برای کسانی که ران اخیر جاناتن هیکمن (Jonathan Hickman) از سری کمیک‌های ایکس من را خوانده‌اند، ممکن است عجیب باشد که چرا چارلز اگزویر (Charles Xavier) و مگنیتو (Magneto) بیش‌تر شبیه رهبران یک فرقه هستند تا قهرمانان احقاق حقوق جهش‌یافته‌ها. با این حال، این اولین باری نبود که مگنیتو رهبر گروهی به شکل یک فرقه شده بود که هدف اصلیشان را برتری نسل جهش‌یافته‌ها قرار داده بودند. در طی دهه ۹۰ میلادی، یک گروه از جهش‌یافته‌های افراطی که به نام آکولایت‌ها (Acolytes) شناخته می‌شدند، به نحوی حرف‌های مگنیتو را دنبال می‌کردند که انگار خدا با آن‌ها سخن می‌گفت و نتیجه آن فقط تنفر و خشونت شد.
آکولایت‌ها اولین بار توسط کریس کلیرمونت (Chris Claremont) و جیم لی (Jim Lee) در شماره ۱ کمیک X-Men Vol. 2 (انتشار در ماه اکتبر سال ۱۹۹۱) به عنوان گروهی از جهش‌یافته‌های فراری از زمین معرفی شدند که سعی در رساندن خودشان به مگنیتو در ایستگاه فضایی استروید ام (Asteroid M) به وسیله یک شاتل فضایی داشتند.
قبل از رسیدن به استروید ام، این گروه از جهش‌یافته‌ها با یک شاتل دیگر پر از انسان‌هایی که مقصد آن‌ها نیز همان ایستگاه فضایی بود درگیر شدند. با این حال، مگنیتو از رسیدن هر دو گروه به هدفشان جلوگیری کرد. بعد از این که آکولایت‌ها توضیح دادند که به دنبال هدایت و رهبری هستند، مگنیتو تصمیم می‌گیرد که هر دو گروه را به استورید ام بیاورد. وقتی این دو گروه در ایستگاه فضایی بودند، یک درگیری میانشان پیش می‌آید که منجر به شلیک یکی از انسان‌ها به یک آکولایت تضعیف شده می‌شود.
این اتفاق باعث خشمگین شدن مگنیتو می‌شود و او را قانع می کند تا به هدف پیشینش، یعنی برتری جهش‌یافته‌ها، بازگردد. مگنیتو به زمین باز می‌گردد تا از یک زیر دریایی از بین رفته، سلاح‌های اتمی بدزد. قبل از موفقیتش، سر و کله ایکس من سبز می‌شود. او در ابتدا قصد نداشت تا به کسی آسیبی برساند اما وقتی ولورین و سایاکلاپس (Cyclops) به او حمله کردند، نظرش را تغییر داد.
در نهایت، مگنیتو موفق می‌شود تا از دست ایکس من به همراه تعدادی سلاح اتمی فرار کند ولی روگ (Rogue) به سرعت دنبالش می‌کند تا سعی در قانع کردن او بکند تا از هدفش دست بکشد. در همین حین نیز یک جت جنگی به روگ شلیک می‌کند که باعث می‌شود مگنیتو مصمم‌تر شده و رهبری آکولایت‌ها را بر عهده بگیرد.
وضعیت رهبر خداگونه بودن مگنیتو برای آکولایت‌ها برای مدت زیادی در سری کمیک‌های ایکس من باقی می‌ماند. با گذشت بیش‌تر زمان، آکولایت‌ها خودشان را به عنوان گروهی نسبتاً بی‌رحم به تصویر می‌کشند که اکثراً اقداماتشان باعث زیرسوال رفتن ایده‌آل‌های مگنیتو می‌شود. به همین دلیل نیز آشفتگی‌های زیادی بین مگنیتو و دنبال کنندگان به وجود می‌آید.
خیلی اوقات نیز مگنیتو با دستیار خودخوانده‌اش، فابین کورتز (Fabian Cortez)، دچار تضاد می‌شود که سعی در به بازی گرفتن مگنیتو دارد و در انتها هم به او خیانت کرده تا به هدف خودش برسد. فابین در نهایت تیمش را فریب می‌دهد تا وارد یک تله شوند، بسیاری از آن‌ها از بین بروند و مگنیتو نیز ناپدید شود.
با وجود خیانت کورتز اما طوری که دیگر اعضای آکولایت‌ها به مگنیتو به چشم یک فرستاده الهی نگاه می‌کردند، باعث خاص بودنشان شد. مگنیتو در طی رویداد Fatal Attractions دوباره پیش این گروه باز می‌گردد، رویدادی که بیش‌تر به خاطر خارج شدن آدامانتیوم از اسکلت ولورین توسط مگنیتو مشهور است. پس از این اقدام بی‌رحمانه بود که پروفسور ایکس (Professor X) سعی در پاک کردن حافظه دوست قدیمی‌اش کرد و باعث شد او به نوعی وارد یک زندگی نباتی شود.
آکولایت‌ها به طور کلی از نسل بشر متنفر هستند و حتی برای توهین به غیر جهش‌یافته‌ها از کلمه فلت‌اکسن (Flatscan) استفاده می‌کنند. آن‌ها نسبت به ویلن‌های معمولی ارزش کم‌تری به زندگی نسل بشر قائل هستند و بی‌رحمانه‌تر به انسان‌ها حمله می‌کنند. آکولایت‌ها حتی در یک مورد به اتوبوسی پر از بچه حمله کردند تا یک جهش‌یافته جوان را از آن‌ها جدا کنند.
با یک نگاه کلی می‌توان به این نتیجه رسید که آکولایت‌ها به عنوان ترفندی به کار گرفته شدند تا مگنیتو در طول دهه ۹۰ میلادی به چشم یکی از بزرگ‌ترین خطرات دنیای مارول دیده شود. بر خلاف گروه قبلی مگنیتو با نام انجمن برادری جهش‌یافته‌های شرور (Brotherhood of Evil Mutants)، آکولایت‌ها در برابر غیر جهش‌یافته‌ها کاملاً نژادپرست بودند. با این که مگنیتو و آکولایت‌ها خیلی وقت پیش مسیرشان را از یکدیگر جدا کردند اما در ران جاناتان هیکمن مشخص است که مگنیتو هنوز نحوه رهبری یک فرقه را فراموش نکرد.