تمام دفعاتی که کاراکتر جوکر در بازی‌ها ظاهر شد
در نهایت کدام جوکر خنده آخر را سر می‌دهد؟
در دنیایی که از اقتباس‌های بی‌شمار بتمن و دشمنان او اشباع شده، یک دشمن همواره از دیگران پیشی گرفته و سایه‌ای حتی تاریک‌تر از شوالیه تاریکی برجا گذاشته است. چه او را به نام‌های جک نیپر یا آرتور فلک بشناسیم، جوکر فرای یک تبهکار ساده است؛ او قلب اسطوره بتمن است. اما با نزدیک به نیم قرن از تجسم‌های مختلف او در بازی‌های ویدیویی، کدام نسخه جوکر به یاد ماندنی‌تر از باقی است؟ با ویجیاتو همراه باشید تا به چهره‌های مختلف دلقک دیوانه گاتهام نگاهی بیندازیم و ببینیم در نهایت کدام یک خنده آخر را سر می‌دهد.
جوکر پیکسلی - Batman The Caped Crusader (1989)
در اوایل دوران بازی‌های ویدئویی، وقتی شرکت‌ها متوجه شدند این صنعت می‌تواند منبع درآمد بزرگی باشد، تقریبا هر مجوزی به توسعه‌دهندگان بازی واگذار می‌شد. بتمن در همان زمان با احیای عظیم در فرهنگ عامه مواجه شد و با موفقیت فیلم‌های تیم برتون، سری بازی‌های ویدیویی مرتبط به سرعت شکل گرفت.
با این حال، مشکل بزرگی که گریبان بسیاری از این بازی‌ها را گرفت، محدودیت‌های فنی آن زمان بود. فناوری بازی‌های ویدیویی هنوز به پای سینما نمی‌رسید و در این انتقال، بسیاری از جزئیات از دست می‌رفتند. یکی از بزرگ‌ترین این جزئیات، شخصیت جذاب و خبیث نیکلسون یا همان جوکر بود که به‌سختی در بازی‌ها نمود پیدا می‌کرد. شاید در آن زمان بازیکنان مجبور بودند بیشتر به تخیل خود متکی باشند، چون کمبود عمق شخصیتی در این بازی‌ها، بسته به دیدگاه شما، یا فاجعه‌ای خنده‌دار بود یا اصلا خنده‌دار نبود.
Batman: Dark Tomorrow
در این نسخه، جوکر به‌جای آن که یک دلقک روانی و خبیث باشد، بیشتر شبیه به قربانی یک جراحی پلاستیک ناموفق است. مدلی که برای او طراحی شده، به طرز عجیبی بی‌روح است که برای چنین شخصیت نمادینی کاملا شرم‌آور است. نه تنها مدل شخصیت فاقد انعطاف است، بلکه شخصیت پردازی او هم به شدت سطحی است. حتی تعاملاتش با بتمن، به‌جای نبرد میان دو دشمن قسم‌خورده، بیشتر شبیه به گفت‌وگوی دوستان قدیمی است. اگر این تنها اجرای صوتی جوکر بود، جرد لتو احتمالا برای نقش‌آفرینی ضعیف خود در فیلم جوخه انتحار اسکار می‌برد.
Mortal Kombat Vs. DC Universe
این نسخه از مورتال کامبت نه‌تنها بازیکنان را ناامید کرد، بلکه منتقدان نیز واکنش‌های منفی زیادی به آن داشتند. علی‌رغم حضور شخصیت‌های خبیثی مانند جوکر، دث‌استروک و لکس لوثر، کمپانی وارنر برادرز تصمیم گرفت خشونت‌های بی‌رحمانه را محدود کند. این تصمیم باعث شد تا بسیاری از طرفداران که منتظر نبردهای خونین بودند، به‌شدت ناامید شوند. نکته جالب این است که جوکر در سال ۲۰۰۸ جیسون تاد را بی‌رحمانه کشته بود و حتی کودکان را مسموم کرده بود، اما گویا از نظر وارنر ظاهرا هیچ‌یک از این اقدامات به اندازه کشتن یک قاتل جانی دیگر بی‌رحمانه نیست.
Batman: Vengeance
اگر فکر می‌کردید نقشه‌های جوکر در آرکام اسایلم احمقانه بودند، این نسخه از جوکر حتی از آن هم بدتر است. در اولین نسخه سه‌بعدی از دشمن بتمن، نه تنها گرافیک ضعیف بازی او را مصنوعی و بی‌روح نشان می‌دهد، بلکه شخصیت‌پردازی او نیز ناامیدکننده است. که نشان دهنده بی‌اهمیتی تاسف‌بارسازندان است؛ حتی صداپیشگی مارک همیل هم نتوانست این فاجعه را نجات دهد.
همچنین مطلب داستان The Joker: Year One چگونه جوکر را دگرگون ساخت؟ را نیز از دست ندهید.
Mortal Kombat 11
در مورتال کامبت ۱۱، طراحی جوکر در مراحل اولیه بتا ابتدایی بسیار ناپخته و ابتدایی بود، اما با بهبودهای انجام‌شده، او به یکی از شخصیت‌های قابل بازی و بسیار محبوب تبدیل شد. جوکر نه تنها از نظر ظاهری منحصر‌به‌فرد است، بلکه یکی از قوی‌ترین و خشن‌ترین شخصیت‌های بازی نیز به حساب می‌آید. حرکات او با طنز سیاه و خلاقانه همراه است و همین باعث شده که بسیاری از بازیکنان او را به‌عنوان شخصیت اصلی خود انتخاب کنند. حرکات تمام‌کننده او هم به طرز بی‌نظیری با شخصیت جنون‌آمیزش همخوانی دارد و هربار بازی با او تجربه‌ای پر از خشونت و لذت خلق می‌کند.
سری Injustice
جوکر در اینجاستیس بیشترین شباهت را به نقش‌آفرینی هیث لجر در شوالیه تاریکی دارد، اما حضور او در داستان نسبتاً کوتاه و کم‌اهمیت است. حرکت پلیدانه‌ای که او با فریب سوپرمن انجام می‌دهد تا به اشتباه لوئیس لین را بکشد، نقطه آغازین داستان است. اما پس از این اتفاق، سوپرمن به‌سرعت او را می‌کشد و جوکر تا پایان داستان حضور فعالی ندارد. در اینجاستیس ۲ هم حضور او چندان پررنگ نیست و تنها در یک مبارزه خیالی در فصل هارلی کوئین دیده می‌شود. با وجود این، طراحی شخصیت او در نسخه دوم بهتر شده است، اما همچنان نقش او در داستان به نوعی اجباری و ناهمگون به نظر می‌رسد. سوال این است که اگر قسمت سومی از این سری ساخته شود، چگونه او را به داستان بازمی‌گردانند؟
The Adventures Of Batman And Robin
شگفت‌آور است که یک بازی ۱۶ بیتی از ماجراهای بتمن و رابین توانسته یکی از بهترین نسخه‌های جوکر را به نمایش بگذارد؛ نسخه‌ای که حتی از برخی بازی‌های سه بعدی با بودجه‌های سنگین بهتر است. این بازی دو نکته برجسته دارد: نخستین بار است که ما به وضوح با جوکر مواجه می‌شویم، نه یک کاراکتر پیکسلی نامشخص. دوم اینکه این نسخه کاملا به کمیک‌ها و سریال‌های کارتونی وفادار است و توسعه‌دهندگان با استفاده از خلاقیت و نوآوری در محیط‌های مختلف، شخصیت جوکر را با عمق و جزئیات بیشتری به تصویر می‌کشند. این بازی با وجود محدودیت‌های فنی هنوز هم جذابیت خود را حفظ کرده و به نوعی یک اثر کلاسیک به حساب می‌آید.
همچنین پیشنهاد می‌شود تا مطلب 10 داستان برتر از کمیک‌های جوکر را نیز از دست ندهید.
Lego Batman
در نسخه اصلی لگو بتمن، جوکر به‌عنوان یک شخصیت بدون دیالوگ معرفی شد، اما این کمبود دیالوگ باعث شد تا حرکات و زبان بدن او بیشتر جلوه کند. با این حال، در دنباله‌های بازی، شخصیت او به خوبی صداگذاری شده و حضور او حتی پررنگ‌تر و زنده‌تر است. طبیعتا با توجه به حال و فضای بازی، خشونت او کاهش یافته و بیشتر به طنز و سرگرمی تبدیل شده است، اما این نسخه از جوکر همچنان با حرکات دیوانه‌وارش جذابیت خود را حفظ کرده است. کریستوفر کوری اسمیت به‌خوبی جنبه‌های کمیک و دیوانه‌وار شخصیت جوکر را در این سری بازی‌ها به تصویر کشیده است.
Batman: The Telltale Series
در این نسخه از بتمن سری تل‌تیل، شاهد یکی از متفاوت‌ترین و خلاقانه‌ترین تفسیرهای شخصیت جوکر هستیم. در اینجا، جوکر نه به‌عنوان یک جنایتکار از ابتدا، بلکه به عنوان فردی معصوم که به تدریج به واسطه بتمن به جنون می‌رسد، معرفی می‌شود. شخصیت «جان»، مردی آرام و خوش‌نیت که در تیمارستان با بروس وین آشنا می‌شود، به مرور زمان در طول داستان به جنون کشیده شده و به جوکری که ما می‌شناسیم تبدیل می‌شود. این داستان یکی از نوآورانه‌ترین و جذاب‌ترین روایت‌های جوکر در دنیای بازی‌های ویدئویی است و نقش آفرینی آنتونی اینگروبر به خوبی احساسات پیچیده شخصیت را به تصویر کشیده است.
Batman: Arkham Origins
در آرکام اوریجینز، ما شاهد نسخه‌ای جوان‌تر و تاریک‌تر از جوکر هستیم. این بازی که به دوران ابتدایی روابط بتمن و جوکر می‌پردازد، با وجود برخی مشکلات در گیم‌پلی، یکی از بهترین تفسیرهای شخصیت جوکر را ارائه می‌دهد. تروی بیکر، اگرچه صدایش شبیه به مارک همیل است، اما به‌طور مستقل و با قدرت خاصی این نقش را ایفا می‌کند. هرچند شاید صدای او به همیل نرسد، اما بیکر به خوبی از عهده به تصویر کشیدن جنبه‌های مختلف شخصیت جوکر برآمده و آن را به شکلی زنده و باورپذیر ارائه می‌دهد.
Batman: Arkham Series
مارک همیل با صداپیشگی بی‌نظیر خود در سه‌گانه آرکام، یکی از بهترین و ماندگارترین نقش‌آفرینی‌های جوکر را در تاریخ بازی‌های ویدئویی خلق کرده است. این سری بازی‌ها پس از سال‌ها بازی‌های میان رده بتمن، توسط استودیوی راک‌استدی ساخته شد و با روایت جذاب و حضور قدرتمند جوکر به اوج رسید. حتی زمانی که جوکر در صحنه نیست، حضور او در تمام بخش‌های بازی احساس می‌شود؛ گویی او همیشه در سایه‌ها منتظر است و بتمن را زیر نظر دارد. مارک همیل در این سری یکی از بهترین و ماندگارترین تفسیرهای شخصیت جوکر را به تصویر کشیده است؛ تفسیری که در تاریخ ۱۰۰ ساله این شخصیت به یقین بی‌نظیر است.
بیشتر بخوانید:
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی
مطالب مرتبط از نگاه دیجیاتو
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.