احساس بازیگرو؛ ولی بیشتر ناراحتم میگم خدایا چرا این جوون باید با این فیلم رابطه برقرار کنه!!! کاش همون یک کانال تلوزیون رو بیشتر نداشتیم کاش مثل قدیم ادای قل مرادو در میاوردیم همون عقب مونده بودیم بخدا همه به بیراهه رفتیم حیف...

  0
• 
  Erfan | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  یه سوال دارم اگ میشه جواب بدین ممنون میشم من یه جای فیلم رو نفهمیدم چرا وقتی دوتا از دوستای آرتور میان خونش یکی از دوسته شو میکشه مگ چی گفت ک عصبانی شد؟ اگ جواب بدین ممنون میشم

  0
• 
  Mohsen | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  سلام چون اون دوستش باعث شد اخراج بشه وتفنگم همون دوستش بهش داد یجورای مقصر بیشتر ماجرا بود

  0
• 
  مریم | ۱۸ آذر ۱۳۹۸

  و اینکه بعد دادن تفنگ به رییسشون گفته بود خود ارتور ازم خواسته براش تفنگ بخرم

  0
• 
  هانیه | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  در مورد اون کوتوله هه که نه تنها جوکر نکشتش بلکه دستی به سرش کشید و گفت تو همیشه با من خوب بودی. یعنی‌جوکر فقط کسایی‌که‌ بهش آسیب رسوندن رو حذف میکرد.

  0
• 
  joker | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  Do everything

  0
• 
  Ali..bh | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  اگر دقت کنی هویت رئیسش بهش میگه دوستت بهم گفت ک تو ی تفنگ خریدی...یعنی همون کچله لوش داد در صورتی ک مقصر خودش بود

  0
• 
  joker | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  سلام به دوستان زمزمه هایی از ساخت قسمت دوم فیلم جوکر بود که کلا تصویب شد اما تاد فیلیپس گفته کارگردانی قسمت دوم رو بر عهده نمیگیره اما واکین فینیکس گفته تو قسمت دومش هم بازی میکنه پس منتظره قسمت دوم جوکر باشیم در رابطه با قسمت اول کمپانی سازنده ی فیلم بودجه ی خیلی کمی رو برای ساخت این فیلم در نظر گرفت (60 میلیون دلار ) و اکثر حمایت هاشو از تاد فیلیپس سلب کرد چون فکر میکرد این فیلم صد درصد شکست خواهد خورد اما تاد با همین بودجه ی کم فیلمی ساخته که دیگه نیاز به تعریف نداره به نظرم اگر جوکر همینجا تموم شه بهتره تا قسمت دومش رو بسازن نظر شما چیه ؟؟؟؟؟ ممنون

  0
• 
  mori | ۲۶ آذر ۱۳۹۸

  این شایعه است که توسط برادران وارنر رد شده دوست عزیز

  0
• 
  Nazanin | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  جدا از بازی نسبتا خوب هیث لجر، بازیگر اصلی این فیلم برخلاف بقیه بازیگرایی که سعی بیخود داشتن تا خودشونو قاطی شخصیت بی نظیر جوکر بکنن ، کارش واقعا عالی بود جوری که من اصلا بعد فیلم خشکم زده بود چطور من همچین بازیگریو تا حالا نمی‌شناختم. جناب دی‌کاپریو عمرا همچین شخصیت پرفکتی رو میتونست ارائه بده. قبول دارم صحنه ی استنداپ کمدی فیلم خیلی رو عصاب بود ولی بازیگر طوری نقش رو ادا کرد که من مطمئنم همه ی بیننده ها دل تو دلشون نبود تا ماجرا به نفع آرتور ختم بشه. من خودم بعد هر گلوله ش که به سمت بقیه حواله میکرد توی دلم میگفتم ماشالا پسر! راستی منم شدیداً باهاشون موافقم که فیلم جوکر اوتکام نداشته باشه. تو اوج خداحافظی باید بکنن و پرونده ش رو همینجوری مرموز ببندن

  0
• 
  سارا | ۹ آذر ۱۳۹۸

  فیلم جوکر درباره ی غلبه بر شیطان با اعمال شیطانی شنیع تر است ولی در واقعیت این کار نه تنها شیطان را نابود نمی کند بلکه شیاطین جدید تری را تولید می کند و در نهایت هم اندک انسانیت باقی مونده در وجود ارتور را از بین می برد.

  0
• 
  علیرضا | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  جالب بود سارا جان،اما ب دیدگاه داروین سرنوشت طبیعی ما همینه

  0
• 
  امیر | ۲۳ آذر ۱۳۹۸

  برادر اولن فکر کنم منظورت سرشت باشه نه سرنوشت. دومن درهردو حالت، داروین کی همچین عقیده ای داشته!؟بزرگترین زیست شناسه نه فیلسوف

  0
• 
  سحر | ۹ آذر ۱۳۹۸

  یک اثر بی نظیر، من با دیدن این فیلم با تمام وجودم تنهایی جوکر درک کردم...اینکه اگر کسی تو جامعه ما تبدیل به یک انتقامجو میشه از اول اینطور نبوده و هر یک از ما تو خلق کردنش سهیم بودیم
  غم‌انگیزه بخوای بخندونی و نبیننت ،مریض باشی و بی پول نبیننت، مهربان باشی و نبیننت
  جوکر وقتی دیده شد که انتقام میگرفت
  مردم و همه خودشون اون شخصیت انتقامجوش بیدار کردن و شگل دادن

  0
• 
  Nazaninm | ۲۰ آذر ۱۳۹۸

  نظرتون عالی بود :)

  0
• 
  کامران | ۹ آذر ۱۳۹۸

  ممنون از نقد و بررسی خوبتون.
  در ابتدا به عنوان یک هنرمند ضربه خورده، این فیلم را با جامعه ایران مقایسه اش میکردم ولی به مرور زمان میفهمیدم که اصلا قابل قیاس نیست و نخواهد بود! این فیلم یک جامعه مترقی رو به تصویر میکشه.جامعه ای که در فقر و تنگنا بود ولی رفتار کلی اجتماع و سیستم، یک هنرمند را خواسته و ناخواسته به سمت تعالی سوق میدهد! چیزی که هیچگاه در جامعه ایران نمیبینیم. متاسفانه به خاطر اینکه این نظر منتشر بشه نمیتونم راحت بیان کنم و قطعا با سانسور مواجه میشم. ولی فقط همین کافیست که بگم جامعه ما و سیستمی که در آن زندگی میکنیم هیچ ربطی به جوکر و فضای این فیلم نداره و حتی قابل مقایسه هم نیست چرا که اصلا هنر اجازه رشد نداره چه برسه به ایجاد یک دگرگونی

  0
• 
  امیر | ۹ آذر ۱۳۹۸

  دوستان نظرتون راجع به صدای زنگ تلفن چی بود ؟
  چندین جا تکرار شد ، تو مطب روان کاو ، تو اتاق گریم قبل اجرا، یک جا هم که کناز یخچال که ایندفعه واقعا تلفن زنگ حورد

  0
• 
  Nazanin | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  فک کنم اینکارو واسه این انجام دادن تا توی ناخوداگاه ما بیوفته که "کسی قرار نیس به اون توجه کنه و جوابشو بده" یه چیزی تو همون مایه های ایگنور. این نظر شخصیمه ولی من که میگم کارگردان با اینکارش خیلی خلاقیت به خرج داده و داره با روان بیننده بازی می‌کنه.

  0
• 
  Sajjad | ۸ آذر ۱۳۹۸

  اینو کارگردان فیلم گفته راجبه اینکه ارتور همسایشو کشته یا نه
  He added, “He doesn’t kill her, definitively. As the filmmaker and the writer I am saying he doesn’t kill her. We like the idea that it’s almost like a litmus test for the audience to say, ‘how crazy is he?’
  
  “Most people that I’ve spoken to think he didn’t kill her because they understand the idea that he only kills people that did him wrong. She had nothing to do with it. Most people understood that, even as a villain, he was living by a certain code. Of course he didn’t kill this woman down the hall.”
  
  Good to know!

  0
• 
  Erfan | ۸ آذر ۱۳۹۸

  واااای واقعا دارم گیج میشم یعنی تموم این داستان ها توهم بوده؟ یعنی هیچ کدوم اتفاق نیوفتاده؟

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  ....barracks used by the regime's feared Bajis militias in Tehran, setting it on fire.
  اقا یا خانم با یوزر "خودم" این جمله بالا رو Joaquin Phoenix در مصاحبه اش گفته و سایت yahoo دقیقا همین جمله رو نوشته . و لطفا کمی تامل کن. شما زیر اکثر نظرات دوستان مخالفت یا ب سخره گرفتن رو از خودتون نشون دادین.
  و در ضمن الان خوندم ک بازم خودش گفته شخصیتی رو میخواستم خلق کنم که در روانپزشکی هم تعریف نشده..unidentifiable
  همونطور ک قبلا گفتم این نوع بیماری رو ما تو روانپزشکی نداریم.
  یعنی چیزی ساخته ک فراتر از نگاه بیننده عادی..

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  در کل بینظیر بود و بسیار بسیار قوی?? تک تک لحظه هاش حرف برا گفتن داشت این فیلم

  0
• 
  hb.hb | ۸ آذر ۱۳۹۸

  جوکر فیلمیه که در هالیوود ساخته شده و همه جای دنیا نشون داده شده ولی نویسنده این متن گاتهام رو با ایران مقایسه میکنه جوری که انگار مخصوص جامعه ایران ساخته شده . گرچه که در ایران مشکلاتی مثل فساد و فشار بر قشر آسیب پذیر و ... وجود داره ولی این در همه جای دنیا خصوصا در جامعه آمریکا هم وجود داره ولی متاسفانه نویسنده کاملا با نگاهی سیاسی این نقد رو نوشته و به قول دوستمون "کارگردان اینقدر که تو سیاسیش کردی سیاسیش نکرده بود". و در کل هم فیلم بسیار خوبی بود!

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  فیلم کاملا یک اثر سیاسیه.

  0
• 
  خودم | ۸ آذر ۱۳۹۸

  داداش کارگردان اینقدر که تو سیاسیش کردی سیاسیش نکرده بود

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  زن همسایه رو نکشت چون اون فقط و فقط کسایی رو کشت که ازارش داده بودن. همکار کوتوله اش،یا دکتر پیر روی صحنه و بقیه رو. کاری باهاشون نداشت(این نکته خیلی جالب فیلم بود ک مردم بیگناه رو نمیکشت مثل داعشی ها و همکاران..)

  0
• 
  Fake Joker | ۸ آذر ۱۳۹۸

  با عرض تاسف باید بگم که زن همسایه رو کشت چون فقط تو توحماتش بود که باهاش رابطه داشت. اون رو کشت چون رابطه یکطرفه بوده و اون زن هیچ اهمیتی بهش نمیداد.

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  بنظرم جایی بیماریش ب اوج رسید ک فهمید تمام این دردسرها از یک چیز منشا گرفته و اون مادرش بوده.. اگر پنی اون رو اداپت نمیکرد وضعیت بد روانی جوکر منتفی بود، یا حتی ضربه ب سرش نمیزد و ابیوزش نمیکرد، جوکری شکل نمیگرفت از بیخ..
  چون جوکر insight ب بیماریش داشت شرایط رو براش سختتر کرده بود.
  فقط یک سوال ذهن منو درگیر کرده ک ارتور از بچگی هاش حرف زد، چطور رفتار مادرش یادش نمونده بوده. و چطور میشه ک مادرش بعد از یک بار بستری سلامت روان پیدا میکنه و دیگه بچه رو نمیزنه و فقط تنها ایرادش این میشه ک دائم میگفته باید بخندی؟!

  0
• 
  Nazanin | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  و مهم تر از اون چطور به یک زن روانی بچه رو واگذار کردن که از نظر قانونی منتفیه...

  0
• 
  Amirarash | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  دقیقا افرین چ نکته قشنگی. شایدم چون قدیما بوده، ب این چیزا دولت اهمیت نمیداده. اینجاش و درمان شدن یهویی مادر و یک بار!!!! بستری شدن نامفهوم و دور از انتظار بود.چون ی پرونده و یه سابقه بستری داشت

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  نکته جالب فیلم این بود ک جوکر اگاهی بیماریش اگاهی داشت و حتی داروی بیشتری میخواست ک رفتارش بهتر بشه. این اگاهی در بیماران عادی پیدا نمیشه و باید پزشک یا روانشناس باشی.

  0
• 
  Mandana | ۸ آذر ۱۳۹۸

  ربطی به آگاهی نداشت.. میخاست داروهای بیشتری بهش بدن که حال روحیش بهتر بشه.. خودش این رو گفت.. وقتی روانشناسه گفت تو هفتا داروی مختلف میخوری اونا حتمن تاثیر دارن گفت فقط میخام انقد احساس بد نداشته باشم. مستاصل بود و دنبال راه فرار از اون حس ها...

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  بیماران اسکیزوفرن تماما منکر بیماریشون میشن و مقاومت میکنن در برابر قرص خوردن

  0
• 
  رضا | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  بله اکثرا آگاهی ندارم ولی میشه به دلایل مختلف تقاضای قرص کنن مثلاً به علت افسردگی
  همراه اسکیزو اگر دقت کرده باشین تو مطب روانشناس می‌گفت حالم خوب نیست تو آسایشگاه حالم بهتر بود در نتیجه میشه این برداشت رو داشت که علاوه بر اسکیزو قبلی دچار دپرسیون هم شده و این درخواست به خاطر این بوده

  0
• 
  خودم | ۸ آذر ۱۳۹۸

  چییی میگییی؟ خخخ. خوب رفته بود پیش روانشناس بهش گفته بودن مریضی دیگه. چیو خودش نمیدونست دیگه؟ فکر کنم تو اونو با دیوانه اشتباه گرفتی که خودش نمیدونه دیوانست وگرنه خیلی از افراد میرن دکتر دیگه بعدش میفهمن مریض هستن. این شد نکته جالب فیلم؟؟؟ خسته نباشی برادر

  0
• 
  Amirarash | ۸ آذر ۱۳۹۸

  بشدت فیلم تاثیرگذاری بود صد برابر حسی ک بعد از فیلم متری شیش ونیم دیدم بهم دست داد.(البته میدونم مقایسه فیلم ایرانی و هالیوودی کار درستی نیست)
  دوست عزیزی ک گفتن حاضری جوکر بشی یا نه؟ خیلی با معنا و هدف فیلم میخوند.

  0
• 
  Eli | ۷ آذر ۱۳۹۸

  میدونید جوک آخر فیلم چی بود که هی میخندید؟بعد از همه اون جریان ها که زندانی شد به این جوک فکر میکرد که یک روز یک بیمار روانی ،روانشناسشو کشت چون صحنه بعد فیلم رد پاش خونی بود ،
  و اینکه من هفت سال با همچین آدمی زندگی کردم حتی شک کردم گفتم شاید کارگردان از روی شوهر من فیلمو ساخته ،و آثار مخربی رو روحیه من و دخترم گذاشت.
  خواهشاً مراقب تربیت و روحیات کودکانتان باشید که در آینده برای دیگران مشکل ساز نشن.
  و همچنین روحیات خودمون

  0
• 
  خودم | ۸ آذر ۱۳۹۸

  شمام مراقب باش چشم و گوش بسته عاشق نشی که بعدش پشیمون بشی و یکی دیگه _بچه- رو مثل خودت بیچاره کنی. اگه زوری ازدواج کردی که حق با خودته ولی اگه از روی علاقه خودت بوده دیگه خودت خواستی دیگه. حالا ایشالا الان راحت شده باشی ازش

  0
• 
  محمد | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  تو فکر میکنی خیلی با نمکی؟ حالمونو داری بهم میزنی. اینجا جای این لودگیها نیست . برای فرهنگ و سواد پایینت متاسفم برات

  0
• 
  علیرضا | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  تو این جامعه مریض دیگه تربیت کردن از دست ما خارج شده

  0
• 
  فاطی | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  خدا مرگش بده

  0
• 
  نیما | ۷ آذر ۱۳۹۸

  از لحظه ای که جوکر تو مترو اون جوونها رو که قصد اذیت کردنشو بخاطر خنده هاش داشتن که تقریبا قبل از نیمه اول فیلم بود تا آخر همه ما انتظار حرکات خشن جنایت رو از جوکر داشتیم.یعنی تقریبا رفتارهاش برامون لو رفت.و من که از اول فیلم باش جلو رفته بودم و غرق در شخصیتش شده بودم یهو وارد فاز دیگه ای شدم و همه کارهارو سپردم به خود شخصیت داستان و دلسوزی و همذات پنداریم باش کمتر شد.چون مسلما من و 99درصد مخاطبین جرات جنایت اونم چندین سری پشت هم رو نداریم.پس به نظرم فیلم از لحظه ای که جوکر خشونت گرا شد کلا مسیرش عوض شد من دیگه به قصد سرگرمی و نهایت حق انتقام شخصیت جوکر دلیلی برای دیدنش داشتم.دو مورد جالب بود برام یکی مثبت یکی منفی.منفی اینکه تو مترو این همه گلوله شلیک کرد واتافاقها هیچکس نبود؟دومی خفه کردن مادرخوانده اش با بالش بود که دقیقا مثل خفه کردن پدرش در فیلم گلادیاتور بود و خیلی ایده خوبی بود که همه رو یاد اون فیلم انداخت و خیلی خوب استفاده کرده بود از این موضوع

  0
• 
  arash | ۷ آذر ۱۳۹۸

  تحقیرت میکنن...زیر حرفهاشون خردت میکنن...دست میزارن رو حساس ترین احساساتت و باهاش بازی میکنن...چیزهایی که دوست داری رو در نمیکنن...وارد مغزت میشن و قشنگ مثل پودرش میکنن... و وقتی از درون هزار بار خودت رو میکشی و دیگه جونی برات نمونده که از خودت بگیری و دیگه جسمت تحمل این همه فشار درونی رو نداره و در اخر منفجر میشی ،اونوقت بهت میگن: وا چرا عصبانی میشی من که چیزی نگفتم من که کاری نکردم،خودت رو نشون یه روانپزشک بده،دیوونه روانی...

  0
• 
  خودم | ۸ آذر ۱۳۹۸

  داداش شما اسلحه یا قیچی دستت نگیر نوشون دادی در استانه جوکر شدن هستی. همون تو خیالت عاشق یکی بشو و تمام

  0
• 
  مرلین666 | ۸ آذر ۱۳۹۸

  آقا یا خانوم خودم! بعد این فیلم فهمیدم همه میتونن جوکر باشن و تمام چیزی که میخوان فقط یه روز بده!! حرکات و حرفای آرتور دقیقن کارای خودم بود و آدمای مثل من کم نیستن. قرار نیس اگه شما زندگیت رو رواله مال بقیه هم باشه. من اگه جوکر هم باشم میکاپ دلقک ناراحت رو دارم چون اصلن نفهمیدم خنده از ته دل چی هس!

  0
• 
  ریحانه | ۱۶ آذر ۱۳۹۸

  تو یکی از اون آدم هایی هستی که در پیدایش شخصیت جوکر در جامعه نقش داری چون اینجا هم که این کاربر داره ناراحتیشو عنوان میکنه تو مسخرش میکنی!؟! حتما خودتم قبلا تحقیر شدی که دیگرانو تحقیر میکنی امیدوارم از این کارات دست برداری

  0
• 
  آرش | ۲۱ آذر ۱۳۹۸

  دقیقا شخصیت هایی که جوکر رو ساختن در کاربر با اسم خودم خلاصه میشه حتی اسم کاربریش هم پر از غرور و خود برتر بینی موری هستش

  0
• 
  Sbaneshi | ۱۷ آذر ۱۳۹۸

  خیلی خوب گفتی

  0
• 
  محمد | ۶ آذر ۱۳۹۸

  کاراکتر جوکر قضاوت میشه چون آدم میکشه خب بقیه هم آدم میکشن ولی به اسم قانون چطور به اسم قانون یه نفر اجازه کشتن داره یه نفر نداره .
  مجری برنامه جوکر رو تخریب میکنه شخصیت جوکر کشته میشه از اون قسمت فیلم به بعده که جوکر به قصد ادم میکشه و یک شخصیت دیگه پیدا میکنه .
  شخصیت جدید زمانی شکل میگیره که متوجه میشه زندگیش تراژدی نبوده و یه کمدی بوده و فکر میکنم علت اون خنده ها به کمدی زندگی خودش بوده .
  در شخصیت دومش از زمانی که صورتش و موهاش رو رنگ میکنه خود واقعی و آزادش رو پیدا میکنه و خنده هاش قطع میشه .
  مورد بعدی این که درک نمیکنه که چرا باید با قوانین دیگران زندگی کنه و چرا دیگران نباید با قوانین و عقاید او زندگی کنند و برای این مسیری رو پایه ریزی میکنه که دیگران دنباله روی او باشند ، زمانی که توی ماشین پلیس نشسته و تمام شهر اشوبه و برای اولین بار لبخند واقعی به لب داره از موفقیتش که باعث شد دیگران هم مثل او احساس آزادی کنند از قوانین به درد نخور دیگران.

  0
• 
  محمد | ۶ آذر ۱۳۹۸

  خیلی برداشت های دیگران جالبه برام ولی برداشت من کاملا متفاوته از نظر من شخصیت جوکر سالمه و روانی نیست من فقط بیماری روانی رو تو بقیه کاراکتر ها میبینم.
  کل داستان با یه جوک شروع میشه منظورم شوخی بچه هاست وقتی تابلو رو ازش میگیرن ، شغلش رو از دست میده بیمش رو از دست میده یه نفر بهش اسلحه میده که در اصل پیشنهاد کشتن دیگرانه ، مجری برنامه که یه جورایی اسطوره بوده برای جوکر تخریبش میکنه ، مادرش که اجازه میده به بچش تجاوز بشه و کتکش بزنه ، ادمایی که تو قطار قصد اذت اون خانوم رو داشتن ، صاحب کارش که به خاطر اسلحه داشتن جوکر بدون دونستن علت حمل اسلحه اخراجش کرد . روانشناسی که هیچوقت نفهمید جوکر چی بهش میگه و خیلی چیزای دیگه که الان یادم نیست یا متوجه نشدم باید چند بار دیگه فیلمو ببینم .
  هیچکدوم از افراد توی این فیلم از نظر روانی سالم نیستن و بر عکس روانی بودن رو به جوکر نصبت میدن .
  نمیفهمم چرا همه فکر میکنن جوکر روانیه .
  بخش مفهومی فیلم به نظرم تو شعر های پس زمینه فیلمه که متاسفانه ترجمه نشده بود.

  0
• 
  aida | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  میتونید اهنگا رو از تیتراژ پیدا کنید

  0
• 
  فاطمه | ۲۱ آذر ۱۳۹۸

  موافقم باهات . ارتور میگه من حتی یک دقیقه تو زندگیم خوشحال نبودم .این ادم درد رو به شدت تجربه کرده و عمیقا با روحش هم درگیره و قادر نیس از روحش مراقبت کنه تا در نهایت به شکل جوکر درمیاد و کارهای وحشتناک و با ابهتش رو میکنه . که این کاراهم از نظر من شر نیست در واقع داره به مردم مثال کارهای خودشون رو در مقیاس بزرگتر نشون میده . جوکر یک روح پیشرفته اس تا دیوانه .

  0
• 
  mehrdad_sj | ۶ آذر ۱۳۹۸

  خیلی خوب بود ولی اگه ممکنه یه نقد کامل هم بنویسید که نگران اسپویل شدن هم نباشید خط به خط بریم جلو . یه جا میخوندم تو ایسنتا که طی یه احتمالاتی این فیلم تو رویای جوکر بوده و یکسری دلایل هم داشت.

  0
• 
  خودم | ۸ آذر ۱۳۹۸

  نه بابا توهم نبود. اونایی که اینو گفتن خودوشون متوهم بودن. دیگه توهم تو توهم نمیشه که. اون دختره خوبیاش اره توهم بود ولی نمیشه که توهم تو توهم شده باشه.. منظورم اینه که اگه کلش توهم بوده پس چرا یجایی از فیلم ما باید بفهمیم که بودن دختره تو بیمارستان توهم بوده یا قدم زدن باهاش تو خیابون؟ اگه کلش توهم بوده لزومی به نمایش این حقایق نداشت که.

  0
• 
  Sh7 | ۶ آذر ۱۳۹۸

  اوج تنفر و جنونشو میشه بعد از کشتن موری فرانکلین دید. اون خنده ی تلخ و وحشتناک ک خبر از ی گذشته ی سیاه و پر پیچ‌و خم میده. ی نفرت درونی ک تشنه ی انتقامه . با لحظه لحظه فیلمش زندگی کردم.

  0
• 
  حسین | ۷ آذر ۱۳۹۸

  نکشیمون

  0
• 
  Behnam | ۵ آذر ۱۳۹۸

  زندگی شهروندانی که با ساکت موندن و همون سگرمه های درهم و شکنجه همدیگه دارن نکبت باره
  همونایی که فقط قلنبه سلنبع حرف میزنن
  و با پنبه سر میبرن

  0
• 
  Emoji | ۵ آذر ۱۳۹۸

  دوستان این آرتور تقریبا۴۰ ساله چجوری حداااقل ۲۰سال دیگ با بروسی ک ما تو فیلم میبینیم که تقریبا۸یا۷سال داره درگیر میشه؟

  0
• 
  Whaaaaaat | ۷ آذر ۱۳۹۸

  شیر وقتی پیرم میشه شیره!

  0
• 
  arash | ۷ آذر ۱۳۹۸

  الان به خودت فشار اوردی که یعنی خیلی موشکافانه به فیلم نگاه کردی...

  0
• 
  Emoji | ۹ آذر ۱۳۹۸

  وایی پاره مون کردی چس نمک

  0
• 
  ارمیا | ۷ آذر ۱۳۹۸

  سلام .داداش دی سی اعلام کرده این جوکر بتمن نداره

  0
• 
  Opal | ۸ آذر ۱۳۹۸

  دلیلی نداره که این جوکر همون جوکر فیلم بتمن باشه...داستان اون جوکر با این یکی به نظرم فرق میکنه...این جوکر یه نماد یا الگو برای جوکر فیلم بتمنه نه خود اون...مثل v تو فیلم v for vendeta...نماد برای کسایی که زندگی سیاهی دارن یا داشتن...عقده ها...نفرت...تحقیر...بدبختی...کسایی که دیگه چیزی تو دنیا ندارن که نگران از دست دادنش باشن...هرکسی میتونه تبدیل به جوکر بشه...هر کسی... .

  0
• 
  Emoji | ۹ آذر ۱۳۹۸

  عاره داداش درست میگی دمت گرم

  0
• 
  abol.yg | ۸ آذر ۱۳۹۸

  اگه کمیک های بتمن رو بخونی و حتی به فیلم توجه کنی مردم طرفدار رفتار جوکر بودن... پس هر کسی میتونه جوکر باشه...

  0
• 
  aqdfsdf | ۲۶ آذر ۱۳۹۸

  جوکر خودش بود ونمیخاست که قهرمان بشه اولش اگر دقت کردین با مردم وسیاستاشون کاری نداشت همینکه اذیتش کردند چه اول فیلم چ تقریبا وسطای فیلم اونوناراحت کردند ودید هیچکی درکش نمیکنه اون دید مردم باهاش همصدان

  0
• 
  جواد | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  احسنتر

  0
• 
  MHV | ۴ آذر ۱۳۹۸

  من یه سری حرف در نظرات دیدم و واقعا برام عجیب بود نتونستم ک نگم دوستان این یه فیلم مستقله و ما قرار نیست یهو یه جوکر روانی و باهوش و مجنون ببینم اینجا ما با شخصی ب اسم آرتور سروکار داریم ک فیلم میخواد سیر تحول آرتور و مسائلی ک باعث روانپریشی اون هست رو نشون بده ک فیلم خیلی آروم این مراحلو طی میکنه و مارو ب جوکری ک ازش شناخت داریم نزدیک میکنه و البته از نظر من جوکر تا اواخر فیلم هم هنوز مراحلی طی میکرد از جمله لذت از کاراش و همین جنونی ک ما ازش شناخت داریم رو کم کم ب نمایش میذاشت(درهرصورت این گذشتش رو ب تصویر میکشه) کلا این فیلم جزو تایپ من بود و من با هر لحظه محو این فیلم بودم و برای نظر خیلی حرفا دارم ک نمی تونم بیانش کنم ب شدت پیشنهاد میشه سعی کنید فیلم رو بدون هیچ انتظار بیجایی ببینید و تمام حرکات و حرفارو با دقت زیر نظر داشته باشید تا بتونید حس هارو لمس کنید

  0
• 
  m.kia | ۴ آذر ۱۳۹۸

  تنها فیلم بود که میتونست به درونت نفوذ کنه چرا چون جوکر بدن ما ادما ممکنه گاهی اوقات ویران کننده باشه

  0
• 
  rmmm | ۴ آذر ۱۳۹۸

  من که لذت بردم . درست جامعه ما رو نشون میده که هرکدوم از ما یه جوکر نهفته تو خودمون داریم که ممکنه بهش تبدیل شیم

  0
• 
  جواد | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  جوکر نهفته! احسنت منم موقع دیدن فیلم من شرور همین حس رو داشتم مرگ بر بنزین!

  0
• 
  Amir Mohammad | ۴ آذر ۱۳۹۸

  #خطر اسپویل
  
  واقعا چی میشه گفت درباره این شاهکار تاد فیلیپس.
  بازی واکین فینیکس به قدری گیرا بود که هیچ حرفی درباره توانایی هاش باقی نمیمونه.
  اساسا نباید فینیکس رو با هیت لجر مقایسه کنیم ، چون در اون فیلم( دارک نایت) ما از ابتدا یه شخصیت شرور رو میبینیم که دست به هر اقدامی میزنه تا به اونچه که میخواد برسه ولی ابتدای این فیلم(جوکر) چی ؟؟؟
  آرتور شخصیت مظلومی که مورد آزار چند تا جوون بی سروپا قرار گرفته و با اینکه با مشکل عصبی خودش دست و پنجه نرم میکنه سعی در خنداندن پسربچه در اتوبوس رو داره که ماهیت مهربانی و انسانیتش رو نشون میده یا جایی که خودش رو در برنامه ماری فرانکلین متصور میشه نشون میده که تنها آرزوی آرتور اینه که تحسینش کنن چون تموم جوونیشو پای مراقبت از مادر مریضش گذاشته.
  
  درباره دختر همسایه هم باید بگم که اینکه رابطه اش با آرتور توهمی بیش نبود واقعا باعث شوکه شدن بیننده میشه ولی من متوجه نشدم که آیا آرتور اون رو کشت یا نه ؟؟

  0
• 
  Iman | ۷ آذر ۱۳۹۸

  بعد از این که از خونه ی دختر همسایه اومد،خنده های عصبی کرد و صدای آژیر پلیس اومد!!!
  قطعا همسایه و دخترش رو گشته

  0
• 
  Shahab | ۳ آذر ۱۳۹۸

  اسپویلللللللللللللللللللللللللللللللل
  اسسسسسسسسسسسسپویل
  ااااااااااااااااااااااااااااااااااااااسپویل
  اسپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپویل
  اسپووووووووووووووووووویل
  اسپویییییییییییییییییییییییل
  میگم من یه سری جاهاش گیج شدم واقعا
  الان جوکر و بتمن یه جورایی برادرن؟ یا مادر جوکر آرتور رو از توی یتیم خونه گرفته
  و اینکه اون لحظه ای که آرتور توی خونه ی اون زنه هست و میفهمه توهم زده زنه رو میکشه؟ اگ میکشه چرا باید بکشتش
  و اون لحظه ی آخری که میگه داشتم به یه جوک فکر میکردم واقعا همه ی این اتفاقا واسش یه توهم بود یا واقعی بود اگه نبود پس اخرشم احتمالا اون زنه که باحاش مصاحبه میکرده رو هم نمیکشه و اونم واسش توهم بود :/
  در کل خیلی فیلم عالی بود و لیاقت بهترین فیلم جوکرو داره بین همه ی فیلمای جوکری مخصوصا با بازی فینیکس

  0
• 
  نیلوفر | ۵ آذر ۱۳۹۸

  برادر نیستن و زنه اونو از توی یتیم خونه اورده
  و اینکه زنه رو کشت چون اون جوکر به این روز انداخته بود
  اون زن خودش مشکلات روحی داشته
  و طبق متنی که تو گزارش پزشکیش بود بچه رو در حالی که به شوفاژ بسته شده بوده و حسابی به سرش ضربه وارد شده بود و سوتغذیه داشته پیداکردن
  و بیماری جوکر هم به خاطر ضربات شدید وارد به سرش بوده که مغزش آسیب دیده
  اینکه وین پدر جوکر بوده
  توهمی بوده که مادرش زده بوده
  من اینارو برداشت کردم
  اما در رابطه با پایانش هم
  منم برام سوال که زن همسایه کشته شد یا نه
  ولی به نظرم کشته نشد چون اون جزو کسایی نبود که بهش آسیب میرسوند و باهاش مهربون بود

  0
• 
  Opal | ۸ آذر ۱۳۹۸

  چیزی که به نظر میاد اینه که روابطشم با همسایش فقط توهم بوده...

  0
• 
  رها | ۱۴ آذر ۱۳۹۸

  برادر نیستن طبق عکسی که میبینه و پشتشو میخونه توماس با مادرش در ارتباط بوده ولی فرزندش نیست اون زن رو نمیکشه فقط با واقعیت روبه رو میشه و مطمین میشه هیچ عشق و محبتی توی این دنیا سهم اون نبوده و نتیجه میگیره انتقام بگیره و اینکه اخر فیلم رد پاهاش خونیه...........یعنی کشته

  0
• 
  Negin | ۱۵ آذر ۱۳۹۸

  زیبایی داستان به همینه که مارو توی ابهام میزاره و این سوال پیش میاد که شاید اصلا ایناهمش یه توهم هست و توی سکانسی که داره جوکر خودشو گریم میکنه یه عکس از یه زنی تو دستشه که پشتش یه جمله نوشته شده که تو چشمان زیبایی داری و امضای وین هست و این مارو به شک میندازه که شاید اون پرونده ها جعلی بوده و واقعا جوکر پسر وینه و جوکر میگه همیشه از اسم پنی ... متنفر بودم و شاید علت کشتن مادرش خشم و نفرتی بوده که همیشه بهش داشته

  0
• 
  Tomas shelbi | ۳ آذر ۱۳۹۸

  بدون شک جوکر بهترین ۲۰۱۹

  0
• 
  Joker | ۳ آذر ۱۳۹۸

  من شدیداً فیلم بازم
  کم اتفاق افتاده بود که یه فیلم و تو یک هفته هر روز ببینم یکی فیلم Leon و پاپیون و جوکر واقعا فیلم قشنگی بود بازیگری فوق العاده کارگردانی و فیلم برداری همه فوق العاده و از همه بهتر به تصویر کشیدن حال روز یه بیمار روانیه تنها که جامعه باهاش خوب تا نکرده شاید من اکثر فیلم های 2019 رو دیدم از همه بهتر بود البته باید منتظر فیلم مرد ایرلندی با بازی رابرت دنی و و الپاچینو باشیم که معروفه به فیلم قرن از نقد قشنگتون ممنون

  0
• 
  Baran | ۱۹ آذر ۱۳۹۸

  من همون یکبار هم بزور دیدم،از بس برام ناراحت کننده بود?

  0
• 
  مهراب | ۳ آذر ۱۳۹۸

  ممنون از نقد خوب و نکته بینانتون منتظر نقد های دیگه هستیم

  0
• 
  محمد | ۳ آذر ۱۳۹۸

  البته نظر من برخلاف نظر نقاد اینه که جوکر تاد فیلیپس تا حدود 90 درصد وام گرفته شده از جوکر نولان در فیلم شوالیه تاریکیه با این تفاوت که نولان جوکر رو در قالب دیالوگ هایی که خودش از زندگیش بیان میکنه شخصیت پردازی میکنه و فیلیپس در قالب کل داستان بهش میپردازه

  0
• 
  من هستم | ۲ آذر ۱۳۹۸

  اگه فیلم رو از زوایه آسیب شناسی روانی نگاه کنیم، خیلی حرف برای گفتن داره. بزرگ شدن جوکر توسط مادری که خودش در بیمارستان روانی تحت درمان و مراقبت بوده. ابیوز شدن و تنبیه های بدنی شدید که منجر به آسیب های جدی معزی و روانی شدن، نداشتن پدر و ... در درک شخصیت و بیماری جوکر کمک کننده ست. در حسرت آغوش و حمایت پدر قرار گرفتن. ناامید شدن از یافتن پدری برای خود (شهردار یا کمدین معررف تلویزیون).. فوران خشم و اندوه که از مرزهای یک روان سالم گذشته و منجر به کینه و انتقام های خونین شده.. کشتن مادرش، کشتن زن مصاحبه گر، نادیده گرفتن خانم دکتر در برنامه کمدی تلویزیونی همه نمادهایی از انتقام گرفتن از مادر و مراقبت کننده نمادین هست. همچنین شورش مردم در شهر، عصیان علیه فقدان کارکرد پدری مهربان و حمایتگر هست.

  0
• 
  سالار | ۱ آذر ۱۳۹۸

  من آدم فیلم‌بازی نیستم و شاید شش ماه یه بار یه فیلم جدیدِ قویِ به اصطلاح وایرال رو ببینم... ولی به جرات می‌تونم بگم این فیلم در کنار اینتراستلار، بهترین فیلم‌هایی بودن که تا به حال دیدم... شاید باورتون نشه ولی دوبار پشت سر هم دیدم!
  
  فیلم به طرز وحشتناکی جامعه امروز ما رو به نمایش میذاره... من ده‌ها «آرتور فلک» اطرافم می‌شناسم، حتی خودمم هم خیلی جاها باهاش همزادپنداری کردم و بغضم گرفت...

  0
• 
  سسس | ۲ آذر ۱۳۹۸

  منتقد با زیرکی با آوردن نام کشور ما در متن نامه، مردم را به همزاد پنداری با این جوکر و در نتیجه ایجاد شباهت با آن وامی دارد. این کار بسیار کثیفی است. آیا فقط در ایران تضاد طبقاتی وجود دارد؟ مگر می شود در کشوری همه با هم برابر باشند؟ در همان آمریکا 46 میلیون زیر خط فقر زندگی می کنند. در کشور پیشرفته ای مثل فرانسه، یک سال مردم آن به خاطر خسته شدن از سرمایه داری در خیابانها به اعتراض برخاسته اند. ای کاش به گونه ای می شد این دعوت به خشونت را از طرف این سایت و این منتقد به گوش مسئولین فضای مجازی ارگان های مرتبط رساند. براتون متاسفم.

  0
• 
  شهاب | ۲ آذر ۱۳۹۸

  استاد کشور ما ادعا داره , ادعای مملکت صاحب الزمان داره ,ادعای مسلمانی و شیعه بودن داره ,ادعای عاشورایی بودن داره اوکی ادعای بهترین بودن در دنیا داره ,می خوااد کل دنیا رو مثل خودش پاک کنه ؛فهمیدی حالا چرا کار ما میلنگه ؟ما که ادعا داریم نباید تو بد ها بدتر باشیم

  0
• 
  سالار | ۲ آذر ۱۳۹۸

  دوست عزیز؛ چیزی که نوشتم حاصل برداشت خودم و اکثریت مخاطبان ایرانی از فیلم بوده، نه مطلب فوق... شما هم بهتره به جای بستن چشمانتون روی حقیقت، واقعیت تلخ مملکت رو ببینید که با «مدینه فاضله‌»ای که تو ذهن شما و امثال شماست فرسنگ‌ها فاصله داره!

  0
• 
  arash | ۷ آذر ۱۳۹۸

  شما به چه حقی از طرف اکثریت مخاطبان ایرانی حرف میزنید

  0
• 
  سما | ۶ آذر ۱۳۹۸

  کدوم قسمت نامه اسمی از ایران بود من متوجهش نشدم??

  0
• 
  نیمسک | ۸ آذر ۱۳۹۸

  عوضی جای خودت حرف بزن

  0
• 
  mmdd | ۹ آذر ۱۳۹۸

  داداش حرف نزنی نمیگن لالی

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  جایی نوشته نشده که توی متن نامه اسم ایران اومده؟

  0
• 
  Ali | ۱ آذر ۱۳۹۸

  تنها فیلمی که توی زندگیم سه بار در بیستو چهار ساعت دیدم . بینظیر و البته واقع گرایانه . از این بدترش رو هم توی اجتماع داریم ولی مشکل اینه که همه نمیتونند ببینند یا نمیخواهند ببینند. در ضمن شخصیت جوکر با بازی هیث لجر بخاطر خیالپردازی بیش از حد برای من کمتر از جوکر ۲۰۱۹ جذاب بود .

  0
• 
  بهرام | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  فیلم توصیف قهرمان کسانیه که تو مرحله سوم عزاداری نظم نوین جهانین. مرحله خشم! زهی سعادت! پا بده انشاء الله به اد اکبر المفلسون فردریش نیچه کبیر در طی پوچی مرحله چهارم دور همی باز ارزش گذاری کنیم این دنیای مزخرف رو. تا مرحله پنجم خدا کریمه والله. نوه هامون هم نمی بینن امثال بتمن رو، چه برسه به نظم نوین سکولار.

  0
• 
  Babak | ۱ آذر ۱۳۹۸

  نگاه کنید ترخدا اینهمه کارشناس فیلم داریم تو ایران ولی دریغ از یه فیلم ایرانی که حتی یک نکته مثبت در ساختنش وجود داشته باشه به نظر من جوکر هیت لچر خیلی باحال تر بود من که سر این بحث ها درنمیارم ولی وقتی این فیلم نگاه کردم افکارم بهم ریخت وبا خودم گفتم این چه کوفتی بود من خودم فیلم نگاه میکنم که واسه چند ساعت حالم عوض بشه ولی این فیلم دقیقا زندگی واقعی اکثر ما جوانان ایرانی بود .بدبختی وبیکاری فقر کمبود محبت زندگی تکراری ساعت های تکراری من که ترجیح میدم کارتون باب اسفنجیو نگاه کنم به شماهم پیشنهاد میکنم همین کارو انجام بدید حالتون بهتر میشه وواسه چند لحظه در روز میتوانید به مشکلات زیادتون فکر نکنید.

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱ آذر ۱۳۹۸

  تصور میکنم فیلمی که تونسته باشه این همه تاثیر بذاره روت بابک جان نشون از کاردرست بودنشه.

  0
• 
  arash | ۷ آذر ۱۳۹۸

  واقعا حرف بسیار قشنگی زدی.چیه این جوکر .والا.باب اسفنجی به این خوبییی

  0
• 
  بهرام | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  باب اسفنجی صهیونیستیه پدر نامرد، پاندای کنگ فو کار ببین بنظرم. همش درس زندگیه

  0
• 
  DavoodHuntex | ۱ آذر ۱۳۹۸

  فیلم متوسطی بود اما با بازی فوق العاده فینیکس و شخصیت پردازی خوب جوکر که تماما منو به یاد تراویس بیکل مینداخت
  
  یه چیزی بیشتر از الهام از تاکسی درایور و کینگ کمدی و ریجینگ بول بود و واسه من کاملا قابل پیش بینی بود
  نمره 7.5 / 10

  0
• 
  Moaied | ۳۰ آبان ۱۳۹۸

  موش جالب توجه است که در مقیاس فردی ارادت خود را به فروید ردگذاری کند ( داستان مرد موشی) و در لایه اجتماعی نیز ۱۹۸۴ جرج اورول را ،

  0
• 
  Erfan | ۲۹ آبان ۱۳۹۸

  اگه به جای این فیلم 2 ساعت می رفتم دستشویی سر سبک کنم خیلی مفید تر میگذشت وقتم ?????

  0
• 
  غدیر | ۳۰ آبان ۱۳۹۸

  متاسفم برات

  0
• 
  شهاب | ۲ آذر ۱۳۹۸

  من مطمعنم عاشق پایتخت ها و متهم گریخت هستی درسته؟

  0
• 
  far | ۷ آذر ۱۳۹۸

  همتون به نوعی سطحی برخورد میکنید/.

  0
• 
  arash | ۷ آذر ۱۳۹۸

  همن دیگه وقتی به جای کتاب و فیلم و موسیقی برای سر سبک کردن به کاسه توالت پناه میبری از این بیشتر ازت انتظاری نداریم.

  0
• 
  mmdd | ۹ آذر ۱۳۹۸

  داداش یعنی اینقدر گشنته که دو ساعت اون تو چیز می خوری؟

  0
• 
  میلاد | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  سه بار توی فیلم با ۳تا ساعت مختلف ساعت 11:11 دیقه رو نشون داد. کسی میدونه چی بود منظورش؟

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  میتونه یه تئوری باشه مبنی بر اینکه کل‌فیلم توهمی بیش نیست

  0
• 
  Nazanin | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  نشون دادن توهم کلی فیلم در فیلم رو با فرفره ی در حال گردش نشون میدن نه با عدد یازده
  توی اعداد فرشتگان اتفاقا یازده نماد به هدف نزدیک شدنه. بی احترامی شد شرمنده ولی صرفا واسه ی اطلاعات عمومی اون گفتم

  0
• 
  هانیه | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  لزومن یک استعاره ی مشخص و ثابت و استاندارد برای ابراز مفهوم توهم وجود نداره که.(فرفره)

  0
• 
  بهرام | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  به آشوب جهانی نزدیکیم؛ این پیش بینی نظریه پرداز معروف هاکسلی رو شنیدید: سال 1931 در رمان دنیایی قشنگ نو وضع فعلی دنیا و آینده اون موج می زنه، 2020 تا 2050 سالهای جنگ و آشوب گسترده تندرو های مذهب در سراسر دنیاست. اونایی که درباره نظم نوین سکولار مطالعه داشتن احتمالا بهتر فیلم رو می فهمن

  0
• 
  منصوره یوردخانی | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  مشکل اصلی واکین زور زدن بیش از حدش در برخی صحنه‌هاست!!!!!!!!!!!!!!!!!!
  
  اقای پارساپور محترم، با اجازتون، من از جانب شما، از جناب واکین فینیکس عذرخواهی می کنم، بابت این جمله بیرحمانتون، درباره نقش آفرینیِ همیشه باصلابتش....
  
  هنر بازیگرییش، همیشه، یک سر و گردن، شایدم چهار سر و گردن، بالاتر از هنر بقیه عواملِ فوق حرفه ای ساخت فیلمهایش است، که انها باید زور بزنند تا به پای جناب فینیکس برسند....
  
  و اینقدر خارق العاده و حرفه ای بازی می کند که همه نقصها و بی نظمیهای کارگردانی و حفره های فیلمنامه هارو در کل فیلمهایش پوشش میدهد و با حضورش به تنهایی باعث درخشش فیلم میشود.....
  
  
  هیچکس بغیر از جناب فینیکس نمیتوانست، با هر بار خنده های پر از درد و رنجش، با روح و روانِ تماشاچی هایش بازی بکند و قلبشان را همزمان با عشق و نفرت بلرزاند...
  
  فقط نگاه کنید به دویدن هایش، که خودش به تنهایی به اندازه چند ترم کلاس آموزش بازیگری، نکات اموزنده دارد.

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  نیازی به عذرخواهی نیست ? این یه واقعیته که فینیکس توی (برخی) صحنه ها نقش افرینی غلوامیز‌و تئاتری از خودش نشون میده.

  0
• 
  هانیه | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  من هم با خوندن این خطوط (که‌واکین فینیکس زور میزد) در این نقد خنده م گرفته بود. اگر‌در یوتیوب به انگلیسی سرچ کنید چندین ویدیو هست که تحلیل میکنه چرا واکین یکی از بهترینها ویا بهترین هنرپیشه ی مرد سه نسل اخیره. بازی او به قدری خیره کننده و قوی هست که میشه اون رو در رده هلی بلللیی و حتی در صدر بهترین پرفورمنسهای کل این سال‌ها دونست

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  من هم از زور زدنهای بیجای فینیکس در یکی دو سکانس خندم گرفته بود اتفاقا.

  0
• 
  حنا | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  اصلا هم نویسنده جبهه سیاسی خاصی نگرفته بود توی نقدش :/

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  طبیعتا برای یک فیلم سیاسی نمیشه غیرسیاسی نوشت

  0
• 
  بهرام | ۱۲ آذر ۱۳۹۸

  جرج ارول نوبلیست مشهور میگه «این عقیده که ادبیات و هنر باید از سیاست جدا شوند خودش یک گراش کاملا سیاسی است»

  0
• 
  حسین | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  باز شخصیت جدید از جوکر, از نظر من خواکین فینیکس بهترین شکل از جوکر رو نشون داد واقعا فینیکس خیلی زیبا بازی کرد عمق جوکر رو نشون داد شاید چند تا نقص های کوچیک داشت ولی نمیشه درک کرد که چقدر روی شخصیت اصلیش تاثیر گذاشته و چقدر برای زندگیش تاثیر میزاره ولی بسیار عالی بازی کرد
  اگر دقت کنید بسیار سخته که بشه توی شرایط فیلم و فیلمنامه بهترین شکل رو دراورد ولی فینیکس بسیار عالی جلوه داد
  امیدوارم که مثل هیث لجر ادامه زندگیش رو با سختی نگذرونه

  0
• 
  mohsensa | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  دوستان تو دررخشش فونیکس تو این نقش شکی نیست . ولی واقعا فیلم قصه درست حسابی نداره مرز بین توهم و واقعیت اصلا مشخص نیست تو فیلم. نظره همه دوستان محترم ولی بنظرم این نمره تو imdb و این همه سروصدا ئ تعریف واسه فیلم زیاده

  0
• 
  Nazanin | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  این اتفاقا یه نوع سبکه که مرض توهم و واقعیت گم بشه و اتفاقا هم یکی از سبک های شدیداً سخت و خلاقانه ست. حتی منم خیلی از جاها مثل شما فرق خیال و واقعیتو گم میکردم ولی پیگیرش نمی‌شدم چون وقتی پیگیرش بشی دقیقا همون زمانیکه که نویسنده شروع کرده با بازی کردن با روانت. صرفا همینو بگم که سبک قوی ای هستش برای گیج کردن مخاطب که نباید مخاطب درگیری بشه

  0
• 
  Nazanin | ۱۰ آذر ۱۳۹۸

  ای بابا چرا نوشتم مرض... مرزه اون مجید جان
  خیلی هیجانی شدم دست و پامو گم کردم ببخشین

  0
• 
  mirhosein | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  بسیار عالی با موسیقی متن فوق العاده و بازی چشم نواز و فوق العاده خواکین فینیکس.

  0
• 
  pouya | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  به نظر من حیث لجر شخصیتش مدلی بود که همیشه چیزی تو چنته داشت و یک قدم جلو تر بود و شخصیت بسیار باهوشی داشت اما تو این قسمت همچین چیزی از جوکر مشاهده نشد
  
  با این حال نظرم واسه این فیلم مثبته

  0
• 
  mehdi | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  جوکر ضعیفتر از اونی بود که انتظار داشتم این نظر منه داستان کشدار که در بسیاری جاها چیز تازه ای برای ارائه نداشت و کسالت رو جایگزین هیجان جنونی میکرد که هر لحظه باید از جوکر انتظار داشتیم . جوکر فیلیپس در حد یک بیماری روانی باقی میماند و هیچگاه به مرزهای جنون جوکر نولان هم نمیتواند نزدیک شود .بازی لجر را فراموش کنید چون دیگر تکرار نخواهد شد روحش شاد روحمان ناشاد چون دیگر نمیتوانیم جنون در بازیگری او را شاهد باشیم اما فقط مسله بازیگر و بازیگری نیست مسله فلسفه وجودی جوکر در فیلم نولان است جوکر در انجا هیچکس نیست جز تجسم بدی ..بدی که باید باشد تا بتمن باشد.. و این جنون دیوانه وار او را توجیه میکند . جوکر فیلیپس که حیفم میاید او را با نولان مقایسه کنم (چون در حد مقایسه نیست) خالی از فلسفه است هیستریک روانی که هیچگاه به فلسفه نخواهد رسید او حتی مجنون هم نیست .. جنون جوکر با بیماری روانی تفاوت دارد چیزی که در این فیلم هیچگاه درک نشد و غمگینانه ادامه هم یافت. کشتن با روشهای خشن بدون اصل غافلگیری از نقطه ضعفهای دیگر جوکر جدید است .متن من زیاد است و در این فضا جا نمیشود

  0
• 
  Niloo | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  سلام دوست عزیز نظر شما بسیار محترمه ولی من فکر میکنم در فیلم نولان جوکر به بالاترین حد جنون خودش رسیده بود ولی در این فیلم کارگردان سعی داشت تا نشون بده یک آدم تقریبا نرمان چ جوری به حد جنون میرسه و خود ما چطور میتونیم یک انسان رو به جنون بکشونیم. به طوری که در آخر فیلم ما شاهد استارت اعمال جنون آمیز جوکر بودیم و این آغاز کار جوکر بود . در حالی که همونطور که عرض کردم در فیلم نولان جوکر به حد اعلا خودش در جنون رسیده بود. بااین حال این فقط نظر من به عنوان یک مخاطب هست و قصد توهین به نظر جناب عالی ندارم فقط میخواستم از زاویه دید خودم نظرم رو نسبت به این فیلم گفته باشم .
  موفق باشید.

  0
• 
  Amir | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  جوکر که رفت تو خونه زن همسایه بعد اومد بیرون نشون نداد چه اتفاقی افتاد دقیقا
  یعنی زنه رو کشتش؟

  0
• 
  کاوه | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  این سوال خیلیا بود ولی کارگردان اخیرا جواب داده که نه. جوکر هم کدهای اخلاقی خودشو داره و هرگز اینکتارو نمیکنه

  0
• 
  آیدین | ۲۵ آبان ۱۳۹۸

  دقیقا سوال منم هست یکی جواب بده

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  جوکر دقیقا هفت نفر رو میکشه؛ هفت مرحله تکامل رو طی میکنه.

  0
• 
  علی | ۲ آذر ۱۳۹۸

  خب این هفت مرحله رو توضیح بده

  0
• 
  Soroush | ۱۵ آذر ۱۳۹۸

  دقیقا همونجا که جوکر مثلا خودش رو با تفنگ دو انگشتیش میکشه بعدش زنه دستشو میگیره جلو دهنش بعدش نشون که تمام مدتی که جوکر فکر میکرده که با دختره دوست بوده در واقع نبوده و دختره اصلا تو آپارتمان جوکر زندگی نمیکرده چون وقتی جوکر میبینه میگه به آپارتمان اشتباهی اومدی پس این ثابت میکنه که دختره تا حدودی هم وجود داشته و هم توی توهم ذهن جوکر بوده

  0
• 
  Nahid | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  بسیار قشنگ تحلیل کردید به خصوص از منظر روانی اجتماعی و خشم پنهان مردم . فونکس واقعا زیبا بازی کرده زور هم نزده میخواسته ضربه مغزی در بچگی را به تصویر بکشه خیلی هم سخت بوده اونجا هم پارتی بازیه بیخودی یک را بکوبانند قشنگه واقعا قشنگه

  0
• 
  علی | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  شما مثل اینکه موضوع فیلم رو متوجه نشدی. مشکل جوکر فقط به خاطر ضربه سرش نبود. هزاران بلای دیگه که سرش اومد و جامعه که طردش کرده بود.

  0
• 
  حاج ممد | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  آخر فیلم چی شد؟حاوی اندکی اسپویل!
  آرتور اون زنه که باهاش صحبت میکرد رو کشت؟آخه رد پاهاش خونی بودن وقتی در رو باز کرد اومد بیرون

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  بله. اون مرحله نهایی رسیدن به جنون بود و هفتمین مقتول جوکر

  0
• 
  ghasem | ۵ آذر ۱۳۹۸

  ب خاطر ضربه ی سرش بود ک ب در زد (اوایل فیلم)

  0
• 
  ماریا | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  این مطلب حاوی نقد نبود بیشتر روایتی از فیلم جوکر بود امیدوارم اصلاح بشه و به نقد بیشتر تبدیل بشه

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  توی این متن تنها چیزی که وجود نداره روایته دوست عزیز چون نمیخواستیم داستان اسپویل بشه

  0
• 
  Sajjad | ۸ آذر ۱۳۹۸

  بنظرتون این جوکر یعنی ارتور فلک همون هیث لجر نیست ک به مرور به اون درجه میرسه ینی همه چیش همون بود قوز کمرش زبون ریزی ک تو برنامه موری میزنه با خیلی چیزای دیگ

  0
• 
  Matin | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  بهترین فیلم 2019... چی میگین برا خودتون که بد بوده، آبکی بوده، هنوز درکه فیلمارو ندارین... برین کارتونتونو ببینین بابا

  0
• 
  محمد | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  ×شاید اسپویل باشه نظرم×
  بسیار خوش‌ساخت و ظریف بود منتهی یک ایراد اساسی داشت اونم احمق و دست‌وپاچلفتی بودن پلیس بود. انگار هیچ‌کسی کاری نباید می‌کرد که شخصیت اصلی داستان را پیش ببره!

  0
• 
  neon | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  میتونین اونجا رو جزو توهمات جوکر به حساب بیاریم.
  طبق گفته‌ها و دیده‌ها، جوکر ملایماتی رو به عنوان توهم درون خودش داشت.
  پس این هم میتونه به اون مربوط باشه.

  0
• 
  Iman | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  ابتدا بگم ک نقد نوشته شده فوق العاده بود ،
  ولی باور دارم احساسی که بعد از دیدن فیلم به مخاطب منتقل میشه ی نوع دوگانگی در انتخابه حاضری به جای جوکر باشی یا نه؟!
  همیشه فکر میکردم اگر یک روز ی آشوب کوچک داخل کشور اتفاق بیفته ، طبقات پایینی که سالها زیر فشار اختلاف طبقاتی له شدن و حسرت داشته های اقلیت پولدار جامعه رو خوردن ،به طرز جنون آمیزی به فکر انتقام میفتن
  جنونی که قابل کنترل نیست ....اونموقع باز هم به این دوگانگی می‌رسی که حاضری جوکر باشی یا نه؟!

  0
• 
  پارسا | ۲۲ آبان ۱۳۹۸

  با جرات می تونم بگم که این فیلم یکی از بهترین فیلم‌هایی که دیدم و در لحظه لحظه فیلم زندگی کردم این فیلم توسط یکی از کارگران های کار بلد درست شده و بازی فنیکس یک شاهکار است خیلی خوشحالم که او این نقش رو بازی کرد سپاس از کارگردان تاد فیلیپس و بازیگر واکین فنیکس به خاطر ساختن این فیلم باورنکردنی

  0
• 
  Ali | ۳ آذر ۱۳۹۸

  اگه به صفحه ویکیپدیا فیلم سر بزنید اونجا میخونید که سیلور گفته تو لحظه لحظه نوشتن فیلمنامه فقط تصویر واکین فینکس تو ذهنم بود
  برای همین سیلور و فیلیپس تحت هیچ شرایطی راضی نشدن کسی جز اون این نقش رو بازی بکنه
  استودیو علاقه زیادی داشت برای اینکه دیکاپریو این نفش رو بگیره، مخصوصا از این جهت که میخواستن اسکورسیزی که رابطه خوبی با دیکاپریو داره رو هم متقاعد به همکاری کنند که خوشبختانه! این اتفاق نیافتاد....

  0
• 
  RshamDCJ | ۲۲ آبان ۱۳۹۸

  این فیلم خدا بود موافقی لایک کن

  0
• 
  E V I L | ۲۲ آبان ۱۳۹۸

  سلام من دقیقاً به این درک نرسیدم که چرا جوکر مادرش رو کشت اگه کسی میدونه لطفاً راهنمایی کنه

  0
• 
  مهدی | ۲۲ آبان ۱۳۹۸

  به خاطر دروغ هایی که بهش گفته بود و سو استفاده هایی که تو کودکی ازش میکرد

  0
• 
  ماریا | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  حاوی اسپویل
  اون زن صرفا به خاطر بیماری روانی که داشت و توهماتی که میزد ارتور رو کنار خودش نگه داشته بود . در واقعیت دوستش نداشت و صرفا چون نیاز بهش داشت باهاش اونطوری رفتار میکرد . که وقتی ارتور اون پرونده رو دید و متوجه شد که حتی تو بچگی هم ازارش میداده تصمیم گرفت بکشتش

  0
• 
  neon | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  چون فهمید که برای اون هم مهم نبوده و چطور با توهماتش قاطیش کرده و گذشته‌ای ک ازش بی اطلاع بود

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  چون مادری نکرده بود براش و به شدت کودکیش رو غرق مسائل وحشتناکی کرده بود

  0
• 
  سعیده | ۳۰ آبان ۱۳۹۸

  چون فهمید که همه باورهاش از گذشتش یه جوکی بیش نبوده انگار مامانش کل عمرمسخرش کرده بود

  0
• 
  Sepide mofidi | ۲۲ آبان ۱۳۹۸

  بنظرم فیلم ،فیلم واقعا زیبا و درکنارش دردناکه ک این هم بخاطر واقعیت دنیایبه ک داریم توش زندگی میکنیم و این تلخش میکنه ک باتموم وجود میشه شخصیت و فشار روش رو حس کرد،خیلی ازجاها درابتدای فیلم درگیری شخصیت جوکر بین خوب و بد و تلاشش برای خوب موندن رو نشون دادن ولی دراخر جوکر متوجه میشه ک تحمل شرایط شاید ب ایده خودش فایده ای نداره و دست ب جنون میزنه ،من درکل فیلمو دوس داشتم ولی اخر فیلم هم دوحس متفاوت داشتم هم حس ناراحتی هم ی حس خوب بابت درک شدنش بلخره توسط مردم ،مردمی ک حس میکرد هیچ گاه نمیبیننش و اون رو منفور میدونن و این واقعا بهم حس مثبتی رو القا کرد...

  0
• 
  غدیر | ۲۷ آبان ۱۳۹۸

  بدجور موافقم باهات

  0
• 
  سعیده | ۳۰ آبان ۱۳۹۸

  مردم درواقع بازم درکش نکردن و میخواست بگه اونا انتخاب کردن ک اون دیوونه باشه و جوکرهم دیگ جون اونا براش مهم نبود چه برسه ب درک و توجه شون چون دیگ رد داده بود یجورایی بقیه دیگ براش بازی بودن

  0
• 
  soroush | ۲ آذر ۱۳۹۸

  صدالبته ک اونو درک کردن.گروهی از مردم وقتی جوکر رو دیدن جلوه از خودشون رو تو اینه دیدن .برای همین با اون همراه شدن.گاهی اوقات نیازه ک همچین حسایی توسط بقیه افراد برانگیخته بشه و ی نفر خودشو فدا کنه تا ادم واقعا اون چیزی ک هست رو نشون بده.میخام بگم در واقع هر کسی تو جامعه یک جوکر درون خودش پرورش داده میده یا خواهد داد.

  0
• 
  MATADOR | ۲۱ آبان ۱۳۹۸

  فیلم های زیادی از فینیکس دیدم ولی این چیز دیگه ای بود.جنس خاصی از آنارشیستی ناخواسته...بعد ازدیدن فیلم احساس کردم اکثر آدما جوکری در درونشون دارند که منتظر یک جرقه است...جامعه و افراد اطرافمون می تونن نقش همون جرقه باشند...کار به داستان کمیک ندارم جوکر نولان هم به جای خودش ولی این ترکیبی از واقعیت و داستان بود ،ترکیبی از مقاومت در برابر شیطانی شدن و پیله ای که تبدیل شد به زشت ترین نوع بشر که همه در ساختنش نقش داشتند...چرا در پایان این همه طرفدار پیدا کرد ناخواسته سوالیه که بایستی حاکمان جامعه پاسخ بدن...این فیلم بسیار بسیار بیشتر از چیزی که بعضی ها فکر کردن پول بدن برن سینما و 2 ساعت وقت بگزرونن و بعدم بگن خب حالا که چی حرف برای گفتن داشت...بی شک می تونم بگم بعد از 20 سال نگاه کردن هالیوود این شاهکاری که سالها جاش خالی بود و حالا ظهور کرد...من به شخصه با دقیقه دقیقه اش زندگی کردم و از شخصیت پردازی عالی تاد فیلیپس و بازی بی نقص فینیکس لذت بردم ... به امید بردن اسکار

  0
• 
  sara | ۱۳ آبان ۱۳۹۸

  نقد و تفسیرتون خیلیییی عالی بود . ممنون

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  خواهش میکنم

  0
• 
  پویا | ۷ آبان ۱۳۹۸

  قسمتی از نقد که میگفت واکین زور میزنه رو قبول ندارم
  جوکری که لجر به ما ارائه کرد،جوکری بود که به تکامل رسیده بود و فقط قسمت جنونش رو داشت.اما جوکر واکین،اصلا نمیخواد که اشوبگر باشه و به همین علت بنظرم یکی از نقاط قوت این فیلم اینه که بعضی جاها افراط گرایانه پیش میره و بعضی جاها خیلی اروم.چون هنوز شخضیت جوکر کامل شکل نگرفته

  0
• 
  er_fun | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  و هم اینکه همه کارها و فشار هادر فیلم جوکر روی دوش فقط واکین بود ولی در فیلم بتمن کار ها روی بتمن و جوکر(لجر) تقسیم شده بود

  0
• 
  مهسا | ۲۴ آبان ۱۳۹۸

  کاملا موافقم. همین سینوسی بودن ناشی از اینه که جوکر تازه داره در قالب خودش فرو میره، هنوز پا نگرفته مثل جوجه لرزانی که تازه داره از پوسته خودش بیرون میاد.... کما اینکه در سکانس برنامه تلویزیونی میبینیم چقدر بیشتر به جوکر لجر نزدیک شده چون در خودش به این نتیجه رسیده که میخواد چیکار کنه و به ثبات نزدیکتر شده...

  0
• 
  SiGMA | ۲۸ آبان ۱۳۹۸

  بلوغ شخصیت جوکر و اوج جنون این شخصیت تازه در انتهای فیلم آغاز میشه. جایی که اون لبخند جوکری معروف رو با خون، روی چهره‌ش نقاشی میکنه

  0
• 
  زودیاک | ۴ آذر ۱۳۹۸

  برنامش این بود که تو شو موری فرانکلین خودکشی کنه (امیدوارم مرگم از زنده بودنم بیشتر پول در بیاره) ولی تو همون شو به نهایت جوکر بودن میرسه و مغز طرفو میپاشونه رو دیوار

  0
• 
  هاشم | ۶ آبان ۱۳۹۸

  اصطلاح "کنش و واکنشات" خیلی جالب بود. کلمه فارسی با ات جمع بسته نمی شه.

  0
• 
  Amir | ۴ آبان ۱۳۹۸

  تیپ شخصیتی جوکر مجادله گره در جایی از فیلم جوکر میگه هیچ کسی خودشو نمیزاره جای یکی دیگه تا ببینیه واقعا چه زندگی داره چه فکری داره تیپ شخصیتی مجادله گر دائم خودشو میزارن جای افراد دیگه که چه حسی دارن چه فکر دارن چطوری زندگی میکنن به نظرم شخصیت پردازی ارتور فلک در فیلم جوکر قوی ترین شخصیت پردازی رو داره

  0
• 
  Amirironbat | ۲ آبان ۱۳۹۸

  عالی بود این فیلم،عالی. برخلاف فیلم های مارول که فیلم هایی اکثرا سبک و بی محتوا هستند این فیلم به لایه های درونی کاراکتر اصلی نفوذ می کند و شخصیت پردازی بی نقصی تحویل ما می دهد. یک نکته ای که می خواستم بگم این بود که به نظرم مقایسه ی این و هیث از اساس غلط است و از شما انتظار این کار را نداشتم. واکین روایتگر داستان مردی است که هنوز به خیلی چیز ها اهمیت می دهد و طبیعتا راه درازی برای رسیدن به اون جنون دارد اما جوکر لجر از همان ابتدا آن جنون بی حد و حصر را نشان دهد.با این که این کار را به نحو احسن انجام می دهد اما به نظرم این که بگوییم از این جوکر بالاتر است یا حتی بالعکس کم لطفی است.

  0
• 
  امیرحسین | ۲ آبان ۱۳۹۸

  سلام خسته نباشید بیشتر فیلم رو توضیح دادید تا نقد کردن واقعا من نقدی ندیدم تو این مطالبی که نوشته بودید یا چیز های عادی که هر ببینده عادی میتونست بیان کند

  0
• 
  آرش پارساپور | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  توی این مطلب برای اسپویل نشدن فیلم رو توضیح ندادیم اصلا.

  0
• 
  Reza | ۱ آبان ۱۳۹۸

  خشنونت رو ویرایش کنید

  0
• 
  FARZIN | ۲۸ مهر ۱۳۹۸

  با خنده هاش گریه کردم...

  0
• 
  Sadegh | ۲۹ مهر ۱۳۹۸

  نمیدونم چرا مردم ما عادت کردند داوری رو بر معیار مقایسه سنجش کنند جوکر هیث از اول فیلم یه شخصیت کاملا دیوانه رو نشون میداد و هیچ رفتار سینوسی نداشت یه ماشین کشتار. جوکر خواکین سیر تکامل کامل جوکر رو نشون میداد که به نظرم خیلی سخت تره. در کل تاد با کارگردانی فیلم جوکر یه بار دیگه بعد نولان ثابت کرد که میشه از فیلم های اقتباسی از کمیک ها مفهوم های عمیق و باریکی دید که تو خیلی از فیلم های اجتماعی شاهدش نیستیم

  0
• 
  Mino | ۲۴ مهر ۱۳۹۸

  سلام امشب فیلم رو تو سینما دیدم، به شدت تاثیر گذار بود بازی شخصیت جوکر عالی بود و نقد و بررسی شما هم تمام حرف‌ها رو زد. احساس مثبتی ندارم، بعد دیدن فیلم، حقیقت تلخی بود.

  0
• 
  غدیر | ۲۷ آبان ۱۳۹۸

  سینما مگه پخش داره؟؟؟؟؟

  0
• 
  رضا | ۴ آذر ۱۳۹۸

  احتمالا خارج از کشور دیده اند

  0
• 
  سید احمد نبی زاده | ۲۲ مهر ۱۳۹۸

  بهترین فیلمی بود که تو چند سال اخیر ساخته شده، منظم و منسجم با ساختاری خیلی زیبا، داستان بسیار یکنواخت و درعین حال بسیار هیجان انگیر و میخکوب کننده... پر از حس، پراز همدردی، پراز باور...
  یک داستان واقعی و بسیار زیبا... حقیقتا شاهکار... بازی بی نظیر و بی نقص آقای فنیکس...
  من فیلم رو جمعه تو سینما دیدم و حقیقتا اگر بتونم چند بار دیگم میرم میبینمش...
  بی نظیر....
  راستی تو متن خوندم که آقای فنیکس بعضی جاها بسیار زور میزنه و این زور زدن کاملا مشخصه و...
  اصلا موافق نیستم با این نقطه نظر...
  بازی بازیگر رو میشه گفت انقدر بی نقص و میخکوب کننده هست که هیج جای بحثی حتی تو بخش های دیگه ی فیلم نمیزاره...
  نورپردازی و موسیقی بسیار بسیار زیبا...
  من عاشق این فیلم شدم... همین...
  موفق باشین

  0
• 
  spd | ۲۹ مهر ۱۳۹۸

  موافقم بازی بازیگر بسیاااااااار بی نقص بود و من هم تعجب کردم از نوشته زور زدن !!!!
  اولین جمله ای که من و‌دوستانم‌ بعد از دیدن فیلم در سینما ترکیه بهم‌ زدیم‌این‌ بود که این بازیگر جایزه های بسیاری خواهد برد کیف کردیم

  0
• 
  Mehr | ۱۹ مهر ۱۳۹۸

  نقد کاملی بود. ممنون و خسته نباشید

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۳ مهر ۱۳۹۸

  ممنونم از شما

  0
• 
  H11H | ۱۸ مهر ۱۳۹۸

  نقد فوق العاده محشری بود,همه نقدارو خوندم درباره این فیلم با جرات میتونم بگم این کامل ترین بودش,انقد واسه این فیلم صبرو انتظار کشیدم از روز اول معرفیش انقد که دربارش حرفو نظر دادم که خودم علاقم نسبت بهش کم شده بود که دوباره با خوندن این نقد مشتاق دیدن هر چه سریعترش شدم, واکین فونیکس هم بازیگر مورد علاقمه و قبل ساختنش فقط خواکینو برا این نقش در نظر داشتم.

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۳ مهر ۱۳۹۸

  سلام. ممنونم ازتون. ایشالا که هرچه زودتر بتونین فیلم رو ببینین و از این عطش سیراب بشین

  0
• 
  Ali | ۱۸ مهر ۱۳۹۸

  فیلم خیلی ضعیفی بود... جوکر فقط با بازی هیث لجر عالی شده بود. نه این فیلم مسخره و آبکی

  0
• 
  Sadeqov | ۱۹ مهر ۱۳۹۸

  اصلا فیلم رو دیدی که میگی آبکی؟ منم ندیدم اما این آقا که نقد رو نوشته میگه باقلواست.

  0
• 
  elham | ۲۰ مهر ۱۳۹۸

  موافقم . خیلی خیلی فیلم بدی بود. به طوری که از نصفه های فیلم میخواستم ولش کنم

  0
• 
  Mohammad | ۲۷ مهر ۱۳۹۸

  تو برو فیلم های ant man و دکتر strange رو ببین. یعنی واقعا از دست این مارول فن ها کلافه شدم، چه خبرتونه؟ سه گانه بتمن به همراه این فیلم هیچ رقیبی نداره و نخواهد داشت ودر نوع خودشون خاص هستن، حالا شما هر چه قدر می خواهید این فیلم رو بکوبید بکوبی ولی به جایی نمی رسید. "هیچوقت"

  0
• 
  Mohammad | ۳ آبان ۱۳۹۸

  ویزگی یه فیلمه عالی اینه که هرکسی نمیتونه درکش کنه

  0
• 
  غدیر | ۲۷ آبان ۱۳۹۸

  اصن از فیلم دیدن چیزی نمیفهمی پس

  0
• 
  Arad | ۲۱ مهر ۱۳۹۸

  دوست عزیز فیلم از هر نظر عالی بود من توی سینما دیدم مغزتو سوراخ میکرد بخوام بگم خیلی باس حرف بزنم که حوصلش نیست ولی احتمالا مارول فن هستین دل کل دوست عزیز توی هر چیزی سعی کنین میانه رو باشین تعصب نباید روی اخلاقتون اثر بزاره فیلم واقعا معرکس

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۳ مهر ۱۳۹۸

  کاش دلایلت هم برای ضعیف بودن فیلم می اوردی تا با هم گفتمان می کردیم علی جان

  0
• 
  Buster | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  تو دیگه چقد بیسوادی که جای گفتگو میگی گفتمان

  0
• 
  آرش پارساپور | ۲۶ آبان ۱۳۹۸

  واژه گفتمان از هیچ منظر دستوری غلط نیست؛ همونجور که گفتگو نیست

  0
• 
  Mani | ۱۱ شهریور ۱۳۹۹

  کاری ندارم درسته یا غلط
  باید توهین کنی؟!

  0
• 
  Pooya | ۲۳ آبان ۱۳۹۸

  چرا اینقدر فارسیت ضعیفه؟؟؟!!

  0