اخیرا تعداد بازی‌هایی که از آثار میازاکی برای خلق دنیایی متفاوت الهام می‌گیرند زیاد شده. با این حال، تفاوت اکثر این بازی‌ها با سولز لایک‌هایی که میازاکی ساخته در کیفیت ساخت آن‌هاست. بازی‌های فرام‌سافتور به شکل وسواس‌گونه‌ای طراحی بی‌نقصی دارند و همه مکانیک‌های گیم‌پلیشان به شکل مسحور کننده‌ای کنار هم عالی کار می‌کنند. این اتفاقی است که در اکثر بازی‌های دیگر این زیر ژانر کم‌تر به چشم می‌خورد. این مثال در مورد بازی Scars Above هم صادق است. اثری که شاید یک سولز لایک سفت و سخت نباشد اما از نظر فنی المانهای زیادی را از این سبک وام گرفته.
Scars Above در مورد یک جرم فضایی است که در مدار زمین سر و کله‌اش پیدا شده. گروهی برای تحقیق رو این پدیده ناشناخته اعزام می‌شوند. یکی از این افراد دکتر کیت وارد است که ما در جریان مراحل Scars Above کنترل او را به دست می‌گیریم. در جریان این تحقیقات، کیت به شکل عجیبی یک دفعه از منطقه‌ای ناشناخته سر در می‌آورد و نمی‌داند که چطور به آنجا آورده شده. همین فصل افتتاحیه ساده، آغازگر ماجراجویی دکتر کیت وارد در دنیای بیگانه‌ای است که چالش‌های سنگین بخش اعظمی از آن را تعریف می‌کنند.
برای پیشرفت در دل این دنیای پرچالش اما بازی سلاح‌های مختلفی را در اختیارمان قرار می‌دهد که هر کدام قدرت‌های خاصی دارند و می‌توانند روی فیزیک محیط تاثیر بگذارند. برای مثال سلاحی در بازی طراحی شده که قابلیت پرتاب آتش را دارد. یا در سوی دیگر معادله، سلاحی به دست می‌آوریم که می‌تواند با پرتاب گلوله‌‌های یخی، محیط و دشمنان را منجمد کند. این سلاح‌ها بسته به محیط‌هایی که در آن‌ها هستید، کاربردشان بیشتر مشخص می‌شود. برای مثال وقتی که در محیطی پر از آب هستید و نمی‌خواهید به تا کمر وارد حوضچه‌ها شوید و برای حرکت تقلا کنید، می‌توانید از همین سلاح یخی استفاده کنید تا سطح دریاچه را منجمد کنید.
این قضیه در مورد تقابل با دشمنان سرسخت بازی نیز صدق می‌کند و موقعی که در تعامل با آن‌ها هستید، باید تصمیم بگیرید که از کدام سلاح در چه زمانی استفاده کنید. این موضوع از نظر من یکی از جذاب‌ترین بخش‌های گیم‌پلی Scars Above است اما متاسفانه تیم سازنده این موضوع را مثل دیگر چیزهایی که در جریان گیم‌پلی و مراحل بازی با آن‌ها رو به رو می‌شوید، توسعه پیدا نکرده. برای مثال، پازل‌ها و برخی از طراحی مراحل بازی به شکل عجیب و غریبی دوست داشتنی و پر از پتانسیل هستند. اما بازی به جای اینکه از آن‌ها برای هیجان انگیزتر کردن مراحل استفاده کنند، یا به طور کل نادیده‌شان می‌گیرد یا آنطور که باید توسعه‌شان نمی‌دهد.
همین موضوع تجربه Scars Above را تا حدی خسته کننده و تکراری می‌کند. با این حال، چیزی که باعث می‌شود پای بازی بمانید و برای ادامه تجربه آن ترغیب شوید، قصه و ماجراجویی دکتر کیت است. کاراکتری که از نظر شخصیت پردازی دوست داشتنی است و می‌تواند در قصه‌ای که برایش تعریف شده خوب جای بگیرد. در کنار این موضوع، Scars Above از نظر بصری هم بازی زیبایی است و گرافیک هنری جذابش می‌تواند چشم‌تان را به سمت خودش جلب کند.
در نهایت باید بگویم که با یک بازی متوسط طرف هستید که نه تجربه‌اش خالی از لطف است و از طرفی نه می‌تواند به یکی از ماندگارترین بازی‌های زندگیتان تبدیل شود. Scars Above خوبی‌ها و بدی‌های خودش را دارد اما اگر دنبال یک بازی سرگرم کننده اکشن هستید که المانهای سولز لایکی داشته باشد، می‌توانید تا حدی روی آن حساب کنید.
عالی بود ممنون از نقد عالی آقای فرشین?❤️