تیم ویجیاتو: از لذت بردن از کدوم بازی شرمساریم!

بچه‌ها می‌دونن که من همیشه رو آیپدم کلش آف کلنز نصب دارم. بازی‌ای که همچنان بعد از ده سال بازیش می‌کنم و راستشو بگم ازش خجالت هم نمی‌کشم. البته اخیرا به خاطر این که زیاد بازیش نکنم ریختمش روی آیپدم تا فقط یکی دو روز یه بار بهش سر بزنم. اونطوری وقتی روی گوشیم نصبه، همیشه می‌خوام بهش سر بزنم ولی اینطوری کنترل‌شده مشکلی نداره. کلا بازی‌های موبایل هیچکدوم نمی‌تونن کاری کنن که من ده سال یا حتی بیشتر براشون وقت بذارم اما کلش آف کلنز اون بازی برای من بوده که به نظرم بعد از گذشت این همه سال هنوز به خاطر آپدیت‌هاش ارزش تجربه داره.

فرض کنید توی یک بازی، به شما کنترل یک غاز رو میدن تا با اون به روستاهای انگلیسی برین و تا می‌تونین مردم اونجا رو آزار بدین! مگه میشه از این بازی لذت نبرد؟ من بازی Untitled Goose رو شاید بالای بیست الی سی ساعت تجربش کردم و روراست بگم از تک تک دقایقی که صرف این بازی کردم لذت بردم! این بازی یک تجربه پازل محوره و بازیکن (که همون غاز باشه) باید برای حل یک سری معماها به روستا بره، کاری کنه تا مردم شهر به جنون برسن و کاری کنن که غاز داستان ما می‌خواد، یا می‌شه به شکل مخفیانه و کاملا با استراتژی!! وسایلی که لازم داریم رو بدزدیم! این بازی واقعا لذت خالصه و بی‌نهایت سرگرم‌کنندست. اینو فقط من نمیگم، این بازی توی جشنواره DICE هم تونست لقب بهترین بازی سال رو از چنگ کنترل و دث استرندینگ دربیاره و برنده بشه! اینکه چرا یک بازی به همین سادگی با یک ایده نسبتا احمقانه برنده چنین عنوانی میشه و منم ازش دفاع می‌کنه باعث شرمساریه نه؟

راستش هر بازی سیمولیتور چرت و پرتی رو بگی من بازی کردم و واقعا لذت بردم. شبیه‌ساز فشفشه و ترقه، شبیه‌ساز اتاق عمل، شبیه‌ساز آشپزی، شبیه‌ساز اداره مغازه آرکید، هواپیما، رخت‌شویی هر چیزی که فکرش رو بکنید و واقعا تجربه این بازی‌ها یه لذت خاصی داره. ولی این بازی‌ها لزوما بد نیستن، صرفا شبیه‌سازن. اما این وسط یه شاهکاری به نام گوت سیمولیتور ۳ وجود داره که اصلا بی‌نظیره. فک کن در نقش یه زرافه، یه دوچرخه رو میدزدی و با حمله به باغ وحش بقیه حیوانات رو آزاد میکنی. بعد میری شمشیر کینگ آرتور رو از سنگ بیرون میکشی و حتی تو انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرکت میکنی و تبدیل به رئیس جمهور میشی!!! قابلیت تبدیل شدن به ابرقهرمان و غیره رو هم اشاره نکنم که خودتون برید کشف کنید و این وسطم یه سرچی در رابطه با سایلنت‌هیل داخل گوت سیمولیتور ۳ و البته خونه‌ی p.t داخلش بزنید که حسابی کار دستتون بیاد که با چه شاهکار مزخرف، ولی دوست داشتنی و سرگرم‌کننده طرف هستید!

من واقعا تو گیمینگ گیلتی پلژر زیادی ندارم، چون معمولا بازی‌هایی که ازشون لذت می‌برن از دید منطقی حداقل در حد خوبی قرار دارن. ولی Rage 2 یه جوریه که ساعت‌ها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌ها می‌تونم ازش ایراد بگیرم و بگم که چرا تو اکثر زمینه‌ها بازی به شدت پرایرادیه، اما در عین حال بگم که ازش تا حد معقولی لذت بردم. تمام دلیل لذتم از بازی هم چیزی نیست جز گان پلی و کامبتش که هنوزم به نظرم جزو بهترین و ارضاکننده‌ترین سیستم‌های تیراندازی و مبارزه‌ای هست که تو بازی‌های FPS ساخته شده. به همین دلیل نزدیک‌ترین انتخاب من به یه گیلتی پلژر می‌تونه Rage 2 باشه.